Eucharistisch mirakel van Santarem, Portugal, 1225

Rond het jaar 1225 leefde er een vrouw in Santarem, die zeer ongelukkig was met haar huwelijk. Ze was overtuigd dat haar echtgenoot niet van haar hield, en dat hij niet trouw was. Ze probeerde in eerst verschillende dingen om de affectie van haar man terug te winnen, maar zonder resultaat. Als een laatste wanhopige poging, ging ze naar een waarzegster. De waarzegster beloofde de vrouw dat haar man zou terugkeren naar zijn wegen van liefde, indien de vrouw haar een geconsacreerde hostie zou brengen. Dit maakte de vrouw bang, omdat ze wist dat het heiligschennis was, maar ze gaf uiteindelijk toch toe. Ze ging naar de Mis in de St-Stevenskerk en ontving de Communie, maar at de Hostie niet op. In plaats daarvan ging ze onmiddellijk naar buiten en nam ze de Hostie uit haar mond en stopte het in haar sluier. Dan ging ze naar de waarzegster.  Tijdens de wandeling begon de Hostie te bloeden in de sluier. De vrouw was er zich niet van bewust totdat voorbijgangers haar aandacht erop vestigden, dachtend dat zij het was die aan het bloeden was. De vrouw raakte in paniek, en in plaats van naar het huis van de waarzegster te gaan, liep ze naar huis. Ze stopte de bloedige sluier met de Hostie in de bodem van een koffer, niet wetend wat ze anders moest doen. Toen haar man thuiskwam zei ze niets.  Later in de nacht werden ze wakker door mysterieuze lichtstralen die van de koffer kwamen, en die door het hout gingen en de kamer verlichtten. De vrouw beleed toen haar zonde tegenover haar man en beiden knielde in aanbidding voor de resterende uren, tot de ochtend, toen de parochiepriester werd ingeroepen.  Het nieuws van de mysterieuze gebeurtenis verspreidde zich snel en trok talloze mensen aan die het mirakel wilden aanbidden.

Vanwege de gekte werd prompt een Kerkelijk onderzoek ingesteld. De bloedige Hostie werd in processie naar de kerk van St-Steven gebracht, waar het in was werd ingebed (om het bloed en de Hostie te bewaren) en veiliggesteld in het tabernakel. Enige tijd later, toen het tabernakel werd geopend, werd een ander mirakel ontdekt. De was die de Hostie had omvat werd in stukjes gebroken teruggevonden, en de Hostie bevond zich miraculeus ingesloten in een kristallen pyxis, samen met het kostbaar bloed. Dit werd later in een gouden en zilveren peervormige monstrans geplaatst met 33 zonnestralen, waar het tot op vandaag in bewaard wordt.  Na het onderzoek en de goedkeuring door de Kerkelijke autoriteiten, werd de kerk van St-Steven de nieuwe naam “de Kerk van het Heilig Mirakel” gegeven. Het kleine huisje waar het mirakel gebeurd was, bevond zich langs de Via delle Stuoie in Santarem.

Van de tijd van het mirakel tot nu wordt op de tweede zondag van april de gebeurtenis nagespeeld door lokale acteurs. Het echte Eucharistisch Wonder wordt van het huis, dat in 1684 tot een kapel werd omgedoopt, naar de kerk gebracht. Na 750 jaar blijft het bloed miraculeus nog steeds vloeibaar, en tart het alle natuurlijke wetten van de wetenschap. De Hostie is niet rond van vorm, en geeft echt vlees weer met enkele delicate aders die erdoor lopen van boven naar beneden, waar een hoeveelheid bloed in het kristal is verzameld.

Origineel gepubliceerd op Crux Ave Spes Unica