Vandaag las ik in de Standaard, dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens het erkenningsproces van de erediensten in België van tafel heeft geveegd. Dit proces zou onvoldoende transparant en controleerbaar zijn, waardoor er een risico bestaat op discriminatie en willekeur, aldus het Europees hof. Het Europese arrest kwam er, na een klacht van de Jehovah’s Getuigen, die zich gediscrimineerd achtten ten opzichte van erkende godsdiensten, die in Brussel vrijgesteld zijn van het betalen van onroerende voorheffingen voor hun gebedshuizen. De Jehovah’s Getuigen krijgen daarentegen geen enkel fiscaal voordeel.
België erkent momenteel 7 levensbeschouwingen: de Katholieke, de Joods-Israëlitische, de Anglicaanse, de Protestantse, de Islamitische, de Orthodoxe en de georganiseerde vrijzinnigheid. Van deze erkenning hangt ook de betaling van de bedienaars van de erediensten, m.a.w priesters, dominees, rabbijnen en imams door de Belgische overheid af. Indien het proces hiervan in vraag wordt gesteld, zou dit dus mogelijk consequenties kunnen hebben voor de manier waarop de erediensten in ons land gefinancierd worden. Ook de verdeling van de budgetten, die momenteel vooral een snel krimpende Katholieke Kerk bevoordeelt, zou hierdoor in vraag kunnen worden gesteld. Een delicaat verhaal, in ons geseculariseerde land, waarvan het Katholieke episcopaat nog nooit zo zwak is geweest.
Uiteraard kan men zich de vraag stellen, of de Belgische overheid de erediensten per se moet subsidiëren. Het probleem van de niet-discriminatie zou de Belgische staat bovendien kunnen verplichten om overtuigingen te financieren, die weinig bijdragen tot de maatschappij of haar democratische waarden zelfs ondermijnen. Ik denk dan vooral aan de fundamentalistische Islam of andere sektarische bewegingen. Ook de Katholieke Kerk in ons land wordt niet beter van haar financiële afhankelijkheidspositie, die vaak leidt tot passief en zelfvoldaan gedrag bij haar clerus. Priesters die blijven zitten terwijl leken de communie uitdelen, of geen tijd meer willen vrijmaken voor het bezoeken van hun parochianen: wat hebben we nog aan zulke “herders”? Zonder te willen veralgemenen, vind ik dat de Katholieke Kerk in België onmogelijk een OCMW kan worden voor contactgestoorde of werkschuwe mannen, die elders niet aan de bak komen. Soms vormen financiële uitdagingen een sterke motivator om het beter te doen. Hopelijk zal het Europees arrest hiertoe een aanleiding vormen.
Uw o^pmerkingen over de priesters zijn niet alleen gemeen en venijnig maar ook degoutant. Priesters zijn helemaal geen contactgestoorde of werkschuwe mannen die elders niet aan de bak komen zoals U stelt. De clerus is helemaal niet passief en zelfvoldaan. Ik heb heel veel respect voor de priesters die vaak tot hun tachtigste nog actief blijven in de parochiepastoraal en vaak zelfs de verantwoordelijkheid dragen voor acht of meer parochies.
Spijtig voor die priesters van 80, maar de roepingencrisis heeft de Kerk volledig aan zichzelf te danken. Gelukkig dat er nog op zondag af en toe een Mis wordt gelezen. Anders gebeurde er helemaal niets meer. Nutteloze vergaderingen met de favoriete vrijwilligers, om ze later naar believen te laten experimenteren, beschouw ik trouwens niet als “pastoraal”. Er zijn uiteraard uitzonderingen, maar heel wat Belgische priesters gedragen zich als ambtenaren met weinig voeling of oprechte interesse in het leven van hun parochianen.
De remedie tegen het kwaad is niet ingewikkeld; terugkeren naar de doctrine en de liturgische cultus van het Concilie van Trente. Dat concilie was het antwoord van de heilige Kerk op de moderniteit die zich toen aan het ontwikkelen was. Die terugkeer zou beantwoord worden met kerkvervolgingen, maar mannen met priesterroepingen zouden hun weg vinden naar authentieke priesteropleiding in ons land waardoor lokale priesters gelovigen op serieuze wijze zouden navigeren door de moeilijke tijden. Zie naar Pius VI; de man werd in zijn oude dagen als gevangene rondgejaagd in Europa door de sansculotten, en uiteindelijk heeft hij zijn levensadem uitgeblazen als iemand die beeltenis geworden was van het Lijden van Christus. Veel moeilijkheden voor de Kerk in die dagen, maar zie hoe protestanten zich toen bekeerd hebben door het voorbeeld van de genoemde paus.
Mannen met priesterroepingen die authentieke priesteropleidingen willen gaan niet aankloppen bij het Johannes XXIII-seminarie hier in ons land. Het gevolg is dat priesters uitsterven in de bisdommen in ons land (de meesten die cultuur-marxistische activisten willen worden gaan bij NGO’s werken, waar geen beloften tot volmaakte kuisheid gemaakt worden, en treden daarvoor niet bij een priesterseminarie in). Zo eenvoudig is het echt; om genoeg priesters te hebben is het niet nodig dat tachtig procent van de bevolking naar de kerken gaat op zondagen, maar wel dat er priesteropleidingen zijn volgens de katholieke doctrine (dogmatische, morele, ascetische en mystieke theologie) en liturgische traditie, volgens de principes van het Concilie van Trente dus.
Goed artikel dat mag ook eens geschreven worden. en ik ga nog meer beweren, weet je waarom de overheid de godsdiensten subsidies geeft? Om ze te kunnen controleren!!! ik ben persoonlijk van oordeel dat godsdiensten geen subsidies mogen krijgen. Een pastoor in België woont gratis, krijgt gratis gas, kolen en elektriciteit en de gemeenten moeten daarvoor opdraaien. De Bisschoppen wonen in paleizen die door de stad zal worden onderhouden met een loon van een gewone minister! Is dat nodig? Dus waarom zou een pastoor zich nu inspannen voor een parochie? Hij is toch maar een huurling.
@Waramund. Dank u! Het is niet anders zoals u het kort en krachtig schrijft. Slechts vijanden van het Heilig Misoffer van altijd zullen dit bestrijden. Er schuilt geen kwaad in de mis van altijd. In de N.O. wél, maar je moet natuurlijk wel even je oogjes opendoen om dat te zien.
Willy, een pastoor woont gratis maar dat gratis wonen is wel een voordeel in natura dat bij zijn loon komt op de belastingsbrief. Gas, elektriciteit en telefoon moet hij zelf betalen.
@Ouij,
U heeft gelijk wat de belasting betreft.
Maar bij een belastingtarief van 40%, betekent dit, dat een pastoor slechts 40% lasten betaalt ten opzichte van elke andere Nederlander.
In België betaalt een alleenstaande – dus ook een priester- meer belastingen dan een gehuwd koppel of samenwonenden.
@Ouij: Wat water, elektriciteit betreft hangt af van gemeente. Meestal in België woont een pastoor gratis ook wat de rest betreft alleen telefoon daar heb je een punt. Ook zijn wagen moet hijzelf betalen, maar dat moet een werkende mens ook. Dat hij als alleenstaande belastingen betaalt is ook juist, maar gezien zijn loon is dat weer niet zo veel. Hij betaalt ook geen grondlasten dit is dan weer voor de gemeente. Bent uzelf soms een pastoor? Want die klagen altijd.