Terwijl het Christendom bij de autochtone bevolking in ons land momenteel aan het krimpen is, wordt de Kerk in steden opnieuw leven ingeblazen door Christelijke migranten: uit Oost-Europa, maar ook uit Afrika, Latijns-Amerika en Azië. “Veel mensen denken dat elke migrant een Moslim is. Dat is niet zo”, vertelde Didier Vanderslycke, directeur van vzw Orbit (het vroegere Kerkwerk Multicultureel Samenleven) vandaag in De Standaard.
Aantal gemeenschappen niet precies bekend
Hoeveel migrantenkerken in er België actief zijn is niet precies bekend. Er bestaan lijsten, maar deze zijn geenszins volledig. Behalve Afrikaanse gemeenschappen van verschillende denominaties en nationaliteiten hebben ook Zuid-Amerikaanse, Braziliaanse, Koreaanse, Filipijnse, Indonesische, Maronitische en Chaldeeuwse gelovigen hun eigen vieringen opgezet in steden als Antwerpen, Gent, Mechelen en Brussel. Er zijn Russische, Roemeense, Bulgaarse, Servische, Syrische, Koptische, Georgische en Ethiopische orthodoxe diensten. En aan Protestantse gospelkerken van alle mogelijke strekkingen is al helemaal geen gebrek, volgens De Standaard.
In sommige Antwerpse wijken meer allochtone dan autochtone Katholieken
Volgens Annemie Luyten, coordinator van De Loodsen in Antwerpen, een Katholieke organisatie die zich vluchtelingen inzet, zijn er tegenwoordig in Antwerpse achterstandswijken zelfs meer allochtone dan autochtone Katholieken te vinden. Het betreft voornamelijk Afrikanen, maar ook Assyrische Christenen uit het Midden-Oosten. En deze herkerstening is vooral een stedelijk fenomeen. ‘Nu het platteland stilaan seculier wordt, zit in de steden godsdienst opnieuw in de lift’, zegt cultureel antropoloog Johan Leman van de Brusselse multiculturele vzw Foyer.
Kerken in steden blijven open, dankzij migranten
De heropleving van het Christendom in stedelijke gebieden leidt ook tot infrastructurele tekorten. Gemeenschappen moeten vaak lang zoeken naar geschikte gebedsruimten, zegt Tom Van Mieghem, ambtenaar bij de afdeling erediensten van de stad Antwerpen. Katholieke en Orthodoxe gemeenschappen kunnen vaak onderhuren in minder bezochte autochtone kerkgebouwen, terwijl Gospelkerken vaak hun toevlucht moeten zoeken tot garages of leegstaande cinemazalen. ‘In de steden staan geen kerken leeg’, zei ook Tommy Scholtes, persattaché van de bisschoppenconferentie. ‘Leegstand, kerken die te koop worden gezet: dat is iets van het platteland.’ Zo heeft de Russisch-orthodoxe kerk in Antwerpen onlangs de Sint-Jozefkerk bij het Stadspark gekocht. En in de Heilig-Hartparochie in het Antwerpse Seefhoek volgen verschillende zondagsvieringen elkaar tegenwoordig op. De ‘gewone’ Nederlandstalige misviering van 10 uur wordt gevolgd door een Grieks-katholieke liturgie in het Wit-Russisch om 12 uur en een Afrikaanse viering in het Engels om 17 uur. Bij elkaar geteld trekken die vieringen ruim genoeg gelovigen om de kerk te kunnen openhouden, wat anders wellicht niet zou zijn gelukt.
Lees hierover meer op: http://www.standaard.be/cnt/dmf20170316_02784547
inderdaad niet alle migranten zijn moslim en ieder christen is een verrijking voor onze kerken maar dat wil nu weer niet zeggen dat we onze eigen bevolking moeten verwaarlozen . We moeten nog steeds missie zijn mensen met een missie goed artikel!