Het begon in 1980, te Naju in het zuiden van Zuid-Korea. Julia Kim, een huismoeder die protestants was, had kanker. Op een dag werd ze op miraculeuze wijze genezen. In 1982 zag ze een visioen van Jezus met Zijn Hart dat aan het bloeden was, en Hij vroeg voor offers voor de bekering van de zondaars. Ze bekeerde zich tot het katholiek geloof, en kreeg van iemand een beeldje van de H. Maagd. Julia ondergaat dikwijls ernstige pijnen voor de bekering van anderen en als eerherstel voor de abortussen en andere zonden die bedreven worden in de wereld. Vele malen ontving ze de stigmata terwijl ze de pijnen van de Kruisiging onderging. Er gebeurden ook 33 Eucharistische mirakelen. Vele mensen, inclusief priesters, getuigden dat de Heilige Hostie die Julia ontvangen had, veranderde in vlees en bloed. Andere keren kwam de H. Hostie uit de hemel neergedwarreld. Veel mensen begonnen daardoor standvastig te geloven in de Werkelijke Tegenwoordigheid van Jezus in de Heilige Eucharistie.
Op 30 juni 1985 begon het beeldje dat Julia in haar woning had, tranen te wenen. Vervolgens begon Onze Lieve Vrouw dringende boodschappen en tekenen te geven aan Julia. Op 19 oktober 1986 begon het beeld tranen van bloed te wenen. Tot 14 januari 1992 heeft het beeld in totaal exact 700 keer geweend. De tranen van bloed werden getest en het resultaat was dat het menselijk bloed was. Het beeld gaf ook een geurige olie af. Julia kreeg een ‘kleed van geur’; dus is ze omgeven door de aangename geur van rozen. Ook als ze een rozenkrans kust of het gewoonweg in haar handen houdt wordt het geurend.
Het doel van de Heilige Maagd in Naju is om de mensen wakker te schudden met haar boodschappen, uit onze spirituele slaap en ongevoeligheid, zodat we waarlijk de Leer van het Evangelie mogen leven en ons traditioneel Katholiek geloof en devotie nieuw leven in blazen. Ze roept ons op om een leven te leiden in gebed, nederigheid en liefde zodat de greep van Satan over de wereld gebroken kan worden, zondaars zich zouden bekeren en gered worden en uiteindelijk een nieuw tijdperk van vrede kan komen onder de heerschappij van Jezus Christus (nadat Hij is teruggekomen in de heerlijkheid). Ze vraagt ons dat wij kleine kinderen van haar worden, volledig toegewijd aan haar Onbevlekt Hart. Ze nodigt iedereen uit om veel gebed (bijzonder de Rozenkrans) en offers te brengen en te bidden voor de gewijde dienaren.
De Eucharistische mirakelen (deel 1)
5 juni 1988
Julia Kim ontving in haar parochiekerk de H. Communie. De Hostie veranderde in haar mond in een dik bloedend stuk vlees. Op dat moment wist ze niet wat haar overkwam, want ze had nog nooit gehoord van Eucharistische mirakelen. Hier werd geen foto van gemaakt.
16 mei 1991
Om 18:00 uur was er H. Mis in de parochiekerk van Naju, met twee priesters van de Filipijnen, enkele parochianen en een dertigtal pelgrims. Zodra Julia de Hostie had ontvangen, smaakte ze bloed in haar mond. Ze toonde dit aan Rufino, die naast haar zat, en hij zag de hostie vanaf de rand bloedrood worden. Alle aanwezigen en ook de priesters hebben het gezien, en allen begonnen te wenen. De priesters weenden en baden voor het H. Tabernakel. Daarna kreeg ze een verschijning van de H. Maagd en een boodschap van Jezus.
1 juni 1992
Julia was op bezoek in Rome en vanwege haar aanhoudende pijn werd besloten om een H. Mis in het hotel te doen. Toen ze de H. Communie ontving, begon de Hostie in haar mond te bloeden, waarna ze een boodschap van Jezus kreeg.
2 juni 1992
Julia was nu in Lanciano (waar in 750 een Eucharistisch mirakel gebeurde), en ging daar naar de Mis. Toen de pastoor de H. Hostie ophief zag ze er licht van uitgaan en op hem schijnen, dan op haar en vervolgens op iedereen. Na het ontvangen van de H. Communie bleef een stukje Hostie achter in haar mond, dat aanstonds zwelde en begon te bloeden.
24 september 1994
Er waren een heel aantal pelgrims gekomen om mee de Mis te vieren in de parochiekerk van Naju. Tijdens de consecratie zag Julia Jezus glimlachen in de Hostie en nadat ze de H. Communie ontvangen had begon ze bloed te smaken in haar mond. Ze toonde dit aan de omstaanders, die zagen dat er aders op de Hostie verschenen en er bloed begon uit te stromen. Nadat ze de Hostie inslikte, ging ze in extase en kreeg ze een visioen.
2 november 1994
Julia reisde de wereld rond om de Eucharistische devotie te verspreiden en te promoten en nu was ze in Kailua, Hawaii. Ze woonde daar een Mis bij en daar begon de Hostie de ze had ontvangen, te bloeden.
24 november 1994
Toen Julia in de kapel aan het bidden was, kreeg ze een boodschap van de H. Maagd. Daarna kwam er een grote Hostie neergedwarreld, die ze opving in haar handen. Maria vertelde dat er een priester was die in zonde leefde, die de H. Eucharistie ging ontvangen, maar Jezus kan niet in hem blijven, en dus kwam de Hostie hierheen, naar de Pauselijke nuntius, die ook aanwezig was, alsook haar begeleider (pater Spies).
24 november 1994 (2)
Het tweede mirakel van die dag. Het was namiddag en Julia wou net naar huis gaan, toen Maria haar riep naar de kapel. Daar kreeg ze een visioen en een boodschap, waarna er een Hostie neerdaalde op haar tong. De Pauselijke nuntius en nog een aantal anderen, waren hiervan getuige.
30 juni 1995
Tijdens de Mis in de parochiekerk van Naju, veranderde de Hostie die Julia ontving, opnieuw in bloedend vlees.
1 juli 1995
Er was een nachtelijke gebedswake in de kapel. Julia zag naar het kruisbeeld dat boven het beeldje van Maria hangt, en zag de levende Jezus, en bloed stroomde uit zijn wonden. Dit bloed veranderde in Hosties, die vervolgens naar beneden vielen. Toen gaf Jezus haar ook een boodschap over de H. Eucharistie, waarin Hij zichzelf geheel en al in liefde aan ons geeft, en de vele mirakelen die al gebeurd zijn om aan te tonen dat Hij werkelijk aanwezig is, en dat dit een onbetwistbaar feit is.
2 juli 1995
De Aartsbisschop had bevolen dat de 7 Hosties die daags ervoor miraculeus waren neergedwarreld, moesten genuttigd worden. De getuigen van deze gebeurtenis werden uitgekozen om dit te doen, wat hen verdrietig maakte en deed wenen, omdat ze nu die Hosties, die Jezus zelf had gegeven, niet mochten bewaren. Toen Julia ook één Hostie ontving, begon deze meteen te bloeden. Als gevolg hiervan begonnen velen luidop te wenen.
24 augustus 1995
Er werd een openluchtmis gehouden op de heuvel van de Gezegende Moeder, en werd gecelebreerd door een bisschop van Maleisië, en er waren meer dan 20 pelgrims aanwezig. Opnieuw veranderde de Hostie die Julia ontving in vlees en bloed.
22 september 1995
Opnieuw een openluchtmis op de heuvel, waar nu ook een bisschop van Canada bij aanwezig was. Toen Julia de H. Communie had ontvangen, begon de Hostie op te zwellen, en te bloeden. Dan begon het ook te bewegen. Eén van de aanwezigen zag dit en meldde dit aan de bisschop. De Hostie had de vorm van een klein hartje gekregen; volgens Dr. Owen uit Canada had dit exact de kenmerken van het hart van een baby. Na een korte tijd beval de bisschop dat de ze Hostie moest inslikken, wat haar enige moeite kostte. Velen weenden.
31 oktober 1995
Julia was op bezoek in Rome, bij de Heilige Vader, Paus Johannes Paulus II. Ze vierden de H. Mis in zijn privé-kapel. Toen ze de H. Communie ontvangen had, veranderde de Hostie in vlees en bloed. De Paus was hiervan getuige en hij zegende haar. Julia zei dat ze zag dat er een lichtstraal scheen op de Paus, en dat er kleine engelen om hem heen dansten en hem beschermden.
1 juli 1996
De kapel zat stampvol met allerhande pelgrims van verschillende streken uit Korea, voor de viering van de 11de verjaardag van de eerste tranen van de Gezegende Moeder, die van haar beeldje kwamen. Ze waren aan het bidden toen Julia ineens bloed zag stromen uit de 7 Wonden van Jezus; het hoofd, de handen, de voeten, Zijn Hart, en Zijn zijde. Toen kwam er licht uit en het bloed werd wit en werd vast, en begon te bewegen met het licht. Iedereen kreeg van dit licht op zich. Dan zei Jezus tegen haar: ‘Ontvang Mijn Licht!’ Dan zag ze de Hosties neerkomen, en ze wilde ze opvangen, maar dan kreeg ze stekende pijnen in haar hoofd, handen, voeten, zijde en hart. Ze schreeuwde en in haar geopende mond kwamen de Hosties. De mensen riepen: “Het is de Heilige Eucharistie!” En ze verzamelden zich rond haar om het wonder te aanschouwen. Daarna kreeg ze een boodschap van de H. Maagd.
17 september 1996
Julia was uitgenodigd in het bisdom van Sibu, in Maleisië. Er werd een Mis gevierd in de H. Hart kathedraal van Sibu. De bisschop gaf een krachtige preek over het belang van de Heilige Eucharistie. Toen Julia de H. Communie had ontvangen, veranderde de Hostie in vlees en bloed.
19 oktober 1996
Priesters en pelgrims van Korea en andere landen in de wereld waren vergaderd om de H. Mis te vieren. De Hostie die Julia ontving, veranderde opnieuw in vlees en bloed. Vervolgens ging ze in extase en kreeg ze een visioen over de wereld gehuld in duisternis.
12 juni 1997
Bisschop Paul Chang-Yeol Kim van het bisdom van Jeju in Korea, was net op bezoek en hoorde over de vele mirakels die hier gebeurd waren en hij zei tegen vader Anthony Jung-jong-Kim dat de Hosties hadden moeten bewaard worden. Net op het moment dat hij zei “Als er nog mirakels gebeuren, moeten de Hosties bewaard worden!”, begon er licht te schijnen vanaf het kruisbeeld en de bisschop zei: “laten we bidden.” Onmiddellijk daarna viel er een grote Hostie naar beneden op het altaar voor het beeld van de Gezegende Moeder. De bisschop zag dit en riep: “Oh, de Eucharistie! De Eucharistie!”, en hij knielde erbij neer en zei: “Jezus die leeft!” Julia knielde ook en kon haar tranen niet bedwingen en dankte de Heer.
13 juli 1997
Een prelaat uit Rome was net op bezoek en zat geknield te bidden voor het altaartje met het beeldje van de Gezegende Moeder, toen er plots een Hostie kwam neergedwarreld uit de hemel, en een fel licht straalde van het beeldje van Maria, alsook van het kruisbeeld.
27 augustus 1997
Terwijl pater Spies en enkele anderen de Rozenkrans aan het bidden waren in de kapel, kwam er een Hostie neerdwarrelen vanaf het kruisbeeld, op de vloer, vlak voor pater Spies. De Hostie had net dezelfde beeltenis als de Hostie die op 12 juni was neergedaald, in het bijzijn van de bisschop.
24 november 2001
In de morgen was Julia de Kruisweg aan het gaan op de heuvel van de gezegende Moeder, toen ze ineens Jezus aan het kruis zag, en krachtige lichtstralen die van hem uit gingen. Dan openden Zijn zeven Wonden en het bloed dat eruit stroomde kwam samen en veranderde in een Hostie, die neerdaalde op de tong van Julia.
1 januari 2002
Toen Julia aan het bidden was onder het Kruis op de heuvel, kwam er een Hostie neergedaald, die door haar mondmaskertje, op haar tong terecht kwam.
24 november 2002
Terwijl ze thuis aan het bidden was, kwamen, nadat Jezus haar een boodschap gaf, twee Hosties, omgeven door licht, neergedaald en landden op een tafeltje, waar een Bijbel op lag. De foto’s zijn een beetje donker uitgevallen.
16 april 2005
Een Hostie waar drie druppels bloed uit kwamen, die wordt bewaard in een kleine monstrans.
6 mei 2005
Op 16 april 2006, in de avond, tijdens de Mis op de heuvel van de gezegende Moeder, kwamen twee Hosties neergedaald uit de Hemel. Vader Marcial raapte ze op en deed ze in een ciborie. Dan bracht hij ze naar het huis van Julia en ze werden daar bewaard. Op 6 mei ging Julia in extase en zag ze een dikke mist een ciborie omhullen. Toen ze weer was bijgekomen vroeg ze om eens te kijken naar de Hosties die op 16 april waren neergedaald. Vader Marcial ging de ciborie halen en opende die, toen zag hij bloed op de Hosties en hij begon luidop te wenen van emotie. Daarna loofden en dankten ze God in de kapel.
16 oktober 2006
Nadat Julia om 9 uur ’s morgens een boodschap van Jezus ontving, ging ze kijken naar de pyxis die in haar kamer staat, die Hosties bevatte die een priester uit de VS had geconsacreerd, en tot haar grote verbazing zag ze dat de bovenste Hostie aan het bloeden was. Deze Hostie werd op bevel van Jezus naar Paus Benedictus XVI gebracht, die zijn personeel beval om het met de grootste zorg en toewijding te bewaren.
24 oktober 2006
Tijdens de Mis om 7 uur ’s morgens zag Julia een verschijning van de gekruisigde Jezus, met Zijn 7 wonden. Het bloed dat daaruit stroomde kwam samen en transformeerde in een Hostie, die vervolgens neerdaalde. Deze Hostie wordt nu in een monstrans bewaard.
11 juni 2007
Een kleine hostie die neerdwarrelt thuis in de kamer waar Julia aan het bidden is.
10 juni 2008
Een Hostie met een tekening in bloed, daalde neer achter een hostie in een klein monstransje. De Hostie werd eruit gehaald en apart bewaard.
6 december 2008
Tijdens een gebedswake voor de Eerste Zaterdag van de maand, kwam er een Hostie neergedaald. Velen weenden en bekeerden zich. Sommigen waren ook getuigen van de lichtstralen die uitgingen van de Hostie.
2 november 2009
Vader Aloysius Chang ging naar het huis van Julia, om haar en een assistent de Communie te geven. Hij had een stuk van de grote Hostie meegebracht, alsook een kleine Hostie. Toen was er daar nog iemand die de Communie wenste te ontvangen. Vader Chang wilde het grote fragment in twee breken, maar plots verscheen er in de pyxis een extra kleine Hostie.
28 februari 2010
Julia Kim was samen met nog enkele anderen in het Vaticaan. Aartsbisschop Giovanni Bulaitis vierde de Mis in een kapel en toen hij haar de Communie gaf veranderde de Hostie opnieuw in een bloedend stuk vlees in de vorm van een hartje. Er werden foto’s genomen en videobeelden van gemaakt.
5 maart 2011
Tijdens de Mis in de kapel zag een misdienaar een Hostie op de grond, en Vader Lawrence Jung raapt die op, en hij dacht dat het misschien een ongeconsacreerde hostie was, die door een veeg van zijn mouw op de grond was terechtgekomen. Toen hij na de consecratie de ciborie wilde nemen om de Communie uit te delen, zag hij op het corporale twee Hosties liggen. Hij zag dat deze Hosties anders waren en dat ze onmogelijk uit de ciborie zouden kunnen gekomen zijn. Iedereen keek met verbazing, en de Hosties werden apart gehouden en bewaard. Julia Kim bevestigde dat deze Hosties werkelijk het Lichaam van Jezus waren.
Bron: Cruxavespesunica.org
Deze wonderen zeggen genoeg !! Fax ze door naar deze kritische paus !
Mensen, wordt wakker. De duivel kan ook wonderen verrichten. Denken jullie werkelijk dat de Hemel de H. Hostie gewoon op de grond zou laten vallen? Wat een verschrikkelijke heiligschennis. Hoogste tijd, dat hier een exorcist wordt ingeschakeld. Trouwens de H. Hostie hoort niet in de handen van een leek. (ongewijde poten zoals de duivel, tegen zijn zin in moest bekennen tijdens een exorcisme). Centraal staat het onbloedig Kruisoffer van Calvarie, wat tegenwoordig wordt gesteld. De H. Communie is hier slechts de vrucht van. Te communie gaan is niet verplicht. Wel het H. Misoffer zondags bijwonen. De verplichting bestaat slechts eenmaal per jaar met Pasen te communie gaan. Let wel de H. Communie is zeer belangrijk en dient veelvuldig te worden ontvangen. Maar dan wel in staat van genade. Anders kom je slechter uit de Kerk, dan dat je er in ging. Denkt u nu werkelijk, dat de Hemel in de N.O.M wonderen verricht? (Eén geprotestantiseerde viering met een voorzitter, zoals bij de inleiding van de N.O.M. te lezen was in 1969). De Hemel heeft niet zo’n overvloed van wonderen nodig, zoals hier worden beschreven. Ook een bewijs dat hier de duivel bezig is. De duivel, wil hier alleen maar verwarring zaaien. Hij wakkert hier een ongezonde wonderzucht aan.
Indien dit het werk van de duivel zou zijn dan werkt hij zichzelf tegen want hij maakt hier promotie van de essentie van de Kerk: het lijden van Christus staat boven de tijd en boven vormelijkheid, zoals de hele kalvarietocht waarin Jezus ons voorging want Hij werd door de aardse mens als een misdadiger veroordeeld.
Dit werkt de grootste bewondering op bij alle gevoelige zielen en maakt hen ontvankelijk om zonder uiterlijke franjes deel te nemen aan dat Lijden op een realistische wijze die niet anders dan schokkend kan zijn voor twijfelaars en voor allen die slechts de mooie uiterlijke vormgeving zoeken.
Jezus liet zich tot het uiterste vernederen en dat is onverdraaglijk voor duivels en ongelovigen.
De plechtige vormgeving van de H.Mis is noodzakelijk maar het ware offer gebeurt in het dagelijks leven in geduldig beleven van onverdraaglijke vernederingen en onafzienbaar lijden, tot genoegdoening aan de onrechtvaardigheden die wij allen Christus dagelijks aandoen.
Eric, ik heb altijd geleerd, dat het ware offer het aller hoogst Heilig Offer van Calvarie is, wat op onbloedige wijze eeuwigdurend, tegenwoordig wordt gesteld. Alle andere offers zijn hier aan ondergeschikt. Zonder dit Offer, zou de Hemel voor ons gesloten zijn. Wat de uiterlijke vormgeving betreft, deze is door de H. Kerk definitief vastgesteld door het dogmatisch concilie van Trente. Ik vind het erg denigrerend, te moeten lezen de zin “en voor allen die slechts de mooie vormgeving zoeken”. En wat de duivel betreft, pas hiervoor erg op. Hij kan 99% mooie voorstellingen geven en maar een slechte en hij heeft zijn doel bereikt.
Gerard: uiteindelijk neemt u slechts aanstoot aan de VORMELIJKHEID van het wonder in Naju.
Het Ware Offer van Christus is een volmaakt Offer. Het is uiting van de hoogste Liefde van de Vader voor Zijn schepselen.
Tijdens het Laatste Avondmaal was er geen sprake van plechtige vormelijkheid, het was eerder verwarrend voor de kersverse Apostelen. Voorafgaand aan het Ware Offer zei Jezus “gij zult dit doen tot Mijn gedachtenis”. Nochtans was heel Zijn aards leven een Waar Offer, en dat zonder veel vormelijkheid. De Transfiguratie op de berg was wel erg vormelijk, maar deze behoort eigenlijk niet tot het Offer vermits Christus daar Zijn Heerlijkheid toonde.
Het ware offer, vanwege de mensen zelf, in deelname aan het Lijden van Christus, is geen volmaakt offer en kan dat zelfs niet zijn. Daarom hoeft het ook niet in hoofdletters. En dat vindt niet plaats in de H.Mis maar in het niet-vormelijk dagelijks leven.
Als tiener die nog geen Engels verstond werd ik emotioneel geraakt door talloze radioliedjes. Later, toen ik de taal begon te begrijpen drong het tot me door dat de meeste teksten erg goddeloos zijn. Dat betekent mede-leven in die teksten. Dat vormt de ziel. Nochtans zijn die ziele-vorming en de vormelijkheid van de zangers niet de ware beleving, maar zij geven daar wel aanleiding toe.
Het blijft me verwonderen dat zelfs veel mensen die de Traditionele H.Mis ‘volgen’ daar slechts lichamelijk aanwezig zijn. Het begrip “bijwonen” van de H.Mis ontgaat me eigenlijk: ik begrijp dat “bijwonen” niet.
De H.Mis is voor velen niets anders dan vormelijkheid.
Ook al is Christus werkelijk aanwezig in de geconsacreerde Hostie, hoe plechtig ook gevierd, dat blijft een vormelijk gebeuren dat aanleiding geeft tot ware offers vanwege de mensen. Pas in die ‘harde’ deelname aan Christus Lijden, en niet eerder, voltrekt zich het H.Geheim van de Menswording, toont de H.Hostie Zijn levenskracht, en dat zonder de geringste vormelijkheid.
Eric, u schrijft als een halve modernist. Erkent u het H. Misoffer als hernieuwing van het allerhoogste Kruisoffer en de ware blijvende tegenwoordigheid wel? Het joodse paasmaal was zeer vormelijk en volgens een strikt voorgeschreven ritus, gevierd in de beste kleding. Staande, lendenen omgord. Het dagelijks lijden van de gelovige heeft de verlossing niet bewerkstelligd noch verkregen en stelt de verlossingsdaad niet tegenwoordig. Dat doet alleen de H. Mis. Verder lees ik veel wollig modernistisch gebral. En de menswording voltrekt zich niet door dagelijks lijden van de mensen. Onzin, ons dagelijks lijden en onze opofferingen is een boetedoening voor onze zonden en bij heiligen ook voor de zonden van de mensheid en medekatholieken. En dat van die goddeloze moderne Engelse liedjes geldt bij u helaas blijkbaar nog steeds: geen onderscheid der geesten, geen doorgronding van wat gepast en ongepast is, simpel emotionalisme.
Geldig geconsacreerde H.H. Hosties gooit Onze Lieve Heer niet overal klakkeloos neer. Dit soort fenomenen zijn vals en van demonische oorsprong. Bovendien zou hiermee de valse oecumenische neo-protestantse eredienst bevestigd worden tegenover trouwe katholieken, die hierin helaas trappen.
Christus is in elk partikel van elke geldig geconsacreerde H. Hostie tegenwoordig, blijvend tot de gedaante verdwenen is. Gelukkig gaat het hier bij deze valse verschijningen om twijfelachtige tot ongeldige sacramenten uit de pan-oecumenische Novus Ordo-maaltijd die op de grond geworpen zouden worden door “Onze Lieve Heer”.
Ik geloof er wel in dat dergelijke wonderen mogelijk zijn.
Alex: maar Jezus zegt toch zeer duidelijk dat we niet moeten bidden in een stenen kerk maar dat het hart een tempel moet worden. Moeten we daar dan niet standvastig in zijn?
Jezus bad meestal op een heuvel of berg, alleen, in stilte.
De fijnste geestelijke ervaringen kreeg ik nooit tijdens een plechtigheid, maar gewoon thuis zittende of in de volle natuur bijvoorbeeld ’s nachts in Banneux in de tijd vooraleer JanPaulII dat zeer bijzondere oord durfde te moderniseren. Deze modernizering tracht ik nog altijd met een pijnlijk hart te aanvaarden, dat zal me nooit gelukken.
– – – Toen was ik nog links liberalistisch modern, Protestants en ‘Groen’ gericht en had Moslimkenissen in Antwerpen!
Jezus en Maria hoeven immers geen wonderen te doen bij de allerhoogste uiterlijke plechtigheden, maar des te meer bij al die andere kinderen van God die nauwelijks enige plechtigheid kennen.
En dat nog veel nadrukkelijker bij ongelovigen!
Het dagelijks Heilig Offer is nutteloos en luchtledig indien u niet ertoe komt in het banale dagelijks leven de Menswording van Christus tot vervulling te laten komen. De werkelijke deelname aan het Lijden van Christus kan onmogelijk voltrokken worden tijdens de H.Mis, tjdens de Consecratie en tijdens de H.Communie. Hoe heiligend deze ook mogen zijn en hoe daadwerkelijk Christus ook aanwezig is in de H.Hostie: uw persoonlijke offers, die altijd onvolmaakt zullen zijn, kunnen daar nooit werkend genoemd worden zelfs niet in de grootst mogelijke plechtigheid.
– – – In alle tijden koos God de Vader offerzielen!
Het is soms ontzettend moeilijk dit te aanvaarden!
Alleen het willen aanvaarden van alle beproevingen, vanuit eigen vrijheid, brengt de Menswording tot vervulling.
Door gemoderniseerde christenen allerhande, ook door te veel Traditionele Katholieken, wordt dit niet begrepen.
http://blogimages.bloggen.be/levend_geloof9/2959379-1230cd8741d2562e280169d8cec24ad9.jpg
+ + + Een miskende offerziel van de Kerk: Anneliese Michel + + +
http://www.bloggen.be/levend_geloof9/archief.php?ID=2961690 – – Deel 2.
http://www.bloggen.be/levend_geloof9/archief.php?ID=2959379 – – Deel 1.