Tijdens het proces over de euthanasie op Tine Nys was ook de bekende advocaat Jef Vermassen aan het woord. Hij is de advocaat van de psychiater van Neys. Tijdens zijn pleidooi haalde hij de parabel van de barmhartige Samaritaan aan, en stelde dat de psychiater ‘barmhartig’ was door haar aan te moedigen om euthanasie te plegen, en dat niet te verhinderen.
Vermassen stelde naar verluidt in de rechtbank: “Als ik één ding mis in deze koude westerse samenleving is het barmhartigheid. Deze vrouw was barmhartig. Ik ben onafhankelijk, ik heb één kompas en dat is Damiaan.” Waarop hij tegen de jury roept: “Als jullie ze veroordelen, is het omdat jullie vinden dat ze niet barmhartig mocht zijn.”
Daarop hebben wij katholieken maar één antwoord: neen, Jef Vermassen, iemand aanmoedigen om euthanasie te plegen, of iemand euthanaseren is zeker géén daad van barmhartigheid. U stelt dat uw “kompas” de Heilige Damiaan is? Welnu, de Heilige Damiaan heeft nooit de lepralijders vroegtijdig de dood ingejaagd door hen een spuit te geven of hen dood te kloppen. Hij stond hen barmhartig bij door hen liefde te geven, hun wonden te verzorgen en hen de sacramenten toe te dienen, waardoor ze ten volle voorbereid waren op hun ontmoeting met hun Heer en Rechtvaardige Rechter. Dàt was barmhartigheid.
Kennelijk haalde u de parabel van de barmhartige Samaritaan aan, maar laat ons even dieper ingaan op die parabel. Deze parabel gaat over een man (een Jood) die overvallen werd en voor dood werd achtergelaten. Hij was zwaar gewond. Er passeerden toen twee Joden die hem straal negeerden, maar de Samaritaan (waar de Joden een afkeer van hadden, omdat ze tot een sekte behoorden) kreeg medelijden en verzorgde de wonden van de beroofde man. Hij tilde hem op zijn paard en bracht hem naar de meest nabijgelegen herberg, waar hij verder kon worden verzorgd en weer op krachten komen. De Samaritaan was dus niet barmhartig door de beroofde en zwaargewonde man uit zijn lijden te verlossen door hem een fatale slag toe te dienen, hem zijn keel over te snijden of hem wat vergif te geven. Neen, hij gaf hem liefde, hij verzorgde hem en liet hem leven, hoewel die man misschien zou kunnen gevraagd hebben dat de Samaritaan er maar ‘een einde’ aan zou maken. De Samaritaan toonde Gods liefde. Dàt is barmhartigheid.
U hebt kennelijk nog veel te leren over de ware christelijke barmhartigheid. De zogenaamde ‘barmhartigheid’ van de dokters en de pyschiater, die Tine Neys aanmoedigden om verder te gaan met haar zelfmoord (want dat is euthanasie: geassisteerde zelfmoord) omdat zij het niet meer zag zitten, is een valse barmhartigheid, die enkel nog meer leed brengt. Waarom zag ze het wellicht niet meer zitten? Omdat er niemand was die haar vertelde dat zij een geliefd kind van God is, geschapen door Hem, bemind door Hem. Dat zij, door Zijn Liefde te aanvaarden, door Jezus Christus te aanvaarden die onze zonden op zich heeft genomen, en ons wil genezen van al onze ellenden, onze zonden, onze misstappen, onze fouten, kon genezen worden. En dat het leven niet eindigt met de dood, maar dat er leven na de dood is. Gods reddende Liefde was het antwoord op Neys’ situatie.
Het is dan ook niet voor niets dat Gods 5de gebod luidt: “Gij zult niet doden.” Doden – is het nu moord van een kind in de moederschoot, of moord van een volwassen persoon, of moord van een bejaarde of iemand die psychisch zwaar lijdt – gaat radicaal in tegen Gods wil met de mensheid: dat wij elkaar liefde betonen. Doden is geen liefde betonen – in geval van abortus en euthanasie vaak enkel een schijnliefde en een eigenliefde, en dat is geen echte, authentieke liefde.
Maar ja… wat hebben we te verwachten van een samenleving die God steevast afwijst, en door en door atheïstisch is, met het motto: wij zijn toch maar geëvolueerde klompen cellen, puur toevallig ontstaan uit het niets, zonder enig doel of zin, dus we doen wat we willen.
Dank zij Jef Vermassen werd de Heilige Damiaan verkozen tot grootste Belg. Een titel die hij verdiende omwille van de zelfgevende en onbaatzuchtige liefde voor z’n arme melaatsen , de barmhartigheid die hij in Gods naam verkondigde en toonde en zelf stierf aan die toen ongeneeslijke ziekte .Toen was Damiaan nog Vermassens “kompas” … Maar nu gebruikt Vermassen schaamteloos de goede naam en faam van deze grote Heilige , misbruikt hij Damiaan om een slechte zaak ,een euthaNAZI MOORD, goed te praten en/of te verdedigen .En alle middelen zijn blijkbaar goed om een doel te bereiken: nl. om het pleit te winnen en de eer op te strijken van weer eens een zaak gewonnen te hebben en de poen op te strijken , nu als advocaat des duivels .’t Is bijna heiligschennis ! Ik vrees dat Vermassens heilig kompas zich zal omkeren in z’n graf en zich ferm tegen hem zal keren.
Natuurlijk is euthanasie moord en natuurlijk strijdig met Gods gebod. Spijtig dat de heer Jef Vermassen, voor wie ik veel achting heb, het ware katholieke geloof kwijtgespeeld heeft.
Hij heeft heel graag Pater Damiaan, dat weet ik. Ik heb hem ooit horen spreken over deze heilige pater ( in de parochie van Deerlijk ) en het was grandioos !
Maar Pater Damiaan mag niet zijn god zijn. Euthanasie is absoluut geen vorm van barmhartigheid. Wel het bijstaan van de zieke. En het lijden zoveel mogelijk verlichten o.a door medicatie, maar eveneens door barmhartige nabijheid. De Heilige Katholieke Kerk heeft daartoe prachtige en genadevolle sacramenten en helpen de stervende mens in God’s vrede te sterven.
Juist. Het lijden verlengen met nog meer leed en pijn voor de betrokkene en de naasten. Dat vind ik echt barmhartig. “Gij zult niet doden” geldt dat alleen voor mensen? Zo ja hoe weten we dat zo zeker?
Om dieren te doden voor massaconsumptie is wel toegestaan. Terwijl het toch ook schepselen God’s zijn?
Euthanasie – op de mens toegepast – is een zéér afschuwelijke medische handeling, Erik!
Met de definitieve dood van de desbetreffende mens als gevolg.
Dierengeneeskunde – op dieren toegepast – is een andere ‘kunde’, Erik.
Een volbloed raspaard een kogel toedienen ( of euthanaseren met een prik ) , teneinde het dier te verlossen van haar helse pijnen wanneer datzelfde dier haar been ( poot ) breekt, is geen afschuwelijke medische handeling, Erik. Dat is een goede handeling.
Ik hoop en bid dat je het verschil zou inzien.
Simpelweg. Euthanasie op dieren is barmhartig en bij mensen niet…. Of zie ik het nu te zwat wit?
Een dier dat ondragelijk lijdt moet liefst geholpen worden naar het levenseinde. En een mens die ondragelijk lijdt moeten we vooral zorgen dat dit lijden nog veel langer wordt.
uw reactie Andre overtuigd me zelfs meer van mijn standpunt. U had het niet treffender kunnen verwoorden.
