De Rozenkrans: adem van vrede in een rumoerige tijd

Er zijn dagen waarop het leven te luid is. De wereld trekt aan ons, het nieuws overspoelt, het hoofd maalt.
We zoeken stilte, maar vinden vooral ruis. Toch fluistert iets in ons: “Er moet meer zijn dan dit.”

Voor Gabriel Castillo begon dat “meer” op een onverwachte plek: voor het Allerheiligste, in stilte.
Een man die alles had geprobeerd om rust te vinden — behalve gebed. Tot Maria hem het eenvoudigste van alle
gebeden in handen gaf: de Rozenkrans.

Wat velen zien als iets ouderwets, bleek voor hem een weg van genezing.
Niet door wonderen, maar door herhaling. Elke dag dezelfde woorden, tot ze niet meer van buiten kwamen, maar
van binnen. Tot zijn onrust wegebde en er vrede groeide waar eerst verslaving woonde.

De Rozenkrans is geen vlucht uit de wereld, maar een ademhaling in haar midden.
Hij leert je stilvallen, kijken, liefhebben. Hij herinnert eraan dat God niet ver weg is, maar nabij – dichter dan je adem.

Misschien is dat precies wat we vandaag missen: een ritme dat niet haast, maar heelt. Een gebed dat niet dwingt,
maar draagt. Een herhaling die geen sleur is, maar adem van hoop.

Ontdek in dit artikel hoe Gabriel Castillo de Rozenkrans herontdekte als Evangelie in de hand — een weg van licht, vrede en herboren liefde. 🌹