Aartsbisschop Jozef De Kesel werd gisteren kardinaal gecreëerd en als Katholiek Lekenforum wensen wij hem hierbij te feliciteren.Wij zullen aandachtig toekijken naar zijn handel en wandel, nu hij, de “éminence grise” Danneels even buiten beschouwing gelaten, het effectieve hoofd geworden is van de Belgische Kerk.
Onze gedachten gaan ook naar onze vorige aartsbisschop, André-Joseph Leonard, die zijn zieltogende Belgische Kerk opnieuw heeft willen evangeliseren en die daarbij de ezelsstamp gekregen heeft, gesaboteerd door zijn collega-bisschoppen, met drek overgoten door de media, verbannen naar het heiligdom Laus in de Franse Alpen, waar hij, ongebroken en fier, zijn apostolaat verder zet. Aan hem kwam de kardinaalstitel toe, maar eens paus Franciscus en zijn clan aan de macht (wij weten hoezeer die beïnvloed wordt door Danneels en zijn progressieve lobbygroep), kon hij het wel vergeten…stank voor dank heet dat !
Eigenlijk komt kardinaal De Kesel ons wat hypocriet over. Hij spreekt , fezelend , in zoetgevooisde termen over ” een nieuwe kerk in wording ” , hij spreekt eigenlijk nooit over het wezenlijke van het katholieke geloof, hij ontwijkt alle belangrijke ethische strijdpunten en bewierookt graag zichzelf. Hij valt altijd uit de lucht… Toen hij onmiddellijk nadat aartsbisschop Leonard niet in zijn functie herbevestigd werd, tot aartsbisschop werd benoemd , was dat “zo onverwacht”, weet u…! Of zijn aanstelling als kardinaal…”Hij stapte juist op de bus toen hij het nieuws vernam, zo onverwacht”…, dat is natuurlijk larie. Toen Jozef de Kesel hulpbisschop werd van het aartsbisdom Mechelen-Brussel , was dat bedoeld als de stap naar de functie van aartsbisschop. Kardinaal Danneels en zijn vrienden, tot met de toenmalige nuntius toe hebben er alles aan gedaan om dit zo te realiseren. Paus Benedictus heeft daar toen echter een stokje voor gestoken, door tegen alle verwachtingen en beïnvloeding in Monseigneur Leonard tot aartsbisschop van Mechelen-Brussel te benoemen. Dit hebben zijn vijanden hem nooit vergeven. Na het mysterieuze aftreden van paus Benedictus en het aantreden van paus Franciscus, duurde het niet lang of de revanche kwam. De termijn van aartsbisschop Leonard werd niet verlengd en hij kreeg de kardinaalshoed niet, hoewel dat volledig logisch geweest was. Zijn vroegere rivaal echter werd onmiddellijk aartsbisschop en wat later kardinaal.
Men zou zich wanen in een politieke thriller, en zo is het ook, maar hier loopt de realiteit ver vooruit op de fictie. Met paus Franciscus zijn wij beland in een nieuw tijdperk. Niet dat van de “barmhartige kerk”, zoals hij het tot vervelens toe herhaalt, maar in dat van de ideologische kerk, die wil aansluiten met een progressief, politiek correct wereldbeeld, waar het woord katholiek een schimpwoord geworden is, en waarvoor zelfs de christelijke moraal, zoals die sinds de apostelen ongewijzigd gepredikt wordt, moet wijken… De meeste van de nieuwe benoemingen passen in dat kraam , ook die van Jozef De Kesel, in wie de paus een ongevaarlijke en volgzame knecht ziet.
Wij wachten dus af, hoopvol, liefdevol en waakzaam, zoals het mondige christenen betaamt! Wij vertrouwen op de Heilige Geest om Jozef De Kesel bij te staan. Tot nu toe heeft hij ons ontgoocheld. Hij spreekt niet in duidelijke heldere woorden, integendeel. Zijn optreden tegen de beloftevolle Fraterniteit van de Heilige Apostelen en hun bloeiend apostolaat rond de Sint-Kathelijnekerk is ronduit beschamend en een schoolvoorbeeld van hypocrisie. Hopelijk verandert dit, nu hij kardinaal is…
Stel ons niet teleur, eminentie. Wij verwachten van u barmhartigheid en rechtvaardigheid!
Het kardinaal purper verzinnebeeldt de bereidheid om eigen bloed te vergieten in verdediging van de rechten van God en Kerk. Het is volslagen weerzinwekkend om te beweren dat de ingesteldheid van Zijne Eminentie, Kardinaal de Kesel, overeenstemt met dat diep Christelijk symbolisme.
Het is schandelijk dat dergelijk anti-katholiek en blasfemisch prelaat tot die waardigheid verheven geworden is.
Ik zie eerlijk gezegd geen enkele reden om Mgr De Kesel te feliciteren met een benoeming waaraan hij niet de minste verdienste heeft : hij is een onbetrouwbare en intellectueel zwakke persoon, die alleen maar bij de genade van de regerende paus bevorderd is kunnen worden. De enige die gelukwensen verdient is Danneels (eminent lid van de Sankt-Gallen-maffia), die zijn wraak- en vergeldingsplan t.o.v. Mgr Léonard tot een goed einde heeft weten te brengen, met medeplichtigheid van zijn vriend Bergoglio.