🌿 Waarom we bidden voor onze overledenen (en waarom dat nog altijd zin heeft)
Rond 1 en 2 november trekken velen van ons naar het kerkhof.
We zetten een pot chrysanten neer, steken een kaars aan, vegen wat bladeren weg.
Het is een stil moment van liefde en herinnering.
We weten: ze zijn niet vergeten.
En toch is er vaak iets onuitgesprokens.
Een mengeling van tederheid, gemis, dankbaarheid – en soms ook iets wat niet helemaal tot rust komt.
We hopen dat onze dierbaren “op een goede plaats” zijn,
maar tegelijk voelen we dat liefde niet ophoudt aan de rand van het graf.
En dan rijst de vraag: wat kunnen wij nog doen voor wie gestorven is?
💔 Meer dan herinneren
Bij uitvaarten horen we vaak: “Hij of zij is nu bij God.”
Dat is troostend, maar misschien iets te snel gezegd.
Want liefde is geen schakelaar die je zomaar omdraait.
Wie liefheeft, weet dat er ook groei, heling en vergeving nodig zijn —
hier, maar ook aan de overkant van de dood.
De Kerk noemt die weg van heling het vagevuur.
Dat klinkt ouderwets, maar het is eigenlijk een beeld van hoop.
Het is geen strafplaats, maar een plek van genezing:
de liefde van God maakt de ziel volledig zuiver,
zodat ze Hem zonder schroom kan ontmoeten.
Het vuur van het vagevuur is niet de wraak van God,
maar het vuur van Zijn liefde dat alles verteert wat ons nog weghoudt van Hem.
Zoals echt liefhebben soms pijn doet,
zo doet ook het volledig zuiver worden pijn —
maar het is een pijn die geneest.
🕯️ Wat wij kunnen doen
Bidden voor de overledenen is een daad van barmhartigheid.
We zeggen daarmee:
“Heer, neem ook mijn liefde mee in uw werk van zuivering.”
Onze gebeden, missen en kleine offers kunnen de zielen helpen
sneller de volheid van Gods vrede te bereiken.
Het is alsof we hun hand nog even vasthouden
terwijl zij hun laatste stappen zetten naar het licht.
En dat gebed verandert ook óns.
Zoals Father Chris Alar, M.I.C. het zegt in zijn video The Divine Exchange:
wanneer wij bidden voor de zielen in het vagevuur,
doet God iets wonderlijks.
Hij schenkt aan ons meer liefde, meer berouw, meer verlangen naar Hem.
Terwijl de zielen door ons gebed worden bevrijd,
worden wij zelf meer geheiligd.
Het is een goddelijke ruil van barmhartigheid.
🌸 Van chrysanten naar gebed
Misschien denk je: “Ik geloof dat allemaal niet meer zo letterlijk.”
Dat kan.
Maar probeer dit te onthouden: liefde stopt niet bij de dood.
Wanneer jij bij het graf van een dierbare staat,
kun je méér doen dan bloemen brengen.
Je kunt daar ook bidden — met je hart, met je stilte, met een eenvoudig gebed als:
Heer, geef hen de eeuwige rust,
en het eeuwig licht verlichte hen.
Dat zij rusten in vrede. Amen.
Dat gebed verbindt jouw liefde met Gods Liefde.
Het maakt de band tussen hemel en aarde levend.
En het opent een weg van vrede, zowel voor de overledenen als voor jou.
✝️ Een uitnodiging
Wil je concreet weten hoe je in deze dagen kunt bidden voor de zielen
en welke gebeden en ‘aflaten’ de Kerk daarvoor aanreikt?
Alles is samengebracht in een heldere handleiding —
met gebeden voluit uitgeschreven,
duidelijk uitgelegd en eenvoudig bruikbaar,
zodat je ze ook zelf kunt bidden op het kerkhof of thuis.
📖 Lees hier het artikel:
1. Haatreacties en reacties met vloek- en scheldwoorden zijn niet toegestaan.
2. "Trollen" is verboden. Dit forum is bedoeld als ontmoetingsplaats waar inhoudelijke reacties worden gegeven op een artikel, of waar meningen kunnen worden uitgewisseld, niet om te trollen. Bij herhaaldelijke overtredingen zal de gebruiker worden geblokkeerd.
3. Anonieme gebruikersnaam is toegelaten. Registreren kan hier.
4. Katholiek Forum wil een beleefd, doch ongecensureerd platform aanbieden en is daarom volstrekt niet aansprakelijk voor de inhoud van de reacties.