Wanneer ik een afgedankt electronisch toestelletje tracht te herstellen dan ben ik verplicht de werking ervan te doorgronden, zoniet hoef ik er niet aan te beginnen.
Wanneer brave en sociale burgers zonder begeleidend priester zelf hun Eucharistische Aanbidding beredderen, eigenhandig de monstrans uit het tabernakel nemen, allen zonder uitzondering gezellig babbelend de kerk in- en uitwandelen, al babbelend een stoel bijschuiven in een halve kring vlak voor het kubusvormige vrijmetselaarsaltaar, elk met overtuiging God vragen hen niet in beproeving te leiden, teksten lezen die met een Sacramentsaanbidding niets meer te doen hebben, en uit beleefdheid luisteren naar een vriendelijke stem van een randfiguur die hen voorzichtig slechts wijst op alleen maar die gebeden, en zij steeds weer zeggen dat zij doen wat de bisschop zegt… echt aandringen durf ik niet want ik durfde immers de bisschop en de priester in twijfel te brengen waarop zij dan onder elkaar zeggen dat zij tegenwoordig toch zulke rare dingen horen… dat laatste is op mij bedoeld, ik ben al heel mijn leven gewoon van niet begrepen te worden, maar ik kan niet anders dan trachten de werking van zulke parochie te doorgronden. Ik hoorde meer dan eens zeggen dat de priester juist op die dag van de week zijn vrije dag heeft… ik durf hem over zoiets niet eens te bevragen!
Een beschrijving van de maandelijkse mis voor schoolkinderen durf ik ook niet geven!Een niet herstelbaar electronisch toestel levert nog bruikbare onderdelen… dus enkel nog het ding demonteren en grotendeels weggooien.
Moet ik nu echt vrezen dat dit het lot is van ons volk?
Heb jij ook al theologische, liturgische of andere misbruiken meegemaakt in jouw omgeving (in het kader van de les katholieke godsdienst, catechese, liturgische praktijk) en wil je ze graag kwijt? Post ze dan in de commentaren van dit artikel en misschien wordt jouw getuigenis wel opgenomen in de theologische “kemel” van de week of maand. Wij kijken ernaar uit om jullie verhalen te lezen en zo constructief te kunnen werken aan een correctere verkondiging en beleving van ons geloof.Opgelet: de nadruk ligt hier op bewustmaking en het verzamelen van getuigenissen, niet op het aan de schandpaal hangen van personen of instellingen. Het volstaat om te spreken over “een middelbare school in de buurt van Antwerpen” of een “parochie in West-Vlaanderen”. De redactie van het forum houdt zich het recht voor getuigenissen aan te passen of in te korten, wanneer deze als “kemel van de week of maand” worden gepubliceerd.
Op een dag was ik de crypte bij het graf van H. Pater Damiaan in Leuven. Ik zocht om een H. Misoffer bij te wonen en ja, er was er één die dag in de crypte.
Ik kwam terug op het aangekondigde uur en zag daar een groep met Spaanse vrouwen allen ook rond het tafelaltaar zitten. Dan kwam de priester en begon een moderne Mis die meer godslasterend was als wat anders. Ik dacht dat als er een geldige consecratie zou plaats vinden, ik toch Jezus in de eucharistie zou kunnen ontvangen, troosten en eerherstel aanbieden.
Echter ben ik niet zover geraakt, want wanneer de communie moest uitgedeeld worden, stelde de priester de geconsacreerde hosties en wijn op het altaar en ging zitten.
Ik keek verwonderd omheen mij om de zien wat er nu zou gebeuren. Wel, de groep Spaanse vrouwen stonden op en gingen in een rijtje naar het altaar. Daar was het ieder om zijn beurt om tussen de zittende en toekijkende priester en het altaar, een hostie te nemen en deze in de wijn te dompelen en in de mond te stoppen.
Ik had al veel zien gebeuren i.v.m. profanerende communies, maar dat nog niet.
Ik was echt kapot van dit schouwspel en bad de Heer om mijn eerherstel hiervoor te willen aanvaarden.
Misnoegd en met een zwaar hart verliet ik de crypte en de kerk en nam de trein terug naar huis.
Hoe kan het zijn dat priesters zo afgedwaald zijn en dat de “gelovigen” daaraan meedoen als ze niet echt verblind zijn, en dan nog voor het graf van de H. Pater Damiaan?
Laus tibi Christi +
Ave Maria +
Bij ons in het westen van Nederland ,gaat het al jaren oneerbiedig aan toe.
Voelen de parochianen niet meer de liefde van de Heer onder gedaante van de hostie?
Gaat een parochie werkster voor in een W en C dienst, spreek zij over heilig brood, uh?
Weten zij nog wel waarom dit heilig ritueel is ingesteld. De mensen hebben geen idee meer
dat zij in directe contact komen met onze verlosser, de eerbied is verdwenen , de priesters organiseren
ook al geen aanbidding meer.
Alleen 1 moedige priester die op goede vrijdag om 23.00 een avond wake organiseerde bij het tabernakel, waarbij
8 personen en mezelf aanwezig was.
De liefde en beminning voor de Heer zijn tot een diepte punt gezakt, verstaan we de liefde nog wel, gelukkig enkele onder ons nog wel.
mvg. jan
De tijd is meer dan rijp voor een onomwonden verdediging van de Tridentijnse liturgie. Daar kan je in je eigen parochie om vragen of je kan naar een bestaande Tridentijnse Mis gaan. Misschien is dat een mooi onderwerp voor een artikel op deze wesite in plaats van dat samenzweerderig gefluister van sommigen over zionisten en het ‘duivelse’ Amerika: waar vind je Tridentijnse missen in Vlaanderen, welke kracht gaat ervan uit en waarom zijn ze de enige hoop in filistijnse dagen?
Beste Lewis Kirk,
U schrijft: “waar vind je Tridentijnse missen in Vlaanderen, welke kracht gaat ervan uit en waarom zijn ze de enige hoop in filistijnse dagen?”
De kracht die van het Tridentijns H. Misoffer uitgaat, is goed beschreven in het volgende artikel van Michaël Dekee op 19 september 2017:
http://www.katholiekforum.net/2017/10/19/visioenen-over-de-h-mis-door-god-geopenbaard-aan-pater-johannes-reus-s-j/
Een betere uitleg over wat er werkelijk gebeurt tijdens het H. Misoffer, met alle gaven en genaden kan ik mij amper voorstellen.
Volgens mij, is dit een artikel dat velen zich eens rustig zouden moeten aanschouwen en dat de lauwe kerkgangers vuriger zou kunnen maken, indien hun hart op de juiste plaats staat (en dat is een ander verhaal).
Het zou ieder van ons sieren om dit artikel eens uit te drukken en aan vrienden of kennissen uit te delen, evenals het op bepaalde internetsites te publiceren en/of per email rond te sturen.
Het is een gave van de Heer Jezus die ons werkelijk een diepe kijk in Zijn mysterie van Barmhartige Liefde voor ons geeft.
Ziet u dat op deze site genoeg inspanningen worden gedaan om deze weerspannige samenleving weer tot leven te kunnen brengen. Alleen is het de vraag, hoevelen deze site bekijken en er ‘hongeren’ naar de Liefde van de Heer.
Over waar men Tridentijnse H. Missen in Vlaanderen kunt vinden, is het ook niet moeilijk voor diegene die het wekelijk wil vinden; zoals de Priesterbroederschap Sint Pius X – FSSPX in Antwerpen en Gent; http://fsspx.be/nl/content/10985
Priesterbroederschap van Sint Petrus – FSSP; http://tridentijnsemis.blogspot.be/
Ik hoop dat u de nodige informatie hier nuttig vindt.
Laus tibi Christi +
Ave Maria +
Bedankt voor de link en doorverwijzingen, Peter. Ook in naam van de vraagsteller, veronderstel ik. Mij leek het duidelijk dat die de bedoeling had een discussie aan te snijden over de wankele ondergrond waarop de novus ordo rust en misschien wel hoopte alternatieven aangereikt te krijgen. Zelf ga ik elke week naar een Tridentijnse Mis, en zelfs niet in Antwerpen, Brussel, Gent of Brugge. Ik poogde enkel de voorzet van de vraagsteller te verlengen. Mijn opmerking had slechts één oogmerk: let’s talk about mere Catholicism!
Iedere zon en feestdag is trident mis in Niel bij As zie http://www.caelenberg.info