Vorige week vaardigden de Nederlandse bisschoppen, naar aanleiding van de (opgeklopte) angst voor het coronavirus maatregelen uit waarbij onder andere het gebruik van Wijwater werd afgeschaft, en de tongcommunie werd verboden:
Nu het virus ook in Nederland is vastgesteld laten de Nederlandse bisschoppen weten dat met ingang van de zondagsviering van 1 maart het volgende van kracht is in de Nederlandse Kerkprovincie, zolang het virus nog niet onder controle is:
-
Tijdens vieringen in parochies en instellingen is het ontvangen van de communie op de tong niet mogelijk;
-
De communie kan alleen op de hand worden ontvangen en dient alleen door de celebrant uitgereikt te worden;
-
De kelkcommunie is voorbehouden aan de celebrant;
-
Kerkgangers geven elkaar bij de vredeswens niet de hand;
-
Er wordt geen gebruik gemaakt van wijwater bij binnenkomst en verlaten van de kerk.
Mijn vraag is: waar is het geloof van deze bisschoppen? Wijwater wordt van oudsher bij exorcismen gebruikt om de demonen aan te pakken. Duivels kunnen wijwater niet verdragen. Maar het moet natuurlijk echt wijwater zijn, gewijd volgens de voorschriften en gebeden der H. Kerk. Gewijd water moet namelijk ook gewijd zout bevatten.
Wijlen Vader Carota schrijft op zijn blog dat hij vroeger water ‘wijdde’ door er gewoon een kruisteken over te maken. Toen hij echter het Romeins Rituale in handen kreeg, was hij geschokt door de volledige zegening en exorcering van het water, inclusief de toevoeging van geëxorceerd zout. Het gebed is hier te vinden in het Engels.
Dat de werking van gewijd water dan ook zeer krachtig is, blijkt uit het getuigenis van exorcist Vader Amorth:
Er zijn gevallen die iedere keer nieuwe klachten hebben. Men krijgt de indruk dat al het kwade dat in hen steekt geleidelijk aan het licht komt zodat het verwijderd worden kan. De demon reageert op heel verschillende wijzen op de gebeden en op de bezweringen. Vaak dwingt hij zichzelf onverschillig te lijken, maar in werkelijkheid lijdt hij en hij lijdt steeds meer en meer tot de bevrijding plaats gevonden heeft. Sommige bezetenen blijven onbeweeglijk en reageren alleen met hun ogen als ze geïrriteerd worden. Anderen verdedigen zich en moeten vastgehouden worden zodat ze zich niet kwetsen. Weer anderen jammeren,vooral als men de stola op de pijnlijke plek legt, zoals het Rituale onderricht, of een kruisteken maakt of hen besprenkelt met wijwater. Slechts weinigen tieren en deze moeten stevig worden vast gehouden door familieleden of helpers. (p.92)
Men vindt echter altijd de zwakke plekken van de demonen. Sommigen kunnen het kruisteken niet weerstaan dat met de stola over de pijnlijke plek gemaakt wordt. Anderen verdragen niet het blazen in het gezicht. Weer anderen verzetten zich uit alle macht tegen het besprenkelen met wijwater. (p.96)
Sedert drie jaar heb ik nog altijd bewijzen, die mij tonen – natuurlijk mij alleen – dat de demon bestaat, dat hij werkzaam is, veel meer dan we denken en dat hij er alles aan doet om te voorkomen dat hij ontdekt wordt. Wij moeten namelijk geloven dat we ziek zijn van dit en van dat, terwijl hij de oorzaak van dat kwaad is. Maar hij beeft voor een priester die een wijwaterkwast in de hand houdt. Dat is mijn ervaring, die ik opschrijven wou om allen die het zullen lezen, uit te nodigen dit aspect van ons leven te overwegen, wat ik helaas maar al te goed ervaren heb. (p.106)
Uit “Don Amorth- een exorcist vertelt – Uitgeverij JEANNE D’ARC, Brugge, 2018:
Als de duivels zo beven voor Wijwater, dan zal dat Wijwater zeker ook werkzaam zijn tegen ziektekiemen. Maar als het water in de wijwatervaten in de kerken eigenlijk gewoon leidingwater is, ja, dan zal dat inderdaad geen enkele werking hebben, en zal het inderdaad ziektekiemen kunnen overdragen.
Dan ten tweede: de tongcommunie. Kennelijk wordt de angst voor een pandemie nu aangewend om de heiligschennende handcommunie voor iedereen te verplichten. Dit zou de verspreiding van ziektekiemen tegengaan. Laten we even enkele bedenkingen maken.
Als er nu een ziek persoon de kerk binnenkomt, dan moet hij de klink van de kerkdeur aanraken om deze open te duwen. Alle anderen die achter hem komen, raken eveneens die deur aan. Indien al die mensen dan de handcommunie ontvangen, kunnen ze op die manier allemaal besmet worden – terwijl bij tongcommunie dit niet het geval is. Verder is het mogelijk dat de zieke in zijn hand hoest of niest, en de priester bij het geven van de Communie zijn hand aanraakt, waardoor hij de ziektekiemen kan doorgeven aan de volgende in de rij…
Maar het belangrijkste argument tegen gedwongen handcommunie is: het is en blijft een heiligschennis! Geen enkel situatie kan een heiligschennis vergoelijken!
Enkele citaten:
“Er zou bij het uitreiken van de H. Communie op de hand een mirakel moeten gebeuren om te zorgen dat geen zonde wordt begaan doordat partikels van het H. Sacrament aan de hand blijven hangen of op de grond vallen.” ~Bisschop Juan Rodolfo
“Uit eerbied tegenover dit Sacrament, raakt niets het aan behalve wat gewijd is; vandaar zijn de corporaal en de kelk gewijd, en evenzo de handen van de priester, om dit Sacrament aan te raken.~H. Thomas van Aquino (Summa Theologiae, III, 82,3)
Het feit dat enkel de priester met zijn gewijde handen de H. Communie uitreikt is een apostolische traditie. ~ (Concilie van Trente)
Maar uiteindelijk gaat het ook hier weer om gebrek aan geloof. Bisschop Athanasius Schneider gaf op vrijdag 28 februari deze verklaring:
De communie in de hand is niet hygiënischer dan de communie in de mond. Sterker nog, het kan gevaarlijk zijn voor besmetting. Vanuit hygiënisch oogpunt draagt de hand een enorme hoeveelheid bacteriën. Veel ziektekiemen worden via de handen overgedragen. Of het nu gaat om het schudden van de handen van andere mensen of het veelvuldig aanraken van voorwerpen, zoals deurklinken of leuningen en grijpstangen in het openbaar vervoer, ziektekiemen kunnen snel van hand tot hand gaan; en met deze onhygiënische handen en vingers raken mensen dan vaak hun neus en mond aan. Ook kunnen ziektekiemen soms dagenlang overleven op het oppervlak van de aangeraakte voorwerpen. Volgens een studie uit 2006, gepubliceerd in het tijdschrift “BMC Infectious Diseases”, kunnen influenzavirussen en soortgelijke virussen enkele dagen overleven op levenloze oppervlakken, zoals bijvoorbeeld deurklinken of leuningen en handgrepen in het vervoer en openbare gebouwen.
Veel mensen die naar de kerk komen en dan de Heilige Communie in hun handen krijgen, hebben eerst deurklinken of leuningen aangeraakt en grijpen aan stangen in het openbaar vervoer of andere gebouwen. Zo worden virussen op de palm en de vingers van hun handen ingeprent. En vervolgens raken ze tijdens de Heilige Mis met deze handen en vingers soms hun neus of mond aan. Met deze handen en vingers raken ze de geconsacreerde Hostie aan en maken zo ook indruk op de Hostie, waardoor ze de virussen via de Hostie in hun mond brengen.
Tongcommunie is zeker minder gevaarlijk en hygiënischer dan de handcommunie. In feite bevatten de handpalm en de vingers van de hand, zonder intensief te wassen, ontegenzeggelijk een opstapeling van virussen.
Het verbod op tongcommunie is ongegrond in vergelijking met de grote gezondheidsrisico’s van de handcommunie in de tijd van een pandemie. Een dergelijk verbod vormt een misbruik van het gezag. Bovendien lijkt het erop dat sommige kerkelijke autoriteiten de situatie van een epidemie als voorwendsel gebruiken. Het lijkt er ook op dat sommigen van hen een soort cynische vreugde hebben om het proces van bagatellisering en heiligschennis van het Allerheiligste en Goddelijke Lichaam van Christus in het Eucharistische Sacrament meer en meer te verspreiden, waardoor het Lichaam van de Heer zelf wordt blootgesteld aan de werkelijke gevaren van oneerbiedigheid (verlies van partikels) en heiligschennis (diefstal van de H. Hosties).
Dan is er ook nog het feit dat er in de tweeduizendjarige geschiedenis van de Kerk geen bewezen gevallen van besmetting door de ontvangst van de Heilige Communie zijn geweest. In de Byzantijnse Ritus geeft de priester de Communie aan de gelovigen, zelfs met een lepel, dezelfde lepel voor iedereen. En dan drinkt de priester of diaken de wijn en het water waarmee hij de lepel heeft gezuiverd, die soms zelfs met de tong van een gelovige werd aangeraakt tijdens de ontvangst van de Heilige Communie. Veel gelovigen van de Oosterse riten zijn geërgerd, wanneer ze het gebrek aan geloof van bisschoppen en priesters van de Latijnse Ritus zien, omdat ze het verbod op het ontvangen van de tongcommunie invoeren, een verbod dat uiteindelijk is ingesteld wegens gebrek aan geloof in het heilige en goddelijke karakter van het Lichaam en Bloed van de Eucharistische Christus.
Als de Kerk in onze tijd niet opnieuw met de grootst mogelijke ijver probeert het geloof, de eerbied en de veiligheidsmaatregelen voor het Lichaam van Christus te vergroten, zullen alle veiligheidsmaatregelen voor de mensen tevergeefs zijn. Als de Kerk in onze tijd zich niet zal bekeren en zich tot Christus zal wenden, door voorrang te geven aan Jezus, en met name aan de Eucharistieviering, zal God de waarheid van zijn Woord laten zien, dat zegt: “Tenzij de Heer het huis bouwt, werken zij tevergeefs aan de bouw ervan. Tenzij de Heer de stad bewaart, waakt hij tevergeefs over het behoud ervan” (Ps. 126, 1-2).
https://www.lifesitenews.com/opinion/bishop-schneider-the-rite-of-holy-communion-in-times-of-a-pandemic
Indien de priester dan ook weigert de Communie op de tong te geven, is het beter om te blijven zitten en een geestelijke Communie te doen (door Jezus te zeggen dat je Hem heel erg graag ziet, dat je gelooft in zijn Werkelijke Tegenwoordigheid, en dat je verlangt Hem te ontvangen in je binnenste, waarna je vraagt dat Hij in jou komt).
De H. Alphonsus de Liguori, een Kerkleraar en stichter van de Congregatie van de Meest heilige Verlosser, schreef een boek getiteld ‘De Heilige Eucharistie’ waarin hij twee gebeden meegaf om een Geestelijk Communie te doen:
Mijn Jezus, ik geloof dat U werkelijk aanwezig bent in het Meest Heilige Sacrament. Ik hou van U boven alle dingen, en ik verlang om U binnen in mijn ziel te bezitten. Omdat ik nu niet in staat ben U op sacramentele wijze te ontvangen, kom dan toch tenminste geestelijk in mijn hart. Ik omarm U alsof U er al was en ik verenig mij geheel met U; sta nooit toe dat ik van U gescheiden wordt. Amen.
Ik geloof dat U, O, Jezus, in het Meest Heilige Sacrament aanwezig bent. Ik hou van U en ik verlang U. Kom in mijn hart. Ik omarm U; o verlaat mij nooit!
En aan de bisschoppen heb ik slechts deze boodschap:
Een van de grote profetessen van onze tijd JNSR (Jésus Notre Seigneur Revient) heeft over de angst voor besmetting bij het ontvangen van de Heilige Hostie geschreven bij monde van Jezus. Daarin zegt zij dat ten opzichte van het Lichaam van Christus een ziektekiem niets voorstelt, dat nog nooit in de geschiedenis op die wijze (via de tongcommunie) zich een besmetting heeft verspreid en dat het getuigt van kleingelovigheid en dat het een belediging van Gods Majesteit vertegenwoordigt indien men op grond van een angst voor besmetting de tongcommunie weigert (ze had het niet eens over verbieden). Let wel deze profetie is reeds tientallen jaren oud en ik vroeg mij destijds af waarom hier een punt van werd gemaakt. De profeet Habakuk zegt dat op een gegeven moment de kennis van de Glorie van de Heer zo verspreid zal zijn zoals de zee de aarde bedekt. Er staat: “de kennis van de Glorie…” Wat een trieste aangelegenheid dat de clerus thans zo mijlenver daarvan verwijderd is. Het zijn blinden geworden die blinden leiden. En wat het gezag van onze bisschoppen betreft, weten we allemaal hoe de Kerk sinds Vaticanum 2 bergafwaarts is gegaan omdat de bisschoppen het principe toepasten “zoals de wind waait, waait mijn jasje”. Het is algemeen bekend dat het Vaticaan onder Johannes Paulus II de handcommunie verbood, en ik vermoed dat dat ook door Benedictus gehandhaafd werd. We hoeven in dezen de bisschoppen niet te gehoorzamen, integendeel ongehoorzaam is nu een heilige plicht geworden (door gewoon niet de Heilige Communiet te ontvangen). Geen opstand maar passiviteit.
U heeft het over “een belediging van Gods majesteit” als men uit angst voor besmetting de tongcommunie zou weigeren. Dat is wel erg overdreven. De kans op besmetting is immers niet ongegrond. Niet allereerst via de hostie, maar via de handen van de communie uitde(e)l(st)er! De priester e.d. die de communie op de tong aanbiedt, kan en zal namelijk meestal ongewild maar feitelijk met de adem c.q. lichaamsvocht van de communicant in contact komen: adem, speeksel die besmet kan zijn met een virus. De geestelijke kan – eenmaal aan de vingers besmet zijnde – met de volgende tongcommunie het virus overdragen en ongewild maar feitelijk voor verdere verspreiding zorgen. Wat zou U zeggen als werkelijk zou blijken dat zo het covid-19 virus verspreid zou blijken te zijn? Beter voorkomend zijn dan moeten genezen dus.
Van een belediging van Gods majesteit is hier dus geen sprake wanneer men de communie slechts op de hand wenst te ontvangen. Het is ook helemaal niet nodig om de communie te weigeren. In de bisschoppelijke maatregel omtrent dezer dagen communiceren zit dus niets verkeerds. Ze is genomen uit terechte voorzorg.
Het is nog nooit voorgekomen dat op die wijze een besmetting werd overgedragen. De kans en angst voor besmetting op deze wijze is dus ongegrond.
Dat is onmogelijk voor ons om te weten. Het overdragen van verkoudheidsvirussen en griepvirussen kan wel degelijk door de communie gekomen zijn. Dat weten we niet. Uw zekerheid van de bewering kan onmogelijk! U kunt dat niet weten..
inderdaad de kans op besmetting is zeer klein te noemen en in dit artikel fel overdreven.
Coronavirus: ook Belgische katholieke Kerk neemt voorzorgsmaatregelen
De overheid roept op tot extra waakzaamheid en voorzorgsmaatregelen i.v.m. het coronavirus Covid-19.
De Belgische bisschoppen sluiten zich hierbij aan en vragen aan de katholieke geloofsgemeenschappen van ons land met onmiddellijke ingang volgende voorzorgsmaatregelen in acht te nemen bij alle samenkomsten:
• Bij de vredeswens tijdens vieringen geen begroeting met de hand of met een kus.
• Geen gebruik maken van wijwater bij het binnengaan en het verlaten van het kerkgebouw.
• De communie alleen op de hand ontvangen. Indien praktisch haalbaar, uitsluitend door de voorganger uit te reiken.
De bisschoppen danken allen die met grote inzet en deskundigheid alles doen wat mogelijk is om de verspreiding van het coronavirus Covid-19 in te dijken en wie besmet is optimaal te verzorgen.
De Bisschoppenconferentie van België
Basilius minor, als men uit ángst iets doet of laat, dan wordt God écht niet beledigd,
Maar … achter het weigeren van de tongcommunie schuilt iets heel ánders:
Degene die de communie uitreikt kan even in de sacristie z’n handen wassen, zodat ie niemand zou kunnen besmetten.
Het is juist een gróter gevaar, om de H. Communie in de hand te leggen, daar juist de handen de grote verspreiders zijn van ’n virus. Bijvoorbeeld: met de handen pakt men álles vast, zoals toiletbril, deurklinken en het begroeten van mensen.
Wat de adem betreft: Als U en ik in één ruimte zijn, dan bevindt die adem van U en mij zich in die gehéle ruimte. Dus als U bang zou zijn voor mijn adem, dan kunt U (of ik) het allerbeste metéén die ruimte verlaten.
Virussen zijn zó klein, dat geen enkel mondkapje zo’n virus kan tegenhouden (per mm³ kunnen er 50.000 tot 3.000 virussen zijn).
Verder toont die ‘verplichte’ handcommunie een ontstellend groot tekort aan geloof van onze Nederlandse bisschoppen. God, Die álles en iedereen geschapen heeft, zou HIJ ons niet beschermen???
Verder is er – tot op heden – nog NÓÓIT iemand besmet geraakt door de tongcommunie.
In het kort: het is ’n (be)drogreden om ons de handcommunie te verplichten.
Wat zit er wérkelijk achter het ‘verplicht’ stellen van de handcommunie?
Welnu, op dié manier willen de bisschoppen ervoor zorgen, dat het laatste restje van gelovigen die tot op heden de tongcommunie hanteren aan de handcommunie te laten wennen, waardoor het ook voor door hén eenvoudiger geaccepteerd zal worden als: publiekelijke homo’s + eventuele ongelovige of andersgelovige eega’s ter communie zouden gaan. Dit alles conform de wens van Bergoglio.
Dus, die ‘verplichte’ tongcommunie is een vals voorwendsel om een glijdende geloofsschaal conform de wil van in gang te zetten.
Monseigneur Eijk heeft een volledige opleiding tot arts voltooid voordat hij de roeping voelde om priester te worden. Wellicht speelt die achtergrond mee in de besluitvorming. Echter een kerkruimte is geen operatiekamer.
Het virus wordt door vochtdruppels (hoesten en niezen) uitgestoten. Het komt op de handen omdat je de hand voor de mond houdt bij het hoesten of niezen. Volgens mij is de verspreider van het virus de mond en keel.
Betreffende het indult van h. paus Paulus VI m.b.t. de handcommunie, hier enkele links:
https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=3595
https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=1389&id=7744
https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=1389&id=7744
En deze encycliek van h. Paus Paulus VI is ook de moeite. Voor h. Paulus VI stond de leer van het concilie van Trente m.b.t. de h. eucharistie als een paal boven water!
https://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=392
De handcommunie is een tijdelijke maatregel om ziekte te voorkomen. Zodra er voldoende mensen ziek zijn geworden of er drogere warme dagen komen zal deze maatregel teruggedraaid kunnen worden. En is alles weer bij het oude dan is de tongcommunie weer mogelijk.
Renaat, bedankt voor Uw reactie.
In ons dekenaat is er al jaren geen tongcommunie meer. Dus verandert er niets met de beslissing van de bisschoppen. Zo’n tien jaar geleden was er hier een man die de tongcommunie wou. “Doe eens normaal zoals iedereen” kreeg hij van de priester te horen en sinsdien ontvangt hij de communie op de hand. Hij heeft trouwens geen andere keuze.
De enige juiste keuze is dan een geestelijke communie doen want een dergelijke moderne priester aanklagen bij de bisschop heeft slechts een averechts effect. Beter is wegblijven uit die moderne mis van Paulus VI.
Op dit ogenblik kan men nog steeds de Traditionele Mis bijwonen, vermoedelijk niet lang meer voordat men ondergronds zal moeten gaan.
Heb zopas een bericht ontvangen dat de communie op de tong ook hier (België) niet meer mag. Ben benieuwd voor volgende zondag of ze mij dan geweigerd word. Zal dan niet meer te communie gaan maar
O.L.Heer vragen in mijn hart te komen.
Jeanne, Dit is vechten tegen de bierkaai. De bisschoppen in België zijn nóg erger dan de Nederlandse bisschoppen (lees: nóg erger dan Bergoglio).
U kunt ook de gééstelijke communie ontvangen. De beste manier is: U kunt gewoon naar voren komen met de armen kruiselings. Dan ontvangt U de zegen van de geestelijke. Hierna kunt U – zoals gewoonlijk – God bedanken.
U zult bemerkt hebben, dat wij steeds dichter bij een (ongewenste) afsplitsing komen. Tja, Bergoglio is geen paus voor álle katholieken, hij is alleen een paus voor de zogenaamde progressieven, die God en Zijn wonderen zo snel mogelijk willen afschaffen. Anders gezegd: Bergoglio is een anti paus.
Rare wending. Paus Franciskus is geen paus voor alle katholieken….Welke paus was dat wel? Ik durf zelfs te stellen dat Franciskus paus is van nog meer katholieken. Gelovigen die anders aan de kant waren gezet. Zoals de homoseksuelen. En u bent vrij een eigen onderneming te beginnen! Niets houdt u tegen…
Als men “geestelijk” kan communiceren zónder een hostie te ontvangen, dan kan men ook “geestelijk” communiceren door de hostie op de hand te ontvangen; sluit eenvoudig op tijd uw fysieke ogen, en open uw zielenogen. Het eventuele probleem is hierbij dus opgelost!
Gewoon doen dus ook wat de bisschoppen van U vragen, want er zit geen complot achter genoemd bisschoppelijk besluit om even geen tongcommunie te geven, beste P. Derks.
Het is eenvoudig een vrijwillig gekozen of uit psychisch onvermogen voortkomende gebrekkige mentale, geestelijke instelling die hier tot onnodige scrupules leidt bij sommigen. Het gaat immers om uw mentale gesteldheid of houding bij het communiceren, en niet om het gebaar, de beweging of de handeling die U verricht. En op die mentale gesteldheid heeft U wel degelijk invloed: stilte en onthechte, liefdevolle innerlijke overgave aan de weliswaar in het “Eucharistisch Brood” fysiek onzichtbare, maar alleszins levende Heer is gevraagd. Lukt dat (nog) niet, dan zou men daar alsnog aan kunnen gaan werken middels geregelde stilte en inwendig gebed, zodat uw innerlijke weerstand / conditionering in de vorm van tegenstemmen in uw hoofd en of uw voorgeprogrammeerde opstandigheid voor even het zwijgen wordt opgelegd. Of U voortgaat om onnodig vanuit angst te reageren, heeft Uzelf in de hand!
Het zou fijn zijn als bovenstaande eens wat meer / vaker spiritueel begrepen én psychologisch doorzien werd! Dat zou zeker de vrede en eendracht onder christusvolgers verbeteren. Aan weer een afsplitsing van het christenvolk heeft niemand behoefte. Verhelderingspastoraat is wellicht vandaag de dag het hardste nodig, en door de gelovigen: zich bekwamen in geestelijke (overdrachtelijke, figuurlijke, metaforische/allegorische en psychologische lezing van de Schrift, m.n. het Nieuwe Testament! Voor niets gaat echter alleen de zon op, maar na hard werken volgt beslist ook een grote beloning. “Non abbiate paura” hield p. J.-P. II ons terecht veelvuldig voor. Drong én dringt dat wel echt tot ons door? Zet de angst dus opzij, en zie het Leven met én in de Geest!
Vechten tegen de bierkaai betekent: het onmogelijke proberen te bereiken, een verloren strijd aangaan.
Jeanne, ik wens U veel devotie en veel sterkte.
U zult bemerken, dat U – innerlijk + qua geloof – steeds sterker wordt van een geestelijk ontvangen H. Communie (= Jezus – Zélf). Jezus is de énige (Énige) Redder van onze ziel; een andere redder (Redder) is er niet en zal er ook niet komen.
Hubert Luns, ik neem aan dat de zoon bent van † dhr. Joseph Maria Antoine Hubert (Joseph) Luns en van
† mevr. Elisabeth Cornelia (Lia) barones van Heemstra.
Mocht ik gelijk hebben, dan heeft U zeer edele, betrouwbare en gelovige ouders.
Ik ben werkelijk blij U in ons midden te hebben. Anders gezegd: van harte welkom.
Erik, U draait de boel om:
U bent dus – samen met Bergoglio een der zogenaamde progressieven, die het RK geloof proberen te veranderen.
Welnu, het staat die zogenaamde progressieven inderdaad te allen tijde vrij om een eigen (en dus op menselijke leest geschoeid) geloof op te bouwen met bijbehorende kerkgebouwen.
Het geloof veranderen? Nee hoor. De regels rondom het geloof in sommige opzichten wel. Jezus heeft ons niet meegegeven hoe wij de Heilige Communie uitgereikt krijgen, hij heeft ons niet gezegd hoe wij de mis moeten vieren. Dat zijn allemaal regels verzonnen door voorgangers uit de Katholieke Kerk. De kerkgebouwen zijn gebouwd door mensen beste Derks. Mensen die bevreest waren voor de kerkelijke leiders van toen. Kerkelijke leiders die zich in veel gevallen rijkelijk lieten belonen. Jezus had geen bezit, geen landerijen. Voor HEM hoefden de gelovigen niet te vrezen.
Het is tenenkrommend om te lezen dat u weer eens over geld begint voor de koop van gebouwen. Geld was nog niets eens in mijn gedachten opgekomen. Deze Paus is gekozen door God. Hij is de voorganger voor ons geloof.
Ik kom het gesteggel even onderbreken met een interessante uitleg/artikel over het ontvangen van de Communie. Traduire c’est trahir, zo blijkt kennelijk wanneer je de Griekse oertekst naast de gangbare vertaling (‘NEEMT en eet’) legt: ‘The word he uses for “take” is λαμβανω or lambano, which does mean not to “snatch” or “grab,” but rather to “accept” or “receive.””
https://onepeterfive.com/porneia-communion-hand/
Erik, ik zal proberen om nóg duidelijker te zijn:
Alle(!) kerkgebouwen zijn gebouwd door katholieken (lees: de zo door U verwenste ouderwetse katholieken) + ze zijn bedoéld voor katholieken (lees: de zo door U verwenste ouderwetse katholieken). Om preciezer te zijn: die kerkgebouwen zijn gebouwd voor de eredienst van de katholieken (lees: de zo door U verwenste ouderwetse katholieken).
Als U en/of Uw groep(en) een en ander willen wijzigen, dan staat het hen niét vrij om die kerkgebouwen gewoon over te nemen (lees: dan staat het hen niét vrij om die kerkgebouwen te stélen), Wél staat het personen en/of groepen vrij om kerkgebouwen te kópen.
Het verwijzen naar de ‘praktijk van de oude kerk’ is een lastig argument. De voorstanders van de tongcommunie beroepen zich veelal op ‘de traditie’ en vinden de handcommunie maar ‘nieuwlichterij’. Maar het minste dat we daarover volgens mij met de nodige zekerheid kunnen zeggen, is dat de ‘traditie’ veel complexer is dan sommige van deze traditionele of traditionalistische gelovigen willen toegeven of willen doen geloven. De traditie omvat veel meer dan de jaren voorafgaand aan het Tweede Vaticaans Concilie, of zelfs in de periode sinds het concilie van Trente. Het enige dat je uit de traditie van de vroege kerk kunt halen, is dat het ontvangen in de hand een eerbiedwaardige traditie is die moeilijk met een beroep op de traditie afgekeurd kan worden. Temeer omdat het Concilie van Constantinopel III (680-681) de handcommunie juist verplicht stelde.
Ik vrees dat u ernaast zit. Voor zover de Communie al in de hand werd ontvangen, gebeurde dat in de rechterhandpalm (Cyrillus van Jeruzalem) en met veel eerbied (buiging). De communie ‘pakken’, zeker met de als onrein beschouwde linkerhand, was in de oude Kerk niet aan de orde (aldus Mgr. Schneider, gespecialiseerd in de patristiek).
Ziehier wat pausen, heiligen en concilies (waaronder het door u aangehaalde Constantinopel III) verklaarden:
St. Sixtus 1 (circa 115): “The Sacred Vessels are not to be handled by others than those consecrated to the Lord.”
St. Basil the Great, Doctor of the Church (330-379): “The right to receive Holy Communion in the hand is permitted only in times of persecution.” St. Basil the Great considered Communion in the hand so irregular that he did not hesitate to consider it a grave fault.
The Council of Saragossa (380): Excommunicated anyone who dared continue receiving Holy Communion by hand. This was confirmed by the Synod of Toledo (400).
Pope St. Leo the Great (440–461): “Hoc enim ore sumitur quod fide creditur” translated as “This indeed is received by means of the mouth which we believe by means of faith”
The Synod of Rouen (650): Condemned Communion in the hand to halt widespread abuses that occurred from this practice, and as a safeguard against sacrilege.
6th Ecumenical Council, at Constantinople (680-681): Forbade the faithful to take the Sacred Host in their hand, threatening transgressors with excommunication.
The Synod of Cordoba (839): Condemned the sect of “Casiani” for their refusal to receive Holy Communion directly into their mouth
The Synod of Rouen (878) said: “the Eucharist may never be placed in the hands of a lay man or woman, but only in the mouth.”
St. Thomas Aquinas (1225-1274): “Out of reverence towards this Sacrament [the Holy Eucharist], nothing touches it, but what is consecrated; hence the corporal and the chalice are consecrated, and likewise the priest’s hands, for touching this Sacrament.” (Summa Theologica, Part III, Q. 82, Art. 3, Rep. Obj. 8.)
The Council of Trent (1545-1565): “The fact that only the priest gives Holy Communion with his consecrated hands is an Apostolic Tradition.”
Pope Paul VI (1963-1978): “This method [on the tongue] must be retained.” (Memoriale Domini)
Voor meer info: https://onepeterfive.com/hand-tongue-eucharist/
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik heb raad gevraagd aan een ECHTE priester, die door velen verguisd wordt omdat hij het ware geloof aanhangt. Ik vroeg of ik een handcommunie moest doen of een geestelijke communie. Zijn antwoord was dit:
Naar mijn idee, kun je, omdat het een noodmaatregel is en een situatie van overmacht, hoewel het niet is wat Onze Lieve Heer wil, de H. Communie nu wel ook in de hand ontvangen. Wel belangrijk natuurlijk eventuele partikels na het ontvangen nog met de mond af te zuigen.
Uiteraard staat het je vrij om een geestelijke Communie te doen. Je ontvangt dan ook zeker alle genaden. In dat geval kun je het beste met je handen gekruist tegen de borst gedrukt naar voren gaan en de zegen vragen.
Volgens mij weten de priesters hier niet eens dat je een zegen wilt als je zo naar voren loopt. Is het dan geoorloofd om in de bank een gebed om geestelijke communie te vragen aan OLH? Graag zou ik een antwoord willen van een priester indien mogelijk want ik weet echt niet meer wat te doen.
Christine,
Ik ben geen priester, maar de eerwaarde heer door u vernoemd heeft ongelijk. Het verheugt mij om te lezen dat hij een reputatie heeft van tegen de binnenkerkelijke vrijgeesterij op te staan, maar de handcommunie is een heiligschennis; onze voorvaderen zouden in afschuw geweigerd hebben om het door u vermeld advies te volgen. Uw gewetensangst toont aan dat uw katholieke instincten werken.
In mijn oordeel moeten wij weigeren om de misritus van Paulus VI bij te wonen en exclusief die van Pius V bijwonen, die apostolisch van origine is. De ritus van Paulus VI heeft eigenlijk geen enkel recht van bestaan binnen de Latijnse Kerk. Wanneer het niet mogelijk is om een wettige tridentijnse Mis* bij te wonen, dan blijft men thuis, gezien de zondagsplicht om de riten van de Mis bij te wonen niet geldt voor een heiligschennend ritueel zoals de novus ordo.
Indien u de tridentijnse weg zult betreden, dan zult u innerlijke rust ervaren omdat die weg duidelijke regels voorhoudt betreffende de publieke cultus. Heeft u trouwens al eens gevraagd aan de eerder vermelde priester of hij niet bereid zou zijn om de tridentijnse ritus uit te voeren?
Een terugkeer naar de katholieke overleveringen op het gebied van de publieke cultus is cruciaal voor de West-Europese diocesen.
* Wettige traditionele missen worden opgedragen door, bijvoorbeeld, priesters van de Petrusbroederschap.
Dag meneer Theudmer, dank u wel voor uw antwoord. In dit geval ging het over het coronavirus maar ik heb mede door een zieneres hier op het dorp en door uw antwoord, besloten om een geestelijke communie te doen in de H. Mis.
We gingen vandaag naar de Aanbidding van het Heilig Sacrament, gevolgd door de H. Mis, nadien opnieuw Aanbidding. Ik was gewapend met het innerlijk gebed om innerlijk de Communie te ontvangen.
De pastoor stapte naar de kleine groep van gelovigen toe, die altijd de H. Communie op de tong ontvingen
en zei “Jullie krijgen wel de H. Communie op de tong van mij, maar jullie gaan pas te communie als de protesterende groep de communie heeft ontvangen. Zo gezegd, zo gedaan. Met een erg blij hart verliet ik de Kerk.
Hoe kwam onze pastoor aan het woord “protesterenden”? Wel, ik geloof dat er ergens in Belgisch Limburg een vergadering was van priesters. Een jonge priester liet daar van zich horen: “Eindelijk, nu ben ik van die vieze tongcommunie af.”
Wel, ik ben Christelijk, heb veel doorgemaakt de laatste 10 jaar, maar heb heel veel genade mogen ontvangen.
Tot september ontving ik de communie in de hand. Tijdens de weekendviering kreeg ik de H. Communie in de hand van onze diaken. (Ik heb altijd de communie geweigerd van een leek). Toch die zaterdag verliep de H. Communie heel anders.
De H. Hostie lag op mijn hand, maar zweefde onmiddellijk recht omhoog, een 25 cm hoog. Nadien dwarrelde de H. Hostie in kleine kringetjes, heel rustig, terug neer op mijn hand. De diaken ze!: “Euhhh, heb je de Hostie”? Mijn rechterhand maakte ik als een half bolletje om de Hostie te beschermen. Ik werd van dit sacramenteel wonder intens vrolijk. Dat was dan ook de laatste keer dat ik de H. Communie op de hand ontving.
Dit sacramenteel wonder werd gezien door de diaken, maar ik wil onze pastoor eens uitnodigen om hem dat te vertellen. Als de diaken niet aan struisvogelpolitiek doet, dat zal hij dit wonder wel beamen.
Nadien gebeurde er nog iets mooiers, maar de andere bovennatuurlijke beleving, houd ik nog even voor mezelf.
Hallo lieve Diana,
Van harte Proficiat voor jou en dankbaar dat de goede God voor jou dit wonder gedaan heeft.
Voor jou en voor ons en dank je wel dat je het met ons wilden delen.
Gods onmisbare Eucharistische Zegen,
MaRia
@ MaRia
Dankjewel voor deze prijzende woorden, maar enkel God en de H Maagd Maria komen deze ere toe.
Jammer, in de zondagsviering van vandaag, deed onze Pastoor een kleine ronde door de kerk. Rappe tongen hadden roet in het eten gegooid voor de tongcommunie. Als er iemand ziek zou worden, zouden wij de schuld krijgen.
Satan zijn grijns wordt alsmaar breder: we werden verplicht een innerlijke communie te aanvaarden. Jammer de kleinzoontjes hadden we toevallig meegenomen naar de H. Mis. Ze stelden zich vragen hierbij. Ze zijn nog te jong om dit te begrijpen.
Helaas, helaas de bischoppen van Nederland en België weten niet meer wat gewijd zout is, helaas kennen ze ook de gebeden niet meer voor het wijden van zout en het wijden van het wijwater. Een trieste ontwikkeling. Het alleen toestaan van de communie op de hand is al helemaal vreemd. De priester legt de communie, na de handwassing, op de tong en komt hierbij niet in aanraking met de persoon die de communie ontvangt. Bij de communie op de hand komt de priester wel in aanraking met de persoon die de communie ontvangt. Waardoor ontstaat nu de overdracht van virussen?
We komen langzaam maar zeker bij de voorzegde profetie uit de bijbel: Profeet Daniël 12, 8-12
Het staken van het dagelijks offer is nabij!!!!!
Maranatha, Kom Jezus Kom!
Ik bedoel Daniel 12,8-12
Zoals Paul aanhaalde is het voornaamste argument TEGEN de handcommunie dat de leken ONGEWIJDE handen hebben . Alleen die handen die gewijd zijn mogen de H. Communie aanraken…
” St. Sixtus 1 (circa 115): “The Sacred Vessels are not to be handled by others than those consecrated to the Lord.”
“The Synod of Rouen (878) said: “the Eucharist may never be placed in the hands of a lay man or woman, but only in the mouth.
St. Thomas Aquinas (1225-1274): “Out of reverence towards this Sacrament [the Holy Eucharist], nothing touches it, but what is consecrated; hence the corporal and the chalice are consecrated, and likewise the priest’s hands, for touching this Sacrament.” (Summa Theologica, Part III, Q. 82, Art. 3, Rep. Obj. 8.)
The Council of Trent (1545-1565): “The fact that only the priest gives Holy Communion with his consecrated hands is an Apostolic Tradition.”