Nederlandse bisschop over synodale weg: kerkelijke leer is geen “tombola van meningen”

In zijn blog, uitte Bisschop Rob Mutsaerts van ’s Hertogenbosch zich zeer scherp over de inhoud van het werkdocument “Voor een synodale Kerk: communio, participatio, missio”, die einde oktober door het Secretariaat van de Bisschoppensynode in Rome gepresenteerd werd. Via het synodale proces wil Paus Franciscus de Kerk hervormen door lokaal overleg en meer inspraak te verlenen aan de “basis”, waaronder mensen die zich buitengesloten voelen door de kerkelijke leer: hertrouwde gescheidenen, alleenstaande ouders, holebi’s, etc.  In zekere zin, is de redenering van Paus Franciscus te begrijpen. Men moet het durven inzien: in de hedendaagse Westerse maatschappij, althans in het Westen, leeft een meerderheid niet meer volgens de Christelijke leer. Hoe (her)integreer je mensen in de Kerk, die vanuit een progressief, inclusief, moreel relativistisch maatschappijbeeld redeneren, gescheiden en/of hertrouwd zijn, soms met meerdere consecutieve partners ongehuwd hebben samengewoond, kinderen hebben uit (soms meerdere) al dan niet beëindigde relaties of via in vitro fertilisatie,  of zich soms helemaal niet heteroseksueel, man noch vrouw voelen.…Hoe toepasbaar zijn bepaalde kerkelijke regels dan nog? Hoe “inclusief” kan en mag de Kerk worden? Hoe benader je op een pastorale manier deze kluwen van verwrongen relaties en persoonlijk leed? 

Toch had Mutsaerts over het werkdocument betreffende de Synodale Kerk enkele bedenkingen: “Wat het werkdocument lijkt voor te stellen is dat we een lijst van klachten opstellen om daar vervolgens over te debatteren. De missie van de Kerk is een andere. Die is niet: onderzoek alle opinies en laten we het vervolgens op een akkoordje gooien. Jezus droeg ons iets anders op: verkondig de waarheid; het is de waarheid die u vrij zal maken.“  Ook zag Bisschop Mutsaerts in het synodale werkdocument geen enkel debat over de polygamie, een levensstijl die nochtans vaak voorkomt, of de benadering van traditionalistische Katholieken. Voor deze laatsten zou er in de hedendaagse Kerk “geen enkele empathie” bestaan. 

Kerkelijke doctrine niet onderhevig aan tijd en plaats

Bisschop Mutsaerts uitte zich vervolgens verveeld over de “voorspelbare” heropening in het synodale werkdocument van het debat rond het priesterschap van vrouwen: “Een zinloze exercitie gezien het feit dat de laatste drie pontificaten expliciet hebben uitgesproken dat dit een onmogelijkheid is. In de politiek is alles voor discussie en debat vatbaar. In de Kerk niet. We hebben zoiets als een kerkelijke doctrine die niet onderhevig is aan tijd en plaats. Maar het werkdocument lijkt werkelijk alles ter discussie te stellen.” Ook leek het principe van “synodale Kerk” volgens Mutsaerts momenteel vooral gekaapt te worden door “verdedigers van het homohuwelijk, lieden die abortus niet echt een probleem vinden en zich nooit echt verdedigers tonen van het rijke geloofsgoed van de Kerk, die vooral aardig gevonden willen worden door hun seculiere omgeving. Hoe onpastoraal, hoe liefdeloos. Mensen willen oprechte antwoorden. Ze willen niet naar huis gaan met nog meer vragen. Je houdt de mensen af van het heil.”

Waar is de Heilige Geest in de synodale Kerk?

Volgens Bisschop Mutsaerts gaf het synodaal proces de indruk dat het om een “sociologisch experiment ging”, dat “weinig van doen heeft met de Heilige Geest”, waarvan de voorstanders beloofd hadden, dat die “door alle geluiden heen zou klinken.” De bewering dat de Heilige Geest op het synodale proces van Franciscus enige invloed zou hebben, is aldus Mutsaerts “bijna blasfemisch te noemen.” “Wat steeds duidelijker wordt is dat het synodale proces gebruikt gaat worden om een aantal kerkelijke standpunten te veranderen, waarbij dan ook nog eens de heilige Geest als advocaat in de strijd wordt geworpen, terwijl de Heilige Geest doorheen de eeuwen toch echt iets contrairs heeft geademd.”  

