Sinds de brutale aanslag in december vorig jaar op de Koptische Al-Bortosia kapel in de buurt van de hoofdzetel van de Koptische Kerk te Cairo, is het geweld op de Koptische minderheid in Egypte opnieuw aangewakkerd. In het eerste deel van januari, binnen een tijdspanne van 11 dagen, werden een christelijke zakenman, een echtpaar en een chirurg op brutale wijze vermoord.
Hoewel de Egyptische autoriteiten geen uitsluitsel willen geven over de motieven van de moorden, zijn er wel sterke aanwijzingen dat het om radicaal Islamitisch geweld ging. De Koptische zakenman, Youssef Lamei, bijvoorbeeld, werd in volle daglicht op straat met een zwaard neergemaaid, terwijl passanten de dader “Allah Akhbar” hoorden roepen. Volgens lokale getuigen leven Christenen in Egypte in een sfeer van angst.
Koptische christenen maken 10% uit van Egyptes 92 miljoen inwoners. In dit voornamelijk Islamitsch land zijn Christenen vaak het doelwit van discriminatie, o.a. op de arbeids- en huizenmarkt, maar ook in hun religieuze beleving. Een in augustus gestemde wet beperkt bijvoorbeeld de bouw en restauratie van kerkgebouwen. Volgens de “Egyptian Initiative for Personal Rights”, werden er van 2011 tot 2016 niet minder dan 77 incidenten van religieus gemotiveerd geweld tegen Christenen vastgesteld in Egypte.
Een eerdere golf van anti-Christelijk geweld vond plaats in 2013, wegens de vermeende Christelijke steun aan de afzetting van de voormalige Egyptische President Mohammed Morsi, één van de leiders van de Moslimbroederschap. Een 60-tal katholieke en orthodoxe kerken werden toen vernield en geplunderd. Ook andere gebouwen met Christelijke eigenaars werden aangevallen en zwaar beschadigd. Hoewel de Koptische kerkleiding officieel steun verleent aan de nieuwe regering van President Al-Sissi, blijft er bij de Christelijke gemeenschap ontevredenheid heersen over de blijvende onveiligheid en discriminatie tegen hun gemeenschap.
Ook van Westerse autoriteiten, zowel kerkelijke als wereldlijke, is er opvallend weinig reactie op het anti-Christelijk geweld in Egypte en andere Islamitische landen. Dat het hier niet enkel om een ver-van-ons-bed-show gaat, zouden onze regeringen na de brutale moord op een bejaarde priester in de buurt van het Franse Rouen in juli 2016 wel moeten beseffen. Het moraliserende Westerse vingertje dat wel vaker naar Derde Wereldlanden wordt uitgestoken, wordt opvallend minder vaak gebruikt bij onderhandelingen met Islamitische landen. Is men bang voor politiek correcte lobbies, of is de afkeer en schaamte voor de eigen Christelijke roots zo groot geworden, dat elke empathie voor Christenen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten uitblijft?
Bronnen: katholisches.info, aina.org
Recente reacties