Het verschil is dat dieren redeloos zijn en een sterfelijke ziel hebben. Zij hebben geen geboden waar aan gehouden dienen te worden. Dieren zijn er om de mens. De mens mag dieren slachten om op te eten, maar geen medemensen vermoorden. Dit staat in de Decaloog. Een dier slachten om het uit z’n lijden te verlossen is de normaalste zaak. Een mens daarentegen, die door de zondeval en de zonden die hij heeft bedreven, boete moet doen en zich aan Gods geboden moet houden, mag niet zelfs beslissen wanneer men sterft. Het menselijk leven is heilig, want een mens heeft een vrije wil, een geweten en een onsterfelijke ziel. Enkel in de strijd, bij oorlog, op het slagveld, is het toegestaan de vijand te doden, dat is toegestane zelfverdediging. Maar iemand een spuit geven, dat is niet beter dan wat Hitler deed met oudere en gehandicapte mensen, omdat zij het niet meer “waard” waren om verder te leven… Dat is helemaal iets anders. En daar gaat het om in deze hele discussie.
In de decaloog staat Gij zult niet doden/moorden… Afhankelijk van de versie die je pakt. Maar ik zie daar geen enkele verwijzing naar dieren.. Dat je die mag doden etc…Volgens mij klopt uw verwijzing dan dus niet.. “De mens mag dieren slachten om op te eten, maar geen medemensen vermoorden” dat is wat u zegt dat er in de decaloog staat.En dan nog een misselijke vergelijking met Hitler maken. Iemand een spuit geven gebeurt ook uit vrije wil door een redelijk mens. Na zorgvuldig overleg. De slachtoffers van Hitler hadden totaal geen zeggenschap.
De decaloog is voor de mens bedoeld. In Leviticus hoofdstuk 11 staan Gods voorschriften voor het Joodse volk m.b.t. welke dieren mogen geslacht worden om op te eten. Verder staan in Leviticus ook bepalingen m.b.t. het slachten van vee om als offer aan te bieden. Dit was de voorafbeelding van het offer van Christus. De 10 geboden blijven geldig, voor iedere levende mens.
Hoe kan Jef Vermassen over de Heilige Pater Damiaan een lezing geven, terwijl hij de parabel van barmhartigheid nog niet heeft begrepen? Zo’n lezing kan toch niet grandioos zijn! Over wat heeft hij het eigenlijk gehad, over koetjes en kalfjes? Zeker niet over barmhartigheid als hij akkoord gaat met euthanasie, want zoals Michaël al schreef is dit valse barmhartigheid en de gemakkelijkste weg om zeker niet barmhartig te hoeven zijn. Want, barmhartigheid vraagt veel offergezindheid. En dat is nu juist dat euthanasie niet heeft, de offergezindheid om dag en nacht de zieke met liefde bij te staan in hun lijden, eenzaamheid en verdriet.
Pater Damiaan naam gebruiken om euthanasie goed te praten is grof. Pater Damiaan zou de laatste zijn om de zieke, melaatsen, lijdende de hoop, vrede, liefde en innerlijke rust die Christus ons allemaal wil geven af te nemen. Hij was dan ook dag en nacht in de weer om te melaatsen bij te staan om de Christus een stem, handen en voeten te geven! En dat was niet met pillen of met een gifspuit om snel van deze zorg vanaf te zijn. Want, zulke daden zijn niet van Jezus afkomstig maar van het kwade/satan!
Zijn melaatsen hebben dank zijn aanwezigheid een waardige dood gehad en dat was door zijn liefdevolle aanwezigheid, zorg, en door het geven van de sacramenten. Ik las op deze website https://bemint.org/categorieen/geloof/pater-damiaan-een-grote-belg/ een goed artikel over Pater Damiaan gelezen. En dat gaat vooral over zijn offergezindheid..
Hier zal Jef Vermassen zeker niet over hebben gesproken, want van offergezindheid willen ze in onze westerse wereld niets meer weten, want het moet allemaal leuk zijn en vooral niet teveel van hun privé-leven vragen.
Helemaal met je eens, Lotje.
