Over fake slachtoffers, valse empathie en opgedrongen schuldgevoelens

Christenen worden geroepen tot barmhartigheid en naastenliefde, maar ook deze basiswaarden kunnen door progressieve ideologieën ten gronde verdraaid en corrumpeerd worden.  Dit is dan vooral het geval, wanneer mensen onder invloed van deze ideologieën op basis van hun achtergrond de facto in de categorie “slachtoffer” ingedeeld worden, terwijl anderen bij definitie als “onderdrukker” worden geïdentificeerd. 

Mawda, een 2-jarig levend schild

Dit was onder andere het geval in de zaak Mawda, het 2-jarige dochtertje van Koerdische transit-migranten, dat tijdens een politieachtervolging niet enkel als levend schild door het raam van een vluchtende bestelwagen werd gehouden, maar achteraf ook door een verdwaalde politiekogel overleden zou zijn. Men zou kunnen verwachten, dat de ouders of andere volwassen inzittenden van de bestelwagen, die het kind op deze ongehoorde wijze in gevaar brachten, door justitie en de media geviseerd zouden worden. Het tegendeel is echter waar. Onze media, opiniemakers en academici identificeerden de ouders van Mawda als “slachtoffers”, omdat ze na hun arrestatie niet onmiddellijk geïnformeerd werden over het overlijden van hun dochter. De politie, die onder moeilijke omstandigheden haar werk deed, werd daarentegen voor de zoveelste keer aan de schandpaal gehangen. Zelfs de rectoren van onze Belgische universiteiten, m.a.w. wetenschappers die zich zouden moeten baseren op empirisch verzamelde en verifieerbare feiten,  vroegen in een open brief om de regularisering van de ouders van Mawda. Ze hadden namelijk al “genoeg geleden”.  Sentimentalisme en politieke correctheid worden zo belangrijker dan kritisch nadenken.

Slachtoffers of daders?

Dat de ouders van Mawda in ons land helemaal niet uitgenodigd waren en zich bovendien duidelijk op onverantwoordelijke wijze hebben gedragen (hun kind werd nota bene als levend schild gebruikt en de bestelwagen probeerde meermaals voertuigen van de politie te rammen), komt bij deze progressieve opiniemakers niet op. Deze ouders worden zonder verder onderzoek als “slachtoffers” beschouwd, terwijl ze strict genomen evengoed criminelen op de vlucht, mensensmokkelaars of zelfs oorlogsmisdadigers zouden kunnen zijn. Het crimineel risico-gedrag van de ouders van Mawda of dat van de andere inzittende volwassenen (dat zal het onderzoek uitwijzen), geeft duidelijke aanwijzingen, dat deze mensen minstens medeverantwoordelijk zijn voor het brutale einde van een onschuldige kleuter.  Slachtoffers zijn ze in geen geval, daders des te meer…

Tussen empathie en dwaasheid

De dood van een kind is altijd een tragedie, maar het naïef sentimentalisme en kromme redeneringen die tegenwoordig gebruikt worden, om toch maar krampachtig te beantwoorden aan een politiek correct verwachtingspatroon, zijn een duidelijke aanslag op de waarheid met hoofdletter W.  Het is daarom bijzonder jammer, dat academici als onze Belgische rectoren, de basisprincipes van wetenschappelijk onderzoek, waaronder empirische observatie en verifieerbaarheid, zo snel laten vallen. Het wordt bovendien zeer moeilijk om onze maatschappij te beschermen tegen malafide figuren, wanneer realiteit door sentiment wordt beheerst. Dit is uiteraard geen pleidooi voor minder barmhartigheid, maar deze moet in balans blijven met gezond verstand, waarbij aantoonbare feiten steeds op de eerste plaats komen. Hierbij mag er niet toegegeven worden aan fake empathie of schuldgevoelens, opgedrongen door de decadent geworden progressieve ideologieën van de babyboomers en hun kinderen. “Zot zijn doet niet zeer”, zegt men in de volksmond. Maar in dit geval kan dwaasheid wel bijzonder schadelijk zijn.  

Auteur:Katharina Gabriels

Katharina Gabriels is gehuwd en moeder van twee tieners. Ze is gefascineerd door (kerkelijke) actualiteit, hedendaagse maatschappelijke ontwikkelingen en ethische kwesties.

4 commentaren op “Over fake slachtoffers, valse empathie en opgedrongen schuldgevoelens

  1. … Zeer juist artikel. Dank.
    … “Men” (de meeste media en de onvermijdelijke lobbyisten) wil ons verstand op nul zetten, en ons puur gevoelsmatig laten oordelen. En als iemand ietsjes durft tegenspreken, dan wordt die onmiddellijk als onmens gebrandmerkt.
    … Puur op het gevoel oordelen kan tot nefaste gevolgen leiden bij het bestuur van een land.

  2. Ik vind het persoonlijk fel overdreven, men spreekt over waarden en moraal, maar over welke waarden en moraal heeft men het dan? Zeker geen Bijbelse waarden, waar het leven Heilig is! Wat gebeurd is , is zeker mede de schuld van de mensensmokkelaars, maar ook van de ouders men weet welke risico’s men neemt in zulke onderneming die illegaal is en blijft, goed artikel !

  3. Goed gezegd. Zelf de kerk gaat soms mee in valse sentimenetn en verward barmhartigheid met alles zielig vinden. Zeker niet. Inderdaad deze mensen gebruiken uit egoistische motieven het kind als schild en willen geen verantwoording nemen. Ergelijk dat direct links met hun politiek correcte kramp komt en dat het de schuld is van de politie. Naar recht en rechtvaardigheid wordt niet gekeken. Het is altijd per definitie zielig als het om migranten gaat. Dat weten zij en buiten dat ook uit. Zo leert de mens te liegen en bedreigen. Dat gaat in tegen wat Jezus over rechtvaardigheid en barmhartigheid voorhoudt. Goed stuk. Dank.

  4. Correct en uitstekend onderbouwd artikel met correcte twee reacties.

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht