Moedig weerstand bieden aan de steeds verder gaande afbraak van menselijke en christelijke waarden in onze tijd, dat is onze grote uitdaging. Daarvoor heb je een helder inzicht nodig en een stevige ruggengraat. Een goed voorbeeld gaf de Russische schrijver Aleksandr Solzjenitsyn (+ 2008). Om zijn monumentale werk “De Goelach Archipel” kreeg hij de Nobelprijs voor literatuur en om zijn scherpe kritiek op het morele verval en de leugens van de Sovjet-Unie werd hij uitgewezen. Op 8 juni 1978 werd hij uitgenodigd door de studenten van de Harvard universiteit in Amerika. Het leek een goede gelegenheid om het westen te bejubelen tegen de achtergrond van een verderfelijk Oostblok.
Aleksandr Solzjenitsyn
Maar ze kregen de wind van voren. “Neen, – zo zei Solzsjenitsyn – ik kan jullie samenleving niet aanbevelen als ideaal om de onze te hervormen…We hebben te veel hoop gesteld op politiek-sociale veranderingen en hieruit blijkt dat het meest dierbare ons wordt ontnomen: het innerlijk leven.” Hij legt verder uit dat oost en west even verwerpelijk zijn. In het oosten worden mensen vertrappeld door de partij en in het westen door het neoliberale kapitalisme. Een houding van superioriteit en arrogantie maakt het westen ziek, terwijl het zelf geestelijk leeg is. De alles doordringende propaganda, de overal aanwezige TV en de keiharde muziek zijn ondraaglijk. De samenleving en de mensen hebben geen ander doel dan consumptie en vluchtig genot. Westerse politici, journalisten en intellectuelen missen het inzicht en de moed om de christelijke eigenheid te erkennen en te verdedigen. “Verlies uw hart niet aan de wereld of aan de dingen in de wereld!
Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is – de hebzucht, de afgunst en het pronken met bezit – het komt niet van de Vader maar van de wereld. En die wereld gaat voorbij met heel haar begeerlijkheid, maar wie de wil doet van de Vader blijft in eeuwigheid…” (1 Johannes 2,15-17). Neen, de heilige Johannes hoort niet tot de extra breeddenkende intellectuelen, die het met alles eens is om de schijn van vrolijkheid te redden. Hij is een man met het juiste inzicht en de juiste moed. Welke wereld moeten we radicaal afwijzen? Niet de wereld van Gods schepping met al haar schoonheid. Niet de wereld van onze medemensen met hun diepe nood aan liefde en geluk. Wel de wereld van onze politici en journalisten met hun leugens en oorlogspropaganda om de wapenbazen nog rijker te maken, nog meer mensen te doden en landen te ontwrichten. De wereld van de grote wereldheersers, van de VN, de NAVO en de EU, die ieder greintje menselijke eigenheid en geluk, landelijke identiteit en cultuur en vooral christelijk geloof tot gruis willen malen om er een door hen kneedbare deeg van te maken. De duivelse wereld die de ouders vervangt door ouder 1 en ouder 2, het geweten van kinderen ontwricht en het geluk van de mensen vernietigt. De wereld van de vrijmetselarij en het zionisme die een tempel wil bouwen voor de antichrist, die wereld moeten we radicaal afwijzen.
Het was deze week een soort filmfestival in ons klooster, waarvan je een verslag krijgt. Op politiek gebied zijn er grote veranderingen bezig maar ze zijn als een olietanker die je niet kunt omdraaien zoals een fiets. In de bijgevoegde info en video’s krijg je weer een overvloed aan goede informatie. Tenslotte nog een aantal foto’s.
P. Daniel
XIV/35
Vrijdag 6 september 2019
Een week lang filmen
Zondagmorgen. Wat een drukte op het grote binnenplein van Mar Yakub. Vijf vrachtwagens, twee minibusjes, acht personenwagens. Het is de Syrische TV. Een vrachtwagen verzekert elektriciteit, een andere heeft alles voor een kapsalon en kleding. Wij vragen dat ze geen enkele kamer van een medebroeder betreden, wel krijgen ze een vrije kamer die ze zelf mogen inrichten en twee logeerkamers, in de gang van de gasten waar ze materiaal mogen instaleren. Overal mannen en vrouwen die materiaal uitpakken, installeren, rondlopen. Een groep kinderen in mooi zwart misdienaars gewaad mét Romeins boordje. Aan de lopende band worden monniken, zusters, priesters, bisschoppen en patriarchen gemaakt. Alles net echt, afgezien van de wat (te) hoge hakken van sommige wat (te) mooie zusters. En wat ze niet bij de hand hebben wordt vriendelijk gevraagd. Een meisje komt vragen of ik de opnames wil zegenen. Vanzelfsprekend! Maar dan komt de vraag: “mogen we je hoofddeksel gebruiken?” Ze blijken voor de rest ongeveer alles bij te hebben: strijkplank en strijkijzer met eigen motor, maar ook gasvuurtjes voor hun koffie. En zo gaat het heel de week door vanaf ’s morgens tot 20.00 u wanneer de laatsten vertrekken. Iedere gang, iedere hoek van de grote refter wordt om beurt ingericht en omgebouwd voor een opname. Elk ongewenst streepje licht wordt afgedekt met platen en doeken en overal worden hun eigen lichtbronnen geïnstalleerd. Eigenlijk een soort belegering maar in een vriendelijke geest. Het onderwerp is een film over Hilarion Capucci, Grieks-Melchietische bisschop van Jeruzalem, afkomstig uit Aleppo (1922-2017). Hij was de grote beschermer van de Palestijnen tegen de agressie van de zionisten (helaas ook niet altijd op vreedzame wijze). Hij werd door de zionisten opgepakt en veroordeeld maar kreeg in Rome asiel wegens zijn politieke onschendbaarheid. Het lijkt de bedoeling te zijn hiervan een feuilleton uit te zenden tijdens de ramadan, als een voorbeeld van verzet vanuit christelijke hoek!? Ondertussen vragen velen waarom we religieus of priester werden enzovoort. Ja, er is een grote geestelijke honger. En velen van hen staan erg open voor het christelijk geloof, wat we met alle middelen trachten te benutten.
Op zondag, tegen de middag komt abouna Georges voor de byzantijnse Eucharistie, die we nog steeds in de kleine kapel van de nieuwbouw vieren wegens werkzaamheden in de kerk. Vooraf zingen we de Laudes. Wanneer deze juist beëindigd zijn, komt de Bulgaarse ambassadeur met een delegatie. Terug naar beneden. De ambassadeur is geïnteresseerd in de humanitaire hulpverlening aan het Syrische volk vanuit ons klooster (MSJM: Monastery Saint James the Mutilated). Inderdaad is MSJM er als eerste bij waar nog niemand helpt. Zo was het vroeger al, in Al Hol, zo is het nu in Idlib. Grote internationale organisaties sluiten zich graag bij ons aan. De ambassadeur beloofde te steunen. (Eigenaardig toch. Bulgarije, een NAVO land heeft nooit de banden met Syrië verbroken). Terug naar boven voor de feestelijke Eucharistie. Na de mis in processie naar het terrein van St Simeon en zegening van deze plaats. Hier werd een put ontdekt, met een kamer onderaan en een oude steen, zoals we vroeger al vertelden.
Maandag begonnen onze drie kinderen met frisse (tegen)zin samen met ongeveer 3,6 miljoen andere Syrische kinderen hun schooljaar, waarvoor 12.791 scholen open gingen. Woensdag komt abouna Elias Zahlaoui, een 86-jarige Grieks-katholieke priester uit Damascus op bezoek. Hij wordt door de hele groep van de TV bijzonder vriendelijk onthaald. Hij lijkt zo ongeveer de geestelijke raadsman van deze groep te zijn. Hij is echter ook de geestelijke directeur van een vrouw uit zijn parochie, Myrna met haar boodschap van O.L. Vrouw van Soufanieh, in België en Nederland goed gekend. Tenslotte is hij ook de geestelijk leider van een groot en bekend koor. Hij wil binnen kort terugkeren om een interview te realiseren.
Donderdagavond trokken we naar Qâra om samen met de pastoor en de parochianen het patroonfeest van de hl Michael te vieren (op 6 september). Daarna begonnen we onze wekelijkse nachtaanbidding. Dezelfde nacht kwam er nog een container toe met zwaar ziekenhuismateriaal en een opblaasbare tent, die als veldhospitaal kan geïnstalleerd worden.
Er is eindelijk weer een bestelling binnen van 80.000 kaarsen, vanwege een ngo die enkele kaarsen wil voegen bij iedere doos met humanitaire hulp. We zullen de kaarsen met plezier maken en leveren. Ook de bouwwerken gaan volop verder evenals de groepen die het klooster komen bezoeken. Het was een bijzonder drukke week.
Het zoveelste keerpunt als hoop op vrede voor Syrië
Hezbollah beantwoordt de onophoudelijke agressie van Israël eindelijk met een rake tegenaanval, de Turkse president belooft zijn terroristengroepen te ontbinden en Trump wil misschien wel toestaan dat er vrede komt in Syrië. Ziedaar enkele beloftevolle hoofdlijnen, die een mogelijk keerpunt vormen, maar nog ingevuld moeten worden.
Israël is geobsedeerd door zijn militaire superioriteit en wil dit voortdurend tonen. Het blijft Irak, Syrië en Libanon en andere landen naar willekeur bombarderen. Het voorwendsel is telkens “nationale veiligheid”. Het kan mensen vermoorden over de hele wereld zonder dat er een haan over kraait en het Palestijnse volk verder wurgen zonder dat het internationaal recht wordt ingeroepen. De VS als Big Brother blijven de misdaden van Israël steunen door dik en dun en de rest van de wereld geeft geen kik. Toch is er een groep die aan de kant van de slachtoffers staat en de moed en kracht heeft om te antwoorden. Hezbollah heeft zondag als antwoord een Israëlisch militair voertuig opgeblazen en een Israëlische militaire basis van Avivim (bezet gebied in N.Paletina) bestookt. Om zijn absolute superioriteit hoog te houden zwijgt Israël hierover of zegt dat er niets gebeurd is. Hezbollah heeft echter zelf een opname gemaakt van de wijze waarop het Israëlisch voertuig werd opgeblazen en een Russische reporter heeft de militaire basis van Avivim bezocht en vastgesteld dat deze helemaal niet rustig ontruimd werd maar heel recent in alle haast verlaten. Secretaris generaal Hassan Nasrallah van Hezbollah heeft maandag laten weten dat het van nu af iedere agressie van Israël tegen Libanon zal beantwoorden.
Nadat Rusland en Syrië een Turks konvooi hebben gebombardeerd gaat Recep Tayyib Erdogan bij Vladimir Poetin op de koffie (met vodka?) en hij doet verregaande toegevingen in verband met Idlib. Hij zal zijn terroristische groepen ontbinden. Een geweldige stap. Vraag is of hij dit ook echt wil en kan. Vervolgens is er een akkoord tussen Syrië, Rusland, Iran en Turkije over het feit dat er aan de grenzen in Syrië niet wordt geraakt. Dus geen Koerdistan of Soennistan. De vraag is of de VS, illegaal in Syrië, een evenredige aanwezigheid gaan opeisen in vergelijking met de legale aanwezigheid van de Russen. Verder is overeengekomen dat er geen pijplijn door Syrië bij komt. De vraag is of de VS een deel opeisen van de uitbating waarvan Rusland nu geniet. Verder is aanvaard dat de Syrische verzoening behartigd zal worden door Genève met alle betrokken groepen. Tenslotte is overeen gekomen dat de VS onrechtstreeks of rechtstreeks zullen meehelpen aan de heropbouw van Syrië. Ziehier een aantal klare lijnen met veel mogelijkheid om ze op verschillende wijzen in te vullen.
Tenslotte lijkt er heel langzaam een ommekeer te komen in de Amerikaanse politiek. Trump lijkt te beseffen dat het permanent en heel de wereldbol rond oorlog voeren heel veel geld kost en eigenlijk weinig oplevert. De voorbij decennia wilden de VS vooral regeringswissels realiseren om landen te ontwrichten en aan zich te onderwerpen (volgens Rumsfeld/Cebrowski). Als zakenman lijkt Trump daaraan niet zo erg geïnteresseerd te zijn, als hij de energiemarkt maar kan controleren. Tegenover Trump zal Syrië vooral moeten vechten om zijn economische onafhankelijkheid te bewaren. “De strategie Trump/Pompeo is een nieuwe ramp voor de landen met olie, maar ze is oneindig minder schadelijk dan die van Rumsfeld/Cebrowski die het uitgebreide Midden-Oosten sinds twee decennia heeft verwoest met tienduizenden martelingen en honderdduizenden doden” (Thierry Meyssan, 3 september 2019: https://www.voltairenet.org/article207486.html).
Het ziet er naar uit dat Idlib in de nabije toekomst eindelijk bevrijd zal worden. Het westen zal nog een laatste poging wagen om de gruwelijke terroristen, hun lievelingen te redden door openlijk te waarschuwen voor “de zwarte tijd” of de “humanitaire ramp” die zij zien aankomen voor Idlib. Het zal de Syriërs niet beletten te dansen in de straten wanneer Idlib eens bevrijd is van deze hel, door het westen onderhouden.
Helder Nederlandstalig artikel van Willy van Damme over het criminele en hypocriete gedrag van ook onze Belgische politici en journalisten, die Syrië kapot willen, en de terroristen blijven steunen. Leugens met hopen. Walgelijk: https://willyvandamme.wordpress.com/2019/09/04/syri-belgi-steunt-al-qaeda/
Prachtige video over het echte leven in Syrië nu, ongeveer het tegendeel van wat onze zogenaamde journalisten ons willen wijsmaken: http://www.golfbrekers.be/vranckx-tegenpool/
Acteurs en actrices in afwachting van hun optreden
Een bisschop, een zuster en een monnik, nep of echt
Hoofdacteurs
Abouna Elias Zahlaoui op bezoek
Donderdagavond, viering van St. Michiel in QâraKlooster van St Jozef, vooraan absis kapel. De nieuwe “médicinale”De nieuwe “médicinale”
P. Daniel XIV/35 Vrijdag 6 september 2019
Auteur:Pater Daniel Maes
Pater Daniel Maes is de proost van het Katholiek Forum. De Vlaamse pater Daniël Maes (°1938) leeft in Syrië, in het zesde-eeuwse Mar Yakub klooster in het stadje Qara, 90 kilometer ten noorden van de hoofdstad Damascus. Pater Daniel aanvaardt het gezag van de huidige Syrische president die in 2021 massaal door zijn volk herkozen werd voor een vierde ambtsperiode van 7 jaar en daarna in heel het land ook spontaan werd gevierd. Verder aanvaardt hij dat een land het recht heeft bevriende naties ter hulp te roepen om het buitenlands terrorisme tegen zijn volk te bestrijden.
2 commentaren op “Een houding van superioriteit en arrogantie maakt het westen ziek, terwijl het zelf geestelijk leeg is”
ons leven is inderdaad leeg en voor velen zinloos, en het is niet dat gelovig zijn alle problemen oplost, dit is nu ook weer niet waar, maar de mens heeft een doel, en hoop we zijn dus hoopvolle mensen, in een hopeloze wordende wereld.
ons leven is inderdaad leeg en voor velen zinloos, en het is niet dat gelovig zijn alle problemen oplost, dit is nu ook weer niet waar, maar de mens heeft een doel, en hoop we zijn dus hoopvolle mensen, in een hopeloze wordende wereld.