Wat als seks ons minder gelukkig maakt dan we denken?

Waarom we anno 2025 nog steeds zo in de war zijn over seks — en wie daar stilletjes iets interessants over te zeggen heeft

Hint: het is niet de pornosector, niet de zelfhulpgoeroe op TikTok, en ook niet je Tinder-date.

Seks is overal. In reclames, in apps, in talkshows en in onze groepschats. Vrijheid troef,
taboes gesloopt, alles bespreekbaar. En toch: nooit eerder waren we zo eenzaam,
zo op zoek, zo innerlijk onrustig wanneer het over ons eigen
verlangen gaat.

En toch.

Nooit eerder waren we zo eenzaam, zo bang om echt gezien te worden, zo zoekend in het donker van onze eigen verlangens.
We hebben seksuele vrijheid gekregen — maar zijn we er gelukkiger door geworden?

Misschien daarom dat een onverwachte podcastaflevering — jawel, vanuit katholieke hoek
— de vinger legt op iets waar we zelden woorden aan geven.
Niet moraliserend, niet veroordelend, maar verrassend menselijk. Ze stelt één vraag
die dieper snijdt dan de meeste sekscolumns:

“Wat als onze seksuele verlangens niet alleen over seks gaan, maar over iets dat we missen?”

Dat is geen preek. Dat is psychologie. En existentiële honger.

Drie sprekers vertellen over aantrekking tot hetzelfde geslacht. Geen “bekeringstherapie”,
geen religieuze hamer, geen moraalpreek. Wel verhalen over verlangen dat soms meer zegt
over verbondenheid dan over seks. Over het zoeken naar veiligheid, erkenning,
geborgenheid — woorden waar geen enkele datingapp op ingesteld lijkt.

In plaats daarvan:

• trauma’s die nooit benoemd werden

• relaties die niet gaven wat ze beloofden

• verlangens die soms meer op roepen dan op romantiek lijken

• het verlangen naar iemand die zegt: “Je bent veilig bij mij”

• en een cultuur die dat soort verlangens meteen seksualiseert

En dan gebeurt er iets onverwachts: precies in die rommelige binnenkant ontdekken sommigen
iets dat sterker is dan dopamine en complexer dan libido. Noem het innerlijke rust. Noem
het volwassen liefde. Noem het spiritualiteit. Het punt is: het werkt.

Plots blijkt dat “seksueel verlangen” soms geen seks wil, maar iets anders:
verbondenheid, veiligheid, erkenning — liefde die niet meteen uitglijdt zodra je ouder wordt of moeilijk doet.

Dat is herkenbaar.
Voor hetero’s. Voor homo’s. Voor iedereen met een menselijk hart.

“Misschien zoeken we met ons lichaam iets wat uiteindelijk een zaak van het hart is.”

Je hoeft niet gelovig te zijn om dat interessant te vinden. Je hoeft zelfs niets te geloven.
Maar als je ooit het gevoel hebt gehad dat seks niet altijd geeft wat het belooft, dan is dit
artikel misschien de moeite waard.

Je moet alleen bereid zijn om één gedachte te overwegen:

Misschien zoeken we met ons lichaam iets wat uiteindelijk een zaak van het hart is?

👉Lees hier verder:

Genezende Waarheid: een christelijke Weg rond homoseksuele aantrekking, identiteit en liefde