Nog meer gevolgen van de handcommunie: het tekoop aanbieden van geconsacreerde heilige Hosties op het internet voor satanische doeleinden.
Onlangs verkocht ‘Pentagora’, een Duitse satanist, op Etsy.com negen geconsacreerde heilige Hosties. Het was LifeSite die dit opmerkte. De Hosties bleken twee dagen geleden te zijn verkocht. Wie ze gekocht heeft is niet duidelijk.
Het is enkel en alleen door het bestaan van de handcommunie dat dergelijke gruwelen mogelijk zijn!
Als men op het internet geconsacreerde Hosties te koop ziet staan, of waarvan het niet duidelijk is of ze geconsacreerd zijn of niet, tracht ze te bemachtigen en overhandig ze aan een priester. Dat is het enige wat we kunnen doen. En bovenal: eerherstel brengen! Hoe doen we dat? Door Aanbidding, door de akte en de litanie van eerherstel te bidden. Wat er vooral nodig is zijn mensen die zich engageren om elke dag eerherstel te brengen. Meer info:
Eerherstelheiligsacrament.org
Een hostie via de handcommunie meenemen is bijna niet mogelijk. Priesters en kosters letten erg scherp op. Wat wel kan is dat er vrijwilligers/schoonmakers zijn die de sleutel van de tabernakel kunnen vinden en die “lenen” om een paar hosties te bemachtigen. Mensen kunnen een keer vergeten de sleutel uit de tabernakel te halen. Maar dat zal echt heel weinig voorkomen. Bovendien worden de hosties van te voren geteld. Iedere priester weet hoeveel hosties er nog geconsacreerd zijn, hoeveel er ongeveer uitgedeeld zijn dus… Ik vraag mij af of dit echt het gevolg van de handcommunie is. Niemand weet waar ze vandaan komen. Anders zouden er maatregelen getroffen kunnen worden tegen deze heiligschennis.
Letten erg scherp op? U hebt duidelijk het vorig artikel niet gelezen. De Spaanse kunstenaar kon die Hosties voor zijn walgelijk “kunstwerk” bekomen door telkens ter Communie te gaan en dan de Hostie in zijn zak te stoppen.
Inderdaad Michaël hij heeft blijkbaar het vorige artikel niet gelezen, en het antwoord over de vorige Pausen die zich verzet hebben bij de handcommunie en het uitdelen van leken heeft hij ook niet gelezen.
Ik zal het nog eens in het kort herhalen wat de pausen gezegd hebben:
Paus Johannes Paulus II heeft meerdere malen de anti-Bijbelse riten veroordeeld. In zijn brief over het mysterie en de verering van de Eucharistie dominicae Cenae schrijft hij: De Heilige communie op de hand is een betreurenswaardig gebrek aan eerbied voor de Eucharistische hostie. Hij keurde het inzetten van leken voor het uitreiken van de communie af met de woorden: Het aanraken van de geconsacreerde gedaanten van de hostie en ook het uitdelen ervan met eigen handen is juist het privilege van gewijde priesters.
Paus Johannes Paulus II memoreert ook dat de Heilige Geest deze waarheden aan de kerk opnieuw heeft gezegd bij het Tweede Vaticaans Concilie aansluitend daarop heeft de 177e bisschoppenconferentie van Polen (10-11 december 1980) onder leiding van de grote primaat van het millennium kardinaal Stefan Wyszynski met het oog op de richtlijnen van de Paus met betrekking tot de post conciliaire misbruiken in de liturgie van de Heilige Mis, een maatregel uitgevaardigd. In de Poolse diocesen wordt de Heilige communie geknield en op de tong ontvangen uit de handen van een priester. Deze voorschriften dient men na te volgen tijdens de Heilige missen, ook voor speciale groepen.
Ook Paus Benedictus XVI heeft nog als prefect van de congregatie voor de geloofsleer in opdracht van Paus Johannes II bisschoppen, priesters en gelovigen vermaand.
Paus Benedictus XVI brengt opnieuw in herinnering van zijn voorganger Paus Johannes Paulus II en legt ten overstaan van de gehele kerk publieke getuigenis af van wat een authentieke vernieuwing van de Eucharistische verering inhoudt, in overeenstemming met de geest van het Concilie van Trente en Vaticanum II
Zelfs op 29 juni 2008 waren bij de opening van het Paulusjaar miljoenen gelovigen getuigen voor televisie van hoe in het Vaticaan de Paus Benedictus XVI de gelovigen de Heilige Communie uitreikte geknield, op de tong en uit de handen van een priester. Er werd geen heilige communie gegeven aan mensen die deze op de hand wilden ontvangen. Zo ook gebeurde het op het feest van Sacramentsdag.
Deze Paus brengt aldus een tweeduizend jarige, onfeilbare en tijdloze heilige traditie van de kerk terug, die zoals de Heilige Vader Johannes Paulus II heeft gezegd als gevolg van ontoelaatbare postconcilaire misbruiken t.a.v. de eucharistie misvormd is. In het westen heeft dat geleid tot een vrijwel volledig verval van de eucharistische verering en tot ruïne van de kerk aldaar. Meer dan 90% van de katholieken daardoor het geloof in de reële en werkelijke tegenwoordigheid van Jezus in de Eucharistie kwijtgeraakt.
Daarom zegt Paus Benedictus XVI. Ik vraag iedereen om zijn geloof in de werkelijke tegenwoordigheid van de Heer in de Eucharistie moedig en vastbesloten uit te dragen.
Ik vind het fantastisch wat Paus Johannes II en Paus Benedictus XVI verkondigt en uitgedragen hebben, was duidelijk het vuur van de Heilige Geest.
Er wordt inderdaad amper op gelet of de H. Hostie onmiddellijk geconsumeerd wordt. Hosties tellen gebeurt helemaal niet. Geen enkele priester weet hoeveel hosties zich in het tabernakel bevinden. Vele leken krijgen ook de H. Hostie in een pixis mee naar huis om zieke(n) (verwanten) de H. Communie te brengen. Ik ben er zeker van dat dit vooral ter goeder trouw gebeurt maar …
Letten erg scherp op???
En wie zou er ‘maatregelen treffen’? De Kesel en Bonny zijn meer bekommerd om de regenboogvlag dan om het lichaam van Christus. Moest het niet zo zijn, hadden ze al lang de ware communie terug ingevoerd.
Op de tong EN OP DE KNIEËN!
Wat een stelletje lauwe en laffe salonkatholieken zijn we toch geworden…
Ik kom in diverse parochies in Nederland en Duitsland. En tot nog toe ben ik nog geen priester tegen gekomen die toe liet dat iemand een hostie in de broekzak stopte. Misschien ben ik bij de verkeerde parochies geweest, het kan zijn dat het sporadisch voorkomt. Wel ben ik vrijwilligers/schoonmakers tegengekomen die minder zorgvuldig leken te zijn. Er is mij tien, vijftien jaar geleden wel eens een hostie aangeboden. Ze waren bereid deze uit de tabernakel te halen. Dat lijkt mij zeker bij de hoeveelheid die deze “kunstenaar” nodig had ook heel wat waarschijnlijker dan zelf halen bij de handcommune. Ik ben i.i.g nog geen priester tegengekomen die hiertoe bereid was.
Ik heb het idee dat er in Nederland tegenwoordig meer eerbied voor de geconsacreerde hostie is. Het komt steeds vaker voor dat mensen tongcommunie willen. En ook onze bisschop mgr. van den Hout heeft zijn voorkeur voor de tongcommunie uit gesproken. Dit zal ongetwijfeld ook de mening zijn van de overige bisschoppen in Nederland.
@Francien
“Tot nu toe ben ik geen enkele priester tegen gekomen die toeliet dat iemand een Geconsacreerde Hostie in de broekzak stopte” . Ik veroorloof me je een goede raad te geven:
Wel Francien, het moet voor eens en altijd duidelijk zijn–) NOOIT meer een Geconsacreerde Hostie in je handen nemen. En niet te communie gaan bij ‘assistent- leken’ hoe goed dat ze het ook bedoelen. Elke priester zou tongcommunie moeten geven eN NIETS anders dan dat.
Francien, je kan echt eens de beelden kijken van de komende Paris Chartres bedevaart. —) ongeveer 18.000 jongeren gaan begin juni meedoen. Geen enkele – ik herhaal : geen enkele jongere – zal de Geconsacre’erde Hostie ter hand nemen MAAR ALLEN zullen Onze Lieve Heer geknield en op de tong ontvangen!
Let dan op wat een verschil er zal zijn tussen deze gebeurtenis en de Wereldjongerendagen, geleid door Bergoglio. Aan de vruchten herkent men de boom…. Panama WYD was liturgisch echt lamentabel.
Alhoewel men steeds moet blijven voortbidden voor Bergoglio + versterving voor zijn bekering, want hij wordt echt gedomineerd door een vrijmetselarij-agenda ( alle religies een verrijking enz enz).
Michaël heeft hier een punt : als het blijkt dat heilige hosties meegesmokkeld worden voor slechte doeleinden, is het inderdaad beter van enkel de communie op de tong toe te laten.
Dat ligt er aan hoe de hosties meegesmokkeld worden. Ik geloof nog steeds niet dat iemand 242 hosties in z’n zak kan stoppen zonder dat de priester dat door heeft. Ook niet als dagelijks? wekelijks? een hostie meegenomen wordt. Dat kan alleen als hij geholpen is.
En hier is niet tegen op te treden. Er zijn nl. in iedere kerk vrijwilligers die een sleutelpositie hebben en dus bij de tabernakel kunnen komen. De sleutel van de tabernakel moet bereikbaar zijn voor een invaller als de eigen priester niet beschikbaar is. Dan blijft er een kans dat iemand hosties uit de ciborie pakt en meegeeft aan iemand met verkeerde bedoelingen aanwezig. Zeker als er geld in het spel is zijn mensen tot veel in staat.
De hosties precies uit tellen is bijna onmogelijk. Het is niet te voorspellen hoeveel mensen de mis gaan bezoeken en ter communie gaan.
Een oplossing als geen hostie te nemen uit de hand van een leek werkt ook niet tegen deze heiligschennis. Hoe je het ook wend of keert de tongcommunie zal nooit dit soort wangedrag uitroeien. Het enige wat werkt is om mensen opnieuw bewust te maken met de kracht en de heiligheid van de geconsacreerde hostie. Pas als mensen weer geloven dat de geconsacreerde hostie het Lichaam van Christus is zal er niet meer mee geknoeid worden. Iemand kan de tongcommunie aanhangen en toch niet geloven dat de hostie het Lichaam van Christus is. Ik ben niet in staat om in de ander z’n hart te kijken en volgens mij is niemand van ons dat.
☩JMJ☩
Hosties wegvoeren is gemakkelijker met handcommunie dan met tongcommunie; het is zinloos om dat te betwisten. En zelfs al ware dat niet zo geweest, dan was handcommunie nog steeds een heiligschennende en objectieve daad van minachting tegenover het Sacrament. De priester die het Allerheiligste in zijn gewijde handen draagt doet dat in Persona Christi, wiens gewijde bedienaar hij is, en niet in zijn eigen naam. Een leek die het Allerheiligste aanraakt is God ongevraagd aan het betasten; wij mogen niet grijpen naar God, maar moeten Hem ontvangen met de dociliteit van een kind en in een geest van aanbidding die zich noodzakelijkerwijze uit in een externe houding, want wij zijn mensen bestaande uit geest en lichaam, en geen zuiver geestelijke engelen.
In de Walen werd mij jaren geleden gezegd over een bepaalde priester dat hij de H. Communie alleen op de tong gaf omdat er daar dikwijls satanisten in de communierij kwamen staan om aan Hosties te geraken. Dat gebeurt echt, Francien; het zijn geen paranoïde hersenspinsels. Het is niet dat er honderden Hosties weggevoerd worden tijdens één mis (tenzij bij, bijvoorbeeld, een pauselijke mis waar grote aantallen van mensen aanwezig zijn en waar zij als groep kunnen opereren), maar zij gaan overal waar zij kunnen één Hostie per persoon ontvangen en nemen die mee om te verkopen aan satanspriesters. Ook zijn er afvallige priesters die zich bij satanische sekten aansluiten en zelf hosties consacreren om te mishandelen in occulte riten. Dan zijn er ook nog de in de wereldpolitiek machtige satanische netwerken die de H. Kerk en het Vaticaan geïnfiltreerd hebben, en die zonder veel moeite grotere aantallen Hosties afleveren aan maçonnieke loges, gnostische kerken, theosofische loges, martinistische loges etc.
Het feit dat leken toegang tot sleutels van tabernakels krijgen is op zich ook al een niet-tolereerbare wantoestand. Hoe sneller de novus ordo verdwijnt en de “tridentijnse” Ritus in ere hersteld wordt, hoe beter. Weg met al die protestanteske onzin.
Enkele jaren geleden ben ik nogal heftig uitgevaren tegen een jongeling die , na de communie ontvangen en in de mond genomen te hebben, eens op zijn plaats teruggekomen, de H. Hostie weer uit zijn mond in de handen nam. Wat hij er mee van plan was weet ik niet omdat ik onmiddellijk ben tussengekomen om hem de H. Hostie opnieuw te laten nuttigen.
@Benjamin, op geen enkele wijze heb ik geschreven dat men niet hun Hostie in de zak kan stoppen tijdens een handcommunie. Wel dat er goed opgelet wordt dat mensen dat niet gaan doen. Dat is mijn ervaring. Verder meng ik mij op geen enkele manier in een discussie over hand- of tongcommunie en dat wil ik ook niet uitlokken.
Als er zoals u schrijft: Ook zijn er afvallige priesters die zich bij satanische sekten aansluiten en zelf Hosties consacreren om te mishandelen in occulte riten, dan begrijp ik niet waarom deze priesters dan niet benaderd worden voor rare bedoelingen. Dan ga je toch niet zelf meer een Hostie achterover proberen te drukken. Het is vast niet fijn om als aanhanger van Satan in een kerk te zitten en Christus vier keer tegen te komen, in de priester het gelovige volk, het Woord en het Brood en de Wijn.
En dan nog een opmerking: Het gaat de priester erg veel tijd kosten wanneer hij de kerk incl. de sacristie zelf schoon moet houden, erbij moet zijn wanneer het koor gaat oefenen, en bij alle andere klusjes wat de kosters en alle vrijwilligers doen die nu een sleutel hebben van de kerk omdat er misschien een onverlaat is die geconsacreerde Hosties uit de tabernakel haalt. Dat gelooft u toch zelf niet dat dat gaat gebeuren? Priesters hebben als het goed is hun handen vol aan hun eigen werk. Die hebben daar geen tijd voor.
Trouwens de meeste parochies hanteren de volgende regel: er moeten minimaal twee vrijwilligers tegelijk in de kerk aanwezig zijn. Dit is voor de veiligheid, de meeste vrijwilligers zijn op leeftijd en om gedoe te voorkomen.
☩JMJ☩
Citaat Francien: “Als er zoals u schrijft: Ook zijn er afvallige priesters die zich bij satanische sekten aansluiten en zelf Hosties consacreren om te mishandelen in occulte riten, dan begrijp ik niet waarom deze priesters dan niet benaderd worden voor rare bedoelingen.”
Niet elke satanische sekte heeft dergelijke afvallige priesters constant ter beschikking. Dat spreekt voor zich. U bent misschien niet op de hoogte van hoeveel dergelijke sekten er zijn; het is een voortwoekerende kanker en het wordt door de politici en bankiers beschermd en bevorderd. Dutroux werkte ook voor dergelijke sekten; hij leverde kinderen af aan satanisten voor het praktiseren van rituele verkrachtingen en mensenoffers (zij denken dat zij daar magische krachten door krijgen). Zie het getuigenis van de voormalige volksvertegenwoordiger Albert Mahieu over Danneels om een beeld te krijgen van hoe clerici-infiltranten, politici, bankiers etc. participeren in dezelfde occulte riten in dezelfde onreine tempels. Een gedeelte van het dossier Dutroux werd via WikiLeaks gepubliceerd, en de authenticiteit van het document werd niet betwist. In dat dossier ziet men ook figuren van allerlei strekkingen en posities in de maatschappij (inclusief infiltranten in de clerus) participeren in dezelfde infernale riten. Het was geen toeval dat Jean-Marc Connerotte aan de kant geschoven werd , gepretendeerd omdat hij spaghetti gegeten had. De talrijke ‘zelfmoorden’ van mensen die op het punt stonden van te gaan getuigen waren ook geen toeval. De Belgische situatie kan men dan ook nog eens gaan vergelijken met de identieke situaties in andere landen (het Savile-netwerk in Engeland, de Bohemian Club in de VS waarvoor u het onderzoekswerk van John DeCamp kunt bekijken, etc.), en dan zult u een beeld hebben van hoe de maatschappij eigenlijk in elkaar steekt.
Citaat Francien: “Het is vast niet fijn om als aanhanger van Satan in een kerk te zitten en Christus vier keer tegen te komen, in de priester het gelovige volk, het Woord en het Brood en de Wijn.”
Satanspriesters krijgen dikwijls ziekteverschijnselen wanneer zij dicht bij de geconsacreerde Hostie komen; het is zo dat zij weten of Hosties geldig geconsacreerd zijn. Dat weerhoudt hen er niet van om die Hosties te mishandelen tijdens hun zwarte missen. Suenens en Danneels waren satanisten, en die droegen zelfs kardinaalshoeden. Zij waren verbeten om aan de H. Kerk van binnenuit schade toe te brengen; dat wil niet zeggen dat zij zich amuseerden door zich op gewijde grond te begeven. Verder waren het satanisten die de novus ordo ritus gecreëerd hebben, dus zij achten het ook minder erg om die missen bij te wonen dan om bij “tridentijnse” missen aanwezig te zijn, gezien Christus door de novus ordo beledigd wordt.
Citaat Francien: “En dan nog een opmerking: Het gaat de priester erg veel tijd kosten wanneer hij de kerk incl. de sacristie zelf schoon moet houden, erbij moet zijn wanneer het koor gaat oefenen, en bij alle andere klusjes wat de kosters en alle vrijwilligers doen die nu een sleutel hebben van de kerk omdat er misschien een onverlaat is die geconsacreerde Hosties uit de tabernakel haalt.”
Die moeten geen sleutels van de tabernakels hebben. Men moet niet in het tabernakel zijn om de sacristie te kuisen.
Citaat Francien: “Trouwens de meeste parochies hanteren de volgende regel: er moeten minimaal twee vrijwilligers tegelijk in de kerk aanwezig zijn. Dit is voor de veiligheid, de meeste vrijwilligers zijn op leeftijd en om gedoe te voorkomen.”
Die moeten geen sleutels van de tabernakels hebben. Men kan aanwezig zijn in de parochiekerk zonder het tabernakel te openen. Leken moeten van het tabernakel afblijven.
6 maart 2019
De handcommunie
Er is een oude tekst van bisschop Cyrillus van Jeruzalem († 387) over het ter communie gaan, een tekst die wellicht een rol heeft gespeeld bij de overgang van de tongcommunie naar de handcommunie in de jaren zestig: “Maak van uw linkerhand een troon voor uw rechterhand, die de Koning gaat ontvangen. Ontvang dan het Lichaam van Christus in de holte van uw rechterhand en zeg daarbij ‘Amen’. Wanneer ge uw ogen geheiligd hebt door het contact met dit heilige lichaam, nuttig het dan voorzichtig en pas op, dat u er niets van verliest.”De tekst is uitgebreider dan hier geciteerd, maar ik wil me even tot de kern van de handeling beperken, want daar gaat het in deze column om.
Er zijn twee manieren om de heilige Communie te ontvangen: op de hand en op de tong. Deze laatste mogelijkheid komt de laatste jaren weer langzaam op. Dat komt vanwege de nieuwe gelovigen uit landen waar de tongcommunie nog heel normaal is. En er is daarnaast ook een hernieuwd besef van de heiligheid van de Communie aan het groeien. Handcommunie en tongcommunie zijn beide goed. Als het maar eerbiedig gebeurt.
Ik denk dat de ouderen onder ons in de jaren zestig bij de overgang van de tongcommunie naar de handcommunie, het als volgt hebben geleerd: de communicant – dat is iedereen die de H. Communie wil ontvangen, en niet alleen het jongetje of meisje van groep 4 – legt de handen open op elkaar; de rechterhand onder. De bedienaar van de H. Communie toont de Hostie en zegt daarbij: ‘Lichaam van Christus’. De communicant antwoordt met een duidelijk ‘Amen’. Dat antwoord hoeft niet overdreven te zijn, maar mag best gehoord worden. Vervolgens legt de bedienaar de Hostie op de linkerhand van de communicant en deze nuttigt direct met de rechterhand de H. Communie en vouwt de handen weer. Je neemt de H. Communie niet mee de bank in. Dat is niet eerbiedig.
Over het communiceren op de tong de volgende keer.
+ Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden
☩JMJ☩
Waar het in de originele tekst toegeschreven aan Sint Cyrillus over gaat is een vorm van communiceren waarbij een linnen doek over de handen in troonhouding gelegd werd, en daar werd dan het Allerheiligste op gelegd. Vervolgens ging men dan met de mond naar de linnen doek om de H. Hostie te consumeren; dus zonder naar Christus te grijpen en zonder dat ongewijde lekenhanden Hem aanraakten. Verder gaat de tekst over een beweerd gebruik in de oude Kerk te Jerusalem, en zegt het niets over het gebruik dat SS. Petrus en Paulus gevestigd hebben in de Kerk te Rome, wier traditionele liturgische discipline normatief is voor de Westerse Kerk.
De handcommunie is bij de protestanten ontstaan als gebaar van negatie van het Katholiek dogma van de transsubstantiatie; het bestond eenvoudigweg niet in de patristieke tijden. Dat weerhoudt novusordieten er echter niet van om oude teksten te perverteren om hun liturgische boomercultus te ondersteunen. Hetzelfde geschiedt met vermeldingen in oude teksten van “diakonessen”; men doet alsof dat sacramenteel gewijde bedienaressen waren terwijl dat gewoon vrouwen waren die door de bisschop ingezegend werden (vergelijkbaar met het inzegenen van een abdis) voor zeer praktische noodzakelijkheden die vrouwelijke hulp vereisten. In de Christelijke Oudheid werd men bijvoorbeeld als volwassene naakt gedoopt; in het geval van vrouwelijke dopelingen stond er dan een scherm tussen de bisschop/priester en de dopelinge (de reden daarvoor spreekt voor zich), die bijgestaan werd door vrouwen die omwille van die functie “diakonessen” genoemd werden. Men wil nu echter een sacramentele diaconale wijding voor vrouwen, hetgeen ontologisch onmogelijk is, en omdat er geen authentiek kerkhistorisch fundament te vinden is voor dergelijke ‘wijding’, liegt men er maar op los om toch de eigen zin te krijgen.
Neen, in de Christelijke Oudheid bestond de grijpcommunie niet, zoals er evenmin sacramentele diakonessen en priesteressen bestonden.
Matth. 7 : 13
De Heere Jezus spreekt hier van een wijde poort en een brede weg die leiden tot het eeuwig verderf en velen zijn er die door deze ingaan. Maar de poort en de weg die leiden tot het eeuwige leven met de Heere zijn eng en nauw en weinigen zijn er die-deze vinden.
daarna gaan de katholieken dansen op je ziel om je genade te vertrappen ,ik doe alles zelf maar geen bediening aan mensen ,ze gaan liever naar een niet wedergeboren homo die de paus eert .
vooral niet plaatsen Bijbel verachters ,niks hebben jullie begrepen van Het word van God ,
WIE KAN MIJ TOEBEHOREN ZONDER DE GROEVE TE HEBBEN GEZIEN .VERTEL DAN WANEER JULLIE DE PLEITBEZORGER HEBBEN ONTVANGEN ,KUNNEN JULLIE NIET !!!!!!!!
Zelfs heidenen begrijpen dat men iets wat heilig is niet met de vingers aanraakt. Het is zeer juist dat uit eerbied voor de Heer in zijn eucharistische gedaante, alleen gewijde handen Hem aanraken. Dit bevordert de eerbied en het geloof. De eventuele meerwaarde van de handcommunie ontgaat mij volledig.
Ik denk niet dat heidenen zich interesseren voor hoe er in de RK-Kerk ter communie wordt gegaan. Voor hen is een Hostie een soort koekje en of je die nou in de hand of op de tong gelegd krijgt dat is voor hen totaal niet belangrijk.
Als er mensen zijn die al belangstelling tonen voor de kerk dan komen ze eerder voor de rust die de kerk uitstraalt. Even weg uit de drukte van alledag. Ze branden een kaarsje bij Maria en gaan weer weg. Als er een mogelijkheid is om de kerk te bewonderen kun je ze iets langer vast houden.
Heilig is echt een woord van lang geleden als ze het al (her)kennen.
En ja ik spreek uit ervaring als moeder en gastvrouw in de kerk. Mijn kinderen hebben vrienden, vriendinnen die voor het eerst van hun leven een kerk van binnen zien omdat mijn kinderen ze nieuwsgierig hebben gemaakt. Ze gaan een keer mee naar een viering en kijken hun ogen uit. Ze stellen veel vragen, maar niet over de manier waarop er tot communie wordt gegaan. (Dat boeit ze niet). Als hun vriend(inn)en het niet interessant vinden zouden anderen het dat dan wel vinden?
Francien, jouw antwoorden zijn immens triestig.
Het is duidelijk dat je geestelijke ingesteldheid en je verbondenheid met Christus op een heel laag pitje staat! Ik denk dat enkele lauwe bisschoppen en priesters je zeker zullen bejubelen met je lauwheid, dan hoeven ze ook niet naar binnen te keren en te gaan luisteren wat De Heilige Geest hun ingeeft over dit Heiligmakend sacrament en het ontvangen van de Heilige Communie.
Denk je nu echt dat de vorige Pausen gelogen hebben over het ontvangen van de hostie en het uitdelen door leken? Wat een hoogmoed als je er anders over denkt! Je kan al mee met degene die schrijven op kerknet of met sommige bisschoppen. Een boel zeveraars bijéén.
En toch wel heel raar als ik met jongeren naar de kerk ga en ze zien me eerbiedwaardig in de kerk knielen en zitten en ingetogen luisteren wat er in de Heilige Eucharistie door de priester en in het evangelie wordt gezegd, dat jongeren plots interesse krijgen in de diepere omgang met de Heer. Het is maar wat jezelf uitstraalt. Vreugde ontbreekt bij mij zeker niet na de Heilige Eucharistie en ook dat zien de jongeren, ook al begrijpen ze het nog niet waar al die vreugde vandaan komt. De Heer kan heel aanstekelijk werken als hij toegang vind bij zijn dochters en zonen. Dat is heel wat anders dan bij een droogzak te gaan zitten in de kerk, de kerken zitten er vol van. Zeer aanstekelijk is dat wel niet voor jongeren. Begrijpelijk dat de kinderen hun vrienden en vriendinnen het allemaal niet boeit. Met zo’n zeveraar als jou naar de kerk gaan moet oersaai zijn, zoals bij de vele parochies in België oersaai is. Die lauwe mensen zijn inderdaad oersaai met hun lawaai en oppervlakkige praatjes en onbeleefd gedrag in de Heilige Eucharistie, maar ingetogenheid en vreugde van een parochiaan is blijkbaar toch niet zo oersaai voor jongeren, ze krijgen interesse. Ga misschien eens een keer echt in stilte bidden, dan hoor je beter wat God tegen je zegt. Want, al wat je hier zegt is Satans lawaai en dat is heel lelijk. En ie lelijkheid en saaiheid straalt onze kerken de laatste tijd ook uit. Zeker in mijn omgeving als je al die leken onbeschoft in hun stoel zie hangen en de hostie zie nemen met hun vuile ongewassen handen en zeker ook met hun ongewassen ziel.
Het spijt me voor u. Ik zie helaas geen jongeren in mijn omgeving die gewend zijn om wekelijks naar de eucharistie te gaan laat staan naar een kerk. De jongeren die ik spreek en meeneem zijn nog nooit in een kerk geweest. Dat de jongeren die u kent allemaal overtuigd Christen zijn is geweldig! Wees daar dankbaar voor.
Ik ontmoet andere jongeren. Jongeren die vaak op een andere manier leven dan Jezus ons voorgeleefd heeft. Jongeren met losse relaties, jongeren die ruzies maken en waarbij helaas relaties kapot gaan wat soms niet te helen is. Ik vind het spijtig voor u dat u mij ziet als een saai en lauw mens. Er staat nog altijd geschreven:Oordeelt niet, want met het oordeel waarmee u oordeelt zult uzelf geoordeeld worden. Verder heb ik al eerder uitgelegd dat de manier waarop men ter communie gaat totaal niet ter discussie gesteld wordt door mij. En bij deze: ik prefereer de tongcommunie, maar vind dat ieder dat voor zichzelf moet uitmaken. Ik hoop dat ik hiermee de discussie over de tong of handcommunie nu achter mij kan laten.
Het belanrijkste doel in ons leven is toch hoe zorgen wij ervoor dat onze kinderen niet verloren gaan, maar bij God mogen komen? U bent volgens mij supergoed bezig hiermee gezien uw commentaar. Daar kan ik nou echt de Heer voor danken dat het in uw parochie zo goed zit. Dat komt met name door mensen zoals u. En dit is echt gemeend. Ik wou dat onze parochie zover was. Wij staan nog aan het begin en kunnen nog veel leren van goedlopende parochies.
Francien, Je hebt mijn bericht maar half gelezen!.
Waar, staat er in mijn bericht dat ik in een parochie heb waar jongeren komen? Sta nergens geschreven. Ik moet naar het buitenland om nog een eerbiedwaardige Heilige Eucharistie te hebben en een priester die zich niet te hooghartig voelt om een goed gesprek te voeren met een vrouwelijke katholiek . Dat bestaat in mijn omgeving niet, dus ik ga naar het buitenland of ik vertrek verder in mijn eigen land om een goed gesprek te hebben. In mijn omgeving luisteren priesters niet naar katholieken die bezield zijn over de Heilige Eucharistie en de waarheid van God beminnen. Die haten ze en negeren ze dood!
Ze hebben het daar lastig mee, want dan moeten ze plots ook naar Paus Johannes Paulus II en Paus Benedictus XVI gaan luisteren. En deze clericus luisteren daar liever niet heen, want dan moeten ze hun zondig leven vaarwel zeggen en doen wat God van hun verwacht. Want, iemand die weet wat zondigheid kan veroorzaken bij jezelf en anderen, heeft het absoluut niet moeilijk met knielen en de hostie op de tong te nemen. Die weten dat ze klein zijn tegenover zoiets Almachtig. En de bijbel krioelt trouwens van geknielde mensen die bij Jezus kwamen. Misschien kan je dan ook begrijpen wat je schrijft in je berichten dat ik lauw vind in je geloof. Ik zou het zeker niet bedacht hebben als er respect voor de Heilige Eucharistie uit je berichten zou afspatten.
Verder wil ik zeggen de jongeren waar ik over spreek hebben niets met een parochie of kerk te maken, maar als ik de kans krijg om jongeren mee te nemen naar een kerk, krijg ik wel een positieve reactie en willen ze in dialoog gaan. Ook als ik ze niet naar een kerk meeneem, er is wel een bereidwilligheid na een tijd om te luisteren naar het ware katholiek geloof. Als je respect en vertrouwen bij de jongeren kan winnen, dan komt er na een lange tijd ook een opening om te praten.
Ik heb een beter dialoog met jongeren die zich verzetten tegen de kerk dan met de priesters en de parochianen binnen de kerk. Want, als je de waarheid binnen de kerk verkondigd, zoals je hier ook steeds moet ervaren en dan noemen ze de waarheid oordelen? Dan oordelen de vorige pausen ook steeds en paus Fransiscus kan er ook wat van! Niet alles is oordelen.
En dat ik supergoed bezig ben? Ik doe wat God van mij wil, dat heeft dus niets met mij te maken. Als ik goed bezig ben dan is dat alleen maar te danken aan de vele genade die God me rijk bedeeld in de heiligmakende sacramenten van de kerk om op een nieuwe manier te evangeliseren naar de jongeren die op mijn pad komen. Dat is alles.
☩JMJ☩
Citaat Francien: “En ja ik spreek uit ervaring als moeder en gastvrouw in de kerk. Mijn kinderen hebben vrienden, vriendinnen die voor het eerst van hun leven een kerk van binnen zien omdat mijn kinderen ze nieuwsgierig hebben gemaakt. Ze gaan een keer mee naar een viering en kijken hun ogen uit. Ze stellen veel vragen, maar niet over de manier waarop er tot communie wordt gegaan.”
Kinderen en jongeren zijn zeer kneedbaar, en leren voor een groot deel via visuele impressies terwijl hun verstandelijke vermogens zich nog tot volle wasdom ontwikkelen. De novus ordo ritus laat dan ook een fundamenteel verkeerde impressie achter, en jonge mensen die het verloop van dergelijke antropocentrische misritus observeren krijgen een valse indruk dat het Altaarsacrament om een horizontale communautaire maaltijd gaat met als centrale boodschap dat ge met iedereen moet overeenkomen en altijd met een soort van infantiele lach op het gelaat moet rondlopen (gelijk een soort van boeddhisten). U kunt hen verstandelijk uitleggen wat de transsubstantiatie is, maar dat zullen zij snel vergeten zijn wanneer zij zien hoe de Reële Presentie in hun parochiekerk door priester en parochianen in de praktijk behandeld wordt. Het is ondenkbaar dat Mozes zich zou gedragen kunnen hebben op de heilige berg Horeb (of Onias in het Heilig der Heiligen van de Jerusalemitische Tempel) zoals novusordoïstische priesters zich gedragen in hun parochiekerken. Onernstige priesters cultiveren onernstige parochianen; godvruchtige priesters cultiveren godvruchtige parochianen.
Ik wil u van harte aansporen om het verloop van de traditionele Romeinse Mis te bestuderen; indien u dat doet zult u zien dat deze een zeer andere geest uitademt. De Romeinse Canon werd geschreven door de H. Apostelen Petrus (de eerste paus) en Paulus in Rome; de ecclesiastieke revolutionairen hadden niet het recht om dit te vervangen in knieval voor het protestantisme. Het is niet mijn bedoeling om u verbaal af te ranselen, Francien, maar het is noodzakelijk dat mensen die nog iets inzitten met het religieus domein breken met de rituele expressie van het vrijzinnig pseudo-katholicisme, en zich scharen onder de banieren van de apostolische gebruiken en overleveringen die door onze voorvaderen als heilig en dierbaar gekoesterd werden. Het is bekend dat de liturgische tradities van Rome toenemende aanhang hebben bij jongere generaties terwijl het novusordoïsme afsterft, en de toekomst ligt dan ook bij degenen die voor herstel strijden tegen de agenda van onze ongelovige bisschoppen in. Uiteindelijk zullen het tridentijnse priesters zijn die de bisschopszetels zullen innemen; het novusordoïsme heeft simpelweg geen opvolging bij gebrek aan seminaristen en nieuwe priesters.
Een tekenend voorbeeld van toenemende tridentijnse aanhang onder jongere generaties is Harrison Butker, bekend in de Amerikaanse professionele sportwereld, die onlangs in de angelsaksische media verscheen betreffende zijn activiteit als misdienaar bij de traditionele Latijnse Mis.
Met alle respect voor de tridentijnse ritus. Maar een katholiek hoeft zich niet schuldig te voelen als hij een courante heilige Mis (NOM ritus) bijwoont en mee-beleeft. Ook daar komt Jezus aanwezig in de heilige Eucharistie, en ook daar wordt voorgelezen uit de Schriften, en je verstaat alles wat er gezegd en gebeden wordt.
Iemand schrijft : wat heilig is (bv. het eucharistische brood) mag je niet aanraken. Wel, Jezus was de heilige bij uitstek, en je mocht Hem rustig aanraken. Sommige zieken zijn erdoor genezen (zie evangeliën). En hoe kan de priester de heilige Eucharistie uitdelen als hij die niet mag aanraken ? Voorop staat de grote eerbied die we de heilige Eucharistie moeten betonen, en hier schort het dikwijls bij veel mensen de dag van vandaag.
☩JMJ☩
Citaat A. G. Stinus: “Wel, Jezus was de heilige bij uitstek, en je mocht Hem rustig aanraken. Sommige zieken zijn erdoor genezen (zie evangeliën).”
Het werd niet toegestaan om Christus zomaar willekeurig en ongevraagd te betasten (het beeld dat de filmindustrie gecreëerd heeft is niet correct; in werkelijkheid was de figuur van Christus veel majestueuzer in houding en gedrag), en de vrouw die van bloedvloeiing genas heeft niet Hemzelf aangeraakt, maar Zijn kledij. Wanneer Christus zieken aanraakte om hen te genezen, dan was dat op Zijn eigen initiatief; wanneer men zag dat Hij iemand genas door hem de handen op te leggen, dan wilde dat niet zeggen dat men zelf naar Hem mocht toelopen om ongevraagd Zijn hand te grijpen, roepende “Geef hier!”, en die bij zich op het hoofd te leggen om ook te genezen. Men smeekte Hem om genezing, en Hij deed dan wat Hij wilde.
Sint Thomas Apostel raakte de verrezen Christus pas aan toen Hij Zelf hem de opdracht gaf om zijn vinger in de heilige wonde van Zijn zijde te leggen opdat hij zou geloven, en daar komt dan nog bij dat St. Thomas de priesterwijding had en dat zijn handen dus gewijd waren om het Goddelijk Slachtoffer aan te raken.
Citaat A. G. Stinus: “En hoe kan de priester de heilige Eucharistie uitdelen als hij die niet mag aanraken ?”
De handen van de priester zijn gewijd om het Allerheiligste aan te raken.
Benjamin,
– In het Evangelie staat dat Jezus voelde “dat er een kracht van Hem uitgegaan was”, die iemand genezen had. Ik zou niet weten waar staat dat het strikt verboden werd dat men Jezus aanraakte. Mogelijk hadden de apostelen dat niet zo graag, maar het gebeurde gewoon ; de mensen wilden dat doen, omdat ze inzagen dat Jezus niet zomaar de eerste de beste was, en kon genezen.
– Overigens moet dat aanraken van Jezus niet zo een zonde geweest zijn, want sommigen van hen die het deden, werden genezen.
– Denk jij echt dat Jezus het heilig Brood in de monden van de apostelen ging leggen op Witte Donderdag ? Dat geloof je toch niet ?
PS : ik heb niets tegen communie op de tong. Waarschijnlijk brengt die in het algemeen meer eerbied voor de H. Eucharistie meer.
☩JMJ☩
Citaat A. G. Stinus: “Mogelijk hadden de apostelen dat niet zo graag, maar het gebeurde gewoon ; de mensen wilden dat doen, omdat ze inzagen dat Jezus niet zomaar de eerste de beste was, en kon genezen.”
Noch Christus, noch louter menselijke profeten en heiligen werden gelijk Hollywood-‘sterren’ behandeld; dat was ondenkbaar in die tijd. Men zat Christus niet zomaar te betasten.
Citaat A. G. Stinus: “Overigens moet dat aanraken van Jezus niet zo een zonde geweest zijn, want sommigen van hen die het deden, werden genezen.”
Nogmaals: Uw gedachte dat iedereen Hem zomaar zat te betasten is incorrect en heeft geen fundament in de geschiedenis. Zo gedroeg men zich in die tijden simpelweg niet tegenover personen die men als heilig erkende.
Citaat A. G. Stinus: “Denk jij echt dat Jezus het heilig Brood in de monden van de apostelen ging leggen op Witte Donderdag ? Dat geloof je toch niet ?”
Was u aanwezig toen de H. Apostelen, die tijdens Witte Donderdag tot priesters gewijd werden, het Lichaam van Christus ontvingen?
Benjamin,
Het gaat hier niet over het “betasten” van Jezus. Ongetwijfeld zullen veel mensen Jezus aangeraakt hebben om een of andere reden : zijn vrienden, mensen die naar Sint Jozef (timmerman) kwamen, mensen die Jezus genezen heeft, mensen die Jezus aanraakten in de hoop te genezen, Maria, en last but not least, Sint Jozef. Denk jij werkelijk dat de Heilige Jozef nooit de kleine of groter wordende Jezus vastgenomen of aangeraakt heeft ? Dan zou Jozef een luie donder zonder gevoel geweest zijn. Denk realistisch.
☩JMJ☩
Het Heilig Gezin was geen gewoon gezin. De verhoudingen tussen Jozef en Christus en Maria waren helemaal anders dan de verhoudingen tussen man, vrouw en kind in een gewoon gezin. St. Jozef aanbad het Christuskind terecht als zijn God; dat doen biologische vaders niet met hun kinderen. En wanneer Christus het zelf toestond mocht St. Jozef hem wel aanraken, maar men gaat niet ongevraagd God betasten.
De Allerheiligste Maagd Maria werd door St. Jozef als de Ark van het Nieuw Verbond vereerd, als zijn Meesteres en Koningin; dat doen andere echtgenoten niet met hun echtgenotes.
De Incarnatie van de Goddelijke Logos was geen alledaags gebeuren.
Het is via de overleveringen van de Katholieke Kerk dat wij weten hoe wij ons moeten gedragen voor het Aanschijn van God-Hostie.
Correctie: “Sint Thomas Apostel raakte de verrezen Christus pas aan toen Hij Zelf hem de opdracht gaf om zijn hand in de heilige wonde van Zijn zijde te leggen opdat hij zou geloven”
@Lotje. U zegt en ik citeer: En toch wel heel raar als ik met jongeren naar de kerk ga en ze zien me eerbiedwaardig in de kerk knielen en zitten en ingetogen luisteren wat er in de Heilige Eucharistie door de priester en in het evangelie wordt gezegd, dat jongeren plots interesse krijgen in de diepere omgang met de Heer. Het is maar wat jezelf uitstraalt. Vreugde ontbreekt bij mij zeker niet na de Heilige Eucharistie en ook dat zien de jongeren, ook al begrijpen ze het nog niet waar al die vreugde vandaan komt. De Heer kan heel aanstekelijk werken als hij toegang vind bij zijn dochters en zonen. Dat is heel wat anders dan bij een droogzak te gaan zitten in de kerk, de kerken zitten er vol van. Zeer aanstekelijk is dat wel niet voor jongeren. Begrijpelijk dat de kinderen hun vrienden en vriendinnen het allemaal niet boeit. Met zo’n zeveraar als jou naar de kerk gaan moet oersaai zijn, zoals bij de vele parochies in België oersaai is.
Punt 1: Ik begrijp niet waarom u mij beledigd en over mij oordeelt. Dit is zeker niet in lijn met wat Jezus ons voordeed. Ik ken u helemaal niet en zou ook nooit tegen u zeggen dat u een zeveraar bent waar ik niet naar zou willen luisteren.
Punt 2: Uit uw woorden hierboven heb ik de (verkeerde) conclusie getrokken dat u lid bent van een prima parochie. U zegt namelijk dat de jongeren naar u opkijken als u knielt en eerbiedig luistert. Fijn dat u zo’n uitwerking heeft op de jongeren. Het getuigt van een Christelijke houding.
Punt 3: Uit uw woorden maak ik verder op dat u beter weet hoe ik in de kerk zit, als een droogzak, en mijn Christenzijn beleef (lauw) dan ikzelf. En dat mijn beste Lotje vind ik een zeer nare uitspraak. Erg hoogmoedig noem ik dat. Zelfs mijn biechtvader weet niet wat er ten diepste in mij omgaat en hem vertel ik echt heel veel. Ik was dan ook ongelooflijk blij dat hij mij vertelde dat ieder mens ja u ook een zwarte plek in z’n ziel heeft waar het licht van Christus maar moeilijk komt.
Punt 4: Of ik een lauw Christen ben kan alleen God zeggen. Wat ik wel weet is dat ik in mijn Christen zijn anderen de ruimte wil geven om het geloof op eigen wijze te beleven. Dat ze daarbij andere manieren hebben wil niet zeggen dat dat meteen fout is. Mensen moeten de kans krijgen zich rituelen eigen te maken. De een doet daar langer over dan de ander. Jezus gaf de rijke jongeling ook tijd om erover na te denken om Hem te volgen en daarbij alles wat voor hem belangrijk was op te geven. Hij kon dat op dat moment niet.
Citaat van Lotje: Ik heb een beter dialoog met jongeren die zich verzetten tegen de kerk dan met de priesters en de parochianen binnen de kerk. Want, als je de waarheid binnen de kerk verkondigd, zoals je hier ook steeds moet ervaren en dan noemen ze de waarheid oordelen? Dan oordelen de vorige pausen ook steeds en paus Fransiscus kan er ook wat van! Niet alles is oordelen.
Hoe kunt u een beter dialoog hebben met jongeren die zich tegen de kerk verzetten dan met uw priester? Is uw priester niet uw voorganger en biechtvader waar u respect voor moet hebben ongeacht zijn karakter? De meeste priesters zijn mannen waar goed mee te praten valt. Ze geven ruimte om tegen hen in te gaan zolang dat met respect gebeurd. Heeft hij niet de gewijde handen waar u uw Hostie uit mag ontvangen?
Ik denk niet dat ik u op uw mooie ogen zou geloven laat staan vertrouwen. Iemand die zo praat toont mijns insziens weinig respect voor de clerici. En dat respect is voor mij wel heel belangrijk. Ze zijn niet voor niets gewijd.
@Benjamin, ik zou best een keer naar een traditionele mis willen. Het is qua afstand nu nog niet haalbaar. Ik vraag mij af of ik orthodox genoeg ben om volledig mee te doen. Ik vind dat als je ter communie gaat ook achter de regels moet staan. En dat doe ik (nog) niet. Er zijn bepaalde ideeen waar ik over twijfel. De manier waarop orthodoxen met andersdenkenden om willen gaan is niet mijn ding. Ik ben voor mezelf orthodox, voor de mensen om mij heen liberaal. Zij hoeven voor mij zich niet aan de strakke regels te houden waar ik mezelf aan houd.
☩JMJ☩
Citaat Francien: “@Benjamin, ik zou best een keer naar een traditionele mis willen. Het is qua afstand nu nog niet haalbaar.”
Ik hoop dat u weldra de mogelijkheid mag bekomen om er naartoe te gaan. Er is ook materiaal op het internet waarmee u zich in het onderwerp kunt verdiepen, weg van het tumult van internetfora. Heeft u als eens gevraagd aan uw pastoor of hij bereid zou zijn de traditionele Mis toe te laten in uw parochiekerk? U heeft als gedoopt Katholiek recht op toegang tot de echte Romeinse Mis. Zeer belangrijk is dat de priester die het H. Sacrificie van de Mis opdraagt canoniek fungeert binnen de hiërarchische communie van de Katholieke Kerk; dat is het geval bij priesters van, bijvoorbeeld, de Petrusbroederschap.
Citaat Francien: “Ik vraag mij af of ik orthodox genoeg ben om volledig mee te doen.”
De onfeilbare doctrine van de H. Kerk is verplichtend voor alle Katholieken. Dat gezegd hebbende zijn niet al diegenen die de traditionele Mis bijwonen in alle opzichten rechtgelovig. De zondagsobligatie vereist dat alle Katholieken op zondagen en verplichte hoogdagen het H. Misoffer bijwonen. Een nieuwkomer bij de traditionele Mis valt trouwens niet op, gezien het de bedoeling is dat men in stilte bidt en zich geestelijk verbindt met het Heilig Sacrificie dat door de priester opgedragen wordt. Geen quasi choreografische toestanden onder de aanwezige congregatie zoals bij de novus ordo dus.
Externe regels voor het bijwonen van de H. Mis zijn dat men zich met een zin voor fatsoen kleedt (dus niet halfnaakt etc.) en dat vrouwen zich het hoofd bedekken, zoals Sint Paulus in de H. Schrift zegt. Telkens wanneer men in rechte lijn voor het tabernakel komt te staan knielt men.
Citaat Francien: “Ik vind dat als je ter communie gaat ook achter de regels moet staan. En dat doe ik (nog) niet. Er zijn bepaalde ideeen waar ik over twijfel.”
Objectief gesproken is het verwerpen van of gewillig twijfelen aan een gedefinieerd dogma een doodzonde; om ter Communie te gaan moet men in staat van gratie zijn. Er is pas sprake van een eigenlijke zonde wanneer er voldaan is aan drie criteria: Het gaat om een zwaargewichtige materie, men heeft besef van het kwaad dat men verricht, en de daad geschiedt met de volle instemming van de wil. Gezien ik uw geweten niet ken is het niet aan mij om te zeggen of u ter Communie kunt gaan of niet.
Citaat Francien: “De manier waarop orthodoxen met andersdenkenden om willen gaan is niet mijn ding. Ik ben voor mezelf orthodox, voor de mensen om mij heen liberaal. Zij hoeven voor mij zich niet aan de strakke regels te houden waar ik mezelf aan houd.”
Dwalenden vermanen en onwetenden onderrichten zijn daden van naastenliefde. We zijn allemaal maar sukkelaars voor het Aanschijn van God, dus het is goed om elkander zo veel mogelijk te helpen om uiteindelijk de Hemelpoorten te mogen binnengaan; het doel van ons aards bestaan is de verheerlijking van God en het eeuwig heil der zielen. Wanneer sommigen nogal bitter overkomen, dan is dat dikwijls te wijten aan het feit dat zij in de eigen parochie voortdurend in een vijandige omgeving zitten simpelweg omdat zij doen en geloven wat hun voorvaderen gedaan en geloofd hebben, en waarvoor zij gevochten en hun bloed ter aarde gestort hebben. Constant zich in een positie van “Tu quoque!” bevinden onder diegenen die uw medestrijders hadden moeten zijn kan bij sommigen nogal een betreurenswaardige impact hebben. Er wordt dan een soort van verdedigingsmechanisme ontwikkeld in de persoon. Verder zijn er ook mensen die van nature gewoon een slecht karakter hebben.
PS: Men is niet verplicht om tijdens de H. Mis ter Communie te gaan. Het is een moderne misconceptie dat men iedere zondag ter Communie “hoort” te gaan; bij de traditionele Mis zal niemand u raar bekijken als u niet gaat. De jaarlijkse Paascommunie is uiteraard wel verplicht.
Bedankt om mijn bericht te kopiëren. Maar ik ga niet meer reageren op je bericht, want je neemt alles veel te zwaar op! Je bent nog niet genoeg gestorven aan jezelf. En wat je commentaar betreft over priesters. Priesters zijn inderdaad gewijde personen, maar het zijn ook maar mensen. Gelukkig zijn er ook goede priesters, maar er zijn ook slechte. En dat zeg ik niet alleen, dat zeggen zelfs Heiligen. Ik zal je eens een tekst geven van Hildegard Von Bingen, wat zei schreef over de priesters. Daar is mijn berichten naar jouw en commentaar over sommige priesters niets tegen. Ik ben nog heel braaf in mijn verwoordingen.
Een tekst van de Heilige Hildegard von Bingen (Benedictines 1098-1179)) aan de priesters als voorbeeld om je even wakker te schudden.
Maar het woord is de kerk als de bruid van Christus.
Priesters hebben mijn gezicht met stof vervuilt en mijn kleed doen scheuren en mijn mantel smerig en mijn schoeisel vuil gemaakt.
De priesters bezoedelen het lichaam en het bloed van mijn geliefde in de Eucharistie.
Met grote onreinheid van hun losbandige zeden en met grote besmeuring van ontucht en overspel en met verderfelijke vervolg en hebzucht in verkoop en koop, in verhandelen en ontvangen van goederen en ambten.
Ze willen de eerbiedwaardigheid van het priesterschap genieten, maar zonder daar maar iets voor te doen. De vorsten en het volk die U priesters hebben verwaarloosd zullen u op de vlucht jagen en u rijkdommen afnemen en zij zullen zeggen:
Wij willen deze overspelplegers en dieven niet. En ze zullen daarom u uit de kerk verdrijven omdat de kerk door u is bezoedeld. Mensen morren over u, schenk hun geen aandacht meer.
U hebt het priesterschap ontwijdt en u wijding onwaardig gemaakt.
Amen.
Nog een fijne avond!
Benjamin, die morren? verbitterd zijn? of zelf een slecht karakter hebben? 🙂 Dat mag je gerust van mij vinden. Geen probleem.
Maar, ik kan je wel zeggen, als je een week in het buitenland hebt gezeten en je bent bezaaid geweest door een omgeving waar respect is voor de Heilige Eucharistie en voor het woord van God, m.a.w. met de waarheid! WAARHEID dat iedereen bevrijd van de aardse slavernij. Dan heb je wel even geen zin om teksten te lezen die zorgen dat er nog meer dwaling en afbreuk veroorzaakt wordt binnen de kerk of er nog meer zielen verloren gaan door onzin, omdat iedereen vind dat ze hun mening mogen zeggen, ook al klopt er niet veel van en vooral als het over jongeren gaat. Ik vind dat jongeren juist wel openstaan voor de waarheid om zo het katholiek geloof meer te kunnen verinnerlijken. Het is soms moeilijk. Maar als Jezus de jongeren met iets klein kan raken is dat een begin. De jongeren staan trouwens veel meer open voor een ontmoeting met Jezus dan de saaie generatie die nu in de kerk zit.
Jezus zou ook niet in zulke kerken blijven, die stofte zijn voeten af en ging weg uit zulke huizen! In zulke huizen is er ook geen vrede, alleen maar veel wereldse lawaai. Of Jezus zou zeggen zoals tegen Petrus, ga toch weg SATAN omdat hij onzin verkocht over Jezus zijn dood. De apostelen hebben jaren met Jezus moeten samen lopen om te mogen evangeliseren, vele jaren hebben ze moeten luisteren naar zijn onderricht en te kijken naar zijn daden. Er zijn er vele die nog moeten beginnen aan het innerlijk beluisteren wat Jezus hun persoonlijk zegt over zijn onderricht, er zijn er ook heel veel die helemaal geen verbondenheid voelen met Jezus en die dan op internet gaan evangeliseren en zeggen hoe het allemaal moet? Vele zitten binnen de kerk voor het uiterlijke, er is weinig innerlijke verbondenheid met Christus te zien en te horen. En ja, als ik ze dan saai en droog vind, is dat mijn volste recht. Iemand die daar niet tegen kan is zeker nog niet volgroeid in zijn menswording.
Ik weet dat ik jaren geleden eens goed uitgekafferd ben door een priester, maar ik vond dat absoluut niet erg, want hij sprak de waarheid. Ik ben naar binnen gekeerd en ben gaan luisteren en heb de geschriften nagekeken die hij mij had aangeraden. Maar, een priester of religieuze die mij uitkaffert en daarbij onzin over het katholiek geloof verteld zodat mijn ziel ten gronde wordt gericht, daar heb ik geen greintje respect voor. Want, die hebben het niet goed voor met mij, alleen maar met zichzelf. Die leven alleen maar voor succes en aanzien en die hebben het KRUIS van Jezus dat iedereen kan redden en innerlijk bevrijden begraven omdat het teveel van zichzelf vraagt.
Voor mij is dat hier ook mijn laatste bericht, ik heb hier niets meer te zoeken. Want het gaat hier trouwens ook veel over uiterlijkheden, er wordt hier weinig gesproken over de echte essentie van het katholiek geloof en die vind je alleen in de waarheid, in de eerlijke sacramenten en als je van goede wil bent om het geloof te verinnerlijken. En als je het katholiek geloof wil verinnerlijken daar heb je niet al die glans en praal tijdens een Heilige Eucharistie voor nodig, zoals jullie hier graag willen verkondigen met heel veel uitleg uit één of andere documenten.
Geef mij maar een gewone volkspriester die nederig genoeg is om Jezus in de sacramenten te respecteren en niet bang is om de waarheid dat bevrijd aan de geliefde kinderen van God te verkondigen in zijn preek. De Zalige Priester Edward Poppe was maar een gewone volkspriester, hetzelfde als Pastoor van Ars en Pater Pio, die deden heel gewoon. Het geloof en de waarheid dat innerlijk bevrijd is trouwens niet voor doetjes, mensen waar je altijd maar voorzichtig moet bij zijn en zachte handschoenen aan moet doen om ze te behagen, ook al zijn ze grandioos verkeerd, daar red je niemand mee. Lees de vele bekeringsverhalen maar eens. Niet de bekeringsverhalen die hier op internet staan, want dat zijn geen volledige bekeringsverhalen. Dat zijn aanrakingen van Jezus geweest, die moeten nog aan hun woestijntocht beginnen, bekeringsverhalen zijn verhalen van mensen die hun zware woestijntocht samen met Jezus beleefd hebben, en die grotendeels doorleefd hebben en waar de opstanding volbracht is.
☩JMJ☩
Lotje,
Wat ik zei over “verbitterdheid” was als antwoord op een nogal vage en algemene uitspraak van Francien betreffende hoe Katholieken “andersdenkenden” volgens haar behandelen. Er bestaat een stereotiep concept betreffende “verbitterde trads”, vooral op het internet, en mijn schrijven was bedoeld om duidelijkheid te brengen betreffende dat onderwerp.
Citaat Lotje: “Voor mij is dat hier ook mijn laatste bericht, ik heb hier niets meer te zoeken. Want het gaat hier trouwens ook veel over uiterlijkheden, er wordt hier weinig gesproken over de echte essentie van het katholiek geloof en die vind je alleen in de waarheid, in de eerlijke sacramenten en als je van goede wil bent om het geloof te verinnerlijken. En als je het katholiek geloof wil verinnerlijken daar heb je niet al die glans en praal tijdens een Heilige Eucharistie voor nodig, zoals jullie hier graag willen verkondigen met heel veel uitleg uit één of andere documenten.”
Wie God en Zijn Sacramenten wil respecteren geeft Hem ook de eer die Hij verdient. De luister van de H. Liturgie vloeit noodzakelijkerwijze voort uit de wil om alles, het innerlijke zowel als het uiterlijke, aan Hem op te dragen Die het allemaal geschapen heeft als Auteur van de Schepping. De protestanten eertijds beroofden het huis van God van haar luister om zelf in paleizen te kunnen wonen. Dat is het verschil. Zelfs St. Franciscus van Assisi, de echtgenoot van Vrouwe Armoede, zei resoluut dat de H. Liturgie luisterrijk moest zijn. Verder is het kwaad van de novus ordo niet louter te reduceren tot een gebrek aan rituele luister; het ademt een nieuwe, valse theologie uit en is een breuk met de liturgische cultus die de eerste paus, Petrus, te Rome gevestigd heeft. Sinte Theresia van Avila was bereid te sterven voor de minste ceremoniën van de Romeinse Ritus.
Benjamin, ik begrijp waar jullie heen willen. Maar, ik heb ook niets tegen een gewone mis die door een volkspriesters naar het voorbeeld van de Zalige Priester Poppe of Heilige Pastoor Ars en zelf Heilige Pater Pio gedaan wordt. Deze drie voorbeelden waren zeer respectvol in de liturgie en zeer bezield in hun belevenis van de Heilige Eucharistie. En er zijn nog priesters die deze voorbeelden willen volgen. De Romeinse Ritus is niet noodzakelijk om Godsontmoeting te hebben en vreugdevol naar buiten te gaan. Dan kan een gewone dagelijkse volksmis met zuivere liturgie ook geven als de priester zijn wijding serieus neemt.
Wat wel belangrijk is als de priester zijn wijding niet serieus neemt, dan komen er heel snel bij zulke missen dwalingen binnen, en meestal is dat van protestantse oorsprong. En dat is de oorzaak dat een gewone mis de laatste jaren niet meer aan te raden is, want priesters die hun wijding niet serieus nemen veroorzaken dwalingen en onvrede in zielen, want God vind geen doorgang door hun wereldse en protestantse verzinselen en woorden. Ze hebben de HEILIGHEID verwijderd uit de liturgie en de missen.
Maar, maakt de priesters van de Romeinse Ritus maar niet al te belangrijk. Ik weet van een priester dat hij al jaren een relatie met een man heeft! Hij is na zijn pensioen met die man gaan samenwonen. Heel zijn leven heeft hij de Romeinse Ritus gedaan en hostie uitgedeeld met onreine en vuile handen.
En bij Sint Theresia van Avila was er volgens mij geen andere vorm dan de Romeinse Ritus, maar wel dwalingen en priesters die onrein waren. Zei wist ook (zoals de Heilige Hildegard Von Bingen) dat er priesters waren die zonder blozen naar de hoeren liepen, een minnares hadden en wie weet wat nog deden. Ik heb hier op het forum de tekst van de Heilige Hildegard geplaatst naar de priesters, dat is wat Theresia Van Avilia ook wou bedoelen.
Dan is het heel begrijpelijk dat ze dan opteerde om deze vorm zo trouw mogelijk te beleven, want als de priesters hun wijding niet meer serieus nemen dan is het best dat de Liturgie wel heel zuiver bleef, want als er dan ook nog dwalingen binnen zouden komen in de liturgie dan waren haar dochters ( die ze sterk verdedigde) het slachtoffer ervan. En ze wou juist dat haar dochters de Heiligheid nastreefde!
☩JMJ☩
Citaat Lotje: “Maar, ik heb ook niets tegen een gewone mis die door een volkspriesters naar het voorbeeld van de Zalige Priester Poppe of Heilige Pastoor Ars en zelf Heilige Pater Pio gedaan wordt. Deze drie voorbeelden waren zeer respectvol in de liturgie en zeer bezield in hun belevenis van de Heilige Eucharistie.”
Die baden alle drie de traditionele Romeinse Liturgie; in de dagen van de Gelukzalige Edward Poppe en de H. Jean-Marie Vianney bestond de novus ordo nog niet binnen de Latijnse Kerk, en de H. Pater Pio heeft ook altijd alleen de traditionele Mis gebeden; toen het zover was dat ze priesters probeerden te dwingen om te gaan experimenteren met de Mis in voorbereiding voor de novus ordo heeft hij resoluut geweigerd om mee te doen, zodanig dat hem vanuit Rome meegedeeld werd dat hij de oude Mis mocht blijven bidden. Alleen werd hij voor zijn laatste Mis misleid doordat men hem zonder het te beseffen (hoogbejaard als hij was) de Mis lieten lezen achter een versus populum altaar, maar als u de beelden van naderbij bekijkt dan ziet u dat hij nog steeds de oude liturgische boeken aan het gebruiken was.
Citaat Lotje: “Wat wel belangrijk is als de priester zijn wijding niet serieus neemt, dan komen er heel snel bij zulke missen dwalingen binnen, en meestal is dat van protestantse oorsprong. En dat is de oorzaak dat een gewone mis de laatste jaren niet meer aan te raden is, want priesters die hun wijding niet serieus nemen veroorzaken dwalingen en onvrede in zielen, want God vind geen doorgang door hun wereldse en protestantse verzinselen en woorden.”
De novus ordo ritus is zelf van protestantse oorsprong. De vrijmetselaar Annibale Bugnini had een comité van zes protestanten samengesteld om dat ding volgens protestantse lijnen ad hoc in elkaar te flansen. De bedoeling van Paus Montini was het creëren van een misritus die Katholieken zou protestantiseren, waarin hij in hoge mate gruwelijk geslaagd is, ziende de mentaliteit van hedendaagse Katholieken.
De oorzaak achter de wantoestanden in de H. Kerk gaat veel dieper dan een louter gebrek aan heiligheid onder dorpspastoors; het gaat om een georkestreerd proces volgens een vast plan, gestuurd door sectairen die een onblusbare haat koesteren jegens God en Zijn geopenbaarde Religie. Het is niet toevallig dat er nog veel meer ernstige priesters waren vóór de ontketening van de novus ordo dan erna; de omvang van verderf die de novus ordo teweeggebracht heeft onder de priesters is zonder precedent in de geschiedenis.
Citaat Lotje: “Maar, maakt de priesters van de Romeinse Ritus maar niet al te belangrijk.”
Ik heb het hier niet over de persoonlijkheid van die of die priester. Het gaat over de heilige riten van de Katholieke Kerk die door subversieve krachten ontroofd geweest zijn aan de meeste parochiekerken. Het gaat in de traditionele Ritus ook helemaal niet over de persoonlijkheid van de officiërende priester; die moet zich wegcijferen in de rigide ceremoniën en handelen niet volgens zijn eigen persoon, maar in de Persoon van Christus. Het is bij de novus ordo ritus dat de aandacht op de persoonlijkheid van de priester gefixeerd is; het maakt van hem een triestige showman die een publiek tracht te vermaken.
Priesters moeten heilig zijn van levenswandel, zeker, maar dat is niet het onderwerp waar ik het over heb. Ik heb het over hoe de altaardienst moet geschieden zoals dat door de H. Apostelen overgeleverd werd.
Er zijn trouwens nog zeer goede priesters verspreid over de wereld, maar die staan niet graag in de schrijnwerpers en proberen verborgen voor de wereld hun Meester te dienen en te ijveren voor de eeuwige redding van de zielen. Het is niet onder degenen die het meeste lawaai maken dat u die moet gaan zoeken.
Citaat Lotje: “Ik heb hier op het forum de tekst van de Heilige Hildegard geplaatst naar de priesters, dat is wat Theresia Van Avilia ook wou bedoelen.”
Neen, de verknochtheid van Ste. Hildegard en Ste. Theresia van Avila aan de Romeinse Ritus had niets te maken met priesterlijke corruptie in hun dagen; zij waren bereid de traditionele cultus van de H. Kerk met hun bloed te verdedigen omdat die van apostolische origine was en niet aangetast mocht worden door heiligschennende handen die het kerkelijk leven wilden ondermijnen, hetgeen later de bedoeling was van Bugnini en zijn revolutionair comité dat de nieuwe ritus uitgebraakt heeft.
Nogmaals, Lotje, ik ben het met u eens dat priesters heilig moeten leven, maar dat is een onderwerp te onderscheiden van het onderwerp betreffende hoe het publieke gebed van de Latijnse Kerk moet verlopen.
Beste Benjamin,
Benjamin: Ik had het inderdaad over novus ordo ritus! Ik dacht dat deze priesters de Latijnse mis deden met hun gezicht naar de mensen en niet met hun rug. Vandaar dat ik ervan uit ging dat het Heilige volkspriesters waren. Blijkbaar heb ik mij vergist. Maar, ik blijf er wel bij. Er kan ook een Godsontmoeting zijn en vreugde na een novus ordo ritus als de liturgie zuiver blijft.
En wat Hildegard Von Bingen en Heilige Theresia betreft, wat ik zeg is ook waar. Maar, ik ontken wel niet dat ze zeker ook zullen gestreden hebben voor het behoud van de Romeinse Ritus. Deze twee Heiligen hadden het niet met onreinheid en dat is ook heel normaal want die wisten dat ‘Heiligheid’ een mens van zijn ketenen van de slavernij van de zonde kon ontdoen en daardoor innerlijk vrij werd. En door die innerlijke vrijheid en vrede kan je Jezus ook ten volle navolgen. Je kan Christus niet navolgen als je nog teveel in je ego vastzit en niet aan jezelf gestorven bent.
En dat er nog zeer goede priesters zijn! Godzijdank.
Daar Dank ik God iedere dag voor. 🙂
Bedankt voor je reactie, was interessant.
☩JMJ☩
Citaat Lotje: “Ik dacht dat deze priesters de Latijnse mis deden met hun gezicht naar de mensen en niet met hun rug.”
In filmen worden pre-conciliaire heiligen soms anachronistisch afgebeeld alsof zij een Bugnini-achtige mis lazen met het gelaat naar de mensen en met de rug naar God in het tabernakel, maar de werkelijkheid, de echte geschiedenis, is dat heiligen en gelukzaligen zoals de H. Pastoor van Ars, de Gelukz. Edward Poppe, St. Johannes Bosco etc. etc. etc. de H. Mis lazen volgens het Altaarmissaal van voor 1955, hetgeen heden “tridentijns” genoemd wordt (zoals ik al zei, het novus ordo missaal van Paulus VI bestond nog niet). Waren zij geconfronteerd geweest met een gedrocht gelijk de novus ordo ritus, dan zouden zij die met afschuw van zich weggeduwd hebben. De genoemde priesters waren echte volkspriesters; het is niet door te knoeien met de H. Liturgie dat men een volkspriester wordt.
De “tridentijnse” Mis is de Mis van de heiligen, de H. Mis die eertijds in Ierland op de “Mass Rocks” opgedragen werd opdat de Katholieke Ieren niet gevangen zouden worden door de protestantse Engelse verdrukker, de H. Mis die de Vendéeërs, de Chouans en de Boerenkrijgers te midden van de ruïnen van hun altaren en hun vaderlanden bijwoonden, en waaruit zij de kracht geput hebben om met een bovennatuurlijk heldendom hun bloed te vergieten in de strijd tegen de van Christenbloed dronken sansculotten. Het is de Mis van de martelaren, van de heilige monniken en kluizenaars die hun levens geslachtofferd hebben op het altaar van de goddelijke wil. Het is de Mis van de heilige bisschoppen-missionarissen die eertijds onze contreien weggeleid hebben uit de duisternis van de afgodscultussen en het heidendom naar het licht van het Heilig Evangelie. Het was de Mis van de kruisvaarders die alles verkocht hadden om de excruciërende tocht naar het Heilig Land aan te vangen om de heilige plaatsen en hun geloofsbroeders te gaan bevrijden van het juk der ongelovigen, en om zo doende te sterven van ontberingen of door het zwaard van de vijand met de ogen ten hemel gericht. Het is de Mis van de H. Pater Damiaan die onder de zieken is gaan leven om hen zowel geestelijk als stoffelijk bij te staan, en om uiteindelijk zelf van de besmettelijke ziekte te sterven. Het is de Mis van diegenen die de Katholieke Godsdienst met ernst belijden en praktiseren.
@Benjamin, Twijfelen aan de manier waarop men zich aan bepaalde regels houdt zegt niet altijd iets over dogma’s.
Citaat Benjamin: Externe regels voor het bijwonen van de H. Mis zijn dat men zich met een zin voor fatsoen kleedt (dus niet halfnaakt etc.) en dat vrouwen zich het hoofd bedekken, zoals Sint Paulus in de H. Schrift zegt.
Dit is dus geen dogma. Men zou zich hier niet aan hoeven houden.
Citaat Benjamin: Telkens wanneer men in rechte lijn tegenover de tabarnakel komt te staan knielt men.
Dit doet men in een gewone parochie ook.
Citaat Benjamin: Er is pas sprake van een eigenlijke zonde wanneer er voldaan is aan drie criteria: Het gaat om een zwaargewichtige materie, men heeft besef van het kwaad dat men verricht, en de daad geschiedt met de volle instemming van de wil. Gezien ik uw geweten niet ken is het niet aan mij om te zeggen of u ter Communie kunt gaan of niet.
Dat klopt. U kent mij niet. Ik heb u al eerder aangegeven dat er voor mij andere redenen zijn om niet mee te doen. Dat dit niets te maken heeft met mijn staat van in genade zijn spreekt voor zich. Ik biecht met enige regelmaat.
Citaat Benjamin: U heeft als gedoopt Katholiek recht op toegang tot de echte Romeinse Mis. Zeer belangrijk is dat de priester die het H. Sacrificie van de Mis opdraagt canoniek fungeert binnen de hiërarchische communie van de Katholieke Kerk; dat is het geval bij priesters van, bijvoorbeeld, de Petrusbroederschap.
Ik ben gedoopt in een andere denominatie en derhalve genoeg orthodoxie gezien in mijn leven om er huiverig voor te zijn.
Citaat Bejamin: Wanneer sommigen nogal bitter overkomen, dan is dat dikwijls te wijten aan het feit dat zij in de eigen parochie voortdurend in een vijandige omgeving zitten simpelweg omdat zij doen en geloven wat hun voorvaderen gedaan en geloofd hebben, en waarvoor zij gevochten en hun bloed ter aarde gestort hebben.
Dit is blijven zitten in een slachofferrol, wat bij anderen veel leed kan veroorzaken. Krijgen zij wel hulp genoeg van de priester om dit te verwerken? Verbitterde mensen binnen een parochie levert ellende op. Daar moeten priesters op letten. Zij zijn de bruggenbouwers van de parochie, samen met de andere verbinders. Dit kunnen leken/ vrijwilligers zijn. Mensen die oog hebben voor een ander.
@lotje fijn dat je toch nog reageerde. Ik wens je alle goeds toe en de zegen van onze Heer Jezus Christus. Ik hoop dat je ooit je bitterheid van je af kan zetten en anderen met evenveel respect kunt benaderen als dat jezelf benaderd wilt worden.
Ik begrijp jouw opmerking aan het gestorven zijn aan mezelf niet. Ik ben niet RK opgevoed en ken niet alle termen. Ik proef hier een oordeel uit waarvan ik denk waarom doe je dat? Kijk naar de balk in je eigen ogen voordat je de splinter uit de mijne wilt trekken. Ik wil graag nog een poosje blijven zien.
En tja, orthodoxe denominaties ook aan protestantse zijde zijn zwaar op de hand. Het hoort erbij.
☩JMJ☩
Citaat Francien: “@Benjamin, Twijfelen aan de manier waarop men zich aan bepaalde regels houdt zegt niet altijd iets over dogma’s.”
Dat hangt ervan af over welke “regels” het gaat. U bent nogal vaag en onduidelijk betreffende waar u allemaal aan twijfelt. Verder zijn de dogmata niet de enige zaken die verplichtend zijn in het Christelijk leven. God houdt van orde, gezag en discipline, en al wat Hij geschapen heeft is onderworpen aan wetten; de moderne democratische mens heeft een afkeer daartegen tot zijn eigen ondergang.
Citaat Francien: “Dit is dus geen dogma. Men zou zich hier niet aan hoeven houden.”
Nudistische klederdracht is welzeker verwerpelijk vanuit de Natuurwet (hetgeen dogmatisch van aard is), en het gaat dus niet om een loutere formaliteit. De Erfzonde heeft als gevolg gehad dat slechte driften in de mens werken, en de naaktheid van het andere geslacht zien wekt die driften op. Vandaar dat God kledij gaf aan onze proto-ouders, Adam en Eva, na dat de Erfzonde geschied was. Halfnaakte vrouwen zijn wandelende valstrikken die mannen via hun ogen de vlammen van de hel intrekken, en zelfs degenen die de waakzaamheid der ogen praktiseren kunnen niet verhinderen dat hun ogen soms op dergelijke schaars geklede vrouwen vallen, waardoor zij tegen bekoringen te kampen hebben. Het is een daad van naastenliefde en gerechtigheid om de eigen naaktheid te bedekken wanneer men publiekelijk verschijnt, en een basisfundament van beschaving; dat men in deze dagen de eigen schaamteloosheid zelfs tot voor de voet van het altaar tentoon spreidt is een droevig symptoom van hoe vervreemd de bevolking is geraakt van de meest vanzelfsprekende principes van publieke omgang.
Dat vrouwen zich het hoofd bedekken tijdens het publiek gebed is ten teken van het feit dat de man volgens de scheppingsorde het hoofd is van de vrouw.
Citaat Francien: “Dit doet men in een gewone parochie ook.”
In genovusordoïseerde parochies geschiedt dat in België zelden. Traditionele parochies zijn eigenlijk de “gewone parochies”, want de novus ordo is een bizar fenomeen dat niet thuishoort in de H. Kerk.
Citaat Francien: “Ik biecht met enige regelmaat.” … “Ik ben gedoopt in een andere denominatie en derhalve genoeg orthodoxie gezien in mijn leven om er huiverig voor te zijn.”
Voor alle duidelijkheid: U bent in een protestantse sekte gedoopt, maar bent later lid van de Katholieke Kerk geworden? Indien u nu lid van de Katholieke Kerk bent, dan heeft u recht op het kunnen bijwonen van een Katholieke Mis; het lijkt er echter niet op dat u staat te springen om er naartoe te gaan.
“Niet-katholiek” en “orthodoxie” zijn inherent tegenstrijdig met elkaar; protestantisme kan niet orthodox genoemd worden omdat het afwijkt van de Goddelijke Openbaring.
Citaat Francien: “Dit is blijven zitten in een slachofferrol, wat bij anderen veel leed kan veroorzaken. Krijgen zij wel hulp genoeg van de priester om dit te verwerken? Verbitterde mensen binnen een parochie levert ellende op.”
Ha, priesters en bisschoppen zijn dikwijls de meest rabiate vijanden van het Katholiek Geloof; er zijn er weinig die Katholieken zo obsessief kunnen pesten en vervolgen als bepaalde bisschoppen en priesters. Dat komt omdat infiltranten (werkend voor occulte groepen en organisaties) de clerus infesteren om verderf te zaaien binnen de rangen van de Heilige Kerk (de gruwel der verwoesting staande in de heilige plaats).
De grootste ellende komt van degenen die de “verbitterdheid” teweegbrengen, en die klagen dat hun voet zeer doet na dat zij tegen anderen hun schenen gestampt hebben. Het is pure hypocrisie om te klagen over norse mensen in parochies die simpelweg diep gelittekend zijn door de gruwelijke verwoestingsgolf die reeds decennia de Katholieke Kerk teistert om tegelijkertijd te zwijgen over die voorheen nooit geziene verwoestingsgolf zelf.
Citaat Francien: “Daar moeten priesters op letten. Zij zijn de bruggenbouwers van de parochie, samen met de andere verbinders. Dit kunnen leken/ vrijwilligers zijn. Mensen die oog hebben voor een ander.”
“Eénheid” die niet gebaseerd is op de waarheid is een leugen. Wat er moet gebeuren is dat dwalende Katholieken terugkeren tot het Katholiek Geloof; zij zijn niet de grote, verheven, altruïstische heelmeesters die “verbitterde” traditionele Katholieken moeten leren hoe zij Christelijker moeten leven, maar zijn zelf de oorzaak van de miserie binnen de Kerk. Narcistische boomers moeten ophouden met hun eigen verwrongen denkbeelden op te dringen aan de Katholieke Kerk. God is niet humanistisch, niet liberalistisch; dat zijn revolutionaire concepten gesmeed in de infernale werkplaatsen van de rozenkruisers en vrijmetselaars die doorheen de eeuwen ijveren om de Antichrist in Jerusalem te doen heersen op het smeulend puin van kerkruïnen. Indien u de waarheid wilt kennen betreffende de eeuwenoude conspiraties tegen het Christendom, dan kunt u de “permanente instructie van de Alta Vendita” lezen, carbonaristische correspondentie eertijds onderschept in de negentiende eeuw, en toen op last van de Paus gepubliceerd om de plannen van de gevaarlijke vijanden van de Kerk te ontmaskeren.
Helaas bezitten veel vrouwen talenten om onderhuids te werken en dus ook te verleiden langs deze geestelijke weg. Ook sommige mannen blijken dit soort talenten te bezitten. Wanneer men het mikpunt is van dergelijke mensen kan het vele jaren duren vooraleer men begrijpt waartoe sommigen in staat zijn. Daarom koester ik het grootste respect voor traditie-gezinde priesters die altijd zeer voorzichtig en terughoudend zijn met hun geestelijke talenten. Veel modernisten gedragen zich bij voorbaat hatelijk zodra zij innerlijk zien dat iemand traditie-gezind is. Zo werd ik ooit met een vrouwelijke pastores geconfronteerd. Dergelijke mensen weten slechts verbitering te wekken. Blijkbaar is dit een ononderbroken geestelijke oorlog die door velen niet wordt gezien en niet gekend.
Voordat het verkeerd begrepen wordt zal ik nog een toelichting geven. Kledingvoorschriften zijn in mijn ogen een bijzaak. Ik vind het niet belangrijk genoeg om bepaalde kleding te eisen van anderen tenzij het uit veiligheid is. Voorbeeld: Een goede vriendin verkoopt haar lichaam. Als ze bij mij op bezoek komt of ik bij haar, houdt ze rekening met mij in haar kledingkeuze. Dat hoeft ze niet te doen voor mij. Ze is en blijft een lieve vrouw waar ik het goed mee kan vinden. Kom ik onverwacht en gaat ze werken of komt ze net uit haar werk dan zie ik andere kleding. Dat is dan het gevolg van mijn keuze om haar niet te vertellen dat ik bij haar kom.
Als ik met mijn ouders naar de kerk ga waar ik ben opgegroeid heb ik die kleding aan wat daar gepast geacht wordt. Niet omdat mijn ouders dat van mij eisen, maar omdat ik hen geen geklets aan wil doen. Zo zou ik mij ook aanpassen bij een SSPX kerk. Maar nogmaals ik vind dat het eigenlijk aan de mens zelf overgelaten moet worden wat men aan wil doen. Mensen hoeven zich niet anders voor te doen als dat ze zijn voor God. Hij kent ons hart.
Wat kledij in de Kerk betreft : daar moet eerbied voorop staan, en niet het zichzelf “in the picture” zetten. Kledij met respect en eerbied voor de H. Mis, die zal er in de tijd van Paulus wel anders uitgezien hebben dan tegenwoordig.
@Stinus Kleding is altijd onderhevig aan mode. Wat hier niet kan, kan ergens anders normaal zijn. Ik hoorde van een dominee in de reformatorische gezindte dat het in Australie de gewoonte is voor mannen om in bermuda in de kerk te komen. Dat zie ik hier niet zo snel gebeuren.
Er is ooit een experiment uitgevoerd door een dominee. Hij had de gewoonte om de gemeenteleden bij de ingang te begroeten. En nu had hij zich als een zwerver verkleed en geobserveerd hoe de gemeenteleden op hem reageerden. De een had het hoofd afgewend, de ander liep meteen door, een kind had hem herkend en spontaan dag dominee geroepen. Blijkbaar was dat een van de weinigen die hem herkende. Het was een les voor zowel de dominee als voor de gemeente. Zie naar elkaar om en kleding hoort niet het belangrijkste te zijn. Wordt dit experiment in een andere vorm uitgevoerd door een pater van de SSPX, zou de uitslag dan anders zijn?
In de tijd dat de Bijbel geschreven werd droegen mensen gewaden uit een geweven kleed. Twee of meer werd oneerbiedig gevonden. Wij kunnen ons dat nu niet meer voorstellen. Zo zie je in Afrikaanse landen vrouwen met veelkleurige jurken. Dat zie je hier niet zo snel door nederlandse dames dragen. Kleding is echt een bijzaak. Natuurlijk ga je niet als nudist de kerk binnen. En ook niet met een hemdje met korte rok of broek. Hier zijn de fatsoensregels voor bestemd.
@Benjamin Het ligt er aan wat u zelf voor ogen hebt. Voor u is de SSPX de ware kerk. Voor mijn ouders hun eigen denominatie. Beide is goed. Ik heb geen zin in ellenlange discussies over wat de ware kerk is. Dat heb ik achter mij gelaten.
Nieuwsgierig naar een traditionele viering ben ik wel. Lid worden van de SSPX, daar denk ik voorlopig niet aan.
☩JMJ☩
Citaat Francien: “Voor u is de SSPX de ware kerk.”
U vergist zich, Francien; ik ben tegen de FSSPX en hun schismatieke ecclesiologie. Ik heb hen hier geen enkele keer vernoemd.
Citaat Francien: “Voor mijn ouders hun eigen denominatie.”
Dat de Katholieke Kerk de authentieke Kerk is gesticht door Christus is bewijsbaar vanuit de geschiedenis. Het protestantisme werd door de hermetisch-alchemistische netwerken gecreëerd in de zestiende eeuw na Christus om de Roomse Kerk te destabiliseren in het Westen. De Katholieke Kerk was verspreid over de wereld lang voordat Luther en Calvijn door hun moeders gebaard werden; iets wat vele eeuwen na de Hemelvaart ontstaat kan onmogelijk de Kerk zijn die Christus op aarde gesticht heeft.
Beste Benjamin (15 mei 2019 – 17:11),
Het heilig gezin van Nazareth moet een voorbeeld zijn voor alle gezinnen. Je “theorie” dat Jezus niet mocht aangeraakt worden is volkomen onrealistisch. Denk jij soms dat Jezus iedereen die Hij in zijn leven tegenkwam ging waarschuwen dat ze Hem niet mochten aanraken ? Totaal onrealistisch en zonder gevoel. Jezus als mens was in alles aan ons gelijk, behalve in de zonde.
AGSt.
☩JMJ☩
Citaat A. G. Stinus: “Denk jij soms dat Jezus iedereen die Hij in zijn leven tegenkwam ging waarschuwen dat ze Hem niet mochten aanraken ?”
Dat heb ik niet gezegd. Van zodra dat iemand wist dat Hij de Messias was gedroeg die persoon zich met heilige vrees en eerbied jegens Hem, en dat hield vanzelfsprekend in dat men Hem niet ongevraagd zat aan te raken. De “hippie-jezus” die de moderne mentaliteit zich voorstelt is niet de historische Jezus Christus. Het is absurd om te stellen dat Katholieken de gewijde persoon van de Paus met meer eerbied zouden behandeld hebben dan Christus Zelf. De Johannes-Paulus II-stijl waarbij de Paus als een soort van bekende moderne zanger behandeld wordt bestond niet in pre-conciliaire tijden; vroeger werd de Opvolger van Petrus zelfs op een draagzetel rondgedragen ten teken van de Koninklijke Glorie waarin Christus na Zijn Verrijzenis is binnengegaan.
Hallo Benjamin,
– Pas de laatste jaren van Jezus’ leven (tijdens zijn openbaar leven) werd het voor iedere rechtgelovige duidelijk dat Jezus de Messias was.
– De “theologie” dat Jezus niet mocht aangeraakt worden en dus ook niet de heilige Communie, is te zot om los te lopen. In het Evangelie van Lucas (Lucas 7,37) is er sprake van een zondige vrouw met een vaasje met balsem , die haar tranen op Jezus’ voeten afdroogt met haar haren, en Jezus’ voeten kust. Zij werd door Jezus niet weggejaagd, hoor.
A. G. Stinus
☩JMJ☩
Citaat Zotte Stinus: “Zij werd door Jezus niet weggejaagd, hoor.”
Neen, Hij stond het toe, hetgeen nu juist mijn punt is. Wanneer heeft Christus u toestemming gegeven om Hem in uw handen te dragen, laat staan te grijpen met uw rechterhand?
Ik ben maar een gewone mens; als ik u op straat tegenkom en u trekt ongevraagd aan mijn neus, dan kan ik daar niet mee lachen. Waarom denkt u dan dat u zomaar ongevraagd Christus mag vastgrijpen met uw hand?
De berouwvolle vrouw zat Hem trouwens ook niet met haar handen te betasten, maar droogde Zijn voeten af met haar haren. En bij het kussen van Zijn voeten kwamen, zoals bij de tongcommunie, de handen niet te pas.
In Johannes 20, 17 zei Christus na Zijn Verrijzenis trouwens tot Ste. Maria Magdalena van Hem niet aan te raken.
Hij veracht de mensheid niet, maar Hij is God, en wij moeten ons dan ook op gepaste wijze tot Hem gedragen. Het was reeds een onbeschrijflijke genadige condescentie tot ons dat Hij als God bereid was om onder de mensen met een menselijke natuur te leven, te eten en te drinken. Wees dan niet aanmatigend als klein schepsel, maar heb eerbied en respect.
In de novus ordo ritus ziet ge dan schizofrene toestanden zoals wanneer een priester terecht verbiedt dat leken de kelk met hun vingers zouden aanraken omdat volgens traditioneel gebruik alleen de gewijde bedienaren dat doen, terwijl diezelfde priester dan wel toelaat dat leken het Lichaam van Christus met hun vuile handen aanraken en ernaar grijpen, alsof de kelk heiliger zou zijn dan Christus Zelf.
Maar volgens novusordieten zijn het de traditionele Katholieken die “te zot zijn om los te lopen”.
De “theologie” waarbij Jezus niet zou mogen aangeraakt worden, en dus ook de H. Communie niet, is pure zotternij.