Paus erkent nog meer martelaren uit de Spaanse burgeroorlog

De Congregatie van de Oorzaken van de Heiligen heeft  negen Spaanse seminaristen als martelaren erkend.Zij werden tijdens de Spaanse burgeroorlog “uit haat voor het geloof” vermoord.Zij maken deel uit van een lange rij, die eerder reeds door Paus Franciscus als martelaar erkend werden.De erkenning van hun martelaarschap is de stap naar hun zaligverklaring; een eventueel mirakel is niet meer nodig, behalve voor hun eventuele heiligverklaring.Terzelfdertijd erkent het Vaticaan het martelaarschap van een leek, een Catalaanse huisvader en burgemeester, de dienaar Gods Maria Mullerat i Soldevilla, gedood ” uit haat voor het geloof” tijdens de Spaanse burgeroorlog.Ook hij kan dus zalig verklaard worden.

Maria Mullerat i Soldevilla werd geboren in 1897.Hij studeert geneeskunde in Barcelona en vestigt zich als dokter in Arbeca, Catalonië.Hij geeft er een lokale krant uit in het Catalaans, waarin artikels verschijnen over morele , maatschappelijke en godsdienstige onderwerpen.In 1924 wordt hij als burgemeester verkozen, hoewel hij tot geen enkele politieke partij behoort.Hij neemt talloze beslissingen om het dagelijkse leven van de bewoners van de stad te verbeteren en blijft daarnaast zijn taak als arts waarnemen.Deze man, die een overtuigd katholiek en een diepgelovig man was, werd door communistische militieleden op dertien augustus 1936 op een weg dichtbij Arbeca terechtgesteld, één van de vele slachtoffers van de geloofsvervolging, die tijdens de Burgeroorlog in heel Spanje plaatsvond.Misschien kan een bepaalde Vlaamse partij, die de mond vol heeft over Catalonië, eens iets over deze man vertellen…het is maar een wensdroom natuurlijk…

Komen wij even terug tot de Spaanse burgeroorlog, die in essentie, juist zoals de Franse revolutie,  een explosie van haat was gericht tegen de katholieke Kerk(die toen nog echt katholiek was…).In de politiek correcte geschiedschrijving wordt de Spaanse burgeroorlog afgedaan als de strijd tussen de dictator Franco en de goede republikeinen, een grove leugen!De Spaanse republikeinse regering was een coalitie van fanatieke vrijmetselaars(liberalen),socialisten, communisten, en af en toe anarchisten.Het doet mij een beetje denken aan de coalitie tussen socialisten en communisten in ons Vlaamse Zelzate.De tijden zijn anders, maar toch…

Even uw geheugen opfrissen: In Spanje werden tijdens de Spaanse burgeroorlog tussen driehonderdduizend en vierhonderdduizend mensen omgebracht, omdat zij als “niet links ” en meestal als katholiek waren bestempeld .Een ware holocaust!Daarvan waren er 7937 religieuzen: 12 bisschoppen, 283 kloosterzusters, 5255 priesters, 2492 monniken en 249 seminaristen.De anti-katholieke haat ging zover, dat gestorven kloosterlingen  uit hun graf werden gehaald en gefusilleerd!

Wat toen gebeurd is , kan nog gebeuren.Na de Spaanse burgeroorlog, werd getracht om tot een grote verzoening te komen, een katholieke omarming van de twee kampen.Tachtig jaar na deze verschrikkelijke oorlog is de haat van het linkse kamp, de verliezers, echter nog springlevend en trachten zij met hun propaganda de geschiedenis te vervalsen.Het is hun verhaal, dat overal in de media, en natuurlijk ook bij ons, gepropageerd wordt .

Het is dan toch weer de Katholiek Kerk van nu, die , in het stormachtige weer , waarin haar scheepje vaart, de moed heeft om de wijzers van de klok enigszins recht te zetten door te erkennen dat talloze katholieke Spanjaarden door het atheïstische Republikeinse regime om hun geloof vermoord werden.Toch een sprankeltje hoop!

Auteur:Veroon ter Zee

9 commentaren op “Paus erkent nog meer martelaren uit de Spaanse burgeroorlog

  1. ☩JMJ☩

    De Katholieken in Spanje hadden uiteraard de keuze; ofwel militaire coöperatie met Franco tegen de republicanisten, ofwel systematisch geëxtermineerd worden door de hernieuwde jacobijnse Terreur. De keuze was dan ook niet moeilijk. De republicanisten hebben het Franco tot op heden nooit vergeven dat hij hen verhinderd heeft de Spaanse Kerk uit te roeien, en daarom willen zij nu dus zijn graf schenden om zijn overblijfselen te vernederen. Louis-Alphonse van Bourbon-Parme, een familielid van Franco, is vertoornd over die grafschendende plannen en is momenteel verwikkeld in een strijd daarover met de socialistische regering.

    Over de persoon van Franco wordt dikwijls een verhitte discussie gevoerd, maar men moet wel totaal imbeciel zijn om de Katholieken van die tijd te verwijten dat zij met hem tegen hun moordenaars gestreden hebben. Van tijd tot tijd doet de vrijmetselarij een gewapend revolutionair racaille van schurken opstaan om de maatschappij in bloed en chaos te storten en het terrorisme van de jacobijnen te hernieuwen, waarvan de Franse communards, de Spaanse republicanisten en de meer recentere IS in het MO voorbeelden zijn. Ook Antifa is een voorbeeld, en mogelijk zijn de conspirateurs van plan om ook die anarchofiele onruststokers op een gegeven moment in de nabije toekomst gewapend en op een ongebreidelde manier los te laten op de Westerse bevolking.

    Hoog tijd dus voor de door het comfort slap geworden Katholieken in het Westen om terug weerbaar te worden en viriel. Wanneer men foto’s ziet van de ascetische fysionomie van priesters die tijdens de Eerste Wereldoorlog in de verdedigingskampen het Heilig Misoffer opdroegen bij de soldaten die hun vaderland verdedigden tegen den Duitser, dan verwondert men zich er over hoezeer de tijden veranderd zijn.

    1. ☩JMJ☩

      Franco, met zijn bloedig, draconisch repressief beleid, was geen bewonderenswaardig voorbeeld van een Katholiek staatsman, en zijn steun voor de maçonniek ingerichte Cagoule en zijn invoeren van de gepretendeerde Romeinse groet, die in werkelijkheid niet Romeins is maar maçonniek van origine, wekken het vermoeden dat hij lid was van een blavatskyistische vrijmetselaarsloge.

      Katholieken waren echter genoodzaakt tot militaire coöperatie met hem tijdens de oorlog omdat zij anders verslonden zouden geworden zijn door de wreedaardige republikeinen in een zee van anarchie.

  2. Het gaat om veel meer, beste Veroon. U refereert naar de Franse revolutie (1789), dat is correct, maar U vergeet de Parijse Commune van 1870, toen vrijmetselaars, communisten, atheïsten en anarchisten zich vergrepen aan de clerus, aan seminaristen en katholieke burgers. Zij werden met honderden in Parijs, ook op beestachtige wijze afgeslacht. De anti-katholieke haat zat diep, bij deze door duivels aangedreven terroristen. In Spanje, in de jaren 1930, ging het net zo. Nadat koning Alfonso XIII was af getreden in 1931, ondanks de verkiezingswinst van het katholieke, monarchistische kamp. Het geweld brak los, aangedreven door de dezelfde duivels als in Parijs, 60 jr. eerder, vrijmetselaars, communisten, socialisten, atheïsten, anarchisten en nihilisten. Een mengelmoes van minderheden, maar vastberaden om Spanje om te bouwen tot een atheïstische staat, met vernietiging van de Kerk, kerken, kloosters, scholen, en gelovigen. De grote, organiserende motor was de Spaanse vrijmetselarij Grand Oriënt, in samenwerking met de MSM media, die later, in Portugal, verboden zou gaan worden. In 1933, werden zelfs hele dorpen afgebrand, tot en met veldslagen tegen terroristen eenheden, door monarchistisch gebleven eenheden van het leger. Kloosters werden verbrand, vrouwen en kinderen werden gefusilleerd, geestelijken werden de hoofden afgehakt en op een spies ten toon gesteld, ogen werden uitgestoken, tongen uitgerukt, gevangenen werden tegen bomen vastgebonden en vervolgens opgeblazen met dynamiet. Dit was het revolutionaire toneel tijdens de eerste helft van de jaren 1930. In parlement en in het leger stonden twee kampen tegenover elkaar, en waar mogelijk werden contra-revolutionairen, door terroristen vermoord. (wordt vervolgd)

  3. (II, vervolg)
    De vrijmetselarij Grand Oriënt, in alle overmoed, trad openlijk naar buiten, en zij was trots op het geweld en de vorderingen bij de opzet van de laïcistische, dwz goddeloze staat. Het katholieke onderwijs werd afgeschaft met massa sluitingen van alle katholieke scholen. Een hele generatie Spanjaarden van toen, was jaren lang verstoken van onderwijs. Het jaar 1935, werd gebruikt om de slotfase van de revolutie voor te bereiden. Op 15 februari werd een wet aangenomen om de vrijmetselarij te verbieden. Zij werd beschuldigd een internationale, geheime revolutionaire organisatie te zijn die in het leger geïnfiltreerd was, en steun ontving uit het buitenland. Maar dat verbod bleef bij een dode letter. De communisten zaten niet stil. Op de 7de Comm. Internationale in Moskou, prees de Duitse communist Pieck, de hulp van de Russische communisten bij de Spaanse revolutie in Asturië. Tijdens het congres werd het Spaanse Volksfront, opgericht, naar het beeld van het Franse Volksfront van de joods- communistische (regering) Blum, in Parijs. Deze gaf ook steun aan de Spaanse terroristen. Begin 1936, wonnen de Volksfronters de verkiezingen, met een meerderheid voor de anarchisten. Spanje werd een nog grotere chaos. De deuren van de gevangenissen werden geopend, en het land viel ten prooi aan rode terroristische aanslagen. 170 kerken werden verbrand, boven op de 200 kerken in de jaren daarvoor. 69 katholieke verenigingsgebouwen en 10 krantenredacties, plus een 100 tal doden. Het Moskouse 7de Internationale Congres stuurde met veel geld, de joodse communisten Bela Kun, Losovski en anderen naar Barcelona. Zij moesten het Spaanse Rode leger vormen voor de opzet van de Iberische Sovjet-Republiek, inclusief Portugal. Op 15 april 1936, hield de bekende politicus Sotelo, zijn beroemde aanklacht. Hij stelde de regering verantwoordelijk voor de anarchie, de chaos en het geweld, en hij voorzag de machtsovername van de bolsjewieken. Enkele weken later herhaalde hij zijn parlementaire waarschuwing, waarop de communistische Dolores Ibarruri, “La Passionaria”, hem waarschuwde, voor het laatst gesproken te hebben. Enkele weken later werd hij door militairen thuis opgehaald en op het kerkhof gefusilleerd. Daarop kwam de mobilisatie van Centrum Rechts op gang. Juli 1936, kwam het leger in Marokko, Navarra, en Castilië, in opstand. Generaal Franco, samen met twee collega’s, vloog vanaf de Canarische eilanden naar Marokko, om zich aan het hoofd te stellen van de nationalistische troepen. Eind van het jaar 1936, stelde hij in een interview de internationale vrijmetselarij verantwoordelijk voor de anarchie en de ondergang van Spanje. Enkele weken daarvoor had de Grand Oriënt Franco’s beschuldiging al bevestigd, door te verklaren samen te zijn met de Volksfront regering, en at zij zich keert tegen het fascisme, (fascisme=anti-communisme). In 1937, werd in Portugal het verbod van de vrijmetselarij bekrachtigd, gezien haar band met het communisme. (wordt vervolgd)

  4. Op 1 juli 1937, hebben de Spaanse bisschoppen een brief geschreven over de internationaal gesteunde burgeroorlog. Zij betreuren de grote desinformatie campagne over wat er in Spanje werkelijk gebeurd is in de jaren 1930, voorafgaand aan de burgeroorlog in 1936. Zij wijten de strijd aan de anti-klerikale en internationale geheime netwerken binnen en buiten Spanje. Zij zien Spanje als een proeftuin voor politieke experimenten. Zij benadrukken dat zij de oorlog niet hebben gewild, noch gezocht. Buitenlandse aantijgingen werpen zij van zich af. Zij leggen de verantwoordelijkheid voor de oorlog bij de regeringen die vanaf 1931, het land hebben beroofd van haar karakter en haar geschiedenis. De rechten van God werden opgeheven en de Kerk werd vervolgd. Vanaf 1931, h

  5. (vervolg)
    Vanaf 1931, had de Atheïstische Liga verordonneerd om alle kerkelijke gebouwen te gebruiken als winkel, magazijn, badinrichting of iets anders. De grondwet van 1931, moest alles dat naar God verwees, vernietigen, en de regering stond haar macht af aan de straat. De bisschoppen wezen op 411 vernietigde kerken en 3000 politieke aanslagen op de openbare orde (periode 1931-1936). Het openbaar gezag werd gedomineerd door geheime netwerken. De invloed der Russische revolutionairen via de MSM media, was funest. De Komintern, de comm. internationale, financierde de revolutie met exorbitante geldbedragen. Madrileense jongeren groepen eisten geld, pistolen en dynamiet, voor de revolutie. De Sovjet Russchische ambassadeur in Valencia, verordonneerde de politie in Madrid om de contra revolutionairen in de politiek en in het leger, te elimineren. Tegelijkertijd arriveerden in Spanje ongeveer 80 Russische revolutionairen voor de organisatie van de revolutie. De bisschoppen getuigen dat overal in Spanje de revolutionairen van vele wapens werden voorzien. Zij vormden een strijdmacht van 250.000 stormtroepen. Gestaafd met bewijzen, tonen de bisschoppen aan dat het ging om een marxistische revolutie teneinde het communisme te vestigen in het land. Weerspannige geestelijkheid en burgers moesten vermoord worden en industrieën en bedrijven gecollectiviseerd. Naar aanleiding van Franco’s interventie (1936) met het leger, gaven anarchisten toe, begin 1937, dat hij hen voor was geweest. De bisschoppen wijzen op de steun van de bevolking voor Franco’s contrarevolutie met het leger. In het volk groeide een religieuze tegenreactie. De bisschoppen wijzen op de enorme schade die de Kerk heeft opgelopen, 20.000 vernietigde of totaal geplunderde kerken en 6000 vermoorde priesters. Zij spreken van een barbaarse revolutie, verschrikkelijke levende amputaties, uitgestoken ogen en uitgerukte tongen, levend verbrand of levend begraven. Alle sacrale voorwerpen, schilderijen, monstransen, kelken, beelden, die de terroristen in handen kregen werden vernietigd. Veel kunst heeft de revolutie niet overleefd. Zij was diabolisch, antichristelijk. Franco’s nationalisten waren de hoop voor heel Spanje. Zij herstelden de maatschappelijke orde in hun gebieden, daarbuiten heerste anarchie. In anarchistisch Madrid alleen, vielen 11.000 slachtoffers. Sommige bronnen praten over het dubbele aantal. Valse aantijgingen in buitenlandse kranten zijn door de bisschoppen ontkracht, op basis van feitelijkheden. Met een oproep aan alle mensen van goede wil, om hun brief te verspreiden, besloten de bisschoppen hun brief in 1937. (wordt vervolgd)

  6. (III slot)
    De revolutionaire bewegingen in Rusland (1917) en in Duitsland in de jaren 1920, overwegend aangestuurd door joodse communisten, hebben op de generaties van toen, diepe indruk gemaakt. Ook tijdens de hier besproken Spaanse burgeroorlog, streden aan communistische, republikeinse kant talrijke joodse vrijwilligers ; de internationale Rode Brigades van 32.000 vrijwilligers, telde meer dan 8000 joden afkomstig uit Europa en Noord-Amerika. De meeste politieke commissarissen, toegevoegd aan de lokale commandanten aan Republikeinse kant, waren joden. Er was zelfs een joods bataljon, “Compagnie Botwin”, met als voertaal, Yiddish, het grootste buitenlandse contingent. Na WO II, in 1945 en in 1946, keerden duizenden joden terug met het Sovjet leger, als bezettingsmacht in Polen, Hongarije, Tsjecho-Slowakije en Oost-Duitsland (DDR). Zij vormden de kaders van de Communistische partijen in die landen en kregen alle bestuurlijke sleutelposities in handen, inclusief die van Binnenlandse zaken en de Geheime politie. De machtsovername door de communisten werd mogelijk door inzet van de joodse minderheden, zoals dat plaats vond in de jaren 1920 en 1930, in de Sovjet Unie in opbouw. Pas na de opstanden in Poznan, in Polen (1956) en de opstand in Hongarije, draaide de wind en vonden er zuiveringen plaats binnen de Comm. partij, om het nationale autochtone karakter van de partijen te versterken. Het Franse blad, “information Juive”, erkende in 1988 en in 1991, het joodse, revolutionaire engagement, ” Het communisme is ook een Joodse geschiedenis, of dat nou leuk is of niet”.

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht