De una sancta Catholica et apostolica is de Rooms-Katholieke Kerk in continuïteit met de Apostolische oerkerk.
Toen de opstandige Augustijner Maarten Luther en zijn volgelingen ernaar streefden om met hun nieuwe geloofsgemeenschap de plaats van de verketterde Kerk over te nemen in het Duitse Rijk, moesten ze hun breuk met de Kerk te legitimeren.
Daarom bedachten ze de zogenaamde decadentietheorie: De Rooms-Katholieke Kerk zou in de Hoge Middeleeuwen afgedwaald zijn van het Christelijke pad en zo verworden zijn tot het Katholicisme. De protestanten van de Reformatie zouden de traditie van de ware (oer-) Kerk weer verderzetten, die slechts bestaan zou hebben tot het begin van het millennium.
Latere protestanten duwden de datum van de oorsprong van het Katholicisme verder terug: naar de Constantijnse omwenteling in 313, toen de Kerk begon de kerk van de Romeinse staat te worden. De ware Kerk van de Apostelen zou slechts in de eerste twee eeuwen bestaan hebben.
De protestantse theoloog Adolf von Harnack (+ 1930) plaatste de geboorte van het Katholicisme nog verder terug, namelijk aan het begin van de tweede eeuw: “Als we onder ‘katholieke’ de kerk van de leer en de wet bedoelen, dan is ze ontstaan tijdens de strijd met het gnosticisme .”
Andere protestantse geleerden van de 20ste eeuw verschoven de opkomst van de Katholieke Kerk tot in het Nieuwe Testament. De bezorgdheid over de ware leer, de kerkelijke tucht en de wedergave van macht en ambt – elementen die we tegenkomen in pastorale brieven het Nieuwe Testament – wijzen reeds op de opkomst van het zogenaamde vroege Katholicisme.
Protestantse theologen als Ernst Käsemann (+ 1998), Hans Conzelmann (+ 1989) en anderen gingen nog verder en geloofden dat ze het Katholicisme al bij de Evangelisten Lucas en Matteüs konden terugvinden: “Het vroege Katholicisme kwam in het Nieuwe Testament uiteindelijk uit de verwachting van het op handen zijnde einde voort, in zoverre dat in de plaats daarvan de ecclesiologie kwam” – volgens Käsemann.
De moderne protestantse Nieuwe Testament geleerden zijn nog radicaler in het terugverplaatsen van de geboorte van het Katholicisme. Jezus zelf zou ervoor verantwoordelijk zijn. Hij heeft de Openbaring die Hij van de Vader ontvangen heeft omgezet in welgedefinieerde inhouden, een taalkundig gefixeerde boodschap en voorstellingsvormen die Hij aan zijn culturele omgeving heeft ontleend.
Deze scherpzinnige redenering van protestantse theologen impliceert de erkenning van de katholieke leer dat de una sancta Catholica et apostolica opgericht is door Jezus Christus zelf.
Artikel van Hubert Hecker voor Katholisches Info: Protestantische Theologen bestätigen die Stiftung der Kirche durch Jesus Christus
Vertaling door Hiëronymus Saepinus voor het Katholiek Forum
Een zeer goed teken !!
Van de RKK kan men zeggen dat zij een eenheid is met drie onderverdelingen:
– de vormelijke ambtelijke Kerk in al haar klassieke Roomse pracht, pareert/ontvangt alle aanvallen.
– de sterk Levende ondergrondse Kerk met meestal Traditie-getrouwe priesters: in deze vorm laait het Geestelijk Vuur het allerhoogst.
– de progressieve en erg vluchtige ‘kerk’ met hier en daar kleine dikwijls protesterende ‘vuurplekjes’ maar veelal verwatering en overstroming met modder.
Van Protesterenden kan men zeggen dat zij hun hersenen graag pijnigen, en wellicht ook Jezus.