Christenen moeten het onethisch gebruik van biotechnologie met afkeer bekijken.
Artikel door Rebacca Taylor – een klinische laboratoriumspecialiste in moleculaire biologie.
Ik heb het laatste deccenium gespendeerd aan het schrijven en spreken over de opmerkelijke en schrikwekkende wereld van de biotechnologie vanuit een Katholiek perspectief. Vele keren voelde ik me als Frodo Baggins aan de poorten van Mordor, opkijkend naar Mount Doom met wanhoop en angst.
Ik voelde dit nooit meer acuut dan in de afgelopen paar maanden. Een reeks van recente krantenkoppen hebben mijn gevoel van hopeloosheid in het zicht van de nooit-eindigende aanval op de waardigheid van het menselijk leven door moderne biotechnologie doen toenemen.
De somberheid begon neer te dalen toen het bekend raakte dat een Zweedse wetenschapper het DNA van gezonde menselijke embryo’s gewijzigd heeft. Fredrik Lanner, een ontwikkelingsbioloog, gebruikt een nieuwe genveranderingstechniek genaamd CRISPR, om bepaalde genen in een gezond menselijk embryo uit te schakelen om te zien hoe die genen de ontwikkeling beïnvloeden. Hij en zijn team wijzigen opzettelijk gezonde IVF embryo’s, zodat ze niet fatsoenlijk kunnen ontwikkelen.
In gedetailleerd verhaal door NPR openbaart dat terwijl de verslaggever de genetische manipulatie van vijf gedoneerde IVF embryo’s aan het observeren was, er één het ontdooiingsproces niet overleefde, en dat er één stierf na injectie met het experimenteel genveranderend middel. Van de drie die overleefden, bleef er één zich delen (celdeling), maar niet voor lang. Alle embryo’s moesten vernietigd worden voordat ze 15 dagen oud zijn, zoals de wetgeving in Zweden beveelt. Lanner benadrukt dat zijn onderzoek noodzakelijk is om de menselijke ontwikkeling te begrijpen, die op zijn beurt licht zal laten schijnen op onvruchtbaarheid en aandoeningen.
Lanners werk maakt vele ethici en wetenschappers zeer nerveus. Jennifer Doudna, de mede-uitvindster van CRISPR, samen met andere topwetenschappers, hebben opgeroepen tot een vrijwillig moratorium op gelijk welke verandering van menselijke embryo’s, uit angst dat dit zal leiden tot het creëren van genetisch gemanipuleerde kinderen. Marcy Darnovsky, van het linkse Centrum voor Genetica en Maatschappij, legt uit waarom zij en haar groep zo vocaal zijn geweest in hun oppositie tegenover de modificatie van menselijke embryo’s. Ze vertelde NPR: “De productie van genetisch gemanipuleerde menselijke embryo’s is eigenlijk vrij gevaarlijk… Wanneer je de genen van menselijke embryo’s wijzigt, betekent dat dat je de genen van elke cel in het lichaam van elke nakomeling verandert, elke toekomstige generatie van dat menselijk wezen. Dus dat zijn permanente en wellicht onomkeerbare veranderingen waarvan we gewoon niet weten wat ze zouden betekenen.”
Dan kwam de openbaring dat een Amerikaanse dokter naar Mexico reisde om de eerste baby te creëren die opzettelijk zo gemanipuleerd is dat hij drie genetische ouders heeft. Deze techniek, foutief genaamd “mitochondriale vervanging” of MR (Mitochondrial Replacement), streeft ernaar om de overdracht van genetische ziekten via de mitochondria, te elimineren. Mitochondria zijn kleine, maar talrijke organellen buiten de nucleus, in het cytoplasma van onze cellen, die energie maken. Ze hebben hun eigen DNA, het mtDNA of mitochondriaal DNA genoemd. We erven het mtDNA enkel van onze moeders. Een vrouw die een nadelige mutatie heeft in haar mtDNA kan niet anders dan dat doorgeven aan haar nakomelingen.
Er zijn verschillende MR technieken die de mitochondria van een vrouw met een mitochondriale afwijking “vervangen” door de mitochondria van een donorvrouw in het IFV proces. In principe creëert MR een genetisch gewijzigd embryo met het genetisch materiaal van drie mensen, een man en twee vrouwen.
MR had enkel een beperkte studie ondergaan in apen, voordat het goedkeuring kreeg in het Verenigd Koninkrijk, voor gebruik in vruchtbaarheidsklinieken om baby’s te maken. Er is weinig geweten over de complexe communicatie tussen het DNA in de nucleus en het DNA in de mitochondria, en zodus zijn er weinig gegevens over de effecten van een mismatch tussen het nucleair DNA en het mtDNA.
Tevens is het zo dat bij alle MR’s de nucleus wordt verplaatst van cel naar cel, niet de mitochondria – dat is waarom “mitochondriale vervanging” zo’n foute naam is. Dit maakt MR een neef van kloneren, die ook de nucleus van één cel in een andere transplanteert, om een nieuw organisme te maken. MR brengt veel van dezelfde risico’s met zich mee. Wetenschappers zijn bezorgd over de gezondheid van de resulterende kinderen.
In een open brief aan het Brits Parlement, waarschuwde Dr. Paul Knoepfler, een mondige Amerikaanse stamcelonderzoeker: “Zelfs, als hypothetisch gezien, deze technologie sommige mensen kan helpen vermijden van het hebben van mitochondriale afwijkingen (en dat is een grote: als), de conclusie is dat er een gelijke of betwistbare grotere kans is dat het op tragische wijze zeer zieke of afgestorven baby’s zal produceren.”
MR is ook een kiembaan-genetische modificatie, wat betekent dat ieder meisje dat geboren wordt met deze techniek, haar genetische modificatie zal doorgeven aan haar kinderen.
In recent interview in Nature geeft aan dat MR een klein percentage van mutante mitochondria achterlaat, en soms delen de mutante mitochondria zich snel en nemen ze de gezonde mitochondria over. Shoukhrad Mitalipov, hoofd van het Centrum voor Embryonale cel- en gentherapie aan de Gezondsheids- en Wetenschapsuniversiteit van Orgeon, gaf een 15% graad van falen aan, waar de mitochondriale defecten terugkeerden. Mitalipov vertelde NPR “dat het originele, maternale mitochondriale DNA het overnam, en het was nogal drastisch. Er was minder dan 1% van het origineel maternaal mitochondriaal DNA aanwezig na vervanging met donor DNA en voor de bevruchting, en toch nam het later de hele cel over.” Professor Patrick O’Farell van de Universiteit van California, San Francisco, suggereert dat mutante mitochondria terug kunnen komen op gelijk welk ogenblik in een ontwikkelend drie-ouderkind, of zelfs terug kunnen komen in toekomstige generaties.
Omwille van al deze redenene is MR nog niet goedgekeurd door de FDA in de Verenigde Staten, en het zal misschien nooit gebeuren. Dus, wanneer een Jordaanse vrouw met een mitochondriale aandoening een kind wilde hebben via MR, moest John Zhang, van het New Hope Fertility Center in New York City, de procedure uitvoeren in Mexico. Hij creëerde vijf embryo’s, en volgens NewScientist.com, ontwikkelde er maar één zich normaal. Dat kind is nu 9 maanden oud.
Zhang ging naar Mexico, omdat, zo zei hij, “er geen regels zijn,” en toch benadrukt hij dat hij het veilig en ethisch deed in de afwezigheid van gelijk welk medisch of ethisch toezicht. In een ironische twist, is het koppel Moslim, en zodus kozen ze de MR techniek die bestaande embryo’s niet zou vernietigen. Maar het was duidelijk dat enkel mannelijke embryo’s zouden getransfereerd worden voor de zwangerschap, omdat jongens de genetische modificatie niet kunnen doorgeven. Wat gebeurde er met de vier andere embryo’s? Werden ze vernietigd, weggegooid, of ingevroren? Als het meisjes waren, zouden ze toch vernietigd geweest zijn om zeker te zijn dat ze enige kwaadaardige effecten niet zouden doorgeven?
Darnovsky noemde dit “ruwe experimentatie” en voegde eraan toe: “geen onderzoeker of dokter heeft het recht om goedgekeurde regels aan hun laars te lappen en hun eigen regels te verzinnen. Dit is een onverantwoorde en onethische daad.”
Knoepfler antwoordde op het nieuws door ons te herinneren dat “dit een levend menselijk experiment is dat zich zal ontvouwen over jaren en decennia. Het is het ook waard om op te merken dat dit kind een genetisch gemanipuleerd menselijk wezen is, als resultaat van deze techniek.”
Natuurlijk, dit zijn gebeurtenissen om wanhopig van te worden – niet enkel vanwege het gewoonweg negeren van de heiligheid van individuele menselijke levens, maar vanwege de duizelingwekkende snelheid waarmee wetenschappers de tinnen kan van ethische lijnen verder en verder langs de weg naar beneden schoppen. En altijd benadrukken ze dat het is voor het goed van de mensheid. Hoe kunnen we individuele leden van het menselijk geslacht zo harteloos behandelen, en tegelijkertijd zeggen dat het voor het goed van het hele menselijke ras is?
Ik vrees dat er geen lijn is die we niet zullen overschrijden; geen enkele ethische grens zullen we niet neerhalen in naam van de wetenschap. Op dagelijkse basis ben ik omringd door wetenschap en wetenschappers. Vaak is hun antwoord op deze waanzin dat het toch hoe dan ook zal gebeuren, en er is geen weg om het te stoppen, wat aangeeft dat we door moeten gaan om mee te gaan, allemaal in de naam van de vooruitgang.
Als ik Frodo ben, en zij en de rest van de samenleving Saruman – die toegeven aan de wanhoop en een deal sluiten met Sauron. In de filmversie van de Lord of the Rings, zegt Saruman tegen Gandalf: “Tegen de macht van Morder kan er geen overwinning zijn. We moeten hem, Gandalf, vervoegen. We moeten hem vervoegen met Sauron. Het zou verstandig zijn, mijn vriend.” Gandald antwoordt: “Vertel me vriend, wanneer verliet Saruman de Wijze zijn rede voor dwaasheid?”
Inderdaad. Wanneer verliet de wetenschap de rede voor dwaasheid, en ethiek voor roekeloosheid? Wat zullen we doen? Als we toegeven aan wanhoop, worden we als Saruman.
We hebben altijd het gebed. Het is tijd om menselijk embryonaal onderzoek en menselijk kiemlijn-genetisch onderzoek aan onze lijst toe te voegen van dingen waarvoor we moeten bidden. Het doet er niet toe of we de gedetailleerde kwesties er rond begrijpen of niet. Bidden om abortus en euthanasie te stoppen is niet langer voldoende.
Naast het gebed, zijn er andere dingen die we kunnen doen. Het eerste is om pro-life te stemmen bij elke laag van de regering, van gemeenteraad tot regering. Pro-life zijn gaat echter niet enkel over abortus. Het gaat over het beschermen van de heiligheid van het leven van het begin tot het einde. Pro-life wetgevers, zelfs als ze de Roe v. Wade niet kunnen omvergooien, kunnen lokale en staatswetten beïnvloeden en het financieren van onethisch onderzoek afwenden.
Ten tweede, moeten we vechten voor gewetensrechten voor medische professionelen. Ik voorzie een niet zo veraf zijnde wereld waar dokters gedwongen worden om genetisch samengestelde embryo’s te maken, en die kinderen tot volgroeiing te laten komen, gewoonweg omdat de ouders beweren dat het hun “reproductief recht is” om kinderen te hebben volgens hun ontwerp. Zonder gewetensrechten, zal onethische experimentatie bij de volgende generatie ongecontroleerd en ongebreideld zijn.
We moeten echter altijd hoopvol zijn. Wanneer we staren naar de macht die de moderne biotechnologie is geworden, herinner ik mij altijd Frodo Baggins. Toen hij een schijnbaar onmogelijke taak onder ogen zag, van het nemen van de Ene Ring naar Mordor, in plaats van zich weg te stoppen omdat het te moeilijk was, zei hij: “Ik zal de Ring nemen, hoewel ik de weg niet weet.”
Rebecca Taylor schrijft over bio-ethiek op haar blog Mary Meets Dolly.
Bron: NCRegister
Noot van de vertaler:
Ikzelf heb van 2009 -2012 biologie gestudeerd aan de UGent, en heb op het einde van mijn 3de bachelor mijn studies afgebroken deels vanwege mijn religieuze overtuiging. Ik heb zelf met eigen ogen gezien hoeveel geld gemoeid gaat met biotechnologie. Het VIB (Vlaams Instituut voor Biotechnologie) heb ik meerdere malen bezocht, en ik heb gezien hoe ze GGO’s ontwikkelen voor commerciële doeleinden. Het VIB wordt gefinancierd door overheidsgeld en door geld van bedrijven, het is dus niet onafhankelijk. Het gebouw was toen spiksplinternieuw, ze hadden daar de meest geavanceerde technologie… microscopen van meer dan €1 miljoen… en er waren twee afdelingen: één voor planten en één voor dieren. Met grote inwendige afkeer heb ik dat allemaal aanschouwd.
Embryonaal stamcelonderzoek werd in de lessen steeds als hét middel geprezen om “ziekten te kunnen genezen”, terwijl dat wel afkomstig is van embryo’s… menselijke individuen die worden opgeofferd in “naam van de wetenschap”. Ook werd God en geloof uiteraard steevast belachelijk gemaakt. Mensen die geloven werden bestempeld als “creationisten”, wat in hun ogen synoniem was voor “domme en achterlijke mensen.” Richard Dawkins en aanverwanten waren dé personen om naar op te kijken.
Heel dat gedoe rond biotechnologie en het onethisch gebruik ervan (want de grens is zeer vaag en wordt al vlug overschreden) hangt onlosmakelijk verbonden met de evolutietheorie van Darwin. De evolutietheorie zegt dat God niet bestaat, en dat wij slechts een kosmisch toeval zijn, wij zijn niet meer dan geëvolueerde eencelligen… een gevolg van miljoenen jaren evolutie uit wat protisten die zich toevallig zouden gevormd hebben in een plas water waar wat biochemische reacties plaatsvonden. Een plas waar toevallig door omstandigheden aminozuren werden gevormd, waardoor DNA kon gevormd worden en door een toevallige omstandigheid ineens leven, dat zich dan gestaag organiseerde en uitbreidde tot alle levensvormen die we vandaag kennen. Bijgevolg is de mens in de ogen van de wetenschap niet meer waard dan een vlieg. Want we zijn allemaal producten van de evolutie. Vandaar dat de mens zich in de wetenschap gelijk stelt met God en zich toegelaten acht om zijn medemens als afval te beschouwen (het weggooien van “onnutte” embryo’s bij IVF en aanverwanten; het aborteren van ongewenste kinderen valt hier ook onder), net zoals men een vlieg plat slaat en weggooit, want het zijn toch maar een paar aaneengevoegde cellen, toevallig ontstaan?
Het gevolg is ook dat veel wetenschappers en ook gewone mensen meer bekommerd zijn om “het milieu” dan om hun medemens, en veel zijn voorstander van populatiereductie, en steunen onrechtstreeks één van de 10 geboden van de Nieuwe Wereldorde, gegraveerd op de Georgia Guidestones: “Wees geen kanker op deze aarde, laat plaats voor de natuur.”
De mensheid is, door God zo uit te dagen, Zijn toorn tot een hoogtepunt aan het drijven. We leven in de laatste dagen. De dagen van Gods geduld en barmhartigheid zijn weldra voorbij. En dan?
Recente reacties