Een opmerkelijke heiligverklaring

Het Kerstfeest is reeds achter de rug. Omwille van technische problemen hebben wij u onze kerstwensen niet tijdig kunnen overbrengen. Hierbij dus deze kerstwensen van Vrede en Zaligheid in deze chaotische tijd vol oorlog en geweld.

Ondanks zijn hoge leeftijd, blijft paus Franciscus verbazen.

Onlangs heeft hij eens te meer verschillende martelaren, slachtoffers van de bloedige godsdienstvervolging door het Republikeins regime tijdens de Spaanse burgeroorlog, heilig verklaard. Het zijn er enkelen van velen, die door deze paus in een recent verleden als martelaar werden uitgeroepen en tot de eer van het altaar werden verheven. Spanje was tijdens de bloedige burgeroorlog het laboratorium van de godsdienstvervolging, een periode die in het geheugen van de katholieke Kerk gegrift moet blijven en als een waarschuwing geldt voor onze tijd.

Daar blijft het niet bij… Vorige woensdag heeft paus Franciscus het decreet ondertekend, waarmee de zestien karmelitessen van Compiègne eindelijk officieel heilig verklaard werden, een heiligverklaring die door heel katholiek Frankrijk reeds lang gevraagd werd. Hij onderstreept in het decreet hun moed en hun geloof in een tijd van bloedige geloofsvervolging.

Deze zestien zusters, geleid door Moeder Theresa van Sint-Augustinus, zijn het symbool geworden van de godsdiensthaat die Frankrijk tijdens de Revolutie teisterde. Zij werden aangehouden, veroordeeld en en op 17 juli 1794 ter dood gebracht omwille van hun trouw aan het katholieke geloof en aan hun religieuze roeping. Toen zij het schavot bestegen, waarop de beul de guillotine in gereedheid bracht, zongen zij het Veni Creator Spiritus. De menigte, die gewoonlijk bij dergelijke schouwspel grof en luidruchtig was, was doodstil, zo sterk waren zij onder de indruk van de innerlijke vrede en van de moed van de martelaressen.

In 1906 waren zij reeds door paus Pius X zalig verklaard en zij vormen  een lichtend voorbeeld van geestelijke weerstand tegen een onmenselijke ideologie. Door het decreet van hun heiligverklaring te tekenen, heeft paus Franciscus hun rol willen onderstrepen in de geschiedenis van de Kerk en het grote belang van hun getuigenis in de huidige tijd. Hun voorbeeld weerklinkt meer dan ooit in een wereld waarin het geloof vervolgd wordt in talrijke delen van de wereld en zeker op een subtiele, maar reële wijze in Europa.

Paus Franciscus blijft verrassen. Zijn reis naar België was woelig. Linkse zelfverklaarde christenen hebben er, met de steun van de inrichtende macht,  aan de universiteiten van Leuven en Louvain-la-Neuve, op beledigende wijze hun ongenoegen geuit over zijn moedige morele stellingnames met betrekking tot de gelegaliseerde kindermoord in België.  Zijn terechte aanklacht tegenover de aborteurs werd hem niet in dank afgenomen.

Als reactie daarop heeft hij meteen aangekondigd dat hij het het proces ter zaligverklaring van koning Boudewijn officieel opende. Zeer tot ongenoegen van bepaalde progressieve priesters en bisschoppen, wiens laffe houding tegenover de door de militante vrijzinnigheid en hun vrienden in de media opgedrongen liberalisering van abortus, stuitend is. Een houding, waarvoor Christus de uitdrukking ‘ergernis geven’ gebruikt.

Dit land gaat moreel en spiritueel ten onder aan het opdringen van een geloofsvijandige cultuur, die het best als ‘woke’ omschreven kan worden. Daarbij wordt alles wat met christelijke identiteit te maken heeft versmacht en verdacht gemaakt. De christelijke westerse mens moet door het slijk kruipen en zich constant verontschuldigen voor feiten uit een ver verleden, die volledig uit hun verband worden gerukt.

Zo worden voortaan in Vlaanderen zes nieuwe ziekenhuizen erkend, die  ’transgender’ behandelingen mogen uitvoeren en waar die behandelingen door het (‘christelijke’ )ziekenfonds terugbetaald worden… Dus de belastingbetaler wordt verplicht mee iets te financieren, dat hij als christen onmogelijk kan goedkeuren: een mens, die als man of vrouw geboren wordt, zijn natuurlijk geslacht ontnemen, hem ‘ombouwen’, zoals dat genoemd wordt. Dat is één van de vele vruchten van het geloofsverval en het erbij horende gebrek aan moed en consequente morele lijn van de katholieke Kerk in Vlaanderen.

Wat een verschil met het getuigenis van de recent verkozen nieuwe president van de VS, Donald Trump, die enkele dagen geleden in een opmerkelijke toespraak zijn weerzin voor ‘woke’ en de hele genderwaanzin uitgesproken heeft. Bij hem heeft  het trangenderisme, dat haaks staat op de natuurwet, geen plaats en zal het in Amerika voortaan verboden zijn…Dat is moed.

Ondanks het feit dat zij heel verschillend zijn en op bepaalde vlakken andere meningen hebben, zie ik toch enkele opmerkelijke gelijkenissen tussen Donald Trump en paus Franciscus. Wanneer het gaat om de verdediging van de essentiële punten van het menselijke natuurlijke recht en de ‘rode’ lijnen( zoals paus Benedictus ze omschreef), waarbuiten de mens ophoudt mens te zijn en de speelbal wordt van ideologieën, die hem verlagen tot een on-mens,  een soort product ontsproten uit het brein van de beruchte Dr. Frankenstein, dan staan deze twee wereldleiders op dezelfde golflengte.