Adam en Eva verloren controle over hun genitaliën
“Het was niet gepast dat dit schepsel zou blozen over het werk van zijn Schepper. Maar door een rechtvaardige straf, was de ongehoorzaamheid van hun genitaliën het gevolg van de ongehoorzaamheid van de eerste mens, voor welke ongehoorzaamheid ze bloosden toen ze hun schaamdelen bedekten met vijgenbladeren, die voorheen niet schaamtelijk waren… Ze waren ineens zo beschaamd over hun naaktheid, die in de dagelijkse gewoonte waren van het naar elkaar kijken, dat ze die seksuele ledematen niet langer naakt konden aanzien, maar er onmiddellijk voor zorgden dat ze ze bedekten. Daarom zagen ze die ledematen voorheen niet als ongehoorzaam aan de keuze van hun wil, die zeker zou geweest zijn zoals de rest van hun lichaam door hun vrijwillige wil.” (Tegen de twee brieven van de Pelagianen, 1,31-32).
De Heilig Augustinus redeneerde dus als volgt: als gevolg van de zondeval zijn alle delen van ons lichaam onder onze controle, behalve onze genitaliën. We sturen ons oog om te kijken, onze voeten om te bewegen, onze handen om iets vast te nemen. Onze geest controleert ze. Maar onze seksuele organen hebben een leven en een wil op hun eigen. Ze proberen over te nemen. Ze doen ons dingen doen die we niet willen (ongewenst opgewonden worden). Augustinus schreef deze ‘ongeregeldheid,’ ‘ongehoorzaamheid’, ‘zelf-gewilde passie’ toe aan de zonde van Adam en Eva. Het is ons opgelegd als een soort straf.
In het paradijs was er geen seksueel plezier of verlangen
“In het Paradijs zou het mogelijk geweest zijn om nakomelingenschap te verwekken zonder de dwaze seksuele passie. De seksuele organen zouden gestimuleerd worden in hun noodzakelijke activiteit door de kracht van de wil alleen, net zoals de wil de andere organen controleert. Dan, zonder geprikkeld te worden door de aanlokking van de lust, zou de man op de borsten van zijn vrouw kunnen liggen rusten met volledige vrede van geest en lichamelijke kalmte, en het deel van zijn lichaam zou niet geactiveerd worden door onstuimige passie maar in werkende dienst gebracht worden door het opzettelijk gebruik van kracht wanneer de nood ertoe is, en het zaad zou in de baarmoeder gebracht worden zonder verlies van maagdelijkheid van de vrouw. Zodus, de twee zouden samen kunnen gekomen zijn voor impregnatie en conceptie door een daad van de wil, eerder dan door seksuele passionele begeerten.” (Stad van God, Boek 14, Hoofdstuk 26).
De passie in seksuele organen door hun eigen wil is veroorzaakt door zonde
“De vraag voor ons, gaat dan niet over de beweging van lichamen, zonder hetwelk geen seksuele gemeenschap kan zijn; maar over de schaamtelijke beweging van de organen van voortplanting, die zekerlijk afwezig zou kunnen zijn. En toch zou de vruchtverwekkende verbintenis er nog steeds kunnen zijn, indien de voortplantingsorganen niet gehoorzaam zouden zijn aan seksuele passie, maar gewoonweg aan de wil, zoals andere ledematen van het lichaam. Is het zelfs nu niet het geval, in het sterfelijk lichaam, dat een bevel wordt gegeven aan de voet, de arm, de vinger, de lip of de tong en ze onmiddellijk in beweging worden gezet door deze wenk van onze wil? En zelfs de vloeistof die in onze urinaire vaten gevat zit gehoorzaamt aan het bevel om uit ons te vloeien naar ons genoegen, en zelfs indien we geen overmatige druk voelen; […]. Met welk hoeveel groter gemak en rust dan, indien de generatieve organen van ons lichaam inschikkelijk zouden zijn, zou natuurlijke beweging volgen en de menselijke conceptie bewerkstelligd worden… ” (Over Seksueel Verlangen, Boek II, hoofstuk 53).
Seksuele passie tijdens de geslachtsgemeenschap is de drager van de erfzonde
“Als zodanig is de hedendaagse toestand van de sterfelijke mens, dat de echtelijke geslachtsgemeenschap en de seksuele passie tegelijkertijd in actie zijn; en bij deze gelegenheid gebeurt het dat als de seksuele passie gelaakt wordt, zo ook de geslachtsgemeenschap, hoewel echter wettelijk en eerbaar, en het wordt verwerpelijk gezien door die personen die niet bereid zijn om het onderscheid tussen hen te trekken. [in Augustinus’ tijd waren er ook mensen die seks op zich als slecht en zondig beschouwden, wat uiteraard verkeerd is]. Ze geven geen acht aan het goed van de echtelijke staat, welke de glorie van het huwelijk is; ik bedoel nakomelingschap, kuisheid en de huwelijksbelofte. Het kwaad echter, waar het huwelijk zelfs uit schaamte voor bloost, is niet de schuld van het huwelijk, maar van de seksuele passie van het vlees. Echter, zonder dit kwaad is het onmogelijk om het goede einddoel van het huwelijk tot stand te brengen, zelfs het verwekken van kinderen; wanneer deze daad zal worden gesteld, wordt er heimelijkheid nagestreefd, getuigen verwijderd, en zelfs de aanwezigheid van de kinderen die uit dit proces worden geboren wordt vermeden zodra ze de leeftijd van verstand bereiken. Zo komt het te gebeuren dat het huwelijk wordt toegelaten om alles wat wettelijk is in die staat ten uitvoer te brengen, enkel mag het niet vergeten worden om alles te verbergen dat ongepast is. Daaruit volgt dat kinderen, hoewel niet in staat om te zondigen, toch niet geboren worden zonder de smet van de zonde – niet inderdaad, door wat wettelijk is, maar door wat onbetamelijk is: want uit wat wettelijk is, wordt het natuurlijke geboren, van wat onbetamelijk is, zonde. Van de natuur die geboren wordt is God de Auteur, die menselijke wezens schiep en die man en vrouw verenigde onder de echtelijke wet, maar van de zonde is de auteur de subtielheid van de duivel die verleidt, en van de wil van de mensen die toestemmen. (Over de Genade van Christus, Boek II, hoofdstuk 42)
Seksueel verlangen, zelfs in een goed huwelijk, geeft de erfzonde door
“Huwelijk op zichzelf is eerbaar in al het goed die er betrekking op heeft, maar zelfs wanneer het bed onbezoedeld is, als het komt tot het feitelijke proces van voortplanting, kan de omhelzing die op zich wettig en eerbaar is, niet gedaan worden zonder het vuur van de seksuele passie, om in staat te zijn om dat te bereiken wat behoort tot het gebruik van rede en niet van seksuele passie (het verwekken van een kind). Nu, deze passie, als deze de wil volgt of voorafgaat, doet op één of andere manier, door een kracht op zichzelf, de ledematen bewegen die niet eenvoudigweg kunnen bewogen worden door de wil, en op deze manier toont dit aan dat ze niet de dienaar zijn van een wil die het beheerst, maar eerder als een straf, van een wil die het niet gehoorzaamt. Het toont daarbij dat het moet geprikkeld worden, niet door vrije keuze, maar door een zekere verleidelijke stimulus, en dat het daardoor schaamte produceert. Dit is de vleselijke seksuele begeerte. Het is de dochter van zonde, en wanneer het instemming krijgt tot het stellen van schaamtelijke daden, wordt het de moeder van vele zonden. Nu is alles wat door deze seksuele begeerte in het bestaan komt door natuurlijke geboorte gebonden door de erfzonde, tenzij het wedergeboren wordt in Hem, die de Maagd ontving zonder deze seksuele begeerte. Daarom, toen Hij zich verwaardigde om geboren te worden in het vlees, was hij alleen geboren zonde zonde [De H. Augustinus vergat hier de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, omdat hij er nooit van had gehoord, dus we kunnen het hem niet kwalijk nemen] (Over seksueel verlangen, Boek I, hoofstuk 27).
“Er was geen echtelijk samenleven bij Maria en Jozef [zoals gewone gehuwde koppels]; want Hij die zonder zonde moest zijn en niet in zondig vlees werd gezonden, maar in de gelijkenis van zondig vlees, zou onmogelijk in zondig vlees kunnen gemaakt zijn zonder die schaamtelijke seksuele passie van het vlees die van de zonde komt, zonder hetwelk Hij wilde geboren worden, zodat Hij ons zou kunnen leren dat ieder die geboren wordt door seksuele gemeenschap in feite zondig vlees is, omdat Dat alleen wat niet geboren was uit zo’n gemeenschap, geen zondig vlees was [behalve dan de Maagd Maria die uit Joachim en Anna werd geboren, die de geheimzinnige Zegen uit de Ark ontvingen en zo zonder zonde Maria verwekten, want Christus moest in een onbevlekt en onbezoedeld Tabernakel van Vlees neerdalen uit de Hemel en Mens worden, niemand was dus waardig behalve Maria]. Desalniettemin is geslachtelijke gemeenschap op zich niet zondig, wanneer het gepaard gaat met de intentie van het verwekken van kinderen; omdat de goede wil van de geest het daaruitvolgende lichamelijke plezier leidt, in plaats van zich erdoor te laten leiden; en de menselijke keuze is niet afgeleid van het juk van de zonde die erop drukt, aangezien de klap van de zonde teruggebracht wordt tot het doel van het verwekken van kinderen. Deze seksuele passie dan, is op zichzelf geen goed in het huwelijk. Het is een obsceniteit in zondige mensen, een noodzakelijkheid in ouders die kinderen produceren, het vuur van de wulpse genietingen, de schaamte van het echtelijk plezier. (Over seksueel verlangen, Boek I, hoofdstuk 13)
Het hebben van kinderen is de enige waardige vrucht van seksuele gemeenschap
“De eerste natuurlijke verbintenis van de menselijke samenleving is man en vrouw… Ze zijn aan elkaar gebonden, zij aan zij, en ze wandelen samen (in het leven) en leiden elkaar terwijl ze gaan. Dan volgt de verbinding van het delen van kinderen, die de enige waardige vrucht is, niet van de band tussen man en vrouw, maar van hun seksuele gemeenschap. Want het is mogelijk dat er in beide seksen een zekere vriendschappelijke en echte verbintenis bestaat, zonder zo’n gemeenschap, met de man die heerst en de vrouw die gehoorzaamt.” (Over Huwelijk, hoofstuk 1)
Seksuele gemeenschap in huwelijk, niet om kinderen te verwekken, is een dagelijkse zonde
“Gehuwde personen zijn elkaar niet enkel het vertrouwen van hun seksuele gemeenschap op zich schuldig, voor het verwekken van kinderen, die de eerste gemeenschap van de menselijke aard vormt in deze sterfelijke toestand, maar ook in een manier, een wederzijdse dienstbaarheid van het versterken van elkaars zwakheid, om de onwettelijke gemeenschap te vermijden… Want gemeenschap in het huwelijk voor het krijgen van kinderen is niet zondig; maar het bevredigen van seksuele passie, zelfs met iemands man of vrouw met de redelijkheid van de huwelijkstrouw is een dagelijkse zonde; maar overspel of hoererij is een doodzonde. Natuurlijk is het zich onthouden van alle gemeenschap inderdaad zelfs beter dan de gemeenschap in het huwelijk die plaatsgrijpt voor het goed van het krijgen van kinderen.” (Over Huwelijk, hoofdstuk 6)
Een perfect Christelijk koppel leeft samen als broer en zus
“Een Christen kan daarom in harmonie leven met zijn vrouw op drie manieren: 1. met haar zijn vleselijke verlangens vervullen, iets waar de apostel Paulus over spreekt met toestemming, niet met bevel; 2. zorgen voor de verwekking van kinderen, wat tot op zekere graad prijzenswaardig kan zijn; of 3. zorgen voor een broederlijke en zusterlijke vriendschap, zonder enige lichamelijke verbintenis, zijn vrouw hebbend alsof hij haar niet had, is het meest uitstekende en sublieme in het huwelijk van Christenen: echter op die manier dat hij de naam van tijdelijke relatie haat, en de hoop van altijddurende zaligheid liefheeft.” (Bergrede, Boek I, hoofdstuk 42)
Origineel gepubliceerd op: cruxavespesunica.org
Onderstaande film toont het verhaal van de bekering van Augustinus. Hij was door de Romeinen naar Carthago gezonden en leidde een losbandig en goddeloos leven en twijfelde over het ware geloof, totdat hij op een gegeven moment een kinderlijke stem hoort die hem zegt de H. Schrift te lezen. De Bijbel opent bij de brief van de H. Paulus aan de Romeinen, hoofdstuk 13, vers 13-14:
Laten wij ons behoorlijk gedragen, als op klaarlichte dag, en ons onthouden van braspartijen en drinkgelagen, van ontucht en losbandigheid, van twist en nijd. Bekleedt u met de Heer Jezus Christus, en koestert geen zondige begeerten meer.
Augustinus wordt hierdoor zo geraakt dat hij zich volledig bekeert. Hij laat in de paasnacht van het jaar 387 zich dopen en vier jaar later wordt hij priester gewijd. Nog eens vier jaar later wordt hij bisschop. Hij heeft tijdens zijn ambt als bisschop vele boeken geschreven en is uitgeroepen tot Kerkleraar.
Een heel goed verlichtend artikel, dat veel begrip brengt i.v.m. ons zelf, het huwelijk en de menswording van Christus. Aanbevolen aan allen die Katholiek willen zijn. Een heel goed begrip van de erfzonde, die veel verklaart in de dagelijkse handelingen van de mensen.
Het bestuderen van de erfzonde, geeft ons een duidelijk beeld van wie we werkelijk zijn en van het wonder van de verlossing, dat tot uiting komt in het kort maar mooi gebed; Het angelus.
Een betrouwbaar boek over dit onderwerp is “De theologie van het lichaam”, van Johannes – Paulus II (wel een turf van zo een 700 bladzijden, nu verkrijgbaar in Nederlandse vertaling). Het is de bundeling van een groot aantal catechesen die de paus over dit onderwerp gaf in het Vaticaan.
Ik denk wel dat men zich moeilijk een voorstelling kan maken van het lichaam van man en vrouw in het paradijs. Veelal kan men er alleen maar over spreken in abstracte termen.
Als dat boek komt van JP II, dan zeg ik; neen dank u. Ik lees liever de geschriften van voor 1960, die zijn tenminste nog zuiver. Hier en daar komen dwalingen voor in deze modernistische boeken. Soms is het zo omschreven dat men de list nauwelijks of niet ziet en het ganse voor waarheid aanvaard. Dat is heel gevaarlijk.
TvhL gaat hier juist lijnrecht tegenin, door het eerste doel van het huwelijk ( het krijgen van kinderen, dmv seksualiteit) te verplaatsen naar het tweede doel, en seksualiteit als uitdrukking van liefde (dit dus geheel niet volgens Augustinus) als eerste doel naar voren te halen. Dat is hooguit het secundaire doel en een dagelijkse zonde, zoals augustinus uitlegt
Hildegard van Bingen verklaarde dat het lichaam van Adam was als een lichtkleed, een soort fijnstoffelijk geesteslichaam de, macht van de zondeval verdichte het tot vlees-materie.
Men moet dus het een en ander opnieuw gaan overdenken.
De Heilig Augustinus, waar we zeer veel aan te danken hebben, maakt het toch ook heel duidelijk dat hij zijn uiteenzetting over het geslacht slechts veronderstelt.
Dit kleine deel van zijn werk is bijgevolg noch onderricht noch profetie.
Het is dus een veel te verstandelijke uiteenzetting die werkelijk nergens op gebaseerd is.
Beknopt:
God zond een engel naar de aarde en vormde voor hem een aards lichaam. Omdat hij een hogere engel was kon hij geen geslachtsorganen hebben vermits hogere engelen een samensmelting zijn van een vrouwelijke ziel en een mannelijke ziel. Nadat Adam een aards mens werd geeft Genesis duidelijk weer dat hij in twee delen werd gesplitst: ‘de rib’ is hetgeen het hart beschermt en dus het diepere-gevoelsdeel van Adam zodat hij Eva naast zich kreeg als de afgescheiden meer geestelijk voelende en bijgevolg ook de lichamelijk vruchtbare mens. Het verstand kan geen levende vrucht voortbrengen, enkel de geest kan dat. Omdat Adam en Evan volledig nieuw waren op deze nieuwe aarde konden zij over niets beschaamd zijn want zij moesten alles nog ontdekken. Gelieve dit eens goed te overwegen a.u.b. want dit is nuchtere realiteit en geen veronderstelling.
Conclusie:
Het aards lichaam kan niet anders dan dierlijk zijn en dus altijd aan sterke willekeur onderhevig. Dit is een zware bepoeving voor ieder aardse mens. Dat God de Vader het op die wijze bedoelde geloof ik met hart en verstand.
Dat dit een beknopte weergave is uit de profeet Jakob Lorber maakt mij tot een slecht Katholiek? Neen! Na het Oude Testament en het Nieuwe Verbond van God de Vader met de mens via Jezus in het Nieuwe Testament levert Jakob Lorber de verdere stap naar meer verfijnde vergeestelijking en dieper inzicht. Het is volstrekt nutteloos zich daartegen te verzetten. Bovendien reikt Jezus ons via Jakob Lorber een bijzonder geestelijk gericht schoolsysteem aan waar geen enkele andere onderwijsvorm sedert eeuwen aan kan tippen. Waaruit bovendien eens te meer blijkt dat enkel de geestelijken de enige dienende leiders zouden mogen zijn op heel de aarde.
Seksualiteit is ook een behoefte die m.i. in ieder mens leeft, in meer of in mindere mate, ook al zou je een roeping kunnen hebben voor het kloosterleven. Dat betekent dus dat je voor God, hoe nobel streven dit ook moge lijken, je seksuele behoeften altijd zal moeten onderdrukken. Maar is dat wel zo gezond is om het altijd en zelfs je leven het te onderdrukken. Velen bleven trouw aan die belofte, maar ook velen niet. Men kan immers ook al geprofest zijn en alsnog verliefd worden op een man. Als je dan al geprofest bent, voelt dat als verraad aan God of aan de Christus, de Bruidegom, aan wie je je belofte hebt gedaan om maagdelijk en kuis te leven. Dat geldt voor de mannen ook m.b.t. het priesterschap.
Het mag dan een roeping zijn, maar wat als een kloosterling(e)e of priester ondanks dat en zijn/haar/zijn belofte aan God brandt van begeerte? Er staat in de Bijbel dat het beter is te huwen dan te branden van begeerte.
Ik geloof dat het heel gevaarlijk is iemand zo een belofte aan God te laten doen, ook al is het in eerste instantie ook zijn eigen keuze en echt ook een roeping voelt, die hij later niet zal kunnen waarmaken.
Heeft Christus vooraf een belofte gedaan aan Zijn Vader? Dat weet ik niet zo uit mijn hoofd en of dat als zodanig in de Bijbel staat. Maar een belofte maakt schuld. Zeker beloften van mensenkinderen. Men kan dan beter geen belofte doen, dan komt men tegenover God niet in een zo’n zware schuld terecht, als men zich er niet (meer) aan kan houden.
Want de eerste opdracht van God aan de mensheid was wel het bevolken van de aarde. En dat de vrouw voor de man was bestemd. Adam moet minstens één rib hebben gemist toen God eenmaal de vrouw Eva had geschapen.
De begeerte van de vrouw gaat naar de man en andersom dan misschien toch ook, lijkt mij. Je moet van sterke huize komen wil je je leven lang heel erg zuiver te blijven.
Rondom seksualiteit hangt altijd zo’n raar sfeertje: Er hangt vaak een waas van geheimzinnigheid omheen, men doet er lacherig over, of men maakt er banale grappen over, ook in kranten, op de radio en televisie. Dan de pornografische bladen, nogal prikkelend en pikant die vooral mannen tot slechte gedachten kunnen brengen. De seksuele voorlichting liet vaak te wensen over in katholieke gezinnen. Moeders met veel kinderen en dan toch preuts zijn komt voor. Seksuele voorlichting kregen de jonge tieners niet of het gebeurde op de verkeerde manier, maar zelden goed.
Zo bestaat er een gebed gemaakt door de Heilige Mechtildis m.b.t. de seksualiteit en vormgegeven in een zeer lang Onze Vader. Maar naar mijn mening helpt dit gebed niet om van seksuele zonden (in verschillende vormen) af te komen, juist omdat je het steeds weer benoemd in dat gebed. Met andere woorden, je roept het eigenlijk op, wat je af wilt zweren. Dus het is een soort bezwering tekst gegoten in het Onze Vader-gebed.
Jezus heeft ons niet zo het Onze Vader geleerd. Het Onze Vader bidden in zijn puurste vorm is dan altijd nog het beste en het mooiste wat Jezus aan zijn apostelen en daarom ook aan ons gegeven heeft.
@Imelda.
Veroordelen wil ik niemand want dan moet ik eerst bij mezelf beginnen. Maar het moet gezegd dat het zogenaamde ‘branden’ van begeerte niet zomaar gebeurt. Net voor mijn 15de werd ik tijdens zomervakantie door een vreemde vrouw gehypnotiseerd. Na jaren werd het duidelijk dat het ‘branden’ niet van mezelf kwam want toen zij het opgaf was het verdwenen in moest ik enkel nog vechten tegen een gewoonte hetgeen niet moeilijk meer was wegens geen ‘branden’ meer. Men kan ook door een of meer duivels bezeten zijn dan moet men naar een exorcist. En het laatste en meest voorkomende is dat men vanaf de zestiger jaren door alle media grondig werd misleid en verleid en alleen de generaties van 1950 of eerder begrijpen het verschil: de media zetten ons overweldigend aan tot zich overgeven aan alle mogelijke genot. Maar indien geen heks of duivel een mens belaagt hoeft men enkel nog te strijden tegen slechte gewoonten en dat is echt goed mogelijk, gewoon de wil om waakzaam te blijven en dat kan best met gebed.
Overigens moet een goede novicemeester(es) heel gauw begrijpen of iemand al dan niet geschikt is om de belofte van kuisheid af te leggen.
– “Branden van verlangen” op gebied van seksualiteit is toch zeer relatief. Als men beloofd heeft celibatair te blijven, dan moet men opkomende verliefdheid niet gaan aanwakkeren, maar vermijden. Dat geldt eveneens voor een gehuwd iemand die een derde persoon ontmoet. Een mens is toch geen beest dat blindelings zijn instincten volgt, maar een vrije wil heeft, die tot zeer veel in staat is.
– Veel prachtige priesterfiguren bewijzen dat ze wel celibatair kunnen leven. Daarvan zijn talloze getuigenissen.
– In het 2e Vaticaans concilie werd gezegd : de mens is het enige aardse wezen dat in staat is tot volledige zelfgave. Wel, bij een priester is die zelfgave een gave aan God, waarbij men zich volledig in dienst van God stelt. En voor een huisgezin moeten zorgen is dan een extra zorg die veel aandacht en energie kan vragen.
– De Kerk doet niet echt “verkrampt” op seksueel gebied. Lees het Hooglied uit het oude testament, of de “Theologie van het lichaam”. Humanae Vitae is ook zeer goede literatuur.
Het Hooglied komt van Salomo, maar die leek wel heel veel vrouwen om zich heen te hebben gehad. En er wordt alleen verteld in de Kerk dat hij om wijsheid vroeg en dat hij dat ook kreeg. Hij kon goed rechtspreken. Hij vond onder duizend vrouwen niet één vrouw. Ik weet niet hoe Salomo uiteindelijk tegenover vrouwen stond en hoeveel vrouwen hij uiteindelijk had. Bleef ie nou op het goede pad of niet? Ik vind het Hooglied eigenlijk niet in de Bijbel passen in vergelijking met alle andere Bijbelboeken.
Prediker 7:23-29 De bittere teleurstelling van Prediker.
De vrouw komt er ook bij een naar wijsheid zoekende man bekaaid af.
Vers 28b: “Eén man op duizend kon ik nog vinden, maar niet één enkele vrouw op de duizend.”
Maar of het nu Salomo geweest is die het (vers 28b) gezegd heeft. Waarschijnlijk toch niet als ik de inleiding lees (Willibrordvertaling 1978/KBS).
Hallo Imelda,
– Dat het Hooglied niet in de Bijbel past wordt nog wel meer gezegd. Maar het klopt niet. God heeft de liefde tussen man en vrouw gewild, en die is een afbeelding van de liefde tussen de 3 goddelijke personen, en een afbeelding van de onvoorwaardelijke liefde van Christus voor zijn Kerk. Wel moet men bedenken dat het Hooglied de ideale liefde tussen man en vrouw met beelden beschrijft, zoals die bestond tussen de eerste mensen in het paradijs, voor de zondeval (zie “Theologie van het lichaam”, van paus Johannes-Paulus II).
– Dat het Hooglied door Salomo geschreven was (die in de oudtestamentische tijd nogal veel vrouwen had) maakt niets uit. Het gaat hem over de tekst op zich, en hoe we die moeten interpreteren.
– Jezus heeft ons verteld hoe het huwelijk er moest uitzien : met één partner van het andere geslacht, en onverbreekbaar (zolang beide partners leven). En Hij verwijst naar “in het begin”. Dat betekent : zoals God het bedoeld heeft, zoals het in het begin bij de eerste mensen was, vóór de zondeval.
Vriendelijke groeten, AGS
Hoe kan het al een voorafbeelding van de Kerk zijn? Die was nog lang niet in zicht. Of Jezus expliciet heeft gezegd dat een man niet meer vrouwen mag hebben dan één vrouw weet ik niet. Maar dat echtscheiding in iedere geval niet de bedoeling niet. Mozes had de harten verzacht toen hij scheidingsbrieven toestond. Jezus zei dat dit oorspronkelijk niet zo was.
Maar wat als de vrouw weg wil bij de man. De man geen toestemming geeft en vervolgens deze vrouw bij hem weggegaan is? Dan hoeft hij naar mijn mening geen alimentatie te betalen, want hij is niet bij haar weggegaan, maar zij is bij hem weggegaan. Men heeft natuurlijk duizend en één situaties, waarbij iemand zou willen gaan scheiden, terecht of niet terecht.
Het Hooglied is zuiver geestelijk en heeft werkelijk in het geheel niets met erotiek te maken!
Degene die beweert dat het Hooglied iets met erotiek zou te maken hebben moet dringend niet alleen gaan biechten maar zijn gedachtengang grondig gaan zuiveren van wereldse besmettingen.
Salomon was een bijzonder gevoelig man en dat betekent dat hij zowel werelds als geestelijk zeer veel kon waarnemen.
Doordat hij veel kon waarnemen werd hij ook meer dan anderen verleid. Het zijn dan ook juist de gevoeligste vrouwen die daar het meest op reageren. Een ontmoeting tussen dergelijke gevoelige zielen is als een feest, maar tevens wordt de bekoring ook des te groter. Het is niet aan ons om iemand daarvoor te veroordelen of daar door grove ingesteldheid vals profijt uit menen te mogen halen.
Johannes van het Kruis en Theresia van Avila waren eveneens dergelijke hooggevoelige zielen en zij hebben dergelijke bijzondere bekoringen moeten doorstaan op een geestelijk niveau waarvan zeer velen niet eens vermoeden dat het kan bestaan!
Hallo Imelda,
– Man en vrouw moeten elkaar trouw zijn, net zoals Jezus de Kerk trouw is. Men mag achteraf de Bijbel als geheel zien, en (voor-)afbeeldingen ontdekken die de oorspronkelijke auteur (bv. Salomo) nog niet kon kennen. Het Hooglied bezingt niet alleen de liefde tussen man en vrouw zoals God die gewild heeft (in een christelijk huwelijk dus), maar in overdrachtelijke zin wordt ook de trouw en liefde van Christus voor de Kerk beschreven. Ik heb dat niet uitgevonden, maar wel de Kerkvaders. En die zijn een zeer goede referentie in de leer van de Kerk.
– Met alimentatie houdt de Kerk zich niet bezig ; die is natuurlijk wel voor rechtvaardigheid, en die moet (afdwingbaar) geregeld worden via de burgerlijke overheid.
– De enige vorm van “scheiding” die de Kerk aanvaardt is de scheiding van tafel en bed. Daarbij is het huwelijk nog onverkort geldig, maar wonen de partners niet meer samen. De Kerk zal dan echter nooit een nieuw huwelijk inzegenen, zolang beide partners nog leven.
– Ik zou niet weten waarom er geen erotiek mag zijn tussen gehuwde partners, zolang die niet ontspoort.
Vriendelijke groet, AGS
Het hooglied gaat niet over de liefde tussen man en vrouw,
maar wel de zuiverste geestelijke liefde van het koor van zielen voor God!
God is de Grote Geestelijke Minnaar en de Geestelijke Bruid doet sterk aan de Kerk denken, de toenmalige Joodse geestelijke gemeenschap die nog deemoedig was in die periode. Men was de woestijntocht nog niet helemaal vergeten want dat was juist de allerbelangrijkste bedoeling van God: de bloedzuiverende loutering van Zijn volk in de woestijn!
Het hooglied gaat over het Geestelijk Huwelijk van God met Zijn geestelijk volk, zoals heden Christus met Zijn Kerk!
Bijbelteksten zijn altijd geestelijk bedoeld!
Hooglied 2:7
Lutherse vertaling: [dat gij mijne vriendin niet opwekt, noch stoort voordat het haarzelve behaagt.]
Petrus Canisius: [Wekt en lokt de liefde niet, voordat het haar lust!…]
Nieuwe vertaling NBG: [wekt de liefde niet op en prikkelt haar niet, voordat het haar behaagt.]
Wilibrord 1978: [wek mijn geliefde niet, maar laat haar sluimeren zolang ze wil.]
Ondanks dat men in het algemeen voorzichtig moet zijn met Wilibrord van na Vat2 is dit vers (misschien toevallig) de beste vertaling. De geliefde die sluimert betekent zich (bewust) bevinden tussen waken en slapen en dat is een zeer gekend onderwerp bij geestelijk gerichte mensen en ook bij enkele grote kunstenaars. Het zuiverste geestelijk gebed bestaat niet uit woorden maar uit spontane innerlijke beleving van een op zuiverheid ingestelde ziel en daarom gelijkt deze verheven wijze van bidden op ‘sluimeren’ maar ook geestelijk ‘verlangend wachten’ op de geestelijke genegenheid van de Geestelijke Minnaar.
Het treft me altijd pijnlijk in het hart wanneer zelfs de braafste min of meer op de Traditie gerichte Katholieken in het Hooglied slechts de wereldse liefde menen te kunnen vinden.
Nogmaals: degene die in het Hooglied de wereldse liefde gaat zoeken moet dringend zijn gedachtegang zuiveren!
Men zou jongeren moeten waarschuwen wat wel en niet goed is aan de verschillende vormen die bestaan in seksualiteit zodat ze zich er tegen kunnen wapenen.
Erotiek = het geheel van de liefdegevoelens Eros = liefdesverlangen (m.i. meer in de betekenis van seksuele verlangens.
Zelf heb ik wel eens gezegd dat ‘seksualiteit’ niet hetzelfde is als ‘liefde’, maar wel een uitingsvorm binnen een huwelijksrelatie. Valt het erbuiten, dan ben je wellicht ongehoorzaam aan God, maar dan ben je nog niet direct een prostituee, want dan komt er ook geld aan te pas.
Een lerares op school zei dat in een huwelijk en in de intieme relatie binnen het huwelijk de bekroning een ‘kindje’ is. Een gave van God.
Zij had het vond ik heel mooi uitgelegd, maar in onze klas van meiden werd er wel wat gegiecheld. Meiden eigen (!?).
‘Agape’ is de zelf gave aan elkaar binnen een huwelijksrelatie tussen man en vrouw. Trouw, liefde, zelfbeheersing, toewijding aan je partner. Theoretisch gemakkelijker dan om het altijd goed in de praktijk te brengen, gezien de vele gestrande huwelijken. Agape staat niet in mijn woordenboek. Paus Benedictus XVI heeft een boek erover geschreven.
Dat men verkeerd zou kunnen gaan denken, kan aan de opvoeding leggen, of aan gebeurtenissen die indruk maken op je leven en je er niet los van kan komen.
Hoe het ook zij, aantrekkingskracht bestaat tussen een man en een vrouw. Dat hoeft niet meteen tot erotiek te lijden. soms kan je iemand gewoon mooi vinden, hoe die persoon is of doet of reageert. Genieten zonder bijgedachten is het mooiste. Daarom is kind zijn zo fijn. Later raak je toch in meer of in mindere mate je onschuld kwijt en kom je in aanraking met ook soms het lelijke wat rondom de seksualiteit aanwezig kan zijn.
Sekshops is de weg naar slavernij! Hoe weet ik dat? Vroeger was er in Hoorn een sexshop-winkel. Maar daar gingen wij nooit naar binnen. Dat durfden we niet eens. Na de verhalen over pornografie met kinderen op het Internet en wereldwijd besloot ik eens te gaan kijken wat er daar te koop is. Ik schrok mij wild wat ik daar zag. Van sommigen dingen had ik al wel ‘gehoord’. Ik zal ze niet noemen. Maar wat ik daar verder nog zag sloeg alles. ‘zwarte kleding/ panty’s (zoals je ziet bij prostituees) / doorzichtige kleding / zwarte leren jassen e.d./ Maar ook: kettingen / touwen om mee vast te binden. Vreselijk, één en al perversiteit. En dat is gewoon te koop via de shops en web shops? Dát moesten ze verbieden dus. Hoe kan onze regering zoiets toelaten? Er is ook totaal geen bescherming dus voor de jeugd.
correctie in de 2e zin: ‘lijden’ moet zijn: ‘leiden’
– Seksualiteit en erotiek zijn goed als die passen in Gods plan (binnen een christelijk huwelijk van een man en een vrouw). We moeten niet doen alsof dit op zich slecht is. God wil dat de mens vruchtbaar is en zich voortplant. De ramp is alleen dat seksualiteit en erotiek door de wereld misbruikt en uitgebuit worden. Het Hooglied bezingt (o.a.) de zuivere liefde tussen man en vrouw zoals God die wil. Toch geen probleem ?
– In “Humanae Vitae” schreef paus Paulus VI heel terecht dat de vruchtbaarheid en de seksuele vereniging van man en vrouw niet van elkaar mogen gescheiden worden. Net die 2 zaken worden bijna permanent van elkaar gescheiden in de hedendaagse wereld.
@ A.G.Stinus.
In eender welke teksten vindt men altijd grote of kleine anomaliën, afwijkingen. Verschillende bijbels naast elkaar leggen geeft soms verheldering.
Ik heb de neiging teksten uit de bijbel en van profeten te sublimeren, omdat het om het Woord van God gaat weet ik zonder twijfel dat al deze teksten niet anders dan geestelijk kunnen bedoeld zijn. Ik kan werkelijk geen enkele reden vinden waarom men sexualiteit zou gaan zoeken in het Hooglied en ook kan ik niet aanvaarden dat men sexualiteit boven het dierlijke zou willen verheffen. Ik ben niet preuts hoor. Katarina Emmerich beschrijft immers hoe lang en streng Anna en haar echtgenoot moesten vasten en bidden vooraleer zij gesteund door engelen mochten overgaan tot de lichamelijke daad van het zaad inbrengen in de moederschoot om hun dochter Maria te verwekken. Ik weet uiteraard niet of je wel eens hebt getracht de erotische verlangens vele dagen lang uit te stellen als vorm van boete. Dit vereist strenge waakzaamheid in gebed en volharding maar het is zeer wel mogelijk. Daarna is een zaadlozing mogelijk zonder enig gevoel of inspanning in een minimum van tijd, vooral ’s norgens zeer vroeg zowat tussen drie uur en zes uur na middernacht. Het is dus perfect mogelijk kuis te leven en kinderen te verwekken met een absoluut minimum aan erotische gevoelens. Wanneer men liever lekker wil blijven doordrammen, zelfs weken nadat bevruchting heeft plaatsgevonden, schaadt dit de ziel van de jonge vrucht! Dit laatste zou dan misschien weeral een argument kunnen zijn om van mening te verschillen. Spijtig toch.
Hallo Eric,
– Als God wil dat de mensheid zich voortplant, dan zal daar zeker wel seksualiteit bij te pas moeten komen ? De seksualiteit is een gave van God, die op zich goed is, maar op de juiste manier moet gebruikt worden, als ik me zo mag uitdrukken. En dat is binnen een huwelijk tussen een man en een vrouw. Die seksualiteit wordt verkeerd gebruikt bv. bij overspel, “vrije liefde”, porno, enzovoort.
– Ik denk dat we moeten afstappen van het idee dat seksualiteit op zich slecht is. En in het Hooglied is het toch duidelijk dat het over een liefdeskoppel gat. (Wel kan men er nog andere zaken in zien, natuurlijk). Liefde tussen man en vrouw, op de manier die God wil, is goed. De perfecte liefde was er tussen de eerste mensen, vóór de zondeval.
– Je hebt het over “het dierlijke”. Wel, wij moeten eten en drinken, net zoals dieren. Daarom is het eten bij de mens nog niet slecht. We moeten alleen op de juiste manier eten en drinken (niet te veel of te weinig, geen misbruik van alcohol, enz.) Bij seksualiteit kan men analoog te werk gaan.
– In Humanae Vitae wordt uitgelegd : men mag als gehuwd koppel gerust seksuele betrekkingen hebben op de onvruchtbare dagen.
– Goede literatuur daarover vind je ook in het dikke boek “Theologie van het lichaam” van de heilige Johannes-Paulus II. Het is de neerslag van talrijke catechesen gegeven in het Vaticaan, tijdens zijn pontificaat.
Vriendelijke groeten, AGS
Alles wat sexualiteit betref maakt deel uit van de zeer talrijke beproevingen die wij, kinderen van Eva, moeten ondergaan.
Blijkbaar is dit besef onderschat door Johannes-Paulus II en zelfs door Augustinus.
Vanaf 2012 werd ik terug Katholiek en ik was zeer verheugd in 2013 te ontdekken dat de Tridentijnse H.Mis nog steeds werd opgedragen want ik verkeerde vele jaren lang in de menig dat er van het ware Katholiscisme niets meer over was gebleven. De media lieten het trouwens voorkomen dat omwille van de PiusX boederschap iedere vorm van ‘ouderwetsheid’ een soort fascisme inhield. Daar ben ik nu wel over heen. Ik zou nu nog eerder kiezen voor het waakzame PiusX broederschap dan eender welke duivelse misleiding van de modernistische tijden.
Maar nu begrijp ik wel hoe duistere vrijmetselarij er in geslaagd is de hele bevolking te bestoken met duivelse misleidingen.
Dat neemt echter niet weg dat ook de naar traditie geneigde gelovigen niet waakzaam genoeg zijn. Met name de koffie met koekjes mentaliteit na een H.Mis of een of andere dienst kan ik wel begrijpen maar niet aanvaarden, zo ook het overduidelijk gebrek aan inzicht in hetgeen de onderschatting van sexualiteit uiteindelijk teweegbrengt.
Daarom blijf ik me met hart en ziel vasthouden aan o.a. de eigentijdse profeten Jakob Lorber en Jozef Rulof en zelfs aan de slordige Protestant Emanuel Swedenborg.
Degene die in de bijbel iets anders gaat zoeken dan zuivere geestelijke waarden doet zichzelf en vooral God de Vader zeer tekort!
Beste Eric,
Er is sof genoeg in de traditie en de openbaringen van de Katholieke Kerk zonder daarvoor een protestant hiervoor te moeten raadplegen, die zelf nog moeten leren uit de zelfde bron. Neem nu Maria van Agreda en Anna Catherina van Emmerich, daar heb je al een fatsoenlijke kluif aan.
Echter de drang die de mens ervaart, seksualiteit, zoals wij dat noemen, is een direct gevolg van de erfzonde. Hierdoor heeft de mens de controle over zijn voorplantingsorganen verloren.
Je kunt je hand zeggen, neem dit of dat op, en alle andere ledematen van je lichaam. Maar deze organen, daar ben je de controle van kwijt en heb je deze niet meer onder controle. De opwellingen die wij ervaren en waartegen wij moeten vechten zijn het direct gevolg van de fout van Adam en Eva, waarvoor God hen voor gewaarschuwd had. Bekijk maar in de wereld de zondige taal en handelingen die de mensen dagelijks doen i.v.m. deze zwakheid en last.
Ontelbare zonden in gedachten, zien, en doen, verleiding enz…
Het heeft de dood van de mens ingeluid en dit zal zo blijven tot God ons zal vernieuwen. Natuurlijk is dit de grote strijd, God of de Mommon dienen.
Ave Maria.
Ik zou toch oppassen met die Jakob Lorber, er zijn heel wat van zijn geschriften die afwijken van wat de Bijbel ons leert. Als die niet overeenkomen moet men alert zijn. Altijd bidden om onderscheidingsvermogen. Niet alles klakkeloos aannemen. Het is maar even zeggen. Ik beveel je de geschriften van de Zalige Anna Katharina Emmerick aan, prachtig en zeer betrouwbaar. En over seksualiteit zegt zij (wat Jezus aan koppels onderrichte) wat Augustinus ook zei. Geen seks om de seks, dat brengt slechts bittere vruchten voort. Enkel indien men een kindje wil (men moet bidden, en vasten en goed beseffen waarom men samenkomt!). En zeker geen seks tijdens de zwangerschap.
https://cruxavespesunica.org/category/onderricht-over-het-huwelijk/
I dit artikel staat eveneens te lezen: “Van de natuur die geboren wordt is God de Auteur, die menselijke wezens schiep en die man en vrouw verenigde onder de echtelijke wet, maar van de zonde is de auteur de subtielheid van de duivel die verleidt, en van de wil van de mensen die toestemmen. (Over de Genade van Christus, Boek II, hoofdstuk 42)”
Inderdaad is het zo dat de subtiliteit van de duivel de verleiding is.
Nu weten wel allen dat de zin in het Onze Vader : “… en leidt ons niet in bekoring, maar …” bekoring werd vervangen door “beproeving”, wat verkeerd is natuurlijk.
Maar ook zoals God ons nooit in bekoring leidt, zoals de H. Jakobus zegt – Brief van de H. Jakobus (1:13): “Niemand mag zeggen, als hij bekoord wordt: Ik wordt door God bekoord.”
Het heeft mij altijd tegen de borst gestoten te horen dat men zich tot De Almachtige richt met de woorden ‘en leidt ons niet in bekoring, maar …’
Het is een regelrechte godslastering (ondanks dat Priesters het niet met mij eens zijn en een bepaalde uitleg in alle bochten te wringen om het te rechtvaardigen, mat ‘ja het is zo niet bedoeld’)
God kan en wil ons niet bekoren, de bekoring komt van de duivel.
Al ik tegen je zou zeggen “je bent toch een smeerlap hé”. Dan zou je echt beledigd zijn, niet? Terecht, want je denkt dat ik dat echt meen. Als ik dan zeg; “Maar ja het is niet zo gemeend hoor.” dan zou je wel kunnen zeggen: “Maar waarom zeg je het dan?”
Dat is hier ook zo. God leidt niet in bekoring, maar we zeggen het toch.
Ik zeg het niet. Ik zeg: “en laat ons niet niet bezwijken als we in bekoring zijn en verlos ons van ket kwade.” (zoals in het Frans b.v.)
Nu, die “maar” daar nog achter is er nog een schep bovenop doen, zoals “leidt ons niet in bekoring, maar (Gij moet) ons van het kwade bevrijden. Het is een bevel geven aan God, een onterecht bevel.
De oorspronkelijke tekst in het Grieks is “en laat ons niet bezwijken in de bekoring, en verlos ons…”. De Latijnse tekst vertaald van het Grieks geeft die verdraaide tekst weer.
Ik versta niet waarom men dat in de loop van tijden niet ingezien heeft en niet gewijzigd.
Ik heb met priesters hierover gesproken en meestal trekken ze het hun niet aan, of krijg ik een antwoord “daar kom ik niet aan.” Toch wordt in de H. Mis gezegd: “en laten we bidden zoals Jezus het ons heeft geleerd.” Maar zo heeft Jezus het ons niet geleerd, dat kan ik je met zekerheid zeggen. Lakse clerus???? Moet rechtgezet worden.
Ave Maria.
– Michaël Dekee heeft gelijk waar hij het heeft over Jakob Lorber, die nogal wat gekke dingen bijeen fantaseerde. Vergeet Lorber en aanverwante “profeten”. De echte bronnen van het geloof zijn : 1) de Bijbel en het Evangelie 2) de leer van de apostelen, de kerkvaders en de Kerk (leerstellige documenten van concilies, …) 3) de traditie binnen de Kerk (sacramenten die van in het begin in de Kerk bestonden, …). Verder kan men zeggen dat Maria ons helpt te geloven door (betrouwbare, door de Kerk goedgekeurde) verschijningen op diverse plaatsen.
– Ik ben de eerste om te zeggen dat de gewone katholieke Kerk niet perfect is, maar de Pius X broederschap zie ik echt niet zitten. Wie traditioneel is moet zich scharen rond de paus ; maar net die paus zal steeds de conclusies van Vaticanum II onderschrijven. Oplossing ? Sluit terug aan bij de katholieke Kerk, aanvaard zelf de conclusies van Vaticanum II, en wees kritisch tegenover wat zich in de Kerk afspeelt. Wie wil kan op zoek gaan naar Eucharistievieringen volgens een vroegere ritus. Christus laat zich niet vastpinnen op één ritus.
A.G. STINUS,
Je stelt twee dingen voor:
1 – De leer van de traditionele Katholieke Kerk.
2 – Aanvaarden van de conclusies van Vaticanum II.
Wel dat zijn twee tegenstrijdigheden.
Als ik mag voorstellen wat de Heilige Paus Pius X in zijn encycliek PASCENDI DOMINICI GREGIS
over het modernisme schrijft?
ARTIKEL 3 – Het bedroevende resultaat
“En welk gevolg heeft dit alles? Met droefheid moeten Wij vaststellen dat veel jongeren met behoorlijke aanleg en van wie veel hulp voor de Kerk verwacht kon worden, van de goede weg zijn afgedwaald. Wij betreuren ook tallozen die wel niet zover gegaan zijn, maar door de bedorven atmosfeer zijn aangestoken en nu veel vrijer gaan denken, spreken en schrijven dan passend is voor katholieken. Onder hen zijn leken, maar ook priesters en – wat niet zo te verwachten was – ook kloosterlingen. Zij bedrijven de bijbelwetenschap in modernistische trant. Onder voorwendsel de waarheid te willen dienen vermelden zij in hun geschiedschrijving met onverholen genoegen feiten waarmee zij de Kerk het best kunnen bekladden. Met grote inspanning trachten zij geheiligde volksgebruiken zo spoedig mogelijk op te ruimen. Door ouderdom eerbiedwaardige relikwieën vinden zij bespottelijk. Zij worden verteerd door ijdel verlangen dat over hen zal worden gesproken. Dat kan niet bereikt worden als zij alleen zeggen wat anderen reeds altijd gezegd hebben. Intussen maken zij zich ook nog wijs God en de Kerk te dienen, maar in werkelijkheid beledigen zij beiden zeer ernstig, niet zozeer alleen met de daad, maar meer nog door hun geestelijke instelling en omdat zij door hun daden zeer grote steun verlenen aan het gedoe der modernisten. ”
Je zult dan zelf zien hoe erg deze “conclusies van Vat II zijn”.
Vat II is modernisme van A tot Z en moet door iedereen verworpen worden.
De Paus erkennen is één (de Priesterbroederschap Pius X erkent de Paus evenals de Priesterbroederschap Sint Petrus), maar kijken wat hij doet en zegt om hem niet te volgen in zonde is twee.
De modernistische geest is afkomstig van de protestantse geest. Dus afblijven!
Dank, Michaël Dekee, voor het bieden van een gelegenheid om hier dieper op in te gaan!
Dank voor jullie interessante verklaringen, ik neem ze ter harte. Ik ben in ’50 geboren en net toen ik en mijn broer 14 en 13 jaar werden braken de mediaverleidingen los, bij ons nog eens flink versterkt door het geestvernietigende Jazz Bilzen in 1965!
Zo beknopt mogelijk zou ik toch nog het volgende trachten te verhelderen:
@ Peter:
“heeft de mens de controle over zijn voorplantingsorganen verloren”
– Deze woorden zeggen mij dat men vergeet dat in extremis de ziel net zoals het lichaam kan voorgesteld worden als overwoekerd met ontelbare soorten microben. Overdreven? Denk dan eens aan het volgende: alleen al het simpele feit dat wellicht zeer veel brave ouders niet in staat zijn na de bevruchting hun diepe lichamelijke omhelzingen te staken tot na de geboorte heeft tot gevolg dat het nieuwe zieltje zonder meer alle zwakheden van de ouders versterkt meebeleeft!!!
Dit heeft tot rechtstreeks gevolg dat het jonge mensje totaal niet beseft dat het een spijtige bijkomende belasting ondergaat in het jonge zieltje.
– Deze ‘microobjes op de ziel’ zijn de overtalrijke kleine duiveltjes die ons allen voortdurend belagen. Op zichzelf niet heel erg als men God regelmatig en schuldbewust om vergiffenis smeekt. Maar sommige bekoringen kan men met al of niet veel besef toch gaan aanvaarden en tenslotte gaan cultiveren. Het vervolg is dat gewichtiger duivels met dezelfde aard zich aan die ziel gaan laven. Wanneer die man of vrouw dan een spontaan orgasme krijgt wordt dit veroorzaakt door die duistere aanwezigen. En dan zijn er nog de zeer talrijke (occulte) helderzienden die net als duivels te werk gaan: zich aan iemand hechten!
– Al deze duistere invloeden zijn bij de grote klassieke kunstenaars over het algemeen zeer goed gekend, vooral Michelangelo is hier opvallend openbarend en wat wellicht velen liever niet zoeken te begrijpen: hij maakt brandhout van de verheerlijking van de mythologie. Michelangelo werd zelf bijzonder zwaar beproefd! Daarentegen bijvoorbeeld bij Gustave Moreau moet men zich ernstig afvragen waar hij mee bezig is? Occult onderricht? Plaats Michelangelo en Moreau naast elkaar en dan lijkt Michelangelo wel een heilige. Moreau begon weliswaar met de Pieta in Angoulême maar volgens mij werkte hij daarna zowel verhelderend als verleidend. Ik weet waar ik het over heb; minstens drie vrouwen van vlees en bloed hebben zich sedert mijn veertiende jaar achtereenvolgens aan me gehecht. De eerste tijdens vakantie in Italie in 1964 of 65: een plaatselijke vrouw, hoogstwaarschijnlijk een moeder met een gezin, hypnotiseerde me. De tweede trachtte me op geheimzinnige wijze te onderrichten en gaf het op en toen ervaarde ik heel even wat vrijheid betekent! Het duurde tot 1990 vooraleer ik begon te beseffen wat zij aanrichtten en dat kwam van de derde; deze ging er ontzettend agressief tegen aan en openbaarde zowat alles, maar voor welke verschrikkelijk vernederende prijs! Ik meen te kunnen waarnemen dat de occulte hekserij zich tegenwoordig zeer sterk uitgebreid heeft, ook onder de moderne priesters en bisschoppen. Een belangrijk facet van de hekserij: zorg dat gij voor een groot publiek als integer en zo mogelijk als autoriteit overkomt en sympathie opwekt zodat gij in uw misdaden boven de wet kunt staan! Maar voor de naar Traditie neigende gelovigen zullen zij steeds weer door de mand vallen.
– Wanneer men door welke invloeden dan ook er niet toe komt zich te leren beheersen onstaat een toestand waarvan ik overtuigd ben dat God de Vader a.h.w. zegt: wel, lief arm kleine zieltje, als je niet uit jezelf luistert dan zal ik je brengen tot een toestand waar je niet meer kunt ontkomen aan het allerduidelijkste besef dat je zonden aan het cultiveren bent. En daaruit distilleer ik de mening dat onze Allerliefhebbende Vader ons a.h.w. tot een noodzakelijke toestand van verleiding brengt vermits er geen andere mogelijkheid meer overblijft om tot besef te komen. Bovendien gebeurt dit blijkbaar ongeacht de ‘moderne’ tijdsgeest! Dit is uiteraard mijn eigen mening. Hierin kan men in ieder geval ook des te beter aanvoelen hoe kwaadaardig het moderne OnzeVader wel is, want als men de door onze Liefhebbende Vader opgelegde beproevingen gaat negeren krijgt men een verveelvoudiging van de zondigheid!
@ Michaël Dekee:
Van Katarina Emmerick las ik hoe de heilige Anna en haar echtgenoot zeer lang streng moesten vasten in voortdurend gebed vooraleeer zij ondersteund door engelen tot bevruchting mochten overgaan. Alle koppels kunnen dit concept zelf beproeven: men spreke voor het begin van gezamelijke vakantie met elkaar af van minstens een volle week in onthouding te leven en volhardend boete en gebed aan te houden tot aan de vruchtbare dag. Wanneer men dan ’s morgens zowat tussen drie uur en zes uur tot de bevruchtende daad overgaat dan ondergaat men een zodanig minimum van erotische gevoelens in een absoluut minimum van tijd dat men kan spreken van een bijna zuivere bevruchting, en indien men dan ook de volgende negen maanden in onthouding blijft leven ben ik er van overtuigd dat het kindje een veel zuiverder zieltje zal blijken te hebben.
– Dat het ook zeer nuttig is slechts weinig aan maatschappelijke plichten onderhevig te zijn maar des te meer met naastenlievende ziele-arbeid bezig zodat men geen “gelukverschaffende” vakanties meer nodig heeft is hierbij eigenlijk wel ontzettend belangrijk! Vroeger bestonden immers talrijke Katholieke genootschappen juist met dat doel!
Dank u, Michaël Dekee, met grote waardering voor uw werk en hartelijk dank voor het door u aangehaalde deel van K.Emmerick, dat was me nog niet bekend.
+++++++
Indien mogelijk: ik hoop over mijn interpretatie van ‘de verleiding’ in het OnzeVader enige reactie te krijgen want dit blijkt een van de hoofdlijnen te zijn bij J.Lorber en J.Rulof.
Even een opmerking vooraf. Mijn reacties worden tot nu toe niet meer geplaatst op Restkerk net, ik heb waarschijnlijk iets verkeerds neergezet of ik werd te brutaal. Inmiddels heb ik mij opgegeven op WordPress.com , maar zonder een account aan te maken. Dat vind ik te complex. Verder vraag ik me af of er op Restkerk.nl. geen stiekeme exteeem-protestantse tendensen in zitten.
Alles wat met seksualiteit te maken heeft ligt bij mij heel gevoelig. Ondanks dat ik altijd alleen heb gewoond. Het voert te ver om uit te gaan leggen waardoor dat komt. Zelf ben ik op psychische gronden van 80 tot 100 % afgekeurd. Ik heb jarenlang veel geld gegeven aan goede (kerkelijke) doelen. Ik heb dat nu drastisch terug moeten schroeven tot praktisch € 0,00.
De Kerk zou meer aan het verkondigen van het geloof moeten doen, dan teveel om geld vragen. Het kerkgebouw is meer dicht dan open. Het rozenkransgebed wordt niet aanbevolen tot nu toe. Ik ben iemand die aan de zijlijn zit en wordt nergens echt bij betrokken. Met een kluitje in het riet ga ik steeds naar huis. Daar moet ik me altijd mee tevreden stellen. Er is geen betrokkenheid hier meer. Als je eenmaal afgekeurd ben, dan ben je ook afgekeurd.. Wordt je wat ouder, dan is het nog moeilijker.
Voor ieder geldt: Wie staat ziet toe dat hij niet valt. Ook de schrijvers hier kunnen vallen. Ook degenen die al deze artikelen inbrengen kunnen vallen. Ook als je het niet van plan bent, kun je nog vallen.
Laten we elkaar en allen hier in het gebed opnemen. Ook dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet hoe zwak ik ben, juist met bidden. Ik mis teveel support op dit vlak in mijn eigen omgeving.
Ik dank voor alle reacties tot nu toe die ik heb gekregen. En als God het wil, blijf ik zo nu en dan reageren.
Beste Imelda,
Ja, het is zo dat als er te kritische reacties met een protestantse of islamitische klank op Restkerk en/of te brutale uitingen, dat ze deze reacties negeren.
Nu, je zegt dat je genegeerd wordt. Ik denk dat je bedoeld dat je graag benaderd wordt na de H. Mis om je gevoelens en je Liefde tot God te kunnen uiten.
Je schrijft: ” Ik ben iemand die aan de zijlijn zit en wordt nergens echt bij betrokken. Met een kluitje in het riet ga ik steeds naar huis. Daar moet ik me altijd mee tevreden stellen. ”
Wel als je veel van mensen verwacht ben je altijd teleur gesteld. Weet dan dat je God welgevallig zijt en Hij kan je nooit teleur stellen. Je kunt hem veel geven voor de redding van de zielen die anders niet zouden kunnen gered worden. Wat zou dat kunnen zijn?
Wel, als je voor 80 tot 100% gehandicapt bent dan heb je een grote genade ontvangen als offerziel en kun je uw lijden van iedere dag opdragen in vereniging met het lijden van Jezus en Maria en in de Handen van Onze Moeder Maria leggen voor de stervenden en voor de zielen die het heel erg nodig hebben en voor je eigen zielheil. Dit is een onvoorstelbare schat die je bezit. Ik doe dat ook iedere dag en geloof mij Jezus is je dan heel dankbaar.
Ja, de kerken zijn meer dicht dan open, ja, de rozenkrans wordt niet gepromoot door diegenen die het zouden moeten doen, ja er is geen betrokkenheid, een beetje van ‘ieder voor zich en God voor ons allen’. Maar daar lijden wij allen onder en ook dat wordt dan offer.
Natuurlijk, vallen wij allen wel eens, maar dan moet je de hand van je Hemelse Moeder vragen om je weer tot haar beminde Zoon Jezus te leiden. Tenslotte zijn wij allemaal zondaars die de Barmhartigheid Gods nodig hebben, uit onszelf zijn we niets.
Hier, beste Imelda, ben je altijd welkom en zal je opnemen in mijn dagelijkse gebeden.
Heb goede moed, Jezus houdt heel veel van je.
Ave Maria.
@Peter, bedankt voor uw reactie van 18 aug. 2017, 18:25 uur.
Lichamelijk meer kunnen dan je geestelijk aan kan. Niemand gelooft me als ik mij altijd vermoeid moet voelen. Ik zie er gezond uit. Ik vind dat heel lastig. Daardoor krijg ik ruzie. Ik mag niet zeggen dat ik moe ben, dat accepteert men niet. Ik kan geen offerziel zijn. Ik zou meer tot een echt leven willen komen, blij en gelukkig en niet steeds op je hoede moeten zijn wat je wel niet kan zeggen en mij in bochten moet wringen om de ander ter wille te zijn.
Als we niets meer van elkaar mogen verwachten, waarvoor leven we dan? Waar ik nu zit, daar kan ik geen kant op.
Op de een of andere manier kan ik het in de ogen van anderen niet gauw goed doen. In een tijdsbestek van vijf jaar ben ik 3 vriendinnen kwijtgeraakt. Ik ben te gelovig voor ze allemaal en dat steek ik niet onder stoelen en banken. Eigenlijk willen ze er nooit echt over praten. Ik kom nergens een steek verder, terwijl ze allemaal van huis uit katholiek waren, soms zelfs echt nog gelovig ook in eerste instantie, maar of ze zijn geheel het geloof kwijt geraakt, of ze zijn vrij progressief geworden. Ik kan hier niet mee omgaan. Wat ik nodig heb zijn echte gelovigen hier in mijn eigen directe omgeving, die vanuit de Liefde voor God en Christus leven en je niet direct afschrijven bij de eerste beste kritiek die ik aan hen een keer lever of een fout die je maakt. Is dat te veeleisend? Anderen zijn naar mij toe zelf veeleisend. Willen dat ik dingen doe, die ik niet meer kan opbrengen. En al probeer ik het uit te leggen, ze tonen dan nog geen begrip. En dan gebeurt ook precies het tegenovergestelde: Ik kom dan helemaal tot niets meer. Het werkt zeer demotiverend. De meesten weten in één zin mij het zwijgen op te leggen. Wat zeggen ze als ik het geloof naar voren breng: “Je wilt het ons opleggen. Wij geloven ook, maar op onze eigen manier.” Er is geen doorkomen aan. En dit gaat al jarenlang zo. Zowel bij de een als bij de ander. Ik ben echt niet zo gauw opstandig, maar het houdt toch een keer op met geduld. Immers God zelf staat ook op het punt te straffen, die Hij m.i. allang aan het uitdelen is. Maar men wil zich niet laten waarschuwen. Wat begin ik dan? Ze willen hun plezier of geluk in het leven die ze ervaren niet laten verpesten door de dingen van profetieën. Ze leven het leven zo goed als ze kunnen, ze doen hun best. Dat zeggen ze en verder kunnen ze er ook weinig aan veranderen en ik in feite ook niet. Ze zien ook wel dat dingen verkeerd gaan, maar ik hoef niet met God of bidden aan te komen. Terwijl het vroeger een onderdeel was binnen ons gezin, al was bidden toen al summier in vergelijking met toen mijn oudere broers en zussen jong waren. Zij hebben de rozenkrans nog leren bidden, maar afgezworen. Zij weten voor zichzelf een bepaalde structuur vast te houden, al hebben ze de kerkelijke structuur losgelaten. Terwijl ik nu geen enkele structuur meer kan vasthouden. Het geloof zelf is hier grotendeels verwaterd en bij velen is het oppervlakkig. Het geloof leeft hier niet. En ik kan het niet organiseren, ze zouden het geen eens accepteren. Daarom zit er zo’n woede in mijzelf, omdat het gewoon niet mag . Zo voelt dat echt voor mij. Het is net Monopoly, waarbij je iedere keer terug naar AF moet, net als een hondje dat steeds afgestraft wordt en braaf moet blijven zitten waar ze zit en je vooral niet moet verroeren. Achter een laptop lukt dat vrij aardig, dat wel, :-)/ en dan kan de woede 🙁 weer wat bekoelen 🙂 door het van me af te schrijven hier. Hartelijk dank, Peter, voor uw gebed.
Kan weer reageren op Restkerk net, waarvan akte. Dank aan God en Restkerk net daarvoor!
Beste Eric,
Ik versta je beredenering als je schrijft: “…ik de mening dat onze Allerliefhebbende Vader ons a.h.w. tot een noodzakelijke toestand van verleiding brengt vermits er geen andere mogelijkheid meer overblijft om tot besef te komen. ”
Echter blijft het bij het feit dat de H. Jakobus in zijn Apostolische brief (1:13-14)
“Wie in verleiding komt, moet niet beweren: ‘Die verleiding komt van God.’ Want God stelt niemand aan verleiding bloot, zoals hij zelf ook niet door iets slechts in verleiding kan worden gebracht.” 14 “Het zijn uw eigen slechte verlangens die u in verleiding brengen.”
Wat betekend dat? Wel als we in bekoring komen staat God dit toe, maar nooit boven het vermogen van een ziel. Trouwens als je door gebed, smekingen en zelfbeheersing als overwinnaar uit dit gevecht komt is dat God welgevallig en zijn het verdiensten voor u in het hiernamaals. Indien niet, als we toegeven aan die verlangens die men voordien gekend heeft, is het een zonde en verliezen wij Gods genade. Biechten dan maar.
Voor wat betreft het zieltje van het ongeboren kind, is het zo dat het niet kan deelnemen aan de verantwoordelijke zonden van de ouders tijdens de zwangerschap. Het kind is onschuldig. Alleen moet het van de erfzonde bevrijdt worden door het Sacrament van het Doopsel.
Ave Maria
@ Peter
– Het kind kan uiteraard niet deelnemen aan de zonden van de ouders. Het kind ondergaat wel alle lichamelijke en geestelijke activiteit van de moeder en dus ook van de band tussen de ouders onderling. De moeder van haar kant reageert eveneens op de innerlijke gesteldheid van het kind. Niet iedereen ziet dat maar het lijkt me niet zo moeilijk om te zien. De empathie tussen moeder en kind verloopt meestal onoverwogen en spontaan. Ernstige biddende ouders houden daar wel rekening mee op de juiste godvrezende wijze, want intellectuele goddeloze ouders kunnen ondanks hun empathisch vermogen toch nog sterk afwijken van Gods plan met de mens.
– Verleiding, bekoring, komt natuurlijk niet van God. In het boek Job laat God tweemaal toe dat Satan Job komt aanklagen. In de eerste beproeving scheurde Job toch al zijn kleed maar bleef onderworpen aan Hem. De tweede beproeving kwam boven op de eerste en toen vervloekte Job zijn bestaan maar bleef onderworpen aan God: hij hield stand zoals wij in de komende vier jaren ook stand zullen moeten houden. Voor de modernistische mis- en ver- leidingen blijkt God ons wel tijd te geven om tot inzicht te komen maar die tijd is beperkt. Wie dus ondanks streng Katholieke opvoeding in de jaren 50 zich daarna toch laat misleiden door het modernisme kan zich misschien als verdoofd beschouwen maar is wel degelijk aan het zondigen. God laat blijkbaar toe dat het steeds erger wordt. Dat erger worden bereikt een hoogtepunt in het verschijnen van de nieuwe antichrist met totaal vervalste godsdienst. Ziedaar een actueel voorbeeld dat we allen gezamelijk ondergaan. Vermoedelijk valt de laatste druppel barmhartigheid vlak voordat de drie duistere dagen beginnen, voor zover ik dat meen te kunnen overzien.
Uit de visioenen van de Zalige A.K. Emmerick (7 december 1821): “[…] Ik bekwam bij deze gelegenheid ook de verklaring dat de ouders de handeling, waardoor Maria ontvangen werd, gesteld hebben zonder inmenging van begeerlijkheid en uit heilige gehoorzaamheid. Ook werd me getoond dat zij daarna in een bestendige onthouding, in de verhevenste godsvrucht en de vurigste liefde geleefd hebben. Meteen werd me duidelijk te kennen gegeven dat de reinheid, kuisheid en onthouding van de ouders en hun strijd tegen alle onreinheid een onmetelijke invloed hebben op de heiligheid van de kinderen die zij verwekken, en hoe algehele onthouding na de ontvangenis vele zondekiemen van de vrucht afweert. Ik zag het als een algemene regel dat buitensporigheid en onmatigheid de bron zijn van misvorming en zonde.”
Hieruit valt bijgevolg af te leiden dat de handelingen van de ouders wel degelijk invloed hebben op het zielenwelzijn van de kinderen.
Uiteraard heeft het gedrag van de ouders invloed op de door hen verwekte kinderen, ook tijdens de zwangerschap. Echter, heb ik geschreven dat ket kind geen zondeschuld kan hebben door scheef gedrag van de ouders, daar het kind pas vanaf de leeftijd tussen 6 en 8 jaar, wanneer het in de jaren van besef komt, persoonlijke zonden kan begaan.
Het gedrag van de ouders die niet geven aan het kind wat het toekomt is natuurlijk zeer betreurenswaardig. Ook in de moederschoot verlangt het kind liefde te ontvangen van de ouders, niet alleen door over de buik te vrijven of zo, maar ook tot God, die het nieuw leventje goed kent. Daarom sprong het kind (H. Johannes de Dooper) van blijdschap op in de schoot van de H. Elisabeth toen Maria, Jezus – God – in haar schoot droeg, ontmoette.
Hallo Eric,
– Ik heb een tijd terug kennis genomen van de antimodernisme-eed die de priesters indertijd moesten afleggen. Ik zag daar echt geen graten in, en ook geen tegenstellingen met Vaticanum II.
– De leerstellige teksten van een concilie hebben meer gezag dan een encycliek. Gelukkig maar, want in de encycliek Amoris Laetitia van paus Fr. heb ik niet veel vertrouwen. Gelukkig geen document dat onfeilbaarheid geniet. Dat geldt dus ook niet voor oudere encyclieken.
– De Pius X broederschap heeft nog wel andere problemen dan het pausschap. Bij mijn weten kunnen deze niet meer op een geldige manier priesters wijden na de dood van Mgr. Lefèvre. Priesters moeten namelijk gewijd worden in apostolische opvolging van de apostelen, via een lange ketting als het ware.
– Misschien kunt u eens bondig duidelijk maken wat u in de documenten van Vaticanum II zo slecht vindt.
– Men moet altijd het onderscheid maken tussen de leer van de Kerk, en wat de mensen er van gemaakt hebben in de praktijk. Het 2e kan slecht zijn, terwijl het 1e goed is.
Met vriendelijke groeten, AGS
@ A.G.Stinus
Vat2 beschouw ik als een keerpunt wat bijbelvertalingen betreft. Ik geef toe dat dit niet helemmat accuraat is want ik kocht ca. 1979 een handig klein pocket-N.T. in Willibrordvertaling van 1960 en schrok op zeker moment van hetgeen ik daar las. Na vergelijking met andere bijbels besloot ik het bij het oud papier te doen want zulke ondingen wil ik niet in huis hebben.
Voor mij was dat in die tijd de zoveelste aanduiding dat de Katholieke Kerk het roer kwijt was en dat de Protestanten gelijk konden hebben met hun harde kritiek. Maar het is door de ontdekking van Maria in Medjugorje in 2012 dat ik weer Katholiek werd
Ik beklaag de onwetenden die heden argeloos een nieuwe bijbel kopen. Voor zover ik weet is de Naardense Bijbel de enige betrouwbare nieuwe vertaling in de Nederlandse taal, buiten de Petrus Canisius die men slechts in pdf en html kan vinden.
http://www.naardensebijbel.nl/
Hallo Imelda,
– Niemand mag zich ooit verloren voelen. De heilige pater Pio moest jarenlang vernederingen ondergaan en werd onterecht van leugens verdacht. Toch heeft hij geduldig alles verdragen. De mystica Marthe Robin was bijna gans haar leven ziek te bed. Toch was ze optimistisch en heeft ze veel voor de Kerk gedaan.
– Dat kerken overdag gesloten zijn heeft dikwijls een reden. Er is toezicht nodig tijdens de uren dat de kerk geopend is, anders kun je snel vernielingen of diefstallen verwachten. En dat toezicht, dat vind je zo maar niet. Je hebt mensen nodig die tijd hebben en zich willen engageren.
– Je kunt anders aardig de pen/het klavier hanteren.
Vriendelijke groet, AGS
Het klavier/toetsenbord wel ja. Ik kan goed typen dat is 1. God heeft mij een vingervlugheid gegeven en 2. een liefde voor de taal en ook voor andere talen. Ik ben op veel forums geweest. Ik ken ondertussen het klappen wel van de zweep. Dit is een rustiger forum. Het is goed dat er wordt gemodereerd. Soms kunnen mijn reacties ook niet helemaal door de beugel. Door mijn gemoedstoestand kan ik wat warrig en onevenwichtig reageren. 3. Leren communiceren was de eigenlijke reden, waarop ik op forums ging schrijven. Mondeling is het voor mij nog steeds heel lastig, zeker in mijn familie en in mijn omgeving en juist met de (progressief gerichte) katholieken in mijn omgeving. Op zijn Engels gezegd: “it’s quite heavy talking about (catholic) faith”
Beste Imelda,
Ik wou nog even melden dat ik me aansluit bij de bemoedigende woorden die Peter tot je richt (18 AUGUSTUS 2017OP18:25).
Met vriendelijke groeten,
Au.G.Stinus
PETER 18 AUGUSTUS 2017OP18:25
Beste Imelda,
Ja, het is zo dat als er te kritische reacties met een protestantse of islamitische klank op Restkerk en/of te brutale uitingen, dat ze deze reacties negeren.
@.A.G. Stinus. Ik heb ook de Willibrord Vertaling 1978., naast verschillende andere vertalingen. Met de Naam van God Jahwe er nog in. Daarom weet ik dat er aan de nieuwe Bijbelvertalingen (in Nederland: NBV 2004 en de Bijbel in Gewone Taal 2014) zowel in de U.S.A. als in ons eigen land nogal wat mee aan de hand is. Dit was zelfs shockerend om dat vast te moeten stellen., want hoe dat zo komt weet ik niet, maar de ontbrekende verzen liggen in lijn met die van de Nieuwe Wereldvertaling vd H. Schrift (Watchtower). Dat zegt al genoeg. Omdat ik daar kort bij ben geweest, heb ik ook die Bijbel kunnen vergelijken met de allernieuwste Bijbels in Nederland. Maar liefst 16 verzen ontbreken in het Nieuwe Testament. Van eventuele ontbrekende verzen in het Oude Testament is mij echter niets bekend. Als iemand dit ook wil nakijken wil ik de eventuele Bijbelverzen wel doorgeven. Ik weet alleen niet of het verstandig is dit op het forum te doen. M.vr.groet, Marian (alias Imelda)
@A.G. Stinus,
Eigenlijk wil ik helemaal niet brutaal zijn, hoor. Maar tegenwoordig, zeker hier in mijn omgeving, houdt bijna elke katholiek een eigen mening er op na. En ze vinden dan van mij dat ik een afwijkende mening heb, omdat de meerderheid met ‘de tijd meegaat’ zoals ze dat steeds zeggen.
Mijn mooiste korte gesprek over het geloof was met een neef van mij. Maar hij kan het niet geloven, al zou hij het wel willen, zegt hij. Hij heeft mij wel eens een vraag erover gesteld. Die heb ik toen kunnen beantwoorden. Deze neef is van een jongere generatie die niet veel heeft meegekregen, nog weer minder dan ik vroeger. Dat zij niet of niet meer kunnen geloven of niet veel weten, kan ik ze niet kwalijk nemen. Met mijn oudere broers en zussen ligt dat iets anders. Zij hebben meer meegekregen dan ik als jongste. Tussen de alleroudsten van ons gezin ligt naar mijn mening dan ook al een generatieverschil. Mijn ouders hadden ook te maken met de veranderingen in de Kerk en samenleving (dat ging gelijk op) waar zij misschien geen goed antwoord op wisten. Ik geloof dat er veel ouders dat hadden. Toch verbaast het mij dat er bij ouders zelf weinig of geen protesten gingen bij de toch wel drastische veranderingen van de Jaren zestig na Vaticanum II. Weet u, ik zag al zo’n verschil in beleving in mijn jonge puberjaren in vergelijking met de boeken die ik had gelezen van bijv. de H. Bernadette Soubirous van Lourdes. Bijvoorbeeld St. Bernadette ging biechten. Ik had het nooit geleerd. Zij baden thuis de rozenkrans. Ik weet er al niet meer van dat het samen bij ons thuis werd gebeden. Wel bij een overlijden van iemand in de jaren zestig bij de buren. En ik snapte dat eigenlijk niet, want dat hoorde toch bij katholiek zijn, dacht ik toen. De praktijk was toen al heel anders geworden, dus al vlak na Vaticanum II.
@ Imelda.
Je bent niet de enige die van familie en omgeving negatieve reacties krijgt wanneer God ter sprake komt.
Het lijkt me ideaal als je een enkele persoon zou kunnen vinden die sympathie voor je heeft en het je gunt van af en toe een heel klein beetje geestelijke kennis aan te reiken. Hou het dan kort en geef nooit meer dan die persoon aankan wan dan weet je met zekerheid dat je bij de volgende ontmoeting weer een beetje kan aanreiken. Je zult dan na enige tijd merken dat die mens er wel degelijk over nadenkt. En dan weet je ook dat er toekomst is voor hem/haar! Ook zul je dan geconfronteeerd worden met diens zwakkere kantjes en dat kan soms echt moeilijk zijn maar dat is afhankelijk van je groot hart: geduld is liefde. Dan moet je als een moeder worden voor die hongerige ziel.
Jezus maakt het heel duidelijk: wat je voor de kleinsten deed heb je voor Mij gedaan.
Ik denk niet dat Jezus enkel maar kindjes bedoelde! – en hiermee bedoel ik weeral eens dat men de bijbel best ruim geestelijk leest, naar mijn bescheiden mening.
Beste Eric, ik heb ook veel zwakke kanten, misschien nog wel meer dan al mijn andere broers en zusters, met dit verschil dat ik meer behoudend ben gebleven. Zij weten echter wel altijd mij te wijzen op mijn zwakkere plekken, terwijl ik dat andersom lastig vind, want ten eerste ik weet dat het niet leuk is om er te veel op te worden gewezen, dit veroorzaakt bij mij zoveel stress, dat ik mij nu veel meer van mij laat horen, waar ze van schrikken, want ze waren het van mij absoluut niet gewend. Een en ander heeft ook te maken dat ik als jongste, als zwak poppetje geboren, mij altijd vrij afhankelijk heb opgesteld en dat heb ik soms nog. Maar zij willen dat ik met net zo ‘volwassen’ toon als zij zelf en het liefst met de tijd mee zal gaan, ze bedoelen naar mijn mening met de veranderingen van de tijd meegaan. Maar dat heb ik geloof ik al eerder gezegd. Ze vinden mij te behoudend, niet van deze tijd. Terechtwijzingen zijn goed, maar een teveel aan terechtwijzingen werkt zeer ontmoedigend en niet alleen als dat door een vader wordt gegeven (Zie Kol. 3:21) . Verder hierover brieven van Paulus, dus Kolossenzen 3:18:-4:6 De christelijke huisregels en 1:Tess. :12-28 Vermaningen + Groet.
@ Marian. Je bent een engeltje, Marian, en je mag dat gerust van jezelf beseffen want het is nuttig en nodig te weten dat men echt op God gericht is en de anderen werkelijk verloren lopen in niets anders dan wereldse waan ondanks dat ook zij ongetwijfeld zeer brave familieleden zijn.
Het is het eerste gebod dat jij op de een of andere manier respecteert en de anderen hebben de geboden overboord gegooid.
Wij zijn allen heel erg afhankelijk van God, Jezus, Maria, de heiligen die men gemakkelijk vergeet en de engelbewaarder. Ik weet heel zeker dat jij niet verloren zult lopen want je bent echt wel sterk verbonden en opvallend waarheidslievend met en in een spontane geestelijke beleving. Dat is een schat die jij gekregen hebt en dat mag en moet je waarderen en God er ook voor bedanken.
Ik ben er heel zeker van dat je uit een goedgeaarde familie komt en dat je wel op God mag vertrouwen dat ook zij vroeg of laat dieper zullen gaan kijken dan alleen de oppervlakkige maatschappij.
Gelovigen worden nu eenmaal fijngemalen tussen al die versteende harten om ons heen. Je hoeft helemaal niet met hen te redetwisten want dat brengt immers geen aarde aan de dijk. Maar ik moet eerlijk bekennen dat het in mijn familie net zo gaat. Het is de bezorgdheid om hun zieltjes dat ons er toe brengt hen te blijven aanklampen over de noodzaak tot godsdienstige beleving. Maar dat helpt niet. Jaren geleden kon ik het nog opbrengen met mijn ‘verschrikkelijke’ broer door Leuven te wandelen en hem in alles de leiding te gunnen zoals hij het leven zelf zag. Dat kostte me alle geduld dat ik kon opbrengen en toen kreeg ik plots een heel sterke doordringende bloemengeur ruim een half uur lang. Dat heb ik tweemaal in mijn leven mogen beleven.
>>> Dus: ondanks dat ik nu besef dat het geen enkele zin heeft hen van iets te overtuigen laat ik me er tocht veel te dikwijls toe verleiden en dat brengt altijd nutteloze stress teweeg zoals jij zelf zegt.
Groetjes, ericboelen@telenet.be
@Eric,
Bemoedigende woorden, waarvoor mijn dank!
Mijn probleem is ook, dat ik maar niet kan stoppen met het geloof te komen, waardoor anderen de onbetwistbare houding hebben van afremmen. Dan komt het fijnmalen vanzelf. Oorzaak en gevolg?
Over fijnmalen gesproken: Als ik iets onthouden heb van St. Bernadette Soubirous is dat deze zin: “Ik ben gezift als een tarwekorrel.” Zo voel ik me ook vaak in mijn familie. Misschien moet ik toch maar blijven accepteren dat ik de jongste ben. Het is niet anders. Ha, ha, Nu ik denk hulp nodig te hebben worden mijn oudere zussen en broers te oud. En ik had nog wel het nobele idee om later er te willen zijn voor mijn broers en zussen, als zij ziek of zwak worden. Maar dat lijkt helaas niet te gaan lukken. Ik ben lichamelijk sterker dan geestelijk, in zekere zin dan. Maar ik heb aan een kant mijn geloof mee, maar de andere kant moet ik er wel onder lijden, en dat is nou juist weer niet mijn sterkste kant. Lastig hè? Niemand lijdt graag, en ik ook niet.
“God helpt diegenen die zichzelf helpen.” Weet je misschien of deze zin in de Bijbel staat en waar in de Bijbel? Een vroegere buurjongen zei dat een keer tegen mij, toen ik nog een tienermeisje was.
Dat de vijandelijkheden toe zullen nemen kon nog wel eens waar zijn. Is dit nog de spreekwoordelijke stilte voor de storm? Wat hier op deze website en op Rest kerk net geschreven staat, vind ik vooralsnog niet terug in de kranten of op het NOS-Journaal. Maar vandaag of morgen kunnen ze er ,lijkt mij, niet (meer) omheen.
Er is mij gezegd door een priester dat ik wat betreft Paus Franciscus discreet moet zijn. Hij is immers nu de paus in de ogen van de meeste katholieken. Ook voor de goedwillende katholieken, al dan niet aan de progressieve kant, die deze paus wel vertrouwen, zou het wel eens zeer shockerend zullen zijn. Voor sommigen kan het teveel zijn en dan kan het twee kanten opgaan: Of men bekeert zich opnieuw geheel tot God en weet zich aan Hem toe te vertrouwen, wat de toekomst ook brenge moge, of men raakt zijn/haar geloof helemaal kwijt en zal misschien zelfs de Kerk met al haar gelovigen gaan haten. Ook ik moet daar voor oppassen, want dát wil ik me niet laten gebeuren. Maar ik merk dat ik soms ook best weerspannig (term O.T.) ben, iets wat ik vroeger meende niet te hebben.
Belangrijk: Micha 6:8.
De bokken zullen worden gescheiden van de schapen in Bijbels perspectief. Dat is de grote scheiding van twee groepen mensen. Naar mijn mening zitten zowel bokken als schapen overal en in alle lagen van de bevolking en waar je ook bij bent aangesloten. Dat is wat de Kerk gedaan heeft –> vanaf Vaticanum II –> De kool en de geit sparen
@ Marian
Het heilig vuur werkt ook in jouw en dat is verheugend. Het is de blinde maatschappij die je de suggestie geeft dat het een probleem zou zijn. Maar het is ook een grote kunst zichzelf weg te cijferen en ik heb het daar eveneens moeilijk mee. Want ergens in de bijbel (Spreuken?) staat: indien iemand u vraagt honderd meter met hem mee te gaan ga dan twee honderd meter met hem mee. Ik wil maar zeggen: doe met uw familie mee op een voor hun aanvaardbare manier want zij weten nu toch heel goed wat jouw bezielt. Voor de engelbewaarder geldt blijkbaar het volledig wegcijferen van jezelf. Dat is tenminste wat ik ervaren heb, en ik meen dat Theresia van Lisieux het daar uitgebreid over had: “goed doen in het verborgene”, dus zonder dat je familie het zelfs maar merkt.
Graag wil ik je op iedere vraag trachten te antwoorden maar ik vrees dat hier op deze plaats te weinig ruimte is daarvoor.
Sedert meer dan een maand heb ik email-briefwisseling met ‘Een Jongen’ die blijkbaar geen commentaren meer schrijft op deze website, we vertellen onze nogal schokerende belevenissen aan elkaar en diverse overwegingen.
Ik zou je een nogal lang gebed van Theresia van Lisieux willen zenden dat in de Sacramentsaanbidding in Luik iedere week wordt gebeden om je te laten overwegen hoe belangrijk het is onopgemerkt van dienst te zijn.
Dus nodig ik je uit tot een emailtje naargelang je vragen en/of overwegingen hebt: ericboelen@telenet.be
Hallo Eric,
– Je schrijft verstandige woorden over het overbrengen van de boodschap van het katholicisme/Evangelie. Breng telkens dát beetje aan dat de mensen kunnen absorberen. Later kun je verder gaan. Belangrijk is volgens mij ook : zelf het voorbeeld geven. Maar succes is in deze niet verzekerd : tenslotte speelt altijd de vrije wil van de mens mee, én het allesoverheersende materialisme van deze tijd.
– Ik heb de Willibrord Bijbelvertaling, en die stoort me helemaal niet. Eerlijk gezegd : ik lees veel meer in de Catechismus van de Katholieke Kerk (700 blz.) dan in de Bijbel. Door die Catechismus krijgt men meer inzicht, vind ik : alles is er geordend, en er is ruimte voor het geheimzinnige in het geloof. Er zijn veel mensen die de Bijbel nooit opendoen, of er zelfs geen hebben, en toch een heilig leven lijden. In het katholicisme draait alles meer rond de Eucharistie, en niet rond de Bijbel, alhoewel die natuurlijk belangrijk is. In de Eucharistieviering worden trouwens stukjes uit de Bijbel voorgelezen en toegelicht.
Vriendelijke groeten, Au.G. St.
Beste A.G. Stinus,
Mag ik even op uw zin ” Er zijn veel mensen die de Bijbel nooit opendoen, of er zelfs geen hebben, en toch een heilig leven lijden. In het katholicisme draait alles meer rond de Eucharistie, en niet rond de Bijbel, alhoewel die natuurlijk belangrijk is.” reageren?
Hoe kun je nu een heilig leven lijden als je de H. Schrift niet kent? Deze laatste is toch de handleiding van het eerste, of niet? Als men de H. Schrift niet leest hoe kan men dan tot besef komen dat God Jezus, onder ons is gekomen om ons te tonen wie Hij juist is en ons te tonen hoezeer de Almachtige Vader ons bemint door Zijn enig geboren Zoon te laten kruisigen voor ons? Het Heilig Sacrament van het Altaar is daar rechtstreeks het gevolg van. Jezus zegt toch: “Ik laat je niet verweest achter, Ik zal bij u zijn tot het einde der tijden.” Niet?
Natuurlijk draait alles rond het woord van God en de H. Eucharistie, maar het één gaat niet zonder het andere.
@ Peter
@ A.G.Stinus
Het is een klein wonder dat we hier een ‘electronisch’ plekje vinden om belangrijke dingen te bespreken.
Maar ik stel me dagelijks voor dat we nu uiteindelijk deel uitmaken van een geestelijk front tegenover een onsamenhangende zeer grote verspreide groep zielen die ons als vijanden beginnen te beschouwen.
Sorry dat ik het misschien een beetje rauw ongekookt zeg: wij zijn niet echt verdeeld in sterk verschillende meningen, neen, wij respecteren immers allen op de eigen wijze, hoe dan ook, het eerste gebod en dat alleen al plaatst ons in dat geestelijk front.
Mag ik hopen dat ik jullie daar niet mee kwets, maar ik denk dat de vijandigheden rondom ons belangrijker worden dan de zeer kleine onderlinge verschillen in de feitelijke en niet te ontkennen zeer goede christelijke beleving die jullie, wij, hebben.
Want weldra zullen al de talrijke ‘vreemde’ zielen door de media allen samen tegen ons worden gericht.
Groetjes.
… In de Eucharistievieringen komt de Bijbel en het Evangelie natuurlijk ter sprake. Volgens mij is dat voor velen voldoende om een heilig leven te kunnen lijden. De goede moordenaar kon het Evangelie niet kennen, want dat bestond nog niet. Toch beloofde Christus hem de hemel. Bekering tot God is het belangrijkste.
… In de middeleeuwen konden velen niet lezen. Toch zullen velen een heilig leven geleden hebben, d.w.z. een leven bevallig aan God, ingaand op zijn genade, voortgaand op de prediking van de Kerk.
… Toch kan vanzelfsprekend de Bijbel heel inspirerend zijn. Maar er dreigt altijd gevaar dat men een en ander verkeerd begrijpt of verkeerde visies gaat aankleven. Persoonlijk laat ik me graag leiden door de kerkelijke leer.
… In de protestantse kerk staat de Bijbel heel centraal, maar de verdeeldheid is daar zeer groot.