Veel mensen hebben geen flauw idee maar van de ware Katholieke leer. Daarom dat goed geestelijk onderricht zo belangrijk is. Als ik reacties lees zoals van Erik, dan is het duidelijk dat hij ook het slachtoffer is van het ‘Katholicisme 2.0…
Lees een aantal Kerkvaders, lees de dagboeken van zovele offerzielen, lees de geschriften van zovele heiligen, en één ding komt telkens terug. “Zo weinigen kennen de waarde van het lijden in stilte gedragen”. In de boodschap aan de kleine zielen haalt Jezus dit ook zeer dikwijls aan: “als mensen toch eens zouden weten hoe vruchtbaar hun lijden zou kunnen zijn!. “Mortification and sacrifice”… In bijna elke Maria verschijning dezelfde boodschap: “gebed en OFFER”.
Geen één dorpspastoor die dit nog durft te preken, iedereen is lauw geworden en het lijden moet kost wat kost vermeden worden. In de plaats daarvan is genot de nieuwe God geworden.
Zeer veel euthanasievragen komen trouwens niet van de zieke, maar wel van de ‘omgeving’…
Inderdaad, iemand bijstaan die zwaar ziek en terminaal is, is een loodzware opdracht. Toch kom ik beroepshalve geregeld bij mensen die dit offer heel bewust op zich nemen en hun naaste tot het laatste verzorgen. Ze zijn dan nadien compleet op, vooral lichamelijk, maar ze zijn telkens zo blij dat ze dit toch gedaan hebben. Dat is de ware barmhartigheid.
Zonder offers en lijden geen heiliging, maar wie snapt dit nog??
Damiaan snapte dit helemaal, het is dan ook tenenkrommend dat deze Heilige zo misbruikt wordt…
Dank Kurt om je reactie, ik zie ook mensen in mijn omgeving die deze mooie offergezindheid vanzelfsprekend vinden, ook al kost het hun lichamelijke en emotioneel heel veel. Lijden in stilte ten dienste van je naaste, is verleden tijd in onze geseculariseerde wereld en kerk.
Je kan deze liefde en offergezindheid ook niet verwachten van mensen die God ten dode hebben opgeschreven, want zo’n grote liefdevolle en barmhartigheid kan alleen een mens die verbonden is met de liefde van Christus en Maria. Ze hebben een wereld gecreëerd dat alleen maar op zichzelf gericht is en niet meer ten dienste van de ander. Egoïsme en zichzelf eren is nu hun afgod geworden, ze willen faam en glorie en zoveel mogelijk applaus. Ook binnen de kerk is deze ziekte binnengeslopen, als je op Facebook kijkt, zie je extreem veel clericus en salon katholieken die vooral met zichzelf bezig zijn. Priesters die liedjes en dansje maken, leken en priesters die concerten in de kerk organiseren, eetfestijnen, drankbijeenkomsten, fotootje hier en fotootje daar van reizen naar bedevaartoorden, kerken en kapellen, de kern en de boodschap van Jezus aan zijn geliefde kinderen daar mag niet meer over gesproken worden. Want, dan lachen zowel bisschoppen, priesters, religieuzen en leken er eens goed mee, want ze geloven er niet in, dat vinden ze niet leuk. Eigenlijk wil dit zeggen dat ze de grote liefde van God de Vader niet willen aanvaarden en begrijpen, want daar moet een mens klein en nederig voor worden. En wie wil dit nog in deze wereld en in onze kerk, klein en nederig worden?
Wat we nu zien bij Jef Vermassen en vele anderen ex-katholieken die zich in de kerk begeven, hebben we dus te danken aan vele die de waarheid van God niet onder ogen willen zien omdat ze dan door hun knieën moeten. Ze blijven liever als hoogmoedige rechtstaan voor Godsaanschijn. Want, niet God is almachtig maar ze zijn zelf almachtig. God moet naar hun gehoorzamen en niet andersom. En het grote probleem is dat deze mensen in onze kerken ook nog eens een stem krijgen en een belangrijke plaats om binnen de kerk werk te verrichten! Mensen die er niets van begrijpen leiden dus de kerk, de anderen die de liefde van Christus wel begrijpen worden uitgesloten en duwen ze in het verborgen.
En de preken die zijn inderdaad ook erg lauw, je vindt nog amper een priester die durft preken over de waarheid van God. Waarheid die innerlijk bevrijd uit de slavernij van de zonde. Als je ze binnen de kerk hoort praten is zonde allemaal niet zo erg volgens vele clericus, zo weinig weten ze van de zonde af dat ze zelf niet beseffen dat ze hun schapen nog meer in ellende, eenzaamheid en verdriet drijven en de medemensen rond hun ook. Wat een barmhartigheid binnen onze kerk.
En verder begrijpen ze het niet meer en willen het ook niet begrijpen dat Heiligheid bestaat uit offers en lijden. Maar, ze begrijpen ook niet dat deze offers en lijden, geen offers en lijden meer zijn als je het opdraagt onder het kruis van Christus, want daar wordt lijden en offeren getransformeerd in liefde. Daarom is de Heilige Eucharistie zo belangrijk, maar dat hebben ze ook kapot gemaakt., want het offer moet vervangen worden door een broodmaaltijd. Een Heilige Eucharistie en het offer van Christus is nodig om te kunnen volharden in die LIEFDE, Liefde die van God komt en niet van onszelf.
We leven in arme kerktijden en die dood straalt af op onze wereld. De vele abortussen en euthanasie-aanvragen liegen er niet om. Ze mogen fier zijn binnen onze kerk en ze doen dan nog gewoon koppig verder, ze blijven volharden in zonde. De zonde en dood moet zegevieren., kost wat kost. Geen gelukkig leven hier op aarde en ook niet in de hemel, want ze gaan allemaal richting hel en vagevuur.
De Heilige Thomas Van Kempen zei niet zomaar tegen zijn gelovigen, ofwel word je gelouterd hier op aarde ofwel in het vagevuur. Van die loutering kun je dus niet vluchten. Want, de mens is gemaakt voor de liefde, vrede en het ware leven en niet voor het kwade en de dood. Je kunt dus maar beter hier op aarde voor de liefde en het leven kiezen dan voor het andere, want de loutering ontloop je dus niet. Geef maar mij leven en liefde die van God komt hier al op aarde, want ik ga liever naar de hemel dan een leven hier op aarde in de hel en later ook nog eens in het vagevuur omdat ik niet gelouterd wou worden. Mijn keuze is snel gemaakt, ik volg Christus wel in plaats van het kwade/Satan.
Uw schijnbaar mateloze meedogenloosheid is stuitend. U bent helaas onervaren en onwetend, uw liefde teveel theoretisch ofwel bedenksel. Christus heeft nergens opgeroepen tot lijden ad absurdum, sterker, Hij wilde geen offers, offerande. (Mt. 9, 13 en 12, 7) Hij wil Barmhartigheid! (Medeleven, compassie, liefde) De Wet, Regel is er als hulpmiddel voor de mens die nu eenmaal een ’tegenover’ nodig heeft die hem confronteert en tot nadenken blijft stemmen, en niet het omgekeerde. Wij zijn er niet voor de Wet! De apostel Paulus zei dan ook:’Wie de liefde niet heeft, is als een rammelend bekken en rinkelend cymbaal’! (1 Kor. 13, 1)
U heeft blijkbaar nog geen geliefd medemens hevig zien lijden. Dan zal er gekozen moeten worden: sedatie of steeds sterkere pijnbestrijdende middelen toedienen (en dat gaat altijd op de tast; geen mens reageert immers hetzelfde!) tot er uiteindelijk dan toch van de weeromstuit een grens wordt overschreden en het lichaam de strijd op leven en dood staakt. Dat is de normale gang van zaken waar we ons niet voor kunnen en mogen afsluiten.
Waar is dan de grens tussen palliatieve sedatie, toediening van opiaten e.d. tot de dood erop volgt wegens overdosering t.b.v. pijnbestrijding, en vrijwillige euthanasie toepassen? Moet de mens eerst flink pijn lijden alvorens we over ons hart strijken en toegeven dat de dood een realiteit is die we in de ogen moeten zien? Je handen in de zakken houden getuigt niet van liefde; U zult moeten kiezen voor of tegen barmhartigheid. Ja, en dan valt onze mond stil, en is er geen plaats meer voor meedogenloze theorie. U zult maar dagen met meer dan veertig graden koorts en met steeds hoger wordende stem ijlend in bed hebben liggen daveren, krimpend van de pijn. Stel het U eens concreet voor: het betreft U. Mijn vader en twee van mijn broers hebben het moeten ondergaan in de jaren zestig en zeventig. Dat was nergens goed voor, ja om als proefkonijn te dienen voor meedogenloze wetenschappers. Mijn jongste broer kreeg gelukkig steeds een beetje meer opium toegediend tot er een grens werd overgegaan die zijn tengere gestel niet meer verdroeg. Euthanasie? Correct medisch handelen? Medemenselijkheid? U mag het zeggen. Ik ben blij dat mijn broers uit hun lijden werden verlost, want de grens tussen mededogen en ‘doden’ was hier niet te trekken zonder paal en perk te stellen aan onze liefde voor die jongens.
Ik hoop dat U nog veel zult leren en vooral zult groeien in liefde door ze toe te laten U geheel en al om te vormen. Maar hou op het lijden van Christus te verheerlijken: dat was geen ideaal leven(seinde), maar diep en diep gruwelijk, en blijft het tot in eeuwige dagen, alle theologisch gebabbel ten spijt die er in vele eeuwen profijt meende uit te slaan en mensen onnodig bang te maken voor het nemen van persoonlijke verantwoordelijkheid!
God is Liefde, zegt de eerste Johannesbrief terecht. Ik hoop dat U dat ook eens ervaart aan den lijve, en anders gaat ‘piepen’ !
Ik had het niet beter kunnen verwoorden!
U begrijpt het niet beste Basilicum. U antwoord is redelijk emotioneel. Waardoor je ook niet meer helder en volwassen kan reageren op berichten die je nog niet begrijpt. U mag gerust met Bijbelteksten gooien en ons de les spellen. Bijbelteksten benoemen die je nog niet hebt laten neerdalen in je hart waardoor je de waardevolle en rijke betekenis van offergezindheid niet begrijpt, is weinig betekenisvol om met jou een goed gesprek te voeren.
Verder stond ik heel wat jaren midden in het veld te werken waar mensen lijden en ik heb zelf de dood in de ogen gezien. Ik weet dus wat lijden is. Maar, ik was gezegend de bijbel, stilte en gebed te kennen, doordat ik heel wat jaren met het woord van God innerlijk bezig was geweest, en wist welke kracht het gebed had, kreeg ik veel troost en bijstand van Christus en Maria in mijn lijden. Zoveel troost en steun dat ik mijn lijden niet meer als lijden ervaarde omdat de LIEFDE en TROOST van Jezus en Maria en mijn liefde voor mijn familie en vrienden de bovenhand kreeg. Ik droeg verder mijn lijden op in gebed aan mensen die nog meer te lijden hadden dan ik. Het was daardoor ook een aaneenschakeling van overvloedige hemelse genade dat ik kreeg in mijn lijden. Hierdoor heb ik vooral de liefde van Jezus, een liefde die niet van deze wereld is leren kennen.
En inderdaad God is liefde, zelf zo liefdevol in het menselijk lijden, dat het lijden niet meer geëindigd moet worden met doden van mensen die psychisch lijden, maar dat je de mensen de zwaar psychische lijden juist de weg zou moeten wijzen naar de bovennatuurlijke liefde van Christus in plaats van een gifspuit te geven bij mensen waar nog HOOP voor is.
En vooral alle duidelijkheid, ik spreek hier niet over terminale patiënten die te horen hebben gekregen dat ze niet meer te genezen zijn en nog enkele weken of maanden te leven hebben. Dit artikel gaat over een jonge vrouw die dood wou omdat ze het leven niet meer zag zitten. Die was dus niet terminaal ziek waar de dood al aan de deur was aan het kloppen. Terminale patiënten heb je met heel veel zorg en veel liefde bij te staan – maar als de pijn ondraaglijk wordt staat de medische wereld al zover dat de extreme pijnen zelfs niet met een dodelijke gifspuit moet beëindigd worden. Dokters zijn vakkundig genoeg dat ze deze pijnen kunnen verzachten en als het niet meer anders kan de persoon kunnen laten inslapen met een natuurlijke dood als gevolg.
Euthanasie is niet de oplossing en had nooit een oplossing mogen worden! Want, door de dood als oplossing te zien drijft de wereld af van de ware betekenis van de liefde. Ik zeg altijd past op wat je zaait, als je dood zaait, zal je nog meer dood oogsten. En is dat de bedoeling van ons leven hier op aarde? Dood zaaien in plaats van Leven zaaien onder de mensen?
Ik begrijp het heel goed beste Basilicum, en ik wens jou dat je dit ook in je leven mag ervaren zodat je emotioneel leven meer tot rust kan komen. Rust, vrede en hoop in goede en kwade dagen, in lief en lijden.
Tja, t’is waar Lotje.
Het is verderfelijk dat hij publiekelijk verkondigt dat euthanasie barmhartigheid is.
Door dit te combineren met de naam pater Damiaan , geeft hij publiekelijk – voor heel Vlaanderenland – een uitermate verkeerd beeld van 1) de heilige Pater Damiaan zelf en 2) van de ware heilige katholieke leer.
In feite zouden onze B. bischoppen de heer Jef Vermassen op ‘het matje’ moeten roepen, omwille van 1) zijn besmeuring van pater Damiaans goede naam en 2) om te zeggen dat euthanasie moord is en absoluut geen barmhartigheid is. Maar wat kan men verwachten van de post conciliaire Vat II kerk. Niets. Absoluut niets. Integendeel met hun pachamamma gedoe.
Vergeten te zeggen: dank u wel Michaël voor het artikel!
En voor dat aan de kaak te stellen!
Maar hoeveel zielen zullen jouw artikel ( een ware katholieke reaktie ) niet lezen en door de heer Jef Vermassen slecht ( verkeerdelijk) beïnvloed worden.
Blunder van de advokaat.
“Maar wat kan men verwachten…”: moet dit besluit niet genuanceerd worden ?
Men draait de wereld op zijn kop, wij zijn de generatie die bewust uit het leven stapt, wij zijn de generatie die bewust voor abortus kiezen, wij zijn de generatie die bewust jezus afwijzen, de zelfego van de mens is een dodelijk gif, en weet je wat die mislukte advocaat van een Vermassen nog durfde beweren, dat er druk zou zijn geweest vanuit de kerk, mensen toch !!!
Meester Vermassen is een geslepen man. Hij zou geen goede advokaat zijn mocht hij dat niet zijn. Waarschijnlijk vermoedde hij dat er onder de juryleden enkele radicale rechtzinnige katholieken waren die gevoelig zijn voor het thema euthanasie. Hij heeft daar met succes op ingespeeld wat wel slim is maar godslasterend. Dergelijke geschillen moeten niet voor een assisenhof behandeld worden, dan krijgt men dergelijke toestanden.
Besef eens dat de tijd definitief voorbij is dat de Kerk haar wil aan iedereen kan opleggen. Laat de mensen vrij. Wij katholieken zijn niet verplicht om euthanasie te vragen.
Heb gelezen dat in een aantal gevallen de euthanasie niet vlekkeloos verloopt, dat wil zeggen dat desbetreffende soms uren, zelfs dagen, een gruwelijke marteling ondergaat, zoals het ook wel eens mis gaat met de uitvoering van de doodstraf in de Verenigde Staten, waar ze in bepaalde staten via inspuiting de veroordeelden om het leven brengen en daarbij dezelfde chemicalieën gebruiken. Een gruwelijk schouwspel als het mis gaat want er zijn altijd getuigen aanwezig – een aanfluiting van het woord dat “makkelijke dood” betekent.
Dank je Lotje , U geeft moed en inzicht als je moet lijden ,we vergeten ook dat God ons beproeft tot zoveel we kunnen dragen en niet erover, ik las ook eens dat : als we ons lijden opdragen er vele zielen worden gered ! Eén in gebed en de liefde van God ,ik groet U
Jef Vermassen is de rechterhand van de Duivel