Elisabeth II, meer dan een gewone koningin

Koningin Elisabeth II van Engeland is niet meer. Zeventig jaar lang was zij de monarch van een land, dat ooit een van de machtigste rijken ter wereld was. Zij werd koningin gekroond op 2 juni 1953 in de abdij van Westminster.

Is zij de laatste christelijke vorst ? Het is een vraag die wij ons terecht kunnen stellen om één welbepaalde reden. Elisabeth werd niet simpelweg gekroond, zij werd tijdens de ceremonie uitgeroepen tot ” Koningin bij de gratie Gods, verdediger van het geloof” (Dei Gratia Regina Fidei Defensor). Op het intiemste moment van de plechtigheid, voorgegaan door de aartsbisschop van Canterbury, werd Elisabeth II gezalfd met  Heilige olie of chrisma, een ritus die teruggaat tot koning Salomon en die van de nieuwe vorstin de dienstmaagd van God maakt. Dit moment is trouwens het enige dat toen niet gefilmd werd, hoewel het de eerste keer was dat een dergelijke ceremonie door alle TV stations ter wereld werd uitgezonden.

De zalving: Elisabeth II wordt door God gekozen

Ik wil even op dit unieke en cruciale moment terugkomen, zoals het zich in 1953 voordeed.

<Vooraleer te knielen op de stoel van Edward of kroningsstoel, legt Elisabeth alle koninklijke symbolen af die zij draagt. Zij legt haar purperen mantel af en haar juwelen. Daarna doet zij een eenvoudig kleed aan, gemaakt van wit linnen, een van de zeven gewaden van de plechtigheid, dat haar naaktheid tegenover God moet symboliseren. Boven haar wordt een “baldakijn” gespannen, een wit laken omzoomd met kant.

Dan begint het centrale deel van de godsdienstige plechtigheid. Met dezelfde olie als die gebruikt tijdens de kroning van Edward VI, zalft de aartsbisschop van Canterbury de nieuwe koningin op de palm van de twee handen, op de borst en op het voorhoofd. Vervolgens zegt hij:

“Zoals ook Salomon door de priester Zadok en door de profeet Natan gezalfd werd, wees gij ook gezalfd, gezegend en gewijd, Koningin van de volkeren die de Heer uw God u toevertrouwd heeft om ze te regeren en te besturen”.

Dit gebaar symboliseert het toetreden tot het priesterschap van de koningin. Als “gewijde”, belooft de jonge koningin van 26 jaar op die manier God te dienen, wat zij ook zal doen tot op de dag van heer dood, op 8 september 2022.

Dit is toch wel iets bijzonders, als men bedenkt dat alle andere Europese monarchieën al wat verwijst naar het goddelijke hebben uitgebannen. Het volstaat te verwijzen naar de kroning van Felipe VI, in Spanje in 2014, die elke godsdienstige plechtigheid weigerde…

Geen enkele Europese vorst heeft vandaag zoveel invloed op het religieuze leven als de koningin in Engeland had.

Zal haar zoon en opvolger Charles III in zijn moeders voetsporen treden en de heilige zalving aanvaarden of zal hij verkiezen, zoals Felipe VI, aan zijn plicht als religieus leider te verzaken?

Koningin Elisabeth II is dood en door de dood heen blijft zij een begrip van eenheid.Terwijl in de huidige maatschappij zovelen verdeeldheid zaaien, brengt zij samen. Dat is een feit, zelfs al botst het met de perceptie die wij van het Verenigd Koninkrijk hebben, als een open, verdeelde maatschappij, voorbeeld van een pervers  communitarisme, dat de Engelse samenleving verdeelt en verzwakt.Een bewijs, dat alles misschien nog niet verloren is. Er blijft nog een gezond deel in het grote zieke lichaam dat onze wereld vandaag geworden is.

Paus Benedictus XVI en koningin Elisabeth hadden een groot wederzijds respect voor elkaar. Tijdens zijn apostolische reis naar het Verenigd Koninkrijk, van 16-19 september 2010, zei Benedictus het volgende:

“De naam van Hplyroodhouse, de officiële residentie van Hare Majesteit in Schotland, verwijst naar het ‘Heilig Kruis’ en toont aan hoe diep de christelijke wortels aanwezig blijven in alle facetten van het Britse leven. De vorsten van Engeland en Schotland waren al heel vroeg christen en men telt onder hen uitzonderlijke heiligen, zoals Edward de Belijder en Margareta van Schotland. Zoals u weet hebben velen onder hen hun koninklijke plicht uitgeoefend geleid door het licht van het Evangelie en zij hebben hun volk naar het goede gericht. De christelijke boodschap is aldus een deel geworden van de taal, het denken en de cultuur van de bevolking van deze eilanden sinds meer dan duizend jaar. De eerbied van uw voorvaderen voor de waarheid, de rechtvaardigheid en de barmhartigheid, die u werd overgeleverd, komt van een geloof, dat een geweldige kracht blijft voor het welzijn in uw koninkrijk en dat ten goede komt zowel aan de christenen als aan de niet-christenen “.

Zowel Paus Benedictus als koningin Elisabeth hebben een blijvende stempel op ons tijdperk gedrukt. De ene blijft als Paus-emeritus bij ons aanwezig, de andere heeft ons verlaten. Beide zullen, elk op hun manier, de geschiedenis ingaan als lichtbakens in de chaos.

Opmerking bij de commentaren op de artikels van Katholiek Forum:

Vriendelijke vraag om in uw commentaren in te gaan op de inhoud van het artikel zelf en niet met ellenlange beschouwingen over totaal uit hun verband gerukte details, duels aan te gaan met andere commentatoren. Dit belet andere lezers om hun mening te geven en schaadt het imago van Katholiek Forum.