China: toekomstige Christelijke natie?

Kerstviering in de Xishiku katholieke kerk te Beijing

Het aantal Christenen in China is zo snel aan het groeien dat men er tegen 2030 wel eens meer praktiserende gelovigen zou kunnen vinden dan in de Verenigde Staten. Officieel is de Volksrepubliek China met zijn 1.3 miljard inwoners nog steeds een atheïstisch land, maar na de ontgoochelingen van het communisme en het recenter ingevoerde kapitalisme zijn Chinezen op zoek naar een nieuw type van zingeving. Zij vinden dit onder andere in het Christendom, dat sinds het einde van de Culturele Revolutie in 1976 een snelle expansie kent. 

China mogelijk grootste Christelijke natie tegen 2030

“China zou wel eens snel het grootste Christelijke land ter wereld kunnen worden”, zei Prof. Fenggang Yang van de Universiteit van Purdue (VS) in een interview met The Telegraph.  “Ik denk aan een tijdsspanne van minder dan een generatie. Niet veel mensen verwachten zich aan deze spectaculaire omwenteling.” Fenggang Yang is socioloog en auteur van het boek “Religion in China: Survival and Revival under Communist Rule.” Vooral het (Evangelisch) Protestantisme is in opmars aldus Prof. Yang. In 1949 telde China nog maar 1 miljoen Protestanten. Tegen 2010 waren er al meer dan 58 miljoen Protestantse Christenen in China, vergeleken met 40 miljoen in Brazilië en 36 miljoen in  Zuid-Afrika (cijfers van het Pew Research Centre). Volgens Prof. Yang zouden hun aantallen in China verder kunnen aangroeien tot 160 miljoen tegen 2025, wat meer zou zijn dan de krimpende Protestantse bevolking van de VS, die in 2010 nog 159 miljoen gelovigen telde. Indien deze groei van het Chinese Christendom verder toeneemt en zowel de Katholieke als Protestantse gemeenschappen worden samengeteld, voorspelt Prof. Fenggang Yang dat China tegen 2030 niet minder dan 247 miljoen Christenen zou kunnen tellen, meer dan in Mexico, Brazilië of de Verenigde Staten.

Mao’s plan om religie uit te roeien mislukt, Christelijke missionarissen prediken tot in Noord-Korea

“Mao dacht dat hij de religie kon uitroeien en dat hij deze doelstelling met succes bereikt had”, zei Prof. Yang. “Ironisch genoeg heeft zijn regime hier totaal in gefaald.” Een recente studie heeft aangetoond dat Chinezen online vaker de zoektermen “Christelijke gemeenschap” en “Jezus” intikken dan “Communistische Partij” of “President Xi Jinping”. Chinezen bezoeken niet enkel officiële of zogenaamd “Patriottische” Christelijke kerken, die gecontroleerd worden door de Chinese staat. Ook illegale, ondergrondse kerken of “huiskerken” zijn voor miljoenen Chinezen een bron van inspiratie.  Veel van deze illegale kerken hebben een sterk missionair karakter en een werkgebied dat zich niet enkel tot China beperkt. Ook in Noord-Korea wordt er door Chinese missionarissen actief geëvangeliseerd. “We willen helpen, en we kunnen veel verder geraken dan Britse, Zuid-Koreaanse of Amerikaanse missionarissen”, bevestigde een Chinese zendeling die anoniem wenste te blijven.

Laatste pogingen tot controle door Chinese regering

Christelijke missionaire activiteiten gebeuren onder de neus van de Chinese Communistische Partij, die niet weet hoe ze hierop gepast moet reageren. Sommige partijbonzen laten volgens observatoren begaan, omdat Christelijke gemeenschappen een sociale en morele rol spelen, die de regering niet langer kan vervullen. “(De regering) vertrouwt de Kerk niet, maar is verplicht ze te tolereren wegens haar spectaculaire groei”, zei een anonieme kerkleider. “Ze willen de 70 miljoen Christenen in hun land namelijk liever te vriend houden.”

De angst van de  Chinese regering voor het groeiende Christendom is trouwens niet geheel ongegrond, aangezien Christenen steeds openlijker durven te protesteren tegen de beperkingen op de religieuze vrijheid in hun land. De sterke tegenstand tegen een recent plan om een kerk af te breken in Wenzhou, een stad die tegenwoordig het “Jeruzalem van het Oosten“ wordt genoemd, verplichtte de regering om met de lokale Christelijke gemeenschap te onderhandelen. Prof. Yang benadrukte dat heel wat Communistische leiders zich nog steeds afvragen of het Christendom geen Westers wapen is om hun regime omver te werpen. “Er zijn mensen in de regering, die de Kerk nog steeds proberen te controleren. Ik denk dat we hiervan de laatste pogingen zien,” aldus Yang.

Wat betekent de groei van het Christendom in China voor gelovigen in het Westen?

De expansie van het Christendom in Azië staat in schril contrast met de secularisering en religieuze verschraling van het Westen. Het feit dat oude, niet-Christelijke culturen zoals China ons geloof als zo vernieuwend en verheffend zien, spreekt de populaire Westerse mening tegen, dat het Christendom “achterhaald” of “ouderwets” zou zijn. Het is daarom onbegrijpelijk dat het vrije Westen haar religieus erfgoed zo makkelijk wegwerpt. Misschien wordt deze trend in het Westen ooit nog omgekeerd door een geloofsreveil “Made in China”.

Bron: The Telegraph

Auteur:Katharina Gabriels

Katharina Gabriels is gehuwd en moeder van twee tieners. Ze is gefascineerd door (kerkelijke) actualiteit, hedendaagse maatschappelijke ontwikkelingen en ethische kwesties.

6 commentaren op “China: toekomstige Christelijke natie?

  1. Dit is inderdaad een spiegel voor zovele westerse gezagsdragers die onze eigen Christelijke traditie zo schandelijk verraden.

  2. Hoopgevend en interessant. Dan is het werk van zoveel missionarissen in het verleden toch niet voor niets geweest. Als het aantal christenen in China overhand toeneemt, dan zal de overheid er wel móeten rekening mee houden, en wel op een manier die niet tegen de borst stoot.

    Toch denk ik dat er nog veel werk voor de boeg is. De Chinese overheid zou eens moeten inzien dat het christendom een zegen is voor elke samenleving.

  3. In inner mongolie had de overheid berg geschonken aan de kerk om reusachtige kruisweg in marmer, die geplaatst is intussen, bij mariaoord. De overheid was daar vaak fatsoenlijker dan hier waar men samen met unia blasfemie sponsort!

Er is geen mogelijkheid (meer) om commentaar te geven op dit nieuwsbericht