Dat was de boodschap die ik korte tijde geleden in een droom aan een priester vertelde. De priester in kwestie bestaat wellicht niet, maar dat doet niet terzake. In die droom die ik had was ik vurig aan het pleiten voor de terugkeer naar de traditie. Ik voelde een bovennatuurlijke gewaarwording, alsof het de H. Geest zelf was die mij op dat moment bezielde. Ik voelde dat God mij ertoe dreef deze dingen te zeggen tegen die priester. De priester droeg zijn boord niet en had enkel een hemd aan, of misschien nog een stropdas en dan een heel petieterig kruisje. In het openbaar was hij dan ook totaal niet te herkennen als priester. Ik zei dat de priesters vroeger in soutane liepen, waardoor ze door iedereen konden herkend worden. Als men toen de pastoor tegenkwam, kon men hem vragen: “Meneer pastoor, ik zou graag binnenkort eens biechten”, of “Meneer pastoor, mijn moeder is ziek, zou u kunnen langskomen om haar de sacramenten toe te dienen”,… en zo vertelde ik tal van voorbeelden waarbij het voor een leek handig is om een priester te herkennen. De priester in mijn droom pruttelde tegen, maar ik herhaalde, bijna in vervoering (door de H. Geest): “meneer pastoor, u moet uw boord terug dragen!” De herder moet door de schapen herkend kunnen worden, ook aan zijn uiterlijk. Dit is door God gewild.
Jonge gelovigen die knielen tijdens de consecratie.
Ook zei ik dat de gelovigen hun houding in de Kerk moeten veranderen: er moet terug meer eerbied komen voor Jezus in het Allerheiligste Sacrament. De H. Geest deed mij zeggen dat de gelovigen weer moeten knielen bij de consecratie. De Communie moet op de tong ontvangen worden, en met een kniebuiging of geknield.
Ik voelde dat ik deze droom niet voor mijzelf moest houden, vandaar dat ik hem op mijn blog publiceer.
Vroeger, toen ik nog tiener was, ging ik ook naar de Mis, maar redelijk lauw (mijn geloof in mijn kindertijd was wel beter). Ik herinner mij dat mijn moeder altijd knielde als ze de kerk binnenkwam. Ik vond dat allemaal overdreven, maar ik wist niet waarom ze eigenlijk knielde. Werkelijke Tegenwoordigheid? Ik had daar geen goed besef van. Toen ik mijn eerste Communie deed had ik niet het volle besef dat Jezus tegenwoordig was in die Hostie. Ik dacht dat het iets “gewijd” was, een gewijd stukje brood. Ik wist wel dat het specialer was. Maar we werden er nooit echt goed over onderricht. Het was pas na mijn grote bekering in 2011 dat ik dat allemaal ben beginnen (her)ontdekken. En dat de Communie op de tong moet ontvangen worden, zijn we te weten gekomen door het lezen van een boodschap van Jezus (van een zienster die ik nu niet nader vernoem). Door die boodschap ben ik de Communie op de tong gaan ontvangen. Mijn moeder was de eerste die durfde. Dan volgde de rest. Maar de (modernistische) pastoor werd daar kwaad van. Hij begon nijdig te worden. Hij had het niet zo voor “vrome en devote” mensen, die in zijn ogen “schijnheilig” waren. Uiteindelijk zijn we moeten verhuizen van parochie, maar het was beter zo. Dan door een andere boodschap (van een zienster uit Manduria, Italië) kwamen we te weten dat Jezus liefst heeft dat Hij op de tong wordt ontvangen na een kniebuiging of geknield, uit eerbied voor Hem. Dat zijn we dan ook beginnen doen. En mijn vriendin (verloofde) knielt steevast tijdens de consecratie, en die gewoonte heb ik van haar overgenomen en nu doe ik dat ook, waar ik ook naar de Mis ga. En blijkbaar is het iets wat door God gewenst wordt, zo blijkt uit mijn droom.
Ik hoop dat ik meer mensen kan aansporen om terug meer eerbied te hebben voor Jezus in het Allerheiligste.
Artikel door mij van Cruxavespesunica.org
Of een terug keer naar het meer traditionele christendom ooit terug komt durf ik te betwijfelen met alle respect voor de auteur van dit artikel. Ik ben nog groot gebracht in het echte Roomse geloof en wat er op nog minder dan dertig jaar is veranderd is bijna ongelooflijk en dan heb je nog het geloofsafval dat begonnen is en daar wil ik de nadruk op leggen bij het gewone volk die als eerste afhaakte! Het probleem zit bij de gelovige zelf durft hij nog verantwoording afleggen voor de hoop die in hem leeft? Je merkt er maar bitter weinig van en het is ook niet meer als vroeger . Kom je op cafe en je begint over het geloof dan volgt er meestal een pijnlijke stilte en spoedig gaat men over tot de problemen van elke dag of men begint over voetbal. De parochie die het dorp zo bij elkaar hield en waar iedereen voor elkaar open stond is met de tijd verdwenen opgelost in de nevelen van de tijd!!
De parochie hield inderdaad het dorp bijeen als een hecht netwerk, en ik herinner mij zelfs gehoord of gelezen te hebben dat pastoors bij mensen thuis kwamen aankloppen om te horen wat er scheelde wanneer iemand enkele zondagen niet het Heilig Misoffer bijgewoond had. Ikzelf ben 27 jaren oud, en ik heb dergelijke tijden dus niet gekend. Het waren werkelijk duivelse mensen die dat allemaal kapot wilden krijgen. De Belgische Kerk is een slagveld van individualisme geworden.
U schrijft; “Of een terug keer naar het meer traditionele christendom ooit terug komt durf ik te betwijfelen…”
Wel dat is juist het probleem. Mensen twijfelen aan Gods Almacht, aan Gods beloften. Ik wil u niet beledigen, maar het is juist door twijfelaars dat het mogelijk was om de afschuw van de “verandering” in de K.Kerk te verwezenlijken, door priesters als gelovigen.
Ik ben niet zoals u, want u bent grootgebracht in het Rooms Katholieke geloof. Ik werd als klein jongetje door mijn familie gedwongen om aan de socialistische afschuw deel te nemen, wat ik steeds heb verafschuwd ondanks dat ik niets van de RK. Kerk afwist. Maar door veel ongelukkige omstandigheden in het leven te hebben gezien en meegemaakt, heb ik letterlijk de stem gehoord van Hem die ik zo lang zocht, Jezus. Maar ik heb Hem toen één gunst gevraagd; “Heer ik wil U als mijn leraar en niemand anders, geef mij dat.” En OOOO hoe heb ik het gekregen. Ik werd letterlijk en figuurlijk uitgekleed van al het geestelijke en materiële en toen begon de tocht door Zijn Kerk. Hij liet mij zien EN voelen hoe Zijn Kerk eruitzag. O, vele malen heb ik op de grond gelegen, snikkend van verdriet en pijnen, want mijn vraag was toen; “Maar mijn lieve Jezus, hoe is dat dan toch mogelijk, waar waren Uw soldaten om U te verdedigen?”
“U hebt toch aan Pilatus geantwoord op zijn vraag, bent u koning? Ja koning ben ik (ben ik = de altijd durende tegenwoordigheid = IK BEN) maar niet van deze wereld, moest Ik Koning zijn van deze wereld, dan zouden de mijnen hiervoor wel gevochten hebben.” Maar de zijnen hebben er niet voor gevochten. Gaan ze dat NU doen???
Ik heb schrijnende toestanden gezien in die ‘moderne kerk’, die aan het ongelofelijke grenzen en ik ging ijveren voor mijn Geliefde. Ik ging de priesters zeggen dat ze Jezus veel pijn aandeden door al dat wangedrag en dat ze bezig waren met het afbreken wat Jezus zo zuur heeft verdiend, alsof ze zich niet meer bewust waren dat Jezus iedere gedachte kent van iedereen, ook de meest smerige en ongelofelijk hypocritische. Maar steeds kwam ik op tegenstand en onbegrip uit. Maar het deerde mij niet, ik ging gewoon door zonder vrees belachelijk te worden gemaakt of in de eenzaamheid te belanden. Ik had slechts nog één doel: alles te willen doen en ondergaan voor mijn Geliefde Jezus en Zijn Geliefde Moeder. Dit alles zonder enige vrees steeds de waarheid verkondigend aan gelijk wie en gelijk waar, ook al zou de kans erin zijn om mij het weinige dat ik nog had af te nemen en/of onder de brug te moeten slapen, of in de gevangenis te belanden of mijn van mijn leven te beroven. Want dat zou voor mij het grootste geschenk zijn van mijn Geliefde Jezus, dat ik dat zou kunnen aan Hem geven, mijn leven, aan Hem die ALLES gedaan heeft voor mij, grote zondaar. Ik wil sterven van liefde voor Hem en niets anders. Al het overige telt voor mij niet.
God heeft beloofd dat Zijn Kerk niet zal verloren gaan, want wat zou er dan geworden van zijn schepping, zijn verlossing? Geloof dan toch wat Hij ons zegt en doe alles voor Hem in een vast geloof en vertrouwen. Ook voor nu geldt de belofte vanuit Christus; “Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem weer opbouwen.” Eerst de afbraak van het huis dat niets meer waard is, tot op de fundamenten en dan weer opbouwen om mooier te zijn als nooit te voren.
Vecht en wees niet bang, Hij verlaat ons nooit! Wees geen twijfelaars maar moedige soldaten van Christus in en door Maria.
Er zijn oprijzende jeugdige generaties die in feite rijp zijn voor een bekeringsoogst, maar de soixante-huitard clerus is nog niet uitgestorven en volledig vervangen met jongere priestergeneraties, en daardoor vinden genoemde jongeren de weg niet naar de voet van het Kruis. Zij dolen dan rond en worden aangetrokken door bizarre “alt-right” groeperingen. Zij zijn opgegroeid in een nihilistische hel die door de hun voorgaande generaties geconstrueerd werd, en zijn daardoor getraumatiseerd, zodanig dat zij een haat ontwikkeld hebben voor het gevestigd systeem. Er is slechts een consistente herderlijke stem uit Rome en van de lokale bisschoppen vereist om die generaties jubelend onder de strijdbanieren van Christus te scharen. Maar helaas; adspicientes ad Romam, Franciscum videmus.
Voor dat de toestand in de lokale Kerken verandert, moet er eerst een ommekeer plaatsvinden in Rome, want het is aan Petrus om zijn broeders in het Geloof te bevestigen. Het valt dus ten zeerste aan te moedigen dat lekengelovigen massaal gaan schrijven naar prelaten zoals Zijne Eminentie, Raymond Kardinaal Burke, om de Godgegeven kerkelijke procedure voor pauselijke ketterij in gang te zetten. Indien Paus Franciscus zijn ambt zal verliezen, zouden de kardinalen een monnik van een traditioneel klooster moeten verkiezen tot de Troon van Petrus. Het is nog reeds gebeurd dat een paus buiten het Collegium van Kardinalen gekozen werd, en in kritieke toestanden zoals die van vandaag is dat de beste weg. Wij hebben een radicale Katholieke contra-revolutionair nodig op de Apostolische Stoel; eerder zal er hier in België, vermoed ik, niets veranderen.
Indien men nog maar de meest recente uitspraken van de Bisschop van Antwerpen over de Broeders van Liefde en hun aangekondigde moordpraktijken ziet… Geheel het Belgisch Episcopaat moet vervangen worden met bisschoppen die in het buitenland geselecteerd moeten worden. Ik zou bijna durven voorstellen dat het seculier priesterschap in onbruik mag vallen, en dat van alle bisschoppen vanuit Rome verwacht gaat worden dat zij zoals monniken gaan leven met hun priesters, zoals eertijds de heilige missionarissen die West-Europa bekeerd hebben. Bij grote wantoestanden zoals bij de Belgische clerus, dronken van de wereldse geest, zijn dergelijke drastische maatregelen meer dan welkom.
Gelukkig zijn er nog parochies waar de priesters een boordje om hebben, waar nog geknield wordt tijdens de consecratie, communie op de tong en geknield mag ook, ook in de hand voor wie dat wil, knielen voordat je de bank ingaat en uitgaat, wijwatersbakken achterin en een pastoor die goed kan preken ,zelfs met humor ! Een feestje om daar te kerken. En elke zondag een volle kerk in de H Lodewijk te Leiden ! Waarschijnlijk ook in de Agnes te Amsterdam, maar daar ben ik nog niet geweest.
De Kerk zal weer bloeien, zelfs meer dan voorheen.
Er zijn ontzettend veel kiemen gezaaid.
Na de grote loutering zal een prachtige heropleving volgen.
Kijk naar de tekens en/of lees het Oude Testament.
Benjamin, ondanks je 27 jaar (of misschien net omwille) heb jij een erg klare kijk op de dingen. Ik bid elke dag dat er meer jonge mensen en priesters mogen opstaan die terug een voorbeeld zouden nemen aan de echte grote heiligen, in plaats van zich ‘het goede leven’ eigen te maken, die terug durven oproepen tot boete en gebed, en dat ook zelf in de praktijk durven/willen/kunnen omzetten. Chapeau!
De moderne catechese heeft de jongeren niet tot Christus gebracht. Het ligt niet alleen aan de gelovigen zelf, deels ligt het ook aan de priesters en bisschoppen. Overigens is de geloofsafname voorspeld in de Bijbel. Hieraan kan men zien dat we in de eindtijd leven. In Europa lijkt God grotendeels afgedankt te zijn. Er is een nieuw heidendom ontstaan die zijn weerga niet kent. Zie de video” Amir Tsarfati – Europa klaar voor de komst van de Antichrist”. Gepubliceerd op 15 april 2017, ca. een halve maand geleden. De valse profeet bereidt deze komst voor. En bijna niemand die naar de waarschuwingen van God/Jezus wil luisteren vanuit de Heilige Schrift.
Verder zit het niet alleen in de witte boorden van een priester.