Op Pasen gebeurde er in Trieste, Italië een heiligschennis van de H. Communie door een vermeende drugsverslaafde. Die kwam de kerk binnen, ging in de rij staan en ontving de H. Communie, terwijl hij alles filmde met een kleine camera. Vervolgens begon hij beledigende opmerkingen te maken zoals “Hoe kan men een aardappelschijfje in het Lichaam van Christus veranderen? Komaan…” Vervolgens dook nog een video op waarin de man te zien is met de H. Hostie vóór zijn oog als een ‘oogglas’.
Een ander voorbeeld van heiligschennis die mogelijk was door de handcommunie was dit “kunstwerk” van een Spaanse homoseksuele “kunstenaar”:
Hij verzamelde 242 geconsacreerde Hosties en maakte daarmee het woord “Pederastia” waarna hij er naakt ging naast zitten, voor de ‘kunstfoto’.
Dit zijn de gevolgen van de handcommunie, dit en nog veel erger dingen!
“Uit eerbied tegenover dit Sacrament, raakt niets het aan behalve wat gewijd is; vandaar zijn de corporaal en de kelk gewijd, en evenzo de handen van de priester, om dit Sacrament aan te raken. Vandaar dat het voor gelijk wie niet wettelijk is het aan te raken, behalve uit noodzaak, bijvoorbeeld, indien het op de grond valt of in een ander geval van nood.” ~H. Thomas van Aquino (Summa Theologiae, III, 82,3)
“De Opperste Pontifex oordeelde dat de aloude manier van het uitreiken van de Heilige Communie aan de gelovigen [op de tong] niet mag veranderd worden. De Apostolische Stoel spoort bisschoppen, priesters en gelovigen aan deze wet, die geldig is en opnieuw werd bevestigd volgens het oordeel van de meerderheid van het Katholieke episcopaat, godvruchtig na te leven, in de vorm die de huidige ritus van de heilige liturgie voorziet, en uit bezorgdheid voor het algemeen welzijn van de Kerk. ” ~Paus Paulus VI (Motu proprio Memoriale Domini, 1969)
De Heilige Pater Pio gaf de mensen de Communie op de tong.
Brengen wij eerherstel!
http://eerherstelheiligsacrament.org
Een goede priester, bisschop of kardinaal heeft de handcommunie allang verboden.
Goede priester, bisschoppen en kardinalen kunnen we dus herkennen aan de communie uitreiking. Ze geven uitsluitend de tong communie.
Dan zijn er een hele schare niet goede priesters, bisschoppen en/of kardinalen….Zelfs de meest orthodoxen reiken gewoon de communie op de hand.
Het is tekenend dat onze bisschoppen, zelfs ook zonder bovengenoemde heiligschennissen, van de tongcommunie geen absolute prioriteit maken. Het lijkt er meer op dat ze er zelf niet in geloven. Onbegrijpelijk, dat men in de handcommunie een meerwaarde ziet.
Het komt nog veel voor hoor, goed artikel.
☩JMJ☩
De handcommunie werd ingevoerd als gebaar van verloochening van het geloof in de Reële Presentie; het werd overgenomen van de protestanten bij wie het ontstaan van die praktijk een uiterlijke manifestatie was van hun negatie van het dogma der transsubstantiatie. Clerici zoals Kardinaal Robert Sarah en Bisschop Athanasius Schneider zijn tegen de handcommunie, en die onkatholieke praktijk zal dan ook de generatie van oude radicalen in de clerus niet overleven.
Het zijn priestersociëteiten zoals de FSSP die langzaam maar zeker meer en meer priesters aan de H. Kerk geven terwijl de novusordoïstische priestergeneratie in de Kerk wegkwijnt zonder ideologische opvolging. Het zullen uiteindelijk dan ook voor een groot deel de priesters zijn die uit de genoemde priestersociëteiten komen die later de bisschopszetels zullen beklimmen en pausen zullen kiezen in conclaven.
De integrale Romeinse misritus van voor 1955 moet wederom in ere hersteld worden in de Latijnse Kerk, en de novusordo-ritus moet volledig verdwijnen. Intussen moeten we weigeren de novusordo-liturgie bij te wonen en liever thuisblijven op zondagen dan te participeren in de heiligschennissen; de zondagsobligatie geldt alleen voor Katholieke ritussen.
In de Kerk is er nooit toestemming van de pausen geweest om de Communie op de hand te geven, staande, en dan nog uitgereikt door leken! Reeds paus Paulus VI heeft direct na Vaticanum II in de instructie Memoriale Domini van 29-6-1969 deze kerkvreemde riten veroordeeld, waarbij hij o.a. schreef: “Zoekend naar de waarheid en de macht van het Eucharistische mysterie en de aanwezigheid van Christus daarin en gehoor gevend aan een innerlijk gebod van eerbetoon aan dit Allerheiligste Sacrament, alsook uit deemoed, is de gewoonte ingevoerd dat de degene die de Communie uitreikt (de priester) zelf de geconsacreerde hostie op de tong legt van de communicant, (…) niet alleen omdat dit op een gewoonte berust die sinds eeuwen door de traditie is overgeleverd, maar vooral omdat deze gewoonte een uitdrukking is van de eerbied van de gelovigen voor de Paus
Paulus VI was reeds voor het concilie en kort daarna helaas zelf getuige van de trouweloosheid van vele kardinalen, bisschoppen, priesters en theologen die eigenmachtig, nog wel voor zijn ogen in het Vaticaan zelf, de Communie staande en op de hand invoerden. Zo kan men zijn woorden begrijpen die hij in 1966 uitsprak: “Er zijn momenteel krachten in de Kerk, waaronder ook priesters en aan God gewijde personen, die de Kerk meer schade berokkenen dan de grootste vijanden van buiten. Satan zelf is in de tempel van God binnengedrongen.”
Meermalen heeft paus Johannes Paulus II deze anti-Bijbelse riten veroordeeld. In zijn brief over het mysterie en de verering van de Eucharistie Dominicae Cenae schrijft hij: “De heilige Communie op de hand is een betreurenswaardig gebrek aan eerbied voor de Eucharistische Hostie.” Hij keurde het inzetten van leken voor het uitreiken van de Communie af met de woorden: “Het aanraken van de geconsacreerde gedaanten van de Hostie en ook het uitdelen ervan met eigen handen is juist het privilege van gewijde priesters.
Paus Johannes Paulus memoreert tevens dat de Heilige Geest deze waarheden aan de Kerk opnieuw heeft ‘gezegd’ bij het Tweede Vaticaans Concilie. Aansluitend daarop heeft de 177e bisschoppenconferentie van Polen (10-11 december 1980) onder leiding van de grote primaat van het millennium kardinaal Stefan Wyszynski, met het oog op de richtlijnen van de paus met betrekking tot de postconcilaire misbruiken in de liturgie van de H. Mis, een maatregel uitgevaardigd: “In de Poolse diocesen wordt de heilige Communie geknield en op de tong ontvangen uit handen van de celebrant (priester). Deze voorschriften dient men na te volgen tijdens heilige Missen, ook voor speciale groepen.”
Ook de huidige paus Benedictus XVI heeft nog als prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer in opdracht van paus Johannes Paulus II bisschoppen, priesters en gelovigen vermaand: “Misschien is een geknielde houding derhalve werkelijk iets vreemds voor de moderne cultuur, nu deze een cultuur is die zich heeft verwijderd van het geloof en het geloof niet meer kent, terwijl het knielen in het geloof een juist en een uit het innerlijk opwellend en noodzakelijk gebaar is. Wie leert te geloven, die leert ook te knielen. Een geloof en liturgie die het knielen bij het bidden zouden verwerpen, zouden innerlijk besmet zijn. Daar waar die houding is verdwenen dient men opnieuw te leren knielen, opdat wij al biddend zouden verblijven in de gemeenschap van de apostelen en de martelaren, in de gemeenschap van de hele schepping, in eenheid met Jezus Christus zelf.” (Vgl. Luc. 22, 41).
De gewoonte om te knielen komt niet van een niet nader bepaalde cultuur, zij is afkomstig van de Bijbel en van de Bijbelse ontmoeting met God.” (De Geest van de Liturgie, p. 164-173).
Het zich beroepen op het laatste concilie bij het opleggen van het staande en op de hand communiceren noemde hij een ‘schending van het concilie’ (vgl. priester N. Nasuti in ‘Het Eucharistisch wonder in Lanciano’ en priester Günter in: ‘Satan bestaat werkelijk’).
Dit geldt tot heden toe en voor altijd. Vele geestelijken misleiden de gelovigen als ze zeggen dat het weigeren om de Communie staande te ontvangen ongehoorzaamheid aan de Kerk is. Het is exact omgekeerd. Als we spreken over gehoorzaamheid aan de Kerk, bedoelen we uitsluitend gehoorzaamheid aan de onfeilbare leer van de pausen en van de geestelijken die hetzelfde verkondigen. Sommigen beroepen zich op de pausen die de Communie staande en op de hand uitreiken. Dat getuigt van een volledige onbekendheid met de leer van de Kerk, die zegt dat de gedragsnorm voor priesters de pauselijke documenten zijn die deze zaken reguleren, en niet dat wat een paus doet. De paus heeft ter voorkoming van een schisma en van algemene ophef gewacht tot de priesters uit zichzelf zouden terugkomen op de door hen ingevoerde fouten en misbruiken.
Ieder die ondanks de besluiten van de H. Vader Benedictus XVI voortgaat met het staande op de hand ontvangen van de H. Communie en uit handen van een leek, zal niet in eenheid zijn met de heilige vader, en zich buiten de Kerk plaatsen. Laten we bidden dat in onze harten een levend geloof in de Eucharistische Christus mag groeien, dat we niet bang zijn om de heilige Communie geknield en op de tong te ontvangen. Dan zal de eeuwigheid te kort duren om God te danken voor de genade van godsvrucht!
Klooster Jasna Góra, Częstochowa (Polen), 13-7-2008.
Bron: Verzamelwerk van de Vereniging van Theologen in Polen.
Nog een fragment uit het Katholiek Nieuwsblad
Naast het Latijn en de celebratie naar het oosten zou ook de tongcommunie blijven bestaan. De constitutie over de Liturgie Sacrosanctum Concilium rept geen woord over de handcommunie. De concilievaders gingen ervan uit dat de tongcommunie zou blijven gehandhaafd.
In 1964 werden echter in Nederland, België en Duitsland zonder goedkeuring van Rome experimenten toegelaten met de handcommunie. In een brief van 1965 aan kardinaal Alfrink herinnert de toenmalige secretaris van de Pauselijke Raad ter uitvoering van de liturgieconstitutie van het Tweede Vaticaans Concilie, Annibale Bugnini, eraan dat de overgeleverde wijze van communiceren gehandhaafd dient te blijven.
Pas in 1969 heeft paus Paulus VI op aanvraag van enkele bisschoppenconferenties in zijn motu proprio Memoriale Domini de handcommunie als een indult, dus als een uitzondering (!), toegestaan, tegen de meerderheid van bisschoppen in: 1233 stemden tegen, 567 voor. En uitzondering is als je als katholiek door slechte gezondheid de communie niet meer zo kan ontvangen en niet wat we nu overal zien, zelfs door jongeren.
Besluit: Het is dus weer door het bisdom België, Nederland en Duitsland die zonder toelating zaken invoeren die van Satan komen en niet van de Heilige Geest.
Ieder katholiek die wil groeien in het geloof, zal ook weten, hoe dichter en dichter je bij het hart van Jezus geborgen bent, hoe spontaner je gaat buigen en knielen. Want, je bent verbaasd over de grote liefde die Jezus in de Heilige Eucharistie uit kan stralen naar zijn geliefde kinderen. Bij zoveel liefde kan je gewoon niet meer rechtstaan en dan nog de communie met de handen aanraken. Aan heel deze lakse en nonchalante houding zie je hoe slecht het met de geestelijke toestand van de katholieken gesteld is en hoe weinig ze nog gegrond zijn in Jezus Christus.