Het was zaterdag 15 april drie jaar geleden dat de schoolmeisjes uit Chibok, Nigeria, werden ontvoerd. De ouders van de meisjes zijn gedesillusioneerd. Er zijn nog steeds 205 meisjes in handen van de islamitische strijders en niemand weet of ze ze ooit nog zullen terugzien.
De dag tussen Goede Vrijdag en Pasen is voor Peter Pogu altijd een dag van stilte en herdenking. Maar zaterdag 15 april was het extra stil. Precies drie jaar geleden werd Peter, de vader van Grace, uit bed gebeld door zijn eigen dochter, minuten voordat strijders van terreurbeweging Boko Haram haar zouden ontvoeren. Als hij erover praat, kan hij de tranen niet tegenhouden, net als nog zo’n vierhonderd andere ouders die vandaag aan hun dochters denken.
Veldwerkers van Open Doors spraken met de ouders van meisjes die nog gevangenzitten. Uit die interviews blijkt dat ouders ontredderd zijn en hun hoop op goede hulp van de eigen overheid of buitenlandse overheden zo goed als verdwenen is. “We voelen ons bedrogen door de overheid’, zegt Yakubu Nkeki Maina, vertegenwoordiger van de ouders. “We hebben nog steeds slapeloze nachten en verwachten onze enige hulp van God.”
#bringbackourgirls
Zelfs tot in het Witte Huis werd actiegevoerd voor de dochter van Peter. Voormalig first lady Michelle Obama tweette een foto met de hashtag #bringbackourgirls. Hoe trending die topic ook werd, voor de ouders heeft het weinig zoden aan de dijk gezet. President Muhammadu Buhari, die alle internationale hulp afslaat, is er tot op heden in geslaagd om 23 meisjes vrij te krijgen. Van de 275 meisjes die werden ontvoerd, wisten er 47 kort na de ontvoering te ontsnappen. Open Doors telt nu nog 205 meisjes die gevangenzitten.
Afgelopen zondag werd in Maiduguri de ontvoering herdacht. De lokale politieke leider in Chibok, Zanna Modu Usman, sprak zijn kritiek uit: “Het is ontmoedigend dat de overheid en veiligheidsdiensten drie jaar na dato nog steeds niet aan onze verwachtingen voldoen.”
De inwoners van Chibok denken niet alleen aan hun dochters, maar maken zich ook zorgen om de kinderen nog wel thuis zijn. In de afgelopen weken zijn vier omliggende dorpen aangevallen door Boko Haram. De gezinnen die daarbij op de vlucht sloegen, verblijven nu in Mbalala, op vijf kilometer afstand van Chibok. “Drie van de dertien scholen in Chibok zijn deels heropend, maar ouders zijn doodsbang om hun kinderen naar school te sturen”, zegt een veldwerker van Open Doors.
De Nigeriaanse overheid zegt momenteel in gesprek te zijn over de vrijlating van ongeveer honderd meisjes. President Buhari zei op 8 januari tegen landelijke media: “De tranen drogen niet. De pijn zit nog diep in ons hart. Maar onze harten zullen opspringen van vreugde als er meer en meer van onze dochters terugkeren. We blijven ons hiervoor onverminderd inzetten.”
Gebed
Nog belangrijker dan beloftes van regeringsleiders en trending topics op Twitter, zijn de gebeden van miljoenen christenen wereldwijd. “Het is door jullie gebeden dat we ons hier doorheen slaan. Door de kracht van jullie gebed houden we vol. We vertrouwen op God en we vertrouwen op uw gebed”, zegt Pastor Ayuba wiens dochter nog in handen is van Boko Haram. Open Doors roept daarom op om vandaag en morgen in kerkdiensten stil te staan bij de ontvoerde meisjes uit Chibok en de gezinnen die al drie jaar wachten op hun thuiskomst.
Sinds de ontvoering in 2014 is Open Doors nauw betrokken bij de ouders. Zo hebben ze in de afgelopen jaren voedsel, medicijnen en traumahulp gehad. Ook doen veldwerkers er alles aan om de ouders een hart onder de riem te steken door hen veelvuldig te bezoeken
Bron: Opendoors
Nigeria is een hopeloos verdeeld land waarin in het noordoosten de radicale islamistische beweging Bokam -Haram die gelinkt zijn aan Daesh de overmacht blijft houden ze ontvoeren meisjes voor seksslavinnen en slavernij en bekering tot de radicale islam . Het is zeer erg voor de ouders het moet hartverscheurend zijn en vooral het leger doet niet veel laten we bidden voor het land goed artikel!