Christelijke families keren terug naar Noord-Irak, maar hun situatie blijft precair

Foto: AFP

Bijna de helft van de Christelijke families (8815 in totaal) die de vlakte van Ninive in Noord-Irak in 2014 moesten ontvluchten, zijn nu terug, volgens de Christelijke hulporganisatie Kerk in Nood. 

4 jaar geleden veroverden ISIS strijders Qaraqosh, de grootste Christelijke stad uit de regio met 50,000 inwoners. Andere steden in de buurt, zoals Telkief, Batnaiya, Bartellah en Karamless ondergingen hetzelfde lot. In het totaal trokken 125.000 Christenen weg uit Ninive. Meestal belandden ze in Irakees Koerdistan of in het buitenland. Sinds einde 2016 is de vlakte van Ninive na een zware militaire campagne bevrijd en kunnen de oorspronkelijke bewoners terugkeren.

Volgens Kerk in Nood zijn de noden in de vlakte van Ninive echter zeer hoog. 13,000 woningen moeten nog heropgebouwd worden (5000 zijn al gerenoveerd). Vooral de sjiitische milities vormen een bedreiging voor de terugkerende Christelijke gezinnen. De situatie van Christenen in Noord-Irak blijft dus zeer precair. Volgens de Syrisch-Orthodoxe Aartsbisschop Timotheus Musa Al Shamani van Mar Matti zijn het tekort aan veiligheid en werkgelegenheid de grootste drempels voor Christenen om in de regio te blijven. Daarom hoopte hij op een internationale vredesmissie om de orde te laten terugkeren.

De meeste Christelijke inwoners van Noord-Irak zijn Aramees (moedertaal van Jezus) sprekende Assyriërs en volgen verschillende tradities van het Oosterse Christendom, zoals die van de Chaldeeuws-katholieke Kerk, de Syrisch-katholieke Kerk, de Syrisch-Orthodoxe Kerk en de Assyrische Kerk van het Oosten. Het gaat hier om zeer oude Christelijke gemeenschappen met een grote historisch-culturele betekenis. Tegenwoordig vertegenwoordigen Christenen minder dan 1% van de Irakese bevolking (in 2003 waren dit er nog 6%). « Het verdwijnen van de Christelijke gemeenschappen van Irak en Syrië zou een drama zijn  zonder weerga, vertrouwde  Joseph Yacoub, ereprofessor van de Universiteit van Lyon, toe aan de Christelijke website Aleteia.  Hij is de auteur van het boek “Les chrétiens d’Orient face au nationalisme arabe et à l’islamisme” (Christenen van het Oosten, geconfronteerd met het Arabische nationalisme en Islamisme). “Mesopotamië staat niet enkel voor oude geschiedenis, of de overblijfselen van een ver en stoffig verleden.  De regio blijft belangrijk vandaag, vooral voor de cultuur en beschaving van heel wat Christelijke gemeenschappen, “  aldus Joseph Jacoub. “Gaat het hier niet om het land van de apostelen Petrus en Thomas? Heeft de Heilige Paulus zich niet bekeerd op weg naar Damascus? Omdat het Christendom zo intiem verweven is met deze regio, is het verdwijnen van de plaatselijke Christelijke gemeenschappen net zo tragisch.”

Bron: Kerk in Nood, aleteia.org

Auteur:Katharina Gabriels

Katharina Gabriels is gehuwd en moeder van twee tieners. Ze is gefascineerd door (kerkelijke) actualiteit, hedendaagse maatschappelijke ontwikkelingen en ethische kwesties.

3 commentaren op “Christelijke families keren terug naar Noord-Irak, maar hun situatie blijft precair

  1. Dat is goed nieuws, maar of de kerk zich kan herstellen is maar de vraag? Het christendom is langzaam aan het verdwijnen in deze landen en dat is zeer spijtig !!

  2. ☩JMJ☩

    Wanneer de goddelijke orde in Europa hersteld is, wanneer deze contreien wederom Heilig Europa kunnen genoemd worden, dan moeten we onze Assyrische broeders gaan helpen om het Christendom in het Oosten herop te bouwen en de mohammedaanse gedeelten van de bevolking aan de heerschappij van de Assyrische Christenen gaan onderwerpen. Het is nodig dat mohammedanen onder Christelijk bewind leven opdat hun barbaarsheid onderdrukt wordt; wanneer zij zelf het bestuur hebben ontploft de maatschappij en wordt het een helleput.

    Nu stromen zij allemaal naar hier, de mohammedanen, om het Westen te veroveren, maar de dagen zullen komen dat de Christelijke Europeaan naar het Oosten optrekt om de voormalige kruisvaarderstaten te heroveren en het Heilig Kruis te doen zegevieren. En den Turk zal Constantinopel kunnen afgeven dat hij eeuwen geleden met het zwaard heeft ontrooft. Zoals eertijds Boabdil de sleutel van Granada in de handen van Ferdinand en Isabel kon leggen, zo zal het ook geschieden met Constantinopel, dat noch mohammedaans, noch oosters-orthodox, maar Katholiek zal zijn.

  3. Spijtig hoe de dramatische dwaling van het mohammedanisme een groot deel van de wereld overspoelt. Ik vrees dat hier veel mensen niet goed beseffen welke gevaren dit inhoudt.

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht