Een fragment uit zijn boek “Een exorcist vertelt”:
Het Rituale van exorcismen begint met 21 regels, waar de exorcist moet op letten. Het maakt niet uit dat deze regels komen uit 1614, het zijn zeer verstandige richtsnoeren die mogelijk nog kunnen worden aangevuld en die echter nog steeds de volledige geldigheid bezitten. Dan wordt de exorcist erop gewezen dat hij niet lichtvaardig de aanwezigheid van de demon in de persoon voor hem mag aannemen. Daarna krijgt hij een aantal praktische tips, hoe hij een geval van echte bezetenheid herkennen kan en hoe hij zich te gedragen heeft als exorcist.
Maar de onzekerheid van de bisschop (“Ik zou niet weten waar te beginnen”) is gerechtvaardigd. Als exorcist mag men niet improviseren. Deze taak een gewone priester toevertrouwen is een beetje zo, alsof je iemand een handleiding voor chirurgie zou geven en verwachten dat hij operaties uitvoert. Veel dingen, ja zelfs de meesten, leert men niet uit boeken maar alleen door de praktijk. Toch heb ik besloten om mijn ervaringen op te schrijven die op de rijke ervaring van pater Candido steunen, ofschoon ik weet dat het mij niet helemaal zal lukken. Want het lezen in een boek is één ding, maar het zelf zien is iets heel anders. In ieder geval schrijf ik dingen die men niet vindt in een ander boek. In werkelijkheid is het uitgangspunt anders. Wanneer iemand voorstelt om een exorcisme te ondergaan, ofwel gevraagd door familie of vrienden, begint men met een ondervraging om te achterhalen of er gegronde redenen zijn voor een exorcisme, waarna men een diagnose kan stellen of het wel of niet gemotiveerd is. Daarna pas begint men de symptomen te observeren, die de persoon zelf of hun familie opsomt en oppert de mogelijke oorzaken. Men start met de fysieke ongemakken. De twee meest getroffen gebieden bij boosaardige invloeden zijn het hoofd en de maag. Buiten ernstige hoofdpijn die niet reageert op medicijnen kan het ook leiden tot geheugenverlies zodat jongeren die geen moeilijkheden hebben op school, plotseling niet meer studeren kunnen en hun studie moeten stopzetten. Het Rituale noemt volgende uitwendige tekens: vloeiend vreemde talen spreken, talen die ze verstaan of wanneer ze worden gesproken door anderen, informatie weten over verborgen zaken, abnormale spierkrachten bezitten. Zoals ik al eerder zei, heb ik dergelijke tekens alleen tijdens de zegeningen (zo noemen wij de exorcismen) waargenomen, nooit ervoor.
Vaak wordt vreemd gedrag of gewelddadig gedrag opgemerkt. Een typisch teken is de afwijzing van al wat heilig is: men stopt met bidden alhoewel men het vroeger deed, men gaat niet meer naar de kerk tenzij met tegenzin, men vloekt en vernietigt heilige afbeeldingen. Bijna altijd evolueert het naar asociaal en handtastelijk gedrag tegenover de familie of het milieu waar de betrokkenen leven. Men ziet allerlei soorten van dwaasheden. Bijna altijd werden, eer ze de weg vonden naar de exorcist, alle mogelijke medische onderzoeken uitgevoerd. Uitzonderingen op deze regel zijn zeer zeldzaam. Daarom kan de exorcist gemakkelijk het advies van de arts, die de behandeling uitgevoerd heeft, aanhoren. De andere vaak beïnvloede plek is de maaghals, vlak onder het borstbeen. Hier kunnen ook stekende pijnen optreden die niet reageren op medische behandeling. Typisch voor een boosaardige achtergrond is een verschuiving van klachten: soms is de maag aangetast, dan zijn het weer de darmen, de nieren of de eierstokken zonder dat de artsen een oorzaak vinden en waar dan ook geen medicamenten helpen. Een van de criteria voor het bepalen van demonische bezetenheid is de inefficiëntie van medicijnen – daar waar de exorcismen heel goed werken! Ik heb een jongen met de naam Marco gekend, die zwaar bezeten was. Hij was al geruime tijd opgenomen en behandeld met psychiatrische methoden, vooral gekweld met elektrische schokken zonder de minste reactie te tonen. Toen hem een slaapkuur werd voorgeschreven, hebben ze hem een week lang slaapmiddelen toegediend om een olifant te laten slapen. Marco heeft nooit geslapen, noch bij dag noch bij nacht. In plaats daarvan liep hij rond met wijde, opengesperde ogen dronken door de kliniek. Uiteindelijk werd hij naar een exorcist gebracht – en hij reageerde onmiddellijk positief. Ook buitengewone lichaamskracht kan een teken zijn van demonische bezetenheid. Een woedende geesteszieke kan rustig gehouden worden met een dwangbuis, een bezetene niet. Hij slaat alles kapot, hij breekt ook ketens, zoals het Evangelie vertelt over de bezetenen van Gerasa.
Pater Candido vertelde me het geval van een mager en blijkbaar zwak meisje. Tijdens de uitdrijvingen konden amper vier mannen ze vasthouden. Het meisje brak alle ketenen, ook brede leren riemen waarmee men probeerde ze vast te binden. Eens werd ze vastgebonden met een dik touw aan een ijzeren bed, maar ze boog de ijzeren staven en brak de ijzers. Vaak hoort de patiënt (of de anderen, als het een gezin betreft) vreemde geluiden, voetstappen in de gang, deuren die openen en dan weer sluiten, objecten die verdwijnen en weer verschijnen op de meest onwaarschijnlijke plaatsen, kloppen op de muren of op meubilair. Om de oorzaak te vinden, vroeg ik altijd wanneer de storingen plaatsgevonden hadden, of ze konden geassocieerd worden met specifieke gebeurtenissen, of de persoon seances, kaartenleggers of tovenaars bezocht heeft en – indien positief – hoe deze bezoeken zijn verlopen. Het is al gebeurd dat op advies van een vriend het hoofdkussen of de matras van de betrokkene opengesneden werd en dat daar de meest eigenaardige objecten gevonden werden: gekleurde draden, haarstrengen, ranken, houtsnippers, ijzerdraden, kransen of gevlochten linten, popjes, dierfiguren, gedroogd bloed, stenen, enz. Dat zijn bepaalde aanwijzingen voor een vervloeking. Indien men op basis van het onderzoek vermoedt dat er een boosaardige oorzaak is, dan begint men met het exorcisme. Ik geef hieronder een voorbeeld waar ik natuurlijk de naam en andere details veranderd heb waardoor men eventueel de personen zou herkennen.
Een vrouw genaamd Martha, kwam een paar keer vergezeld van haar man naar mij toe om “zegeningen” te verkrijgen. Ze kwam van zeer ver, wat haar wat moeite en inspanning kostte. Gedurende vele jaren was Martha in behandeling bij een neuroloog, maar zonder succes. Na een paar sessies realiseerde ik me dat ik de uitdrijving verder kon zetten, ook al had ze reeds bij anderen een exorcisme ondergaan, maar zonder resultaat. In het begin viel ze op de grond en leek bewusteloos. Toen ik verder ging met de inleidende gebeden, klaagde ze steeds opnieuw: “Ik wil een echte duiveluitdrijving, niet zo!”. Vanaf de eerste uitdrijving, die begint met de woorden ‘Exorcizo te,’ was zij tevreden en kalmeerde.
Deze woorden kende ze nog van vroegere exorcismen. Toen klaagde ze over pijn in de ogen, wat eigenlijk niet voorvalt bij echte bezetenen. Toen ze de volgende keer terugkwam, kon ze mij niet duidelijk vertellen of mijn exorcisme haar had geholpen of niet. Voordat ik haar definitief beschouwen kon als bevrijd, sprak ik met haar, maar om heel zeker te zijn, praatte ik ook maar eens met pater Candido, die haar de handen oplegde en meteen zei, dat de demon niet in haar gevaren was. Dit is een geval voor de psychiater, zei hij, niet voor een exorcist.
Pierluigi, 14 jaar oud, was groot en dik voor zijn leeftijd. Hij kon niet leren en leraars en medestudenten waren wanhopig omdat hij met niemand kon opschieten zonder gewelddadig te zijn. Eén van zijn eigenaardigheden was om met gekruiste benen op de grond te zitten (hij zei dan dat hij ‘de Indiaan’ deed). Dan kon niemand hem optillen, want hij was zo zwaar als lood. Na vele mislukte medische behandelingen, werd hij naar pater Candido gebracht, die vaststelde dat het om een echte bezetenheid ging. Opvallend was ook dat hij niet twistziek was, maar de mensen werden nerveus om hem heen, schreeuwden en verloren hun zenuwen. Op een dag zat hij met gekruiste benen voor zijn appartement op de derde verdieping van het huis waar hij woonde, zodat de andere bewoners nauwelijks nog konden passeren. Ze raakten hem aan, maar hij bewoog niet. Plotseling waren alle bewoners van het gebouw in het trappenhuis bijeen, schreeuwden en tierden tegen hem als gekken. Toen belde iemand de politie terwijl de ouders van Pierluigi pater Candido riepen, die bijna gelijktijdig arriveerde met de politie en probeerde de jongen te overtuigen om naar binnen te gaan in het appartement. Maar de politiemensen (drie krachtige jongere mannen) zeiden tegen hem. “Ga weg, Eerwaarde, dat is iets voor ons”, Toen de politiemannen probeerden Pierluigi te bewegen, konden ze hem geen millimeter van de plaats verzetten. Ze waren kletsnat van het zweten, verwonderd en radeloos. Toen zei pater Candido tot hen: “Zorg ervoor dat allen in hun woningen gaan.”
En direct was het stil. Daarna voegde hij eraan toe: “Jullie gaan nu een trap naar beneden en blijven daar staan omwille van de veiligheid.” De politiemannen gehoorzaamden en pater Candido zei tot Pierluigi: “Je was geweldig, je hebt niets gezegd en je hebt ze allemaal in toom gehouden. Ga nu met mij naar binnen”. Hij nam hem bij de hand en Pierluigi liet zich erg tevreden naar de wachtende ouders leiden. De exorcismen brachten Pierluigi een merkbare verbetering, echter nog steeds geen volledige bevrijding. Een van de moeilijkste zaken waar ik me goed aan herinner is die van de op dat tijdstip heel bekende man, die vele jaren geleden bezworen was door pater Candido. Ik ging ook naar zijn huis dat hij niet kon verlaten om hem te zegenen. Toen ik het exorcisme maakte zei hij niets (hij had een stille demon) en toonde niet de minste reactie. Een sterke reactie kwam eerst toen ik wegging. Hij was al zeer bejaard en werd nog tijdig bevrijd om de laatste weken van zijn leven in vrede door te brengen.
Een moeder was compleet gebroken als gevolg van de eigenaardigheden van haar zoon. Soms begon hij woedend te schreeuwen en te vloeken als een gek, en dan, nadat hij was gekalmeerd, herinnerde hij zich niets meer van zijn gedrag. Hij bad niet en had het nooit toegelaten zich te laten zegenen door een priester. Op een dag, toen de zoon zoals gewoonlijk in zijn monteurpak ging werken, liet de moeder een ander werkpak met de juiste gebeden uit het Rituale zegenen. Toen hij thuiskwam van zijn werk, trok hij zijn vieze kleren uit en de propere kleren aan, zonder iets te vermoeden. Maar na een paar seconden al deed hij woedend de kleren uit en ja, scheurde ze zich letterlijk van het lijf, trok de overall weer aan zonder commentaar. Niets kon hem overtuigen om het gezegende werkpak weer te dragen dat hij heel goed kon onderscheiden van de rest van zijn kleine garderobe die niet gezegend was. Dit feit blijkt bewees duidelijk de noodzakelijkheid van exorcisme bij deze jonge man.
Twee jonge broers wilden door mij gezegend worden omdat ze zich qua gezondheid niet al te best voelden en ook eigenaardige geluiden in het huis hoorden, die hun soms tijdens de nacht stoorden. Ik exorceerde ze tegen deze kleine problemen en adviseerde hun om regelmatig de sacramenten te ontvangen, intensief te bidden en gewijd water, olie en zout te gebruiken. Tot slot nodigde ik hun uit om terug te komen. Het onderzoek had aangetoond dat de onlusten begonnen waren toen de ouders de grootvader in huis genomen hadden, die tot nu toe alleen woonde. Hij was een man die voortdurend vloekte, alles en iedereen beschimpte en vervloekte. Soms is het voldoende om een vloeker in huis te hebben om een hele familie door de aanwezigheid van de demon te schaden. Deze zaak was een duidelijk bewijs.
Dezelfde demon kan aanwezig zijn in meerdere personen. Zo hadden we het geval van het meisje Pina. De demon had verklaard dat hij in de komende nacht zou weggaan. Pater Candido vroeg de hulp van een aantal exorcisten en ook een arts, omdat hij wist dat demonen in dergelijke gevallen bijna altijd liegen. Om het meisje vast te houden, legden ze het op een lange tafel, waar ze altijd van afviel als ze bewoog. In dit geval leek een onzichtbare hand haar vast te houden, zodat zij zich nooit kwetste. Nadat de exorcisten heel de avond en de halve nacht hadden gezwoegd, besloten ze op te geven. De volgende ochtend exorceerde pater Candido een kleine jongen van 6-7 jaar. En de demon in dit kind bespotte de pater: “Vannacht hebben jullie veel gewerkt, maar niets bereikt. Dat hebben we bekomen en ik was er ook bij.” Toen pater Candido eens een meisje exorceerde, vroeg hij de demon naar zijn naam. “Zabulon” was het antwoord. Na het beëindigen van het exorcisme, stuurde hij het meisje om te gaan bidden voor het tabernakel. Dan kwam een ander meisje aan de beurt en ook aan deze demon vroeg hij zijn naam. “Zabulon” was weer het antwoord. Toen zei pater Candido: “Ben jij dezelfde die in het andere meisje was? Ik vraag een teken. Ik gebied je in de Naam van God terug te keren naar degene die daarjuist hier aanwezig was.” Het kind huilde, werd plots stil en bleef rustig. In plaats daarvan hoorden de aanwezigen het andere kind huilen voor het tabernakel. Toen beval pater Candido: “Kom terug naar hier!” Het aanwezige meisje begon opnieuw met het gehuil terwijl het andere opnieuw bad. Dergelijke scènes tonen duidelijk de bezetenheid aan.
Zo wordt de bezetenheid door sommige antwoorden bewezen, vooral als ze zich manifesteren bij kinderen. Pater Candido wilde een 11-jarige jongen penibele vragen stellen en herkende de aanwezigheid van de demon. Hij vroeg: “Op aarde zijn er hoog intelligente wetenschappers die zowel het bestaan van God als ook jullie bestaan loochenen. Wat zeg je daarop?” Het kind antwoordde direct: “Wat betekent hier superieure intelligentie? Dat is de hoogste dwaasheid” en pater Candido voegde toe, verwijzend naar de demonen: “Anderen ontkennen ook God met hun volledige wil. Wie zijn dat?”. De kleine bezetene sprong woedend recht en zei: “Pas op! Vergeet niet dat wij onze vrijheid terug willen, ook door Hem. We hebben daarom altijd neen gezegd tegen Hem.” Vervolgens haakte de exorcist in: “Verklaar en zeg mij welke zin heeft het om zich te bevrijden van God omdat je zonder Hem toch maar een nul bent, net zoals ook ik een nul ben. Het is alsof de nul gescheiden is van het cijfer ‘1’ in het getal ‘10’. Wat zou het effect zijn? Wat zou het voordeel zijn? Ik beveel je in de Naam van God: Zeg me, wat heb je voor positiefs bereikt? Vooruit, praat!” Hij kronkelde zich vervuld van haat en angst, spuwde, huilde vreselijk – onvoorstelbaar voor een kind van 11 jaar! – en zei: “Ondervraag mij toch niet zo! Ondervraag mij toch niet zo!” Velen vragen zich af of men er zeker van kan zijn het de demon is die spreekt. Absoluut zonder twijfel in het beschreven geval. Hier nog een ander geval.
Eens exorceerde pater Candido een 11-jarig boeren-meisje, dat gewoon was om te spreken in dialect en dus slecht de schrijftaal kende. Er waren ook twee andere priesters aanwezig die het niet moe werden vragen te stellen, toen de aanwezigheid van Satan zich deed gelden. Terwijl pater Candido verder bleef de Latijnse formules te spreken, zei hij in het Grieks tussendoor: ” Zwijg, stop!” Onmiddellijk draaide het meisje zich naar hem: “Waarom beveel je mij om te zwijgen? Zeg dat eerder aan die twee die mij voortdurend uitvragen!” Pater Candido heeft vaak de demon in personen van allerlei leeftijdgroepen ondervraagd. Maar hij vertelt graag over ondervragingen bij kinderen, want als zij antwoorden geven, niet overeenstemmend met hun leeftijd, dan is dat duidelijk dat de demon in hen is.
Op een dag vroeg hij aan een 11-jarig meisje: “Twee vijanden, die zich tijdens hun leven dodelijk gehaat hebben, treffen elkaar weer in de hel. Hoe komen ze nu met elkaar overeen, gezien ze nu in aller eeuwigheid samen zijn?” Het antwoord luidde: “Wat ben je toch dom! Daar beneden is iedereen met het zijne bezig en wordt gemarteld door gewetenswroeging. Er zijn geen banden, geen contacten met elkaar. Iedereen bevindt zich in absolute eenzaamheid om wanhopig te jammeren over het kwaad dat hij heeft begaan. Het lijkt op een kerkhof. ”
Uit: AMORTH Gabriele – Een exorcist vertelt, Uitgeverij Jeanne D’Arc, Brugge, 2018
U kunt het boek bestellen via Lulu, Bol.com en Amazon.
Zeer goed artikel, een beetje griezelig allemaal , maar een bewijs dat de satan bestaat en een grote leugenaar en bedrieger van de mensheid is !!
– Bezetenheid door de duivel bestaat reëel bij sommige mensen, alhoewel het relatief slecht gekend is. Het is een bewijs voor het echte bestaan van de duivel.
– Ik denk dat zelfs binnen de katholieke Kerk veel mensen niet echt geloven in het bestaan van een persoonlijke duivel, die nog een zekere macht heeft, macht die eindigt bij het laatste oordeel. De duivel is niet onnozel of dom, en gaat zich normaal niet zomaar vertonen, want dan zou hij meteen ook het bestaan van God bewijzen.
De duivel vertoont zich wel degelijk aan mensen. Volgens mij laat God dat bij gelegenheid zelfs toe.
Zo verbleef ik in Antwerpen gedurende enkele jaren in een huis waar erg verbitterde mensen woonden. Dat was beangstigend want het kostte veel moeite om niet te worden meegesleurd in hun haat. Toen heb ik driemaal de duivel gezien. Het werd telkens ijskoud in mijn kamer en hij stond dan plots naast me. Van de angst kan men dan nauwelijks nog ademen. Maar een fijn stemmetje zei me telkens dat ik vlug moest beginnen bidden. Dan duurde het nog ettelijke zware minuten vooraleer de vrede terugkwam. Een andere keer werd ik onverhoeds door een bekende Antwerpse heks ingewijd zonder vooraf gewaarschuwd te worden. Zij toonde zich als een aantrekkelijke nimf maar zij kon niet voorkomen dat ook de duivel zichtbaar op de achtergrond verscheen. Het gebed krijgt dan een heel andere aard want gewoon vormelijke gebeden helpen niet echt, gebed moet levendig zijn en dat was op zich een veel grotere inwijding dan die duivelse hekserij. Heksen zijn afkerig van de bijbel, van levendig gebed en van de Traditionele Katholieke Kerk. Meer dan eens werd ik door kwaadaardige vrouwen aangespoord een andere soort godsdienst te volgen. Dergelijke vrouwen ontmoet men gewoon op het werk, dan kan men niets anders doen dan een andere job trachten te zoeken. Zij weten zeer goed waarover het gaat in het leven en van welk groot belang een zuivere innerlijke beleving is, hetgeen zij haten!
Eric, beeldt u zich soms een en ander in ? En een bekende Antwerpse heks … Bestaan er echte heksen ?
☩JMJ☩
Citaat A. G. Stinus: “Bestaan er echte heksen ?”
Die bestaan zeker, maar de voor de menselijke natuur onmogelijke verschijnselen die zijn tentoonspreiden zijn niets anders dan de demonische activiteit waarmee zij zich inlaten door occulte praktijken. In België komen zij bijeen in de bossen van de Ardennen, die een centrum van occultisme blijken te zijn (heel ’toevallig’ situeert zich daar het beruchte Château des Amerois van de satanische oligarchenfamilie Solvay). Tegenwoordig is hekserij in opmars door de schuld van de media die het populariseren, en boeken en films zoals Harry Potter zijn, ofschoon die ten onrechte als “onschuldig” bestempeld worden, inleidingen tot het praktiseren van hekserij; daarom sporen alle serieuze exorcisten aan om dat soort boeken en films ver weg te houden van kinderen. Er zijn al meerdere gevallen van bezetenheid geweest door Harry Potter. Sterk valt het aan te raden om een Sint-Benedictuskruis of een rozenkrans, gezegend door een Katholiek priester, rondom de nek te dragen en om sacramentaliën zoals wijwater in huis te hebben. De duivel probeert mensen weg te houden van de heiligende kracht van de Katholieke Kerk; daardoor komt het bijvoorbeeld dat in de novus ordo doopritus de oude exorcismen van in de traditionele doopritus niet te vinden zijn.
De satanssynagoge (de vrijmetselarij, martinisten, rozenkruisers en hun voorlopers in vroegere eeuwen) hebben hekserij in alle tijden sinds de Hemelvaart van Christus in stand gehouden, en het feit dat het heden ten dage zo diep geïncorporeerd zit in de samenleving is het gevolg van de algemene overname van die samenleving door de maçonnieke sekten sinds de twintigste eeuw.
Correctie: “de voor de menselijke natuur onmogelijke verschijnselen die zij tentoonspreiden”
Correctie: “De satanssynagoge (de vrijmetselarij, martinisten, rozenkruisers en hun voorlopers in vroegere eeuwen) heeft hekserij in alle”
Ja Stinus, heksen bestaan inderdaad, zo heb ik tot mijn eigen verbazing geconstateerd. Je hoeft daartoe niet eens over paranoïde of schizofrene kwaliteiten te beschikken. Ik heb er verleden jaar eentje gesproken. Ze is moederoverste van een team/heksenkring van meerdere heksen dat geografisch gezien zowat mijn provincie bestrijkt en zij was daar uiterst serieus over. Ze had geen hoge hoed op, had geen fikse puist op haar neus, droeg een gewone spijkerbroek en ze kwam niet eens op een bezemsteel aanvliegen. (Wat een teleurstelling!) Ze was alleraardigst, had geen kwaad in de zin en je zou het geenszins vermoeden, maar toch. Ze was verbaasd dat ik haar serieus nam, omdat collega’s er kennelijk nogal lacherig over deden. Hoe ernstig ik haar semi-professionele hobby daadwerkelijk echt nemen moet, weet ik niet, maar of haar occult geïnspireerde bezigheden haar innerlijke vrede (lees: zielenheil) daadwerkelijk ten goede komen, waag ik toch te betwijfelen.
Hoewel stevig met beide voeten op de grond, moet ik hierbij denken aan het relaas van een Franse exorcist, die verklaarde dat de Duivel en zijn demonen net zo graag op menselijke uitnodigingen ingaan als de hemel, de engelen en de heiligen ons bijstaan als we daarom vragen. Dat gegeven bezien in het licht van de uitspraak van de heilige padre Pio dat er meer demonen op aarde actief zijn dan er sinds Adam mensen geboren zijn, impliceert dat het er op onze aardkloot soms wel eens akelig druk aan toe zou kunnen gaan..
zoals (tot slot) onder meer blijkt uit bijgaand onthutsend artikel over Marcial Maciel, wiens perversie niet onderdeed voor die van die andere orde/gemeenschap-stichter, Gérard Croissant (alias frère Ephraim).
Zo, en dan nu het artikel, waar ik hierboven naar verwees:
https://onepeterfive.com/13-years-after-maciel-crimes-revealed-legionaries-of-christ-still-celebrating-his-legacy/
P.s. Redactie, uw site is nog altijd onveilig en wordt derhalve automatisch geblokkeerd. Is het echt niet mogelijk jullie site een veiligheidsupdate te geven? Ik speel niet graag Russische roulette met mijn pc of gsm! Merci.
Inderdaad Stinus, er zijn hier mensen met heel veel fantasie.
Er klopt iets niet, beste Michaël ! Uw relaas betreft vooral slachtoffers met een kerkelijke band. Maar het demonisme treft vooral de tegenkant. De exorcist van het bisdom Toulon, in Zuid-Frankrijk, heeft mij omstandig uitgelegd tijdens een grote parochie bijeenkomst, dat de slachtoffers van de demonen rondom ons, vooral vallen in de hoek van atheïsten en onkerkelijken. Helaas, mensen, misschien zelfs in de steek gelaten door hun engelbewaarder. Dat weten we niet, maar het zou kunnen. De bisdom priester exorcist had een drukke praktijk. Vele honderden per jaar, dwz. meerderen per week. Hij was geen psychiater, en heeft zichzelf tot exorcist moeten opwerken en bidden. Zijn band met de hemel moet enorm sterk zijn, in zijn persoonlijke strijd, vis à vis, tegen de duivel. Zijn blik was daar ook naar, ‘voor de duivel niet bang’. Wijzend op de grote groep van 600 mede – parochianen, bijeen voor festiviteiten op het landgoed van het bisdom seminarie, nabij de Midd. Zee, zei hij, dat al die praktizerende katholieken wel vijf tot zes engelbewaarders hebben die hen tegen alle fysieke en geestelijke gevaren en onheil beschermen. Anderen niet. Dolerenden, verdwaald in de geestelijke duisternis der wereld, of bekneld in de valse religies ontsprongen binnen de millenia oude muren van de Synagoge van satan, ontbreken die hemelse helpers. Dan komt van het één het ander, en is men “aan de goden overgeleverd”. Ik moet U zeggen, beste Michaël, dat levenservaring er steeds meer op wijst, dat dat inderdaad zo is, en dat de Toulonese pater exorcist gelijk heeft. De Tractus van 18 feb. 2018, wijst daarop en luidt als volgt : ——“Wie onder de hoede van de Allerhoogste blijft, woont in de bescherming van God in de hemel. Hij mag zeggen tot de Heer, Gij zijt mijn helper en mijn toevlucht ; mijn God op Hem vertrouw ik. Want Hij behoedt mij voor de strik van de jager, en voor een schamper woord. Met Zijn vleugels zal Hij u bedekken en onder Zijn wieken zult gij vertrouwen. Met een schild zal u Zijn trouw beschutten ; niet zult ge vrezen voor een pest, die rondsluipt in de nacht ; voor een pijl die vliegt overdag ; voor een ding, dat ’s nachts rondzwerft ; voor de ondergang en de duivel van de middag (x). Al vallen er duizend aan uw zijde en tienduizend aan uw rechterhand, u treffen ze niet. Want aan Zijn engelen heeft Hij over u bevolen om u te behoeden op al uw wegen. Zij zullen u op de handen dragen om uw voet niet te stoten aan een steen. Op slang en adder zult gij treden, vertrappen leeuw en draak. Omdat hij op Mij vertrouwde zal Ik hem redden ; hem beschermen, omdat hij Mijn Naam kent. Roept hij Mij aan, Ik verhoor hem ; in nood ben Ik bij hem. Ik zal hem redden en verheerlijken. Lengte van dagen zal Ik hem geven en hem Mijn heil tonen.”
Zo werkt het inderdaad, beste Michaël en beste lezers. Knoop het in uw oren, en doe er uw voordeel mee !!
(x) in het Frans is deze term begrijpelijker, “le démon du midi”, is de fatale term gebruikt voor getrouwde mannen die op latere leeftijd er vandoor gaan met een andere, veelal jongere vrouw.
Zo is het beste Jules.
@Jules van Rooyen (5 januari 2019 – 17:28)
Bedankt Michaël en bedankt Jules voor de aanvulling ervan.
Laat ons u aanbevelingen maar goed optekenen bij het Katholiek forum, dat de gelovigen ze kunnen gebruiken.
Nabrander : bovenstaande Tractus, is uit Ps. 90 : 1-7 en 11-16.
Stinus, Theo,
Een typisch verschijnsel in veel huwelijken is dat de man helemaal opgaat in zijn wereldse taken en in het geheel geen weet heeft van de geestelijke diepte van zijn vrouw. Het omgekeerde komt minder voor, maar ik heb enkele gevoelige oudere mannen gekend die als engelen alles konden zien en begrijpen wat hun eigen vrouw niet bleek te kunnen zien of te begrijpen. Er zijn ook koppels die beide het vermogen bezitten om gevoelig te kunnen waarnemen maar zelfs dan is het zo dat de man veel te veel opgaat in wereldse dingen. Velen van mijn nichten zijn zeer gevoelig en kunnen veel meer waarnemen dan ik. Een enkele nicht die spijtig genoeg reeds overleden is sprak openlijk over haar talenten.
Een aangetrouwde dame maakte haar zeer geliefde zoon tot homofiel door haar onderhuidse praktijken terwijl haar man, een neef van mij, daar geen zicht op blijkt te hebben. Dat is een veel voorkomende manier van hekserij. Ik vermoed dat hekserij meestal begint binnen het gezin. Degenen die het kunnen zien spreken dan van publieke geheimen. Zeer veel dingen des levens blijken voor velen verborgen in open zicht! Een van mijn broers heeft een vrouw met fijne talenten die zij niet misbruikt maar mijn broer merkt daar in het geheel niets van! Hij is zakenman en kent slechts cijfertjes. Het minste geestelijk inzicht is hem totaal vreemd.
Gemakshalve noemt men dat dan fantasie, nietwaar?
Zo ken ik enkele dames die wel zeer godsdienstig zijn en ondanks hun vrouwelijke talenten toch niet merken dat de priester en de bisschop hen om de tuin leiden met de vervloekte Vaticaan2-vervormingen van de Traditionele Katholieke Leer. Blijkbaar ondergaan velen een vorm van hypocrisie en zijn zich daar zelf niet van bewust. Want de angst om het respect voor geestelijken te schaden is groter dan de angst om de waarheid te schaden. De gevolgen zijn niet te overzien. Kent gij het Eerste Gebod, Stinus?
Misschien wilt gij wel zo goed zijn het eerste Gebod eens ernstig te overdenken! Weg met de hypocrisie!
Beste Eric,
Je lijkt wel in een universum te leven enkel bevolkt met heksen, engelen, duivels en tutti quanti. Word eens wat realistisch a.u.b. En het Tweede Vaticaans concilie, dat is niet vervloekt. Je ziet echt teveel duivels en heksen.
A. G. Stinus
Als ik aan hekserij betovering en dat soort praktijken denk, dan vind ik het al heel wat om het eerst bij de mens zélf te zoeken. Zijn er bijvoorbeeld mensen die hun medemensen beheksen? Kunnen mensen andere mensen hun geest beïnvloeden? Zijn er geesten van mensen soms betoverd, en zo ja hoe?
En dan kom ik al gauw op woorden en daden.
Wanneer een kind geboren wordt, dan is is het, denk ik, onschuldig en teer. Misschien zit het kwaad er al in wegens erfzonde, maar dat even terzijde.
Nu gaat een baby groeien en neemt alles over wat en dat er in zijn omgeving gebeurt. Hij wordt nu beïnvloed met daden en woorden die hij meemaakt. Taal bijvoorbeeld, is iets dat hij leert en hij gaat zich d.m.v. de taal al een identiteit aanmeten, het ‘ik’. Deze identiteit is dus een soort kopie van zijn ouders, immers al met wie men opgaat, daar wordt men mee besmet.
Wanneer het kind met veel liefde en respect wordt omringd, dan zal men een gelukkig mens kweken. Maar, er zijn ook situaties die het kind geestelijk een beetje kunnen breken. Denk aan een operatie op jonge leeftijd met slechte verdoving, een prik, een verkrachting, een mishandeling, onbegrip, ziekte en andere zaken die en kind kunnen beïnvloeden zoals films, boeken, muziek, radio enzovoort.
En dan gaat het kind naar school. Daar wordt het ‘betoverd’ met woorden en begrippen, met hoe, volgens de leraar de wereld in elkaar steekt. Soms wordt de ene leugen op de andere gestapeld. Het wordt soms zelfs bijvoorbeeld verleid om te gaan denken dat hij of zij een ander is, een man of een vrouw, of nog anders? Dit lijkt mij ook een vorm van ernstige betovering.
Kortom, de geest van de mens kán betoverd worden, ook al is het de mens zelf die zichzelf ook nog een betoverd heeft: egoïsme heet dat onder andere.
Deze conditionering zit heel diep bij de mensen. Sommige wanen zich bijvoorbeeld een Nederlander, of een man, of een baas, of wat dan ook. Ook al zijn ze dat -in wezen- niet. Ze ZIJN gewoon.
De normale mens is een zelfzuchtig wezen. Alles draait om hém. En daar begint het al mee, de zelfzucht. Hier ontstaat veel kwaad uit, zo erg dat het soms satanische vormen aan kan nemen. Uit dit grote kwaad ontstaan oorlogen, dood en verderf.
De oplossing zou dus kunnen liggen in het de-conditioneren van de mens. Een ieder kan aan zichzelf beginnen. Wie ben je? Wat ben je? Wees eerlijk en zoek. Lees wat Jezus over ons ego zegt. Zegt hij niet dat je nederig moet zijn? En eerlijk? En rechtvaardig? Niet op materie gericht? Niet op illusionaire zaken gericht? Is de geest niet Heilig? Betekent dat niet Heel, Zuiver?
Welnu. Een zuivere geest zal zich wel bewust van zichzelf zijn. Absoluut bewust. Zonder denkfouten. Zegt Hij niet daarom dat er geen meester boven je is dan God?
Satanisme lijkt mij dus (ook) een vorm van egoïsme. Van verwardheid van de geest en het lichaam. Als onvolwassen domme kinderlijke lust. Pas als men zichzelf gezuiverd heeft, dan pas kan men anderen helpen te zuiveren. Maar, ik denk dat veel van wat ik schrijf als totaal onbegrijpelijk kan overkomen. Zeker hier.
Conclusie: wie niet zelf eerst zélf een zuivere geest (en lichaam, want de zijn samen) heeft, dus een geest die werkelijk vrij is van onwetendheid, een geest die kiest voor het goede, een geest die de wijsheid heeft ontvangen, een rijpe geest, enzovoort, die kan een ander niet helpen. Wanneer de mens zichzelf niet begrijpt (d.i. zijn ‘geest’), dan zal hij een ander ook niet werkelijk kunnen helpen.
Het kwaad is er in ontelbare vormen, het goede is maar één. Laat daarom het kwaad zichzelf maar helpen, maar besteed u er toch geen aandacht aan. Het heeft al genoeg aan zichzelf. Geef aandacht aan het goede, dan groeit dat misschien. Het kwaad heeft dus ontelbare koppen, als je er een afhakt verschijnen er weer zoveel nieuwe. Het goede heeft dat niet. Die is één.
Het kwaad zal je steeds weer roepen. Hij heeft jou nodig om te zijn. Niet andersom.
Ik denk dat de geestelijk leer van de Bijbel wel eens dieper kan zijn dan soms gedacht.
Mij slotsom is dan ook dat velen onder invloed zijn van ‘de slechte’. Zeer velen. Misschien meer dan de helft. Veel meer.
Wat wilt U nu zeggen, beste Raphaël, er zit kop noch staart aan uw betoog, U draait in het rond als een V2 misvormde geest, noch komt bij U de waarheid van Christus aan bod, geen woord daarover, dus ik vrees voor uw toewerken naar het uiteindelijke heil. U laat zelfs de Overlevering en de Traditie van de katholieke Kerk van altijd, onbenoemd.
Alstublieft, hier geen ruimte voor gutmenschen geleuter, geen protestante priet praat, noch de subversieve loge propaganda. Er zijn hier al te veel frequente stoorzenders, zoals die hieronder, op de webstek van de katholiek Traditie !
We moeten ons aan Jezus, zijn boodschap en zijn sacramenten optrekken om ons te ontdoen van wat niet deugt, ontdoen van het kwade dat zijn oorsprong heeft in onszelf, de andere mensen en de duivel, zodat we finaal naar God kunnen toegroeien.
En hoe gaat u dit doen, AGstinus? Leg het ons, voor één maal, uit. Hoe gaat u, zoals u schrijft “finaal naar God toegroeien”????
Peter,
Uw vraag is gemakkelijk te beantwoorden, en het antwoord wordt hierboven praktisch gegeven : door oprecht de sacramenten te ontvangen, te bidden en overeenkomstig het evangelie, de tien geboden en de Bergrede te leven. Samengevat : Gods wil op aarde volbrengen.
Beste groeten, A. G. Stinus
Stinus, ik ontmoet bij gelegenheid een aantal dames en enkele heren die geestelijke macht hebben omdat zij kunnen zien vanuit hun ziel. Op zichzelf is dat niets bijzonders. In iedere familie treft men wel enkele talentrijke mensen aan. Grote kunstkenners die het vooral om geld te doen is bezitten eveneens het talent om veel te kunnen zien. Dan zijn er de grote kunstenaars zelf. Bijvoorbeeld Michelangelo en Gustave Moreau zijn verhelderend voor iedereen die bereid is innerlijk te (willen) zien.
Dat kennis macht geeft kan men ook bij wetenschappers ondervinden, spijtig gaat het dan meestal om duistere macht die God wil mijden. Vandaar het valse onderricht over evolutie, klimaat en de ruimte. Die grofstoffelijke wetenschappen hebben ook overeenkomstige grofstoffelijke gevolgen voor de samenleving.
Niets om trots op te zijn.
Goddeloze mensen met geestelijke talenten kunnen zeer gevaarlijk zijn omdat degenen die geen goede geestelijke beleving hebben bij voorbaat aan hen overgeleverd zijn.
Dit is een van de zware gevolgen van Vaticaan2.
Stinus, indien gij onwetend zijt over talenten dan moet gij geen leraar zijn want dan verwekt gij grote bitterheid bij jongeren en bij andere onwetenden.
Eric,
Geestelijke macht hebben … zien vanuit de ziel … geestelijke beleving. Allemaal zeer vaag. Ik probeer gewoon een goed katholiek te zijn, en heb altijd op een eerlijke manier aan wetenschappen gedaan. Daar is niets mis mee.
A. G. Stinus
Stinus u schrijft: ” Ik probeer gewoon een goed katholiek te zijn, en heb altijd op een eerlijke manier aan wetenschappen gedaan. Daar is niets mis mee.”
Aanvaard dan de goddelijke wetten in ere gehouden in de zovele leerrijke documenten uitgevaardigd door heilige Pausen. En aanvaard dan de geopenbaarde waarheid van God omtrent alle zaken incluis de schepping in de Heilige geschriften. Niet wat u zegt dat u bent is waar maar wat God ziet in Zijn Licht van Waarheid.
Stinus,
het gaat hier ’toevallig’ over vader Amorth en exorcisme : geestelijke arbeid.
Stinus, gij zijt blijven stilstaan in de tijd van toen.
Ik kan niet zonder geestelijke beleving, al was het slechts in fijne gedichten. Voor mij is dat als voedsel en drank. Dus al die jaren heeft Rome me hartsgrondig de duisternis ingejaagd. Doorheen een zee van onbegrepen ellende moest ik zwoegen om uiteindelijk de Tridentijnse Mis terug te vinden. Wat een opluchting. Goddank!
Gij hebt dus niet het minste geestelijk gevoel, laat staan geestelijk inzicht.
En gij denkt dat ge dat nu nog steeds moet volhouden.
MET AKELIGE GEVOLGEN VOOR UW NAASTEN!
Laat uw verstands-spelletjes vallen en ontdek de innerlijke wereld, waar de Geest vrij is en ongeremd, dan pas kunt gij uw naasten echt van dienst zijn, Stinus, en gij zult de mensen heel anders gaan zien zoals gij hen nu niet begrijpt.
Peter,
Je schrijft : “Aanvaard dan de goddelijke wetten in ere gehouden in de zovele leerrijke documenten uitgevaardigd door heilige Pausen.” Dat is niet zo een verstandige uitspraak.
1) De goddelijke wetten zijn eerst en vooral te vinden in de Bijbel : de 10 geboden en de Bergrede. Geen paus of Kerk kan daar iets aan veranderen, en iedereen kan ze begrijpen.
2) De bijhorende leer van de Kerk komt vooral tot uiting in concilies en in ex-cathedra uitspraken van pausen (nog maar 2 keer gebeurd). In het tweede geval : of die paus daarbij heilig was of niet maakt niets uit (wie niet heilig is kan trouwens nog altijd worden heilig verklaard). En het tweede Vaticaans concilie was dus ook een concilie waarvan je de leer moet aanvaarden.
Vriendelijke groet, A. G. Stinus
☩JMJ☩
Citaat A. G. Stinus: “(nog maar 2 keer gebeurd)”
Klopt niet. Uitspraken ex cathedra zijn trouwens geen verzinsel van het Eerste Vaticaans Concilie, maar de mogelijkheid tot die pontificale uitspraken is door goddelijke (dus niet door menselijke) institutie onderdeel van het Pausdom; dergelijke uitspraken zijn dan ook herhaaldelijk geschied doorheen de Kerkgeschiedenis, en ook de dogmatische definitie van Vaticanum I over de pauselijke onfeilbaarheid was zelf reeds intrinsiek een ex cathedra uitspraak van de Paus, waaraan de concilievaders hun onderwerping gegeven hebben (door de gehoorzaamheid van de concilievaders kreeg toen het gallicanisme dan ook de doodsteek; dat was een historisch moment). U maakt een karikatuur van de ecclesiologie door te beweren dat er nog maar twee uitspraken ex cathedra geweest zijn. Iedere pauselijke uitspraak over het Geloof en de Moraal, aan de gehele Kerk gericht, die aanvangt met “Als iemand zegt”, en eindigt met “hij zij anathema”, is bijvoorbeeld ex cathedra en bijgevolg onfeilbaar en onherroepelijk.
Wat u voorstelt is alsof men zou beweren dat er in de gehele successie van oud-testamentische hogepriesters in Jerusalem, sinds de goddelijke institutie van dat ambt via Mozes, slechts twee profetische orakels (de hogepriesterlijke orakels waren het oud-testamentisch equivalent van de nieuw-testamentische ex cathedra uitspraken) geschied zouden zijn. Volstrekt onjuist en bizar.
Er zijn welgeteld 2 uitspraken van een paus ex cathedra geweest : in 1854 (dogma van Maria als Onbevlekte Ontvangenis) en in 1950 (tenhemelopneming van Maria). Dat is alles. Al goed dat we als katholiek gelovige niet verplicht zijn alles te geloven wat de paus vertelt.
☩JMJ☩
Citaat A. G. Stinus: “Er zijn welgeteld 2 uitspraken van een paus ex cathedra geweest : in 1854 (dogma van Maria als Onbevlekte Ontvangenis) en in 1950 (tenhemelopneming van Maria). Dat is alles.”
Neen, dat klopt niet. U moet niet de Kerkgeschiedenis proberen uit te wissen.
Sorry Benjamin, maar alles wat de paus vanop zijn troon zegt moet een katholiek niet als geloofswaarheid aannemen (wees blij). Welgeteld 2 uitspraken ex cathedra zijn er geweest tot nu toe. De pausen moeten geen kletskousen worden inzake geloofswaarheden die we als absoluut geldig moeten aanvaarden. De Bijbel en de besluiten van concilies zijn al heel wat.
Ex cathedra is afkomstig van het Latijn en betekent letterlijk: ‘vanuit de zetel’ (gesproken vanuit de pauselijke zetel). De uitdrukking heeft verschillende betekenissen:
een beslissende en gezagvolle leeruitspraak van de paus.
iets op zeer belerende toon uitspreken.
voor een groep mensen een bepaalde materie doceren.
Als een paus iets ‘ex cathedra’ afkondigt, dan heet hij onfeilbaar te zijn. Sinds het Eerste Vaticaans Concilie in 1870 het dogma van de onfeilbaarheid heeft afgekondigd, heeft slechts eenmaal een paus ex cathedra gesproken, namelijk Paus Pius XII, die in 1950 het dogma van de tenhemelopneming van Maria afkondigde.
Het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) bevestigde de onfeilbaarheid van de Paus met de uitspraak: “Deze onfeilbaarheid bezit de paus, het hoofd van het college van bisschoppen, krachtens zijn ambt, wanneer hij als opperste herder en leraar van alle gelovigen, die zijn broeders versterkt in het geloof een leer omtrent geloof of zeden door een definitieve akt proclameert” (Tweede Vaticaans Concilie, Lumen Gentium, Hoofdstuk 3, Artikel 8, alinea 25). De Paus bezit deze onfeilbaarheid als “Opvolger van Petrus” wanneer hij “ex cathedra” spreekt, wat Latijn is voor “vanuit de stoel”, wat inhoudt dat hij in zijn officiële functie spreekt.
Een groep Katholieken splitste zich, teleurgesteld over het dogma van de onfeilbaarheid, af van de Katholieke Kerk. Zij vormden de Oudkatholieke Kerk.
Een aantal theologen, waaronder Hans Küng wees er op dat de idee van een onfeilbaarheid onlogisch en onhoudbaar is omdat opeenvolgende Pausen elkaar hebben tegengesproken.
In elke kathedraal staat een cathedra van de titelhoudende bisschop.
Cathedra komt van het Oudgriekse καθησθαι (kathèsthai) wat zitten betekent. De zetels waar de paus en bisschoppen in zitten worden daarmee bedoeld. Het gebouw waarin de zetel stond, een kathedraal, is ook daarvan afgeleid.
– Interessant om weten is dat het dogma van Maria die “onbevlekt ontvangen” is (vanaf de eerste ogenblikken van haar bestaan gevrijwaard van de erfzonde) in feite bevestigd werd door de gebeurtenissen in Lourdes. Maria zei tegen Bernadette : “Ik ben de Onbevlekte Ontvangenis” (maar dan in het lokale dialect). Bernadette verstond deze term niet, maar vertelde alles letterlijk aan haar pastoor. Die verstond het natuurlijk wél, en raakte daardoor ook overtuigd van de waarachtigheid van de verschijningen. Eerder geloofde hij Bernadette niet.
– De geschriften van Hans Küng, mijd die als de pest.