Bisschop als “uitvoerder” van “tombola van meningen”?

Als Bisschop, voelde Mutsaerts zich in het kader van de synodale Kerk ten slotte “gereduceerd tot het simpelweg uitvoeren van wat uiteindelijk de grootste gemene deler is als uitkomst van een tombola van meningen.“ Dit zou volgens hem de gelovigen niet eens gelukkig maken, aangezien het “voorspelbaar” is “dat al degenen die hun zin niet krijgen zullen zeggen dat ze buitengesloten worden.” De doctrinaire besluitvorming op basis van totale inclusie is trouwens volgens Mutsaerts niet eens Christelijk. “Je overtuigt mensen door beargumenteerd en met volle overtuiging voor het katholieke geloof te staan. Je overtuigt niemand door alleen maar te luisteren en het daarbij te laten.” Als voorbeeld vermeldde Mutsaerts de manier waarop Jezus omging met de Emmaüs gangers. “Jezus pakte het anders aan. Hij luisterde naar de twee teleurgestelde leerlingen die op weg waren naar Emmaüs. Maar op een gegeven moment nam Hij het woord en maakte hen duidelijk dat ze op een dwaalspoor waren. Dat leidde ertoe dat ze omkeerden en naar Jeruzalem terugkeerden. Als wij niet omkeren eindigen we in Emmaüs en zijn we nog verder van huis dan we al zijn.”

Auteur:Katharina Gabriels

Katharina Gabriels is gehuwd en moeder van twee tieners. Ze is gefascineerd door (kerkelijke) actualiteit, hedendaagse maatschappelijke ontwikkelingen en ethische kwesties.

17 commentaren op “Nederlandse bisschop over synodale weg: kerkelijke leer is geen “tombola van meningen”

  1. Mooie toepassing van de parabel van de Emmaüsgangers. Wel zou ik een pleidooi houden voor ook vrouwelijke predikanten. Zij die theologisch goed geschoold zijn, een nauwe band met God en de gelovigen hebben, kunnen volgens mij ook voorgaan inzake uitleg van het evangelie. Er zijn doorheen de eeuwen grote vrouwelijke heiligen geweest die soms ook in het godsdienstonderricht een belangrijke taak vervulden. Er is een groot verschil tussen iemand die een inhoudelijke sterke homilie naar voren brengt en iemand die zich schuldig maakt aan het overtreden van de katholieke leer. Het opdragen van het misoffer is iets anders. In die zin kunnen volgens mij alleen mannen priester worden. Wil iemand mij corrigeren als ik het verkeerd voorheb?

    1. @A vigilant citizen,
      Ik ben geen psycholoog, doch het is volgens nij ónmogelijk om puur en alleen het misoffer aan de priestster te laten. Ook een priester heeft ’n inleiding (zeg maar aanleiding) om het misoffer met gevoel te kunnen dragen.
      Ook Jezus had een aanleiding (zeg maar inleiding) nodig voor Zijn dagelijks werk en tenslotte voor zijn ultieme offer.

    2. Predicatie is een klerikale functie, en komt dus niet toe aan vrouwen; zij kunnen niet rechtsgeldig tot de clerus toetreden, en dit is zo volgens de goddelijke inrichting van de heilige Kerk, waardoor zelfs de paus van Rome dit niet kan veranderen. In het priesterschap van Seth Adams zoon en later dat van de oudvader Noë waren er geen priesteressen, noch later in het priesterschap van Aärons lijn; ook nu in het priesterschap van het Nieuw Verbond volgens de orde van Melchisedech, de engelvorst van Salem, sluit God priesteressen uit. De man is het hoofd van de vrouw en Christus is het Hoofd van de Kerk; de man weerspiegelt Christus en de vrouw weerspiegelt de Kerk, en predicatie is het onderricht van Christus aan Zijn Kerk; zodus kunnen vrouwen die functie niet wettig uitoefenen.

      Wel zijn er profetessen geweest in het Oud Verbond, en ook in het Nieuw Verbond zijn er doorheen de eeuwen vrouwen met de gave van profetie geweest, zoals bijvoorbeeld sinte Hildegard van Bingen, maar zij waren geen leden van de christelijke clerus. De heilige vrouwen in het Christendom usurpeerden geen klerikale functies zoals predicatie.

      De subversie van de natuurlijke hiërarchie tussen man en vrouw is een kenteken van de machinaties van de oude vijand tegen God en het mensenras.

      1. Ik ben volkomen eens met uw visie, zeker met de allerlaatste paragraaf.

  2. Jezus gaf iedereen de opdracht de Blijde Boodschap te verkondigen. Ik snap niet wat er op tegen is dat ook vrouwen de homilie houden.. Gelukkig gebeurt dit al in meer en meer parochies. Het gaat er om dat Jezus’ Boodschap klinkt: wie de homilie houdt is niet belangrijk als deze de Boodschap maar verheldert.

    1. @Louis,
      Zelfs de heiligste vrouw ooit (lees: Moeder Maria) deed NIÉT mee met verkondiging.

  3. Ja, het lijkt erop dat de bisschop nu moet doen wat een manager zegt. Wen er maar aan.
    Zo een werksituatie is nu nét hoe het NIET moet, maar dat is nu juist de truc, meen ik; maak van de kerk een werkplaats, een bedrijf, en je sloopt zo de ziel eruit.
    Ik vrees dat de situatie ernstiger gaat worden want de machine draait door. Steeds meer kwaad wordt over ons heen gestrooid. De gangsters agenda’s draaien op volle toeren.

    De bisschop zou toch wel weten welke ‘mensen’ de wereld verzieken?
    Die vraag en er wat aan te doen lijkt me belangrijker dan je afvragen of je je werk nog wel leuk vindt. Nee, hè hè, als de ‘boze’ zelf loopt te zieken, dan is dát het probleem. De schoften die zijn ‘werk’ doen.

    “Maar het werkdocument lijkt werkelijk alles ter discussie te stellen.”.

    Ja, daar gaat het precies om. Geef mensen (de priesters) heel veel bijzaken te behapstukken en hun eigenlijke werk blijft liggen. Maar dat is juist de bedoeling! Afhouden en zand strooien in de machine, dat is de bedoeling. Door allemaal flauwekul als belangrijk te doen lijken om aldus de zaak waar het werkelijk om draait niet te doen. Dat is ook een manier om de kerk te verlammen. Een dwaas kan immers meer vragen dan een wijze kan beantwoorden? Ik zie dus duidelijk een agenda. En de priesters zouden gewoon lak moeten hebben aan de Judassen. Gewoon je werk blijven doen bisschop en laat ze maar het heen en weer krijgen. Vooral niet teveel aandacht aan besteden. Ze zijn het niet waard.

  4. @Raphaël,
    Een goed priester doet, wat ie moét doen conform zijn roeping: verkondigen + de H. Mis vieren + vergeven (= biecht horen).

  5. @Raphaël,
    Zo weet ik van één inboorling begin jaren ’60 van de vorige eeuw in Congo wat ie dacht midden in de bushbush: “Wat doe die vreemde witte man hier?”

    Élke dag stond die witte man vroeg op; deed onbekende handelingen, terwijl hij met niémand probeerde om contact op te nemen en elke dag ’n klein beetje at.
    Dit alles zag de inboorling, terwijl er duidelijk geluiden doorkwamen van dorpsgenoten.

    Op ’n dag maakte de inboorling zich kenbaar. Zo troffen zij elkaar.
    Langzaam maar zeker maakte de witte man duidelijk, dat hij ’n priester was die contact met God zocht.

    In de loop van de tijd kwamen er steeds méér dorpelingen en begonnen zij de H. Mis bij te wonen.

    Dit alles was een eerste getuigenis van een vroegere inboorling. Meer kan ik mij niet herinneren.

    1. @Raphaël,
      O ja, een missionaris kreeg vroeger in de opleiding les in diverse compleet vreemde talen.

        1. @Edwin Vissers,
          Knap opgezocht en overgeschreven. Om dát te bereiken, heeft U geen hogeschool-opleiding voor nodig.
          Vindt U zich écht niet te groot (lees: te volwassen) voor zulke onzin?

    1. Hihi. Whahi. Whahahihi. Mwhahaha. Mwhahihiha.
      MWHUHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!!!!!!!!!!!!

  6. Vertaling reactie 14:42 🤣😂

    {{Shit. Wauw. Whahaha Hahaha. Mwahihaha}}
    MWHUHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht