Een Afrika-museum met blinde vlekken

Het vernieuwde Koninklijk museum voor Midden-Afrika werd met veel tam tam-geroffel heropend Het oude museum was al langer een doorn in het oog van linkse (blanke)activisten, aangevuld met enkele Congolese meelopers en schreeuwers, die in het museum een verheerlijking zagen van de koloniale periode . Er werd dus gezwicht voor dat geschreeuw en het museum ging vijf jaar dicht, de nodige tijd en het nodige geld om het aan te passen aan de maatstaven van het politiek-correcte dogma.

Mensen zoals de linkse activistische antropoloog Filip De Boeck van de KUL, bewonderaar en volgeling van de marxist en revolutionair Frantz Fanon, die midden vorige eeuw opriep tot het gewelddadig omverwerpen van de koloniale structuren  en daarin gretig gevolgd werd door een grote groep progressieve”intellectuelen”, fellow travellers van de Sovjet-Unie en het communisme, namen het voortouw en schreeuwden om “zuivering” van het museum.Het bekendste boek van Fanon,”De verworpenen de aarde”, wordt ook nu nog door hetzelfde soort  intellectuelen en academici aangeprezen en bijna als evangelie beschouwd ..Zij hebben blijkbaar geen weet van de chaos, waarin de meeste Afrikaanse landen terechtkwamen na de  bloedige bevrijdingsoorlogen,  een situatie die vandaag trouwens voortduurt en die deels de migratie van miljoenen Afrikanen aanzwengelt.

Deze kliek van linkse ideologen bekwam wat zij wilde, een gechloroformeerd museum, waaruit essentiële aspecten van de geschiedenis van Congo worden verbannen of in anti-blank racistische hoek worden geïnterpreteerd. Deze geschiedenis-herschrijvers roepen zelfs op tot “restitutie” van de “uit Congo geroofde kunstschatten”, regelrechte onzin gebaseerd op leugens.Er werden nooit kunstschatten  geroofd uit Congo.Congo was als kolonie een deel van België .Deze “kunstschatten” beperken zich trouwens hoofdzakelijk tot rituele maskers, fetisjen en primitieve beelden, die nooit geroofd werden, maar geschonken of aangekocht en soms zelfs speciaal gemaakt om ze aan de “blanke” te verkopen…Lees er de getuigenissen van missionarissen maar op na.Eigenlijk is de bedoeling van deze ideologen alleen maar een collectief schuldbesef aan te kweken tegenover “de andere” om zo onze eigen identiteit te verzwakken , reeds vanaf  de kleuterschool.

Eens de thema’s en de commentaren bij het tentoongestelde aangepast aan de ideologie, rest er ook nog bepaalde onderwerpen te verzwijgen of te minimaliseren, een methode waarin ook onze mainstream media kampioen zijn.

Zo wordt de missionering van Congo deskundig verdoezeld, terwijl zij integendeel essentieel is  voor de ontwikkeling van het land en zijn geschiedenis.De missionering van Congo begint feitelijk in 1880, wanneer 3 Witte paters het huidige Congo-gebied binnenkomen en er aan de rand van het Tanganikameer een missiepost oprichten.Zij worden geteisterd door de onophoudelijke razzia’s van Arabische slavenhandelaars en stichten wat verder een nieuwe missiepost, die zij bevolken met gewezen slaven, die door de Witte paters zijn vrijgekocht.Daarom zijn die missieposten echte forten(“boma”), die beschermd worden door een vrijwiligerskorps van pauselijke zoeaven.Een van die zoeaven was pater Arnaut Vyncke uit Zedelgem,voormalig onderpastoor in Adinkerke(Nu is er in Adinkerke een pastoor, die samenleeft met een “pastor” en yogalessen geeft!)In 1888 bezwijkt hij aan de verwoestende slaapziekte(malaria).Tot wereldoorlog I eisen het harde tropische klimaat en de toen dodelijke ziekten een zware tol aan mensenlevens.De paters,broeders en zusters die naar Congo vertrekken weten dat zij waarschijnlijk nooit terugkomen.Gemiddeld leven en werken zij zo’n vijf jaar in Congo, vooraleer zij sterven of uitgeput en ziek terugkeren naar België!Ware helden, vergeten of verraden door de huidige Kerk, verguisd en onteerd door de linkse bonzen van de culturele wereld.

België, en vooral Vlaanderen dan, groeide uit tot het land dat op één na de meeste missionarissen leverde .Belgisch Congo werd bezaaid met missieposten, scholen, dispensaria .Na de onafhankelijkheid, werd dit grootse werk ten dele verwoest, maar ondanks het vele onkruid, bracht het zaad toch rijke vrucht voort, zodanig zelfs dat de Katholieke kerk er de belangrijkste motor geworden is van ontwikkeling en vrede.Het valt ook op dat in sommige van onze kerken, vooral in de grote steden, er bij de eucharistievieringen soms meer zwarte kerkgangers aanwezig zijn dan inheemse blanken , ook in de missen volgens de traditionele liturgie.Is dat niet het beste bewijs voor het geweldige werk dat door de missionarissen verwezenlijkt werd?!

Een ander uiterst belangrijk aspect dat in het Afrika museum weggemoffeld wordt, is de strijd tegen de Arabische slavenhandel.In de Islam is het bezit van slaven toegelaten, zeker als het om niet islamitische slaven gaat.Tussen de zevende en de twintigste eeuw werden tussen veertien en zestien miljoen Afrikanen als slaaf door de Arabieren verhandeld.In Saoedi-Arabië werd de slavernij pas in 1962 afgeschaft.Er leefden toen naar schatting 200.000 slaven!Een van de grootste centra van de slavenhandel was trouwens Marrakech, waar nu door ons land op ondemocratische wijze een pact wordt goedgekeurd, dat ons stap voor stap naar een nieuwe slavernij dreigt te voeren.

Het was de door de Politiek correcten verguisde koning Leopold II die in 1890 op de Internationale conferentie van Brussel wist te bewerkstelligen dat de slavernij werd veroordeeld en in 1892 werd een expeditieleger uitgestuurd om de handel in Afrikaanse slaven voorgoed te beëindigen.De mythe rond de wandaden die in de Vrijstaat Congo toegeschreven werden en worden aan Leopold II spruit voort uit de bevindingen van een Internationale onafhankelijke onderzoekscommissie uit 1905,  die het Congo-beleid en de manier van missioneren van de katholieke missionarissen bekritiseerde.Deze kritiek wekte toen  een storm van protest op bij de missionarissen, omdat drie van de vijf commissieleden uitgesproken liberaal en vrijzinnig waren en de getuigenissen hoofdzakelijk voortkwamen van concurrerende protestantse zendelingen.Heel het huidige sfeerbeeld dat vandaag opgehangen wordt rond Leopold II en zijn Congo is nog steeds gebaseerd op dit rapport.Ik wil hierbij zeker niet ontkennen, dat er soms onaanvaardbaar geweld gebruikt is bij het neerslaan van opstanden of bij de manier waarop met werkweigeraars omgegaan werd, maar alles moet in zijn context en in zijn tijd worden geplaatst.

Feit blijft dat Leopold II een expeditieleger financierde om eens en voorgoed de slavenhandel uit te roeien.De gekende luitenant Lippens en sergeant De Bruyne maakten daar deel van uit.Zij werden door de troepen van de Arabische sultan Sefu gevangen genomen en gemarteld.Na diens nederlaag werden hun handen afgehakt en het lichaam van De Bruyne werd in stukken gehakt( een procédé dat in de charia wordt voorgeschreven).Lippens en De Bruyne kregen een ontroerend standbeeld in Blankenberge.Ook dit monument werd reeds gecontesteerd door linkse fanaten.Het zou “discriminerend” werken  op sommige bevolkingsgroepen…of hoe de terreur van het cultuur-marxisme identiteit en waardebesef wil vernietigen.

Wij mogen niet ophouden dit aan te klagen en te bestrijden! Het is niets minder dan onze beschaving die op het spel